na 15 jaar weer naar de tandarts

ik ben 15 jaar niet naar de tandarts geweest,de reden is dat ik bij de laatste keer zoveel pijn heb gehad dat ik er een punt achter heb gezet,dacht dat ik het niet nodig had.
stom natuurlijk want mijn tanden werden steeds slechter kreeg steeds meer gaatjes maar dacht het valt wel mee ik ga niet meer.
op den duur was er een hoektand van boven weggerot en afgebroken en nog drie kiezen,lachen durfde ik niet meer maar glimlachen kan ook dacht ik.
er waren momenten dat ik wel door de grond kon zakken van de pijn maar spoelen met wisky werkte daar heel goed tegen dus was nog steeds geen reden om naar de tandarts te gaan.
tot een paar weken geleden heb toen wel een halve nacht wakker gelegen van de pijn en de wisky hielp maar even meer.
de volgende morgen was alles weer over en ik dacht waarom zal ik bellen ik voel niets meer.
toch bleef het een beetje knagen (doet het eigenlijk al jaren)om toch te bellen,wat het zag er echt niet meer uit.
ik heb toen met trillende handen de telefoon gepakt en gebelt,er nam niemand op daar was ik eigenlijk wel opgelucht over.
naar 2 uur heb ik het weer gedaan en toen werd er wel opgenomen,ik heb mijn situatie uitgelegd en ik kon 5 dagen later al komen.
ik heb 5 dagen in de zenuwen gezeten want ik durfde niet.
de eerste afspraak viel mee er werd niets gedaan alleen gekeken en een foto gemaakt was er wel opgelucht over.
heb toen een nieuwe afspraak gemaakt een week later er zou dan begonnen worden om het op te knappen.
was er heel bang voor toen ik weer kwam,ze pakte meteen een spuit en ik dacht o jee daar gaan we
maar ik voelde niets van de prik toen het verdoofd was zijn er twee kiezen uitgetrokken wat niet meeviel want er was niet veel meer van over,maar ik beh er niets vangevoeld.
dus om een lang verhaal kort te maken ben ik dus heel stom geweest om zo lang te wachten.
de behandeling zelf voel je niets van het zat alleen in mijn hoofd,ben dus blij dat ik nu in behandeling ben
ik heb vanaf nu elke week een afspraak om mijn gebit op te laten knappen waar ik nu toch wel naaruitkijk,kan ik straks weer lachen.
conclusie, voor de pijn hoef je het niet te laten alles kan volledig pijnloos,dat was mijn grootste angst en die is nu weg,is gek om te zeggen maar ik kijk weer uit naar de volgende afspraak.