Mangaam en dode tandbehandelingen

Ik heb de laatste dagen veel gelezen over Mangaam als vulmiddel. Het probleem voor mij als leek hierbij is dat ik er geen eenduidig standpunt uit kan distilleren. Er zijn evenveel wetenschappers voor als tegen. Het kwik zou in gebonden toestand niet meer kwik aan het lichaam afgeven dan we dagelijks via ons voedsel, milieu etc binnenkrijgen en derhalve geheel binnen de veilige normen. Ik draag de mangaamvullingen al 30 jaar en heb niet de idee er iets nadeligs van te ondervinden en ze zijn dus proefondervindelijk beresterk en zeer duurzaam. Composiet zou ook giftigheid tijdens het plaatsen met zich meebrengen en het zou lang niet zo sterk en duurzaam zijn als mangaam (op de kauwvlakken) vanwege krimpeigenschap met als gevolg kieren en caries Dit is wat ik er van denk te hebben begrepen.

Echter ik heb wat vragen aan de professionel, de tandarts:

Wat wordt jullie tijdens de opleiding geleerd over het gebruik van Mangaam versus composiet, ofwel wat is het standpunt van jullie opleidingsdocenten? Of is het ook daar een discussie?

Zijn er wel of geen (officiele) gezondheidsbezwaren tegen gebruik van Mangaam? Is dit ook met nee of ja te beantwoorden?

Mijn tandarts wil geen mangaamvulling in het vooraanzicht vervangen voor een wiite composietvulling, zonder opgaaf van reden. Een andere tandarts wil deze alleen vervangen indien de vulling niet te diep zou zitten. Van enige enthousiasme kon ik niets bemerken. Is dit omdat het beter is goede vullingen, ook al zitten ze in het zicht, met rust te laten vanwege risico op geirriteerde zenuwen of is het louter omdat men het ''ongezonde'' klusje met ''kwikdampen'' liever niet uitvoert?


Vragen m.b.t. dode tanden/kiezen.

Ook hierover lees ik geen eenduidige berichten.

Een dode tand zou giftige stoffen afscheiden enz. Ik heb sedert 30 jaren 2 dode voortanden.
Ging allemaal goed totdat ik anderhalve maand geleden de voortand op advies van binnenuit liet bleken. Het oude wortelafsluitstiftje lekte bleekmiddel met een onsteking als gevolg, schoon laten maken, noodvulling, weer schoongemaakt, nieuwe rubbere stiftje erin en weer wat bleekmiddel want de tand was weer aan het verkleuren. Nu 2 dagen geleden definitieve vulling erin en de tand is zeer gevoelig, ik vrees dat ik hem kwijt ga raken. Toen ik op de stoel lag dacht ik al, man dit komt niet mee goed, want je sluit de boel weer af en dan gaat het weer fout. Ik hoop echt dat het niet erger wordt want dan zit er niets anders op dan trekken en dat zou ik vreselijk vinden! Er moet toch een middeltje zijn die je in die tand brengt en dat er dan ook echt geen enkele bacterie meer kan overleven? Penicilline?

Afijn 2 vragen hierover vormt een dode tand werkelijk een gezondheidsrisico? Ik bedoel het is toch gewoon een stuk uitgehard bot en als de wortelpunt goed afgesloten zit met zo'n stiftje dan kan er toch onmogelijk iets in de bloedbaan terechtkomen?
Is een dergelijke bleekbehandeling van binnenuit met een ontsteking als gevolg reeel gezien te genezen? En is het niet beter alvorens dit agressieve goedje in de tand te brengen uit voorzorg altijd eerst voor een extra afsluiting van de wortel te zorgen zodat je zeker weet dat het goedje er niet doorheen kan lekken, alhoewel het bij mij zelf ging irriteren toen het nieuwe stiftje erin zat en daarna weer opnieuw wat bleekmiddel erin ging?

Groeten,

Dik