Vorige week ging ik met kiespijn naar de tandarts. De kies was niet veel meer nadat er een opzetstukje was afgebroken, eigenlijk was het een lage rand boven het tandvlees. Mijn eigen tandarts had geen dienst, ik werd doorverwezen naar een andere tandarts in de groepspraktijk.
Toen begon er een ware marteling. Eerst werd er een foto genomen, waaruit bleek dat er een ontsteking onder de kies zat.
Na overleg werd er besloten de kies er uit te halen. Na 6 injecties was alles goed verdoofd. De tandarts meldde van tevoren dat de kies doormidden gezaagd moest worden, vanwege het geringe houvast. Een opeenvolging van geboor, geduw en getrek volgde. Na drie kwartier was de kies er nog niet uit, ik was inmiddels stijf van de spanning, het bloedde ook nog eens erg. De tandarts had het ook niet meer, hij zei dat hij zoiets nog nooit had meegemaakt en dat het om een klein stukje ging, waarvan de wortel niet los liet.
Vervolgens zei de tandarts dat hij het nog één keer ging proberen, als dat niet lukte dan zou hij me naar de kaakchirurg sturen. Toen heeft hij een stukje uit het bot gehaald, waardoor de wortel uiteindelijk losliet. Toen plaatste hij een aantal hechtingen . Ik kreeg een recept mee voor Ibuprofen 600 3 maal daags en de boodschap dat er waarschijnlijk een ernstige zwelling zou optreden.
En daar zit je dan, thuisgekomen, met een kapotte mondhoek waarop nu korsten zitten, en wondjes aan de tong, want hij schoot een paar keer uit (sorry mevrouw).
Waarom ik dit schrijf? Ik vraag me af wat de grens van het toelaatbare is. Had ik moeten ingrijpen? Of kan dit gewoon gebeuren en moet ik niet zeuren?
Ik ben er gewoon helemaal geschokt door en weet niet goed wat ik er mee moet.
Groet van Lienke
Toen begon er een ware marteling. Eerst werd er een foto genomen, waaruit bleek dat er een ontsteking onder de kies zat.
Na overleg werd er besloten de kies er uit te halen. Na 6 injecties was alles goed verdoofd. De tandarts meldde van tevoren dat de kies doormidden gezaagd moest worden, vanwege het geringe houvast. Een opeenvolging van geboor, geduw en getrek volgde. Na drie kwartier was de kies er nog niet uit, ik was inmiddels stijf van de spanning, het bloedde ook nog eens erg. De tandarts had het ook niet meer, hij zei dat hij zoiets nog nooit had meegemaakt en dat het om een klein stukje ging, waarvan de wortel niet los liet.
Vervolgens zei de tandarts dat hij het nog één keer ging proberen, als dat niet lukte dan zou hij me naar de kaakchirurg sturen. Toen heeft hij een stukje uit het bot gehaald, waardoor de wortel uiteindelijk losliet. Toen plaatste hij een aantal hechtingen . Ik kreeg een recept mee voor Ibuprofen 600 3 maal daags en de boodschap dat er waarschijnlijk een ernstige zwelling zou optreden.
En daar zit je dan, thuisgekomen, met een kapotte mondhoek waarop nu korsten zitten, en wondjes aan de tong, want hij schoot een paar keer uit (sorry mevrouw).
Waarom ik dit schrijf? Ik vraag me af wat de grens van het toelaatbare is. Had ik moeten ingrijpen? Of kan dit gewoon gebeuren en moet ik niet zeuren?
Ik ben er gewoon helemaal geschokt door en weet niet goed wat ik er mee moet.
Groet van Lienke
Re: Is dit normaal?
Lienke
Re: Is dit normaal?
Normaal? nee. Verwijtbaar? denk het niet helemaal.. vervelend ja maar tevens helaas gezien hoe en wat en het verhaal gewoon een heel lastige kies om eruit te halen, en ik vraag mij dus af of het door een kaakchirurg gedaan minder nabezwaren gegeven had..
Sterkte met het herstel.
Re: Is dit normaal?
Lijkt mij geen verwijbare handeling van uw tandarts. Beterschap...
Re: Is dit normaal?
Het is een gevoelskwestie. Ik ben anders een behoorlijke bikkel, kan heel wat hebben en piep niet gauw. Maar afgezien van onvoorziene omstandigheden is er niet goed gehandeld. Ik heb daarom ook een afspraak gemaakt voor een gesprek.
Groet, Lienke
Re: Is dit normaal?
Re: Is dit normaal?
Lienke