torus mandibularis

Deze wordt weg gefreesd.Tanden blijven behouden.
Werkje voor de kaakchirurg.

Onze lieve heer is een rare bruggenbouwer. :smt002
Nee, heeft niets te maken met tandartsbezoek.
Men denkt aan een relatie mechanische trauma( knarsen/klemmen)-botontwikkeling.
Weghalen gebeurt meestal poli-klinisch onder lokale verdoving.

Dat zal dan door de desbetreffende kaakchirurg aangevraagd moeten worden.
Ik lees de Amalia-kliniek.Als je uit Limburg komt zou ik je Dr.Zecha van de Reinaert-kliniek adviseren.Die doen daar veel van dit werk.

http://www.reinaert-kliniek.nl/index.php?option=com_content&task=vi…

Dat zal toch wel.

Hoi Weet het niet,maar de amalia kliniek de kaakchirurg is toch ook wel goed ga ik vanuit,maargoed dan nog maar effe wachten,maar dacht altijd van hoe kom ik nou aan die bult dat is echt raar zeg,zo,n bult maar niet dat het echt in de weg zit,maar je hebt heel veel spug,en als ik lig dan wordt me kussen nat dus tijd voor hulp,

Torus Mandibularis, verwijdert door: kaakchirurg

Op vrijdag 21 oktober 2011 om 14:40 uur een afspraak met de kaakchirurg, voor het verwijderen van overmatige botgroei aan de binnen
zijde in mijn onderkaak.
Nadat, 15:20 uur, de operatie was voltooid ben ik naar huis gegaan.

(Omdat ik weet dat er een zwelling ontstaat, na een dergelijke operatie, heb ik mij voorberijd met ijsklontjes om thuis te koelen).

Tijdens het koelen, voelde ik dat mijn onderkaak/keel bleef zwellen en de zwelling dusdanig was dat het een gevoel gaf alsof het mijn keel dicht kneep.
(Door mijn neus ademen was geen probleem en haalde voldoende lucht).

Omdat ik niet meer kon slikken, het opgehoopte slijm niet kon weghoesten en moeilijk praten, heeft mijn vrouw om +/- 16:45 uur contact gezocht met de afdeling kaakchirurgie.

Omdat de afdeling kaakchirurgie niet bereikbaar was, heeft mijn vrouw de spoedeisende hulp gecontacteerd.
Nadat mijn vrouw haar verhaal over mij had gedaan, adviseerde de spoedeisende hulp haar om direct met mij te komen.

Om +/- 17:40 uur arriveerde ik/wij op de spoedeisende hulp.
Nadat de verpleegkundige mij had onderzocht, heeft de verpleegkundige de waarnemend kaakchirurg gecontacteerd.

Nadat de (waarnemend) kaakchirurg mij had onderzocht, vroeg hij mij of ik voldoende lucht haalde.
Ik gaf aan dat ik, via mijn neus, normaal kon ademen.

Omdat de (waarnemend) kaakchirurg van mening was dat de zwelling morgen (mogelijk) kan afnemen en er op dat moment geen acuut (asfyxie) verstikking gevaar bestond, heeft de (waarnemend )kaakchirurg mij naar huis gestuurd met het advies; mocht er een verslechtering optreden, in de loop van de avond/nacht, ik meteen terug moest komen.

Op zaterdag 22 oktober heeft de (waarnemend) kaakchirurg, telefonisch, geïnformeerd naar mijn toestand.
Omdat mijn toestand niet was verbeterd, heeft de (waarnemend) kaakchirurg verzocht om naar de spoedeisende hulp te komen.

Nadat de (waarnemend )kaakchirurg een endoscopie, via neus, heeft uitgevoerd en ontdekte dat ik een oedeem op mijn strottenhoofd had, werd ik verzocht om in het ziekenhuis te blijven ter observatie.
(Omdat ik sinds 21 oktober 2011, tengevolge van slik probleem, geen vloeistof en voedsel meer kon innemen, heeft de verpleegkundige mij voorzien van een infuus naald).
Nadat ik op de verpleeg afdeling arriveerde, kreeg ik een glucose vloeistof toegediend via het infuus. Tevens werd er 3 maal daags antibiotica aan toegevoegd.

Op zondag 23 oktober 2011 heeft de (waarnemend) kaakchirurg, ten gevolge van slik probleem, mij voorzien van een maagsonde om, indien noodzakelijk, voedsel en medicijnen te kunnen toedienen.
Ik wil hierbij opmerken dat ik (privé) dagelijks gebruik maak van:

Atenolol:100mg 1x per dag
Pravastatinenatrium 20 pch:1x per dag
Ramipril/ Hydrochloorthiazide 5/25 mg:1x per dag
In de middag, kon ik weer (weliswaar moeilijk) een puddinkje slikken.

Op maandag 24 oktober bij de kaakchirurg op spreekuur geweest.
Omdat ik weer kon (moeilijk) slikken, is de maagzonde en het infuus verwijdert.
De kaakchirurg heeft mij ontslagen uit het ziekenhuis en mij verzocht om op woensdag 26 oktober terug te komen voor controle.

Op woensdag 26 oktober bij de kaakchirurg op spreekuur geweest.
De kaakchirurg, was tevreden en vroeg mij om over een maand ( maandag 21 november) nog eens te komen ter controle.
De zwelling was duidelijk afgenomen en het slikken leverde geen problemen meer, m.b.t. eten en drinken.

Hoi Weet het niet,maar de amalia kliniek de kaakchirurg is toch ook wel goed ga ik vanuit,maargoed dan nog maar effe wachten,maar dacht altijd van hoe kom ik nou aan die bult dat is echt raar zeg,zo,n bult maar niet dat het echt in de weg zit,maar je hebt heel veel spug,en als ik lig dan wordt me kussen nat dus tijd voor hulp,

Torus Mandibularis, verwijdert door: kaakchirurg

Op vrijdag 21 oktober 2011 om 14:40 uur een afspraak met de kaakchirurg, voor het verwijderen van overmatige botgroei aan de binnen
zijde in mijn onderkaak.
Nadat, 15:20 uur, de operatie was voltooid ben ik naar huis gegaan.

(Omdat ik weet dat er een zwelling ontstaat, na een dergelijke operatie, heb ik mij voorberijd met ijsklontjes om thuis te koelen).

Tijdens het koelen, voelde ik dat mijn onderkaak/keel bleef zwellen en de zwelling dusdanig was dat het een gevoel gaf alsof het mijn keel dicht kneep.
(Door mijn neus ademen was geen probleem en haalde voldoende lucht).

Omdat ik niet meer kon slikken, het opgehoopte slijm niet kon weghoesten en moeilijk praten, heeft mijn vrouw om +/- 16:45 uur contact gezocht met de afdeling kaakchirurgie.

Omdat de afdeling kaakchirurgie niet bereikbaar was, heeft mijn vrouw de spoedeisende hulp gecontacteerd.
Nadat mijn vrouw haar verhaal over mij had gedaan, adviseerde de spoedeisende hulp haar om direct met mij te komen.

Om +/- 17:40 uur arriveerde ik/wij op de spoedeisende hulp.
Nadat de verpleegkundige mij had onderzocht, heeft de verpleegkundige de waarnemend kaakchirurg gecontacteerd.

Nadat de (waarnemend) kaakchirurg mij had onderzocht, vroeg hij mij of ik voldoende lucht haalde.
Ik gaf aan dat ik, via mijn neus, normaal kon ademen.

Omdat de (waarnemend) kaakchirurg van mening was dat de zwelling morgen (mogelijk) kan afnemen en er op dat moment geen acuut (asfyxie) verstikking gevaar bestond, heeft de (waarnemend )kaakchirurg mij naar huis gestuurd met het advies; mocht er een verslechtering optreden, in de loop van de avond/nacht, ik meteen terug moest komen.

Op zaterdag 22 oktober heeft de (waarnemend) kaakchirurg, telefonisch, geïnformeerd naar mijn toestand.
Omdat mijn toestand niet was verbeterd, heeft de (waarnemend) kaakchirurg verzocht om naar de spoedeisende hulp te komen.

Nadat de (waarnemend )kaakchirurg een endoscopie, via neus, heeft uitgevoerd en ontdekte dat ik een oedeem op mijn strottenhoofd had, werd ik verzocht om in het ziekenhuis te blijven ter observatie.
(Omdat ik sinds 21 oktober 2011, tengevolge van slik probleem, geen vloeistof en voedsel meer kon innemen, heeft de verpleegkundige mij voorzien van een infuus naald).
Nadat ik op de verpleeg afdeling arriveerde, kreeg ik een glucose vloeistof toegediend via het infuus. Tevens werd er 3 maal daags antibiotica aan toegevoegd.

Op zondag 23 oktober 2011 heeft de (waarnemend) kaakchirurg, ten gevolge van slik probleem, mij voorzien van een maagsonde om, indien noodzakelijk, voedsel en medicijnen te kunnen toedienen.
Ik wil hierbij opmerken dat ik (privé) dagelijks gebruik maak van:

Atenolol:100mg 1x per dag
Pravastatinenatrium 20 pch:1x per dag
Ramipril/ Hydrochloorthiazide 5/25 mg:1x per dag
In de middag, kon ik weer (weliswaar moeilijk) een puddinkje slikken.

Op maandag 24 oktober bij de kaakchirurg op spreekuur geweest.
Omdat ik weer kon (moeilijk) slikken, is de maagzonde en het infuus verwijdert.
De kaakchirurg heeft mij ontslagen uit het ziekenhuis en mij verzocht om op woensdag 26 oktober terug te komen voor controle.

Op woensdag 26 oktober bij de kaakchirurg op spreekuur geweest.
De kaakchirurg, was tevreden en vroeg mij om over een maand ( maandag 21 november) nog eens te komen ter controle.
De zwelling was duidelijk afgenomen en het slikken leverde geen problemen meer, m.b.t. eten en drinken.

sorry, deze tekst hoort hiet niet te staan

Gisteren mijn tori mandibularis laten wegnemen. Veel verdoving. Goed gelukt. Bloeding was minimaal.
pijn ook heel weinig. het viel beter mee dan verwacht. Mensen in mijn omgeving hadden meer schrik dan ikzelf.
Dries