help ik heb mailtje naar tandarts gestuurd

Hallo Spritzy,

Ik heb je eerdere berichten ook gelezen en vind het ontzettend dapper van je hoe je bezig bent voor zowel jezelf als je kind.
Het is een heel spannende weg die je bent ingeslagen, maar het gaat zeker allemaal goed komen zoals je dit hebt aangepakt.

Probeer rustig te blijven, rustig (laag) ademhalen, hand op je buik, net onder je navel. Eindje wandelen in de frisse buitenlucht werkt vaak ook goed.

Heeeeeel veel succes!

We horen wel van je hoe het verder gaat hè?

Wat goed van je! Ik ben benieuwd welke reactie en wanneer je die krijgt. Hij zal er vast even de tijd voor moeten nemen.
Best spannend, maar we kunnen niet in de toekomst kijken. Wie weet reageert hij heel netjes en begripvol. Dat is wel zo proffesioneel.

misschien een aparte vraag maar
1) je wil NIET naar de tandarts
2) je wil wel naar het ziekenhuis
3) je wil je tanden NIET kwijt.

1 en 3 zijn niet los van elkaar te zien na een eventuele behandeling in het ziekenhuis. als je alleen deel 2 doet en dan gelet op je verleden weer zwaar afhaakt voor de controles heb je over 3 jaar weer een probleem. In het geval van dergelijke klachten/angsten en problemen met het gebit is het verlies van eigen tanden en kiezen misschien wel een onvermijdelijk iets. En als je weet dat er ook veel mensen wel tevreden kunnen zijn met hun derde gebit, dan is het misschien een overweging.

(ik heb te vaak en te veel mensen zien afhaken na de zeer duidelijk uitgesproken belofte toch te komen voor behandeling. EN dan na tig jaar met een afgebroken kies een uur moeten miemelen om er nog iets leuks van te maken, want eruit gaat ie dan natuurlijk wel)

en ik wil er juist alles aan doen om mijn eigen tanden te behouden en het natuurlijk niet te laten versloffen als ik eenmaal behandelt ben en ja daar zal ik de juiste begeleiding bij nodig hebben maar die ga ik dus krijgen de juiste begeleiding (begeleiding voor autisme)

en nu door dit laatste bericht sta ik dus weer op het punt om alles weer te laten varen

Tis wel een beetje makkelijk om mij daar dan de schuld van te gaan geven. Alleen dat gaat dan niet op. Als u opgeeft is dat niet omdat IK iets zeg, maar omdat U iets wel/niet gaat doen. Laat dat wel duidelijk zijn.
Ik geef overigens een voorbeeld, een optie. En niemand die u dwingt daarin mee te gaan natuurlijk. Alleen er zijn me net even te veel mensen gepasseerd die allemaal op dezelfde manier dingen wilden, maar waarbij de realiteit voor de toekomst anders zal bleek te zijn.
En al die mensen kwamen net als u ongewild klem tussen de raderen van het leven. Maar de oplossingen die ze kozen waren dan bijgestelde keuzes en aangepast geworden wensen.
Ik schets alleen van het pallet waar ik mee te maken heb gehad, en mijns inziens is gedrags/houding tov tandheelkundige zorg iets dat eerst bij de patient moet veranderen. En dat hoeft helemaal niet te betekenen dat iemand zich eerst 3 maanden verevelnde behandelingen laat welgevallen om vervolgens onder algele anaesthesie te worden opgeknapt. Nee, een tandarts bezoek, de gene die de nazorg gaat leveren, bezoeken en te woord staan. Dat is de eerste stap. Doet u dat niet, dan voorzie is vermijden en vluchtgedrag. Waarom? Omdat dat menselijk is. En de gedachte dat er dan iemand is die dat totaal anders zal doen en dat u dat dan bent.............die leg ik even als vrijwel onmogelijk naast me neer.

Overigens is uw reactie wel precies zoals ik die had verwacht. Want u zou uw gebit inderdaad heel graag willen houden, en ik hoop eigenlijk ook dat dat u gaat lukken. Maar wees reeel, leg de lat niet te hoog, werk in kleine stappen en zorg voor een goed plan. Want tussentijds bijstellen kan alleen als dat doordacht is vantevoren en dient juist bij iemand met een vorm van autisme niets aan onduidelijkheid te laten.

Daarnaast is het goed te weten dat als u zonder voorgesprek onder narcose zou worden geholpen, het wel eens vreemd kan uitpakken. Hoe en met welke tanden en kiezen gerepareerd? En welke zijn eruit als u wakker wordt? Dus zorg voor een plan vooraf. Ik kan dat wel 1001x zeggen, maar gewoon onder narcose en wat laten doen is achteraf waarschijnlijk reden tot groot verdriet of stevige teleurstelling.

in dat mailtje heb ik al geschreven dat ik niet durf te bellen en heb ik wel om doorverwijzing gevragen naar ziekenhuis als dat mogelijk is

waarom wil je die verwijzing naar het ziekenhuis,
- vanwege je angst,
- of omdat specialistische hulp door kaakchirurg onder de basisverzekering valt?

heel dapper dat je toch zelf die stap hebt gezet.
is uiteindelijk toch een grotere stap dan anoniem op dit forum posten.

maar het is nu al bijna 2 weken verder: heb je al antwoord gehad? (bij somigge bedrijven verdwijnen alle mailtjes in een groot zwart gat en hoor je er nooit meer iets van)

(wat ik me overigens afvraag: kregen jouw ouders dan nooit tandpijn ofzo? niet poetsen en niet naar de tandarts kan alleen lang goed gaan als je nooit iets met (vruchten-) suiker eet en dan nog kun je rotte tanden krijgen, voor zover ik weet (maar ik ben geen tandarts) )