mijn verhaal voor mijn angst.

pfff, wij moeten om 16 uur naar de tandarts, en ik zweet nu al hele peentjes!
Ik ben echt als de dood voor de tandarts, al vanaf mijn 5e jaar hoor!


Ik heb dan ook wel hele nare ervaringen.
toen ik 5 jaar was, moest ik 8 kiezen laten trekken (door de vele penicillinekuren die ik heb gehad, was mijn gebit erg slecht)
De tandarts zou dat in 2 keer doen.
Maar toen het puntje bij paaltje kwam, en ik daar als kleuter in de stoel lig, heeft meneer de tandarts alle 8 de kiezen ineens getrokken!
Hij heeft mijn moeder op haar donder gegeven, want ik zou teveel snoep krijgen volgens de tandarts.
Van de antibiotica-kuren zou het niet kunnen.

Helaas voor mij is het toen doorgeslagen naar mijn blijvend gebit (na nog meer antibiotica) en had ik dus elk half jaar feest, dat ik terug kon komen omdat ik weer gaatjes had.
De tandarts werkte niet met verdovingen voor het boren, want ik was toch al een grote meid???
Maar omdat de gaatjes bij mij van binnenuit komen moest hij dus wel elke keer op de zenuwen boren!

Ik ben wel trouw ieder half jaar gegaan tot het moment dat ik 32 weken zwanger was van mijn zoontje.
Toen kwam ik bij de tandarts, en had ik 1 verstandskies.
Daar had ik geen last van, maar hij vond het toch nodig dat die eruit getrokken werd.
Volgens hem kon de verdoving geen kwaad in de zwangerschap.
Wat er daarna is gebeurd ? Mijn zoontje overleed in de baarmoeder.
Altijd is wel in mijn achterhoofd blijven hangen of dat aan die verdoving heeft gelegen.
met dat andere verleden erbij is mijn angst voor de tandarts zo groot geworden, dat ik echt niet meer durfde, en ik zal nu bekennen, dat ik vanaf 2004 dus niet meer bij de tandarts geweest ben.
Ja, met mijn dochter, dat vond ik dan wel belangrijk.
Maar ook mijn dochter heeft in haar 6 levensjaren als tig penicilline-kuren ondergaan, en heeft dus ook een erg slecht gebit.
Nu zit ik dus bij diezelfde tandarts als ik toendertijd as kind zat, en nu ben ik de moeder die het verwijt krijgt dat ik haar teveel snoep geef. :x

Nu was ik dus op internet naar een andere tandarts voor mijn dochter aan het zoeken, en stuitte ik op een praktijk in Oosterhout, speciaal voor angstige patiënten.
Wat ik daar las, was een verademing, ik ben gewoon niet de enige!
De gemiddelde tijd dat angstige mensen wachten is 7 jaar!
nou en ik schaamde me al met mijn 5 jaar!
Ik heb gisteren gebeld, en het hele verhaal verteld, en ik kan vandaag al komen om kennis te maken en een behandelplan op te stellen.
Ik heb meteen het hele gezin daar maar ingeschreven, dus ik ben benieuwd vanmiddag.
Al moet ik er nu wel weer met hoofdpijn en hyperventilatie rondlopen van de zenuwen.....