Beste allemaal,
Ik ben 30 jaar en helaas is mijn gebit niet zoals ik dat zou willen zien. Vroeger was ik ongeveer de enige in de klas zonder beugel. Toen was ik daar heel blij om, nu baal ik als een stekker omdat mijn vroegere tandarts een beugel niet nodig vond en het juist natuurlijk vond dat tanden niet helemaal recht stonden. Alleen de tanden die vroeger maar een heel klein beetje scheef stonden, vallen nu bijna uit mijn mond. Nou ja, beetje overdreven... De tanden naast mijn voortanden (snijtanden?) staan superscheef, de linker staat een heel stuk naar achteren, de rechter juist een stuk naar voren. En het is met de jaren alleen maar erger geworden, dus ik vraag me af waar het gaat eindigen. Verder lopen al mijn tanden bovenin niet recht maar puntig naar beneden. Achterin valt dat niet op, maar vooraan wel.
Ik heb het al met twee tandartsen besproken. De eerste stuurde me door naar een orthodontist die me een jarenlange behandeling met een beugel wilde aansmeren inclusief kaakoperatie waar ik een godsvermogen voor kwijt zou zijn. De verzekering vergoedt namelijk bijna niks als je ouder bent dan 18. Bovendien had ik dan geen garantie dat het allemaal recht zou blijven staan. Ik heb er best wat geld voor over, maar bij een orthodontist ben je wel heel makkelijk en razendsnel heel veel geld kwijt en sommige van die kosten vind ik echt onzin, bv. jarenlang maandelijks een soort inschrijfgeld betalen, terwijl je er amper komt. Bovendien is zo'n operatie heel ingrijpend en ik weet niet of ik dat er nou voor over heb.
Met een andere tandarts heb ik gesproken over facings. Hij zei echter dat mijn tanden dan heel ver afgeslepen moeten worden, zo ver dat het mijn zenuw zou raken. Dat was geen optie. En ik stond een beetje beteuterd weer buiten... Ik lees echter steeds dat facings voor vrijwel iedereen mogelijk zijn en ik heb voor en na foto's gezien met schevere tanden dan de mijne.
Ik ben dus geen stap verder gekomen. Ik zou natuurlijk nog eens naar een gespecialiseerde kliniek kunnen gaan, maar dan ben je al 50 euro kwijt om alleen maar te komen praten. Bovendien vraag ik me af - en dat ben ik nog nergens tegengekomen - wat gebeurt er als je van je facings af wilt? Als je tanden weggeslepen zijn, kun je toch nooit meer terug, of zie ik dat verkeerd? Dat vind ik ook een vervelende gedachte. Je tanden zijn dan immers onherstelbaar beschadigd...
Als jullie ervaringen hebben of soortgelijke twijfels hoor ik het graag!
Groeten,
Suzanne
Ik ben 30 jaar en helaas is mijn gebit niet zoals ik dat zou willen zien. Vroeger was ik ongeveer de enige in de klas zonder beugel. Toen was ik daar heel blij om, nu baal ik als een stekker omdat mijn vroegere tandarts een beugel niet nodig vond en het juist natuurlijk vond dat tanden niet helemaal recht stonden. Alleen de tanden die vroeger maar een heel klein beetje scheef stonden, vallen nu bijna uit mijn mond. Nou ja, beetje overdreven... De tanden naast mijn voortanden (snijtanden?) staan superscheef, de linker staat een heel stuk naar achteren, de rechter juist een stuk naar voren. En het is met de jaren alleen maar erger geworden, dus ik vraag me af waar het gaat eindigen. Verder lopen al mijn tanden bovenin niet recht maar puntig naar beneden. Achterin valt dat niet op, maar vooraan wel.
Ik heb het al met twee tandartsen besproken. De eerste stuurde me door naar een orthodontist die me een jarenlange behandeling met een beugel wilde aansmeren inclusief kaakoperatie waar ik een godsvermogen voor kwijt zou zijn. De verzekering vergoedt namelijk bijna niks als je ouder bent dan 18. Bovendien had ik dan geen garantie dat het allemaal recht zou blijven staan. Ik heb er best wat geld voor over, maar bij een orthodontist ben je wel heel makkelijk en razendsnel heel veel geld kwijt en sommige van die kosten vind ik echt onzin, bv. jarenlang maandelijks een soort inschrijfgeld betalen, terwijl je er amper komt. Bovendien is zo'n operatie heel ingrijpend en ik weet niet of ik dat er nou voor over heb.
Met een andere tandarts heb ik gesproken over facings. Hij zei echter dat mijn tanden dan heel ver afgeslepen moeten worden, zo ver dat het mijn zenuw zou raken. Dat was geen optie. En ik stond een beetje beteuterd weer buiten... Ik lees echter steeds dat facings voor vrijwel iedereen mogelijk zijn en ik heb voor en na foto's gezien met schevere tanden dan de mijne.
Ik ben dus geen stap verder gekomen. Ik zou natuurlijk nog eens naar een gespecialiseerde kliniek kunnen gaan, maar dan ben je al 50 euro kwijt om alleen maar te komen praten. Bovendien vraag ik me af - en dat ben ik nog nergens tegengekomen - wat gebeurt er als je van je facings af wilt? Als je tanden weggeslepen zijn, kun je toch nooit meer terug, of zie ik dat verkeerd? Dat vind ik ook een vervelende gedachte. Je tanden zijn dan immers onherstelbaar beschadigd...
Als jullie ervaringen hebben of soortgelijke twijfels hoor ik het graag!
Groeten,
Suzanne
Re: Twijfel over facings
Normaal is dat nl niet zo.
Re: Twijfel over facings
Een behandeling waar ook een operatie voor nodig is valt bij mijn weten meestal onder de basisverzekering, want dan is er wel heel veel mis. Heb je dat ook nagevraagd of is dit je eigen idee?
En die foto`s van facings met heel scheve tanden als uitgangspunt ken ik ook, ik wil alleen niet weten wat daaronder zit, en de achterkant fotograferen ze nooit om een of andere reden...
Re: Twijfel over facings
Er was niet zo veel mis. Nou ja, ik vond het zelf wel meevallen, maar ik ben natuurlijk geen kenner. Ik heb een kleine afwijking in mijn kaak (een paar milimeter), waardoor mijn tanden niet in evenwicht zijn. Ik zeg het maar even in mijn eigen woorden hoor... Normaal sluit het gebit mooi aan en dat is bij mij niet. Daarom is alles een beetje instabiel en daardoor schuiven mijn tanden. Ik wil absoluut geen operatie ondergaan, mijn onderkaak zou dan losgemaakt worden en opnieuw vastgezet worden. En dat "alleen" maar voor een paar scheve tanden. Doodeng, ik moet er niet aan denken. Bovendien hebben een neef en een nicht van mij dezelfde operatie ondergaan, zij praten nu toch anders en ook hun gezicht is helemaal veranderd. Dat heb ik er echt niet voor over. Ik zou er nog over nadenken als ik alleen een beugel zou krijgen die ik dan bv. de rest van mijn leven 's nachts moet dragen, maar dat was geen optie. Daarmee was dat traject voor mij afgesloten.
Ondertussen baal ik toch wel en het is nu nog de moeite om er iets aan te doen. Op mijn 60e doe ik dat niet meer. Vandaar dat ik toch nog hoop op een andere oplossing...
Groeten van Suzanne