Al 7 jaar ben ik niet meer bij de tandarts geweest door angst. Al een tijdje ben ik van plan weer naar de tandarts te gaan maar de echte stap heb ik niet durven nemen.
Tot gister!!! Gister ben ik met mijn zussen mee geweest naar de tandarts want zijn moesten op controle. Nadat zij waren geweest vroeg de tandarts of dat ik ook op de stoel wilde.
Na een kleine aarzeling ging ik zitten! :D
Aan het einde van de controle vertelde de tandarts dat er wel wat werk te doen was maar dat het er daarna weer goed uitzag.
Er moet een verstandskies getrokken worden. De TA vertelde wel dat het ging om een kleine kies dus dat ik er weinig last van zou hebben.
Verder moeten er nog 6 gaatjes en vullingen uitgeboord worden. Mijn voortanden zien er perfect en heel gaaf uit dus dat is wel een heel groot voordeel. Als mijn kiezen ook gerenoveerd zijn heb ik weer een mooi gebit. Een groot deel van mijn oude zilvere vullingen worden vervangen door witte dus dat maakt het nog mooier :lol:
Voor september en oktober heb ik 2 afspraken staan (het is erg druk) waar de behandelingen gaan beginnen. Ook heb ik meteen een afspraak gemaakt voor een controle in december.
Voorheen maakte ik me ernstige zorgen over de toekomst van mijn gebit. uren piekeren voordat ik in slaap viel was een uiting hiervan. Nu ik de stap heb genomen om er wat aan te laten doen is er een last van me afgevallen. Een gevoel van trots overheerst!!
Groetjes van een ZÉÉR blij persoon :smt006 :smt002
Tot gister!!! Gister ben ik met mijn zussen mee geweest naar de tandarts want zijn moesten op controle. Nadat zij waren geweest vroeg de tandarts of dat ik ook op de stoel wilde.
Na een kleine aarzeling ging ik zitten! :D
Aan het einde van de controle vertelde de tandarts dat er wel wat werk te doen was maar dat het er daarna weer goed uitzag.
Er moet een verstandskies getrokken worden. De TA vertelde wel dat het ging om een kleine kies dus dat ik er weinig last van zou hebben.
Verder moeten er nog 6 gaatjes en vullingen uitgeboord worden. Mijn voortanden zien er perfect en heel gaaf uit dus dat is wel een heel groot voordeel. Als mijn kiezen ook gerenoveerd zijn heb ik weer een mooi gebit. Een groot deel van mijn oude zilvere vullingen worden vervangen door witte dus dat maakt het nog mooier :lol:
Voor september en oktober heb ik 2 afspraken staan (het is erg druk) waar de behandelingen gaan beginnen. Ook heb ik meteen een afspraak gemaakt voor een controle in december.
Voorheen maakte ik me ernstige zorgen over de toekomst van mijn gebit. uren piekeren voordat ik in slaap viel was een uiting hiervan. Nu ik de stap heb genomen om er wat aan te laten doen is er een last van me afgevallen. Een gevoel van trots overheerst!!
Groetjes van een ZÉÉR blij persoon :smt006 :smt002
Groetjes,
Sjoerd.
Re: de eerste stap gezet
Tnx :D
Tijdens mijn eerste bezoek bleek dat op de plek waar een stuk vulling was afgebrokken er een vrij diep gaatje was ontstaan. Hiervoor heb ik een afspraak staan half september.
Maar afgelopen vrijdag is er tijdens het tanden poetsen nog een stuk vulling afgebroken. Een krater in mijn kies was het resultaat.Maandag heb ik meteen gebeld voor een afspraak. Vandaag (donderdag) kon ik terrecht. Nadat de tandarts gekeken had zei hij dat hij meteen wilde verdoven en dat hij tijdens het boren ging bekijken wat er precies moest gebeuren.
Ik verbaas mezelf nog steeds over het feit dat ik niks (!!!) heb gevoeld van het prikje voor de vedoving.
Nadat de verdoving even in gewerkt had bleek het boren nog behoorlijk pijnlijk. De TA verdoofde het nog wat bij. Ondertussen ging ik weer in de wachtkamer zitten zodat er nog een controle van een andere patiënt gedaan kon worden en de verdoving goed kon in werken. Mijn hele onderkaak aan de rechterkant was flink verdoofd.
De TA ging verder met boren, ook dit was nog gevoelig maar houdbaar.
Even later zag de TA dat het gat doorliep tot in de zenuwholte en dat de zenuw ontstoken was. Een wortelkanaalbehandeling was het gevolg. Om de zenuw te verdoven werd er vloeistof direcht in de zenuw/zenuwholte gespoten. Dit was ongeveer 2 á 3 seconden erg pijnlijk maar daarna was het relaxen in de tandarst stoel. Eigenlijk vond ik het best leuk al dat geveil en gepruts in mijn mond.
Tijdens de behandeling werd alles goed uitgelegd en liet de TA de spullen die hij gebruikte zien.
Daarna werd en noodvulling geplaatst en kon ik gaan. De TA waarschuuwde mij wel voor de kans op wat napijn. Maar nu 8 uur na de behandeling ben ik nog steeds pijn vrij!
Mijn tandarstangst is zo goed als verdwenen! Mede doordat ik veel heb gelezen op dit forum heb ik de eerste stap gezet om weer de tandarts te bezoeken. Ook heb ik een tandarts die niet alleen een vakman qua tandheelkunde maar ook op sociaal gebied erg sterk is. De behandeling van vandaag heeft voor mij bewezen dat mijn angst voor de tandarts gebaseerst is op niets en ook nergens voor nodig is.
Ik zie het tandarts bezoek nog niet echt als een uitje maar van angst is geen sprake meer en dat is een hele grote stap vooruit.
Ik hoop dat er door dit bovenstaande verhaal meer mensen zijn die een eerste stap durven te zetten naar de tandarts en hun angst verminderd.
greets Erik
Re: de eerste stap gezet
Re: de eerste stap gezet
Re: de eerste stap gezet
Om nou te zeggen dat ik uitzie naar het telefoontje, de eerste afspraken of de behandelingen, kan ik niet zeggen, maar dit helpt me allemaal wel een eind op weg. En ik zie nu ook meer de uiteindelijke opluchting van het eindelijk geweest zijn dan de alles-over-heersende angst.
Ik hoop dat ik straks net als jullie ook zo positief ben!
groetjes Bange Siem
Re: de eerste stap gezet
Eerst werd er flink verdoofd! Ik heb wel 8 prikken gehad maar ze nauwlijks gevoeld. De TA begon met het uitboren van een oude amalgaanvulling en daarna een naastliggende kies met een gaatje erin. Voor de oude vulling moest behoorlijk diep geboord worden. Daarna werd er onder een kies geboord en gevuld. ook boven werden de gaten weer opgevuld. Het afzichtelijke amalgaan is eruit en erzit een mooie witte coposiet vulling in. Het ziet er weer goed uit!!
Daarna moest er nog een verstandskies getrokken worden. De kies werd een beetje losgewrikt waarna de TA hem eruit haalde met een tangetje.
Er werd een hechting geplaatst en de behandling was klaar!!
Kortom er is een hoop gedaan zonder dat ik er al te veel ellende (zeg maar gerust geen!) ellende van heb gehad.
Vanmiddag kreeg ik bij het uitwerke van de verdoving wat napijn maar die is verholpen met een paracetamol.
Volgende maand is de rechterkant aan de beurt en worden er ook een paar amalgaanvullingen vervangen voor mooie witte :smt003
Ik kan nu wel zeggen dat ik van mijn tandartsangst af ben!! :D
grts Erik
Re: de eerste stap gezet
Van harte proficiat dat je van je angst af bent. Is het niet heerlijk om zonder die akelige maagkrampen en hartkloppingen naar de tandarts te kunnen? Een hele last valt er van je af.
Ik hoop dat ook de komende behandelingen voorspoedig zullen gaan. En als je napijn hebt, laat het even weten, want daar op dit forum zijn heel wat mensen die daar ervaring mee hebben.
Groetjes,
Sjoerd