Angst voor de verdoving..

, maar 5 seconde 'helse pijn' duurt naar mijn mening toch echt al te lang..

helse pijn bij verdoving?
welnee! in het slechtste geval komt de naald in de buurt van een zenuw en voel je een soort stroomstootje.
normaal gesproken voel je een klein prikje, meer niet en in het beste geval denk je wanneer komt die prik nou en is hij al geweest, ook dat komt voor :)
dus maak je geen zorgen, is echt niet nodig!

Hallo,
Angst voor de verdoving hoef je echt niet te hebben dat doet echt geen pijn!!!!!!!!!! :D

Ik moet bijna ook een tand laten maken vulling eruit en nieuwe erin blijkt een lekkende vulling te zijn maar niet zonder verdoving want een verdoving erin doet geen pijn en misschien als ik dat niet doe dat het dan wel pijn doet.
Ik zie er ook heel erg tegen op!!!!!!!!!!!!! Maar niet voor de verdoving alleen wat er dan gaat gebeuren boren rare dingen allemaal in de mond en dat ga ik kokhalzen ook geen pretje
Een paar jaar geleden heb ik ook een kies bij de k.c eruit laten snijden geen centje pijn gehad ook niet van de verdoving.

Ben maar niet bang voor de verdoving en de rest volgt vanzelf.

Heel veel succes! Gaat je vast lukken. :wink:

Ik was ook altijd als de dood voor de verdoving, maar een TA met geduld spuit heel langzaam
in en dan voel je het niet eens en de naalden zijn zo dun dat dat ook niets voelbaar hoeft te zijn.
Een hoop tandartsen kunnen overigens ook het tandvlees voorverdoven met
een vloeistof op een wattenstaafje, dan voelje er helemaal neits meer van.

Succes in ieder geval,
JAN

Ik ben ooit ook heel bang geweest voor de verdoving, leek me echt heel pijnlijk zo in je mond. Ben ooit weggelopen toen de tandarts een gaatje vond, boren had me ooit ontzettend zeer gedaan en verdoving kende ik niet maar leek me net zo pijnlijk.
Tot ik een keer wel moest vanwege ontzettende kiespijn... wortelkanaalbehandeling. En het is me dus echt 300% meegevallen! Dat naaldje is zo dun dat je het dus echt nauwelijks voelt. De verdoving is nu het deel van een behandeling waar ik juist het minste tegenop zie. Mijn verstandskiezen zijn 1 juli aan de beurt... ene kant, kleine maand later andere kant. Ik moet ze alle 4... boven zit minder slecht als beneden maar niet geweldig. Vind het op zich niet zo erg, heb liever niet het risico dat ik over zoveel jaar weer terug moet voor boven, ben ik er gelijk vanaf. Ik had ook wel liever beide kanten ineens gehad... maar ze kunnen niet de beide onderkanten tegelijk doen, omdat dan je hele keelgat verdoofd is en dat gaat volgens mij niet goed met je tong en slikken enzo.
Ik heb ook geen last, maakte de beslissing om te gaan wel lastiger, maar ik moet er niet aan denken dat het ooit gaat ontsteken en ze hem er dan uit moeten halen, terwijl je bijna je mond niet meer open kan doen en het nauwelijks verdoofd kan door de ontsteking...
Ik zie er ook wel tegenop... heb met afspraak maken wel aangegeven dat ik bang ben, of ik bij een beetje rustige en begripvolle kaakchirurg kan ofzo. Maar verdoving zie ik dus echt niet tegenop, meer wat daarachteraan komt...
Eigenlijk vind ik dat we wel erg dapper zijn, om wel te gaan ondanks dat het ontzettend eng is. Ik heb echt zooooveel mensen gesproken die eigenlijk ook moeten maar niet durven en ook niet gaan... Zijn wij eigenlijk hardstikke goed dat we toch gaan 8)

Een verdoving in de bovenkaak kan nog wel eens iets gevoelig zijn. (ligt er ook aan waarvoor)
Ik ben tot nu toe heel wat verdoofd en buiten een mini prikje heb ik het nooit als pijnlijk ervaren.
Van te voren zit ik ook te stressen, zweten,wakker liggen en te bibberen en achteraf viel het allemaal mee.
Mijn onderste verstandskiezen zijn onder narcose eruit gehaald dus daar heb ik niets van gemerkt.
Ik kan je je angst heeeeeeeeeeeel goed voorstellen maar echt wakker liggen van een verdoving moet je echt niet doen.
Jaja ik weet het......makkelijk praten.
Een verdoving vind ik echt voor mij het minst erge van een behandeling en ik laat alles verdoven. Okee een foto maken mag zonder verdoving en voor de rest spuiten ze maar een end weg.

Ik was net als jou heel bang voor de verdoving. Alles wat er bij me is gedaan qua vullen is zonder verdoving gebeurd. Totdat mijn verstandskies rechts boven er uit moest. Ik heb er werkelijk niks van gevoeld! Zelfs niet een vervelend gevoel! Viel me achteraf dus helemaal mee. Zou het zo weer doen!

Laat je schoonmoeder maar kletsen. Ieder huisje heeft zijn kruisje.
En je lichaam liegt niet. Vermijd dat niet en doe de dingetjes op jou eigen manier en zoek daar een weg in zodat je je zelf BLIJFT vertrouwen.
Soms is het wel een kwestie van erover heen zetten, maar zorg er dan voor dat je je daarna kan verwennen met iets leuks. Zo kan je er ook een soort van 'uitdaging' van maken.
Succes in de strijd...

Pf laat lekker kletsen die schoonmoeder... als jij vind dat een pil helpt moet je die vooral nemen. Zoals zij doet is echt niet de manier om met angst om te gaan, om iemand te helpen... zou het er niet meer met haar over hebben. Dat is dus ook precies waarom ik toen eens weggelopen ben, omdat die tandarts alleen maar begon dat ik het gewoon moest doen en dat het dom was om niet te doen, in plaats van mij gerust te stellen.
Je moet voor jezelf de drempel zo laag zien te krijgen dat je er heengaat en de behandeling zonder paniek kan ondergaan, en daarna ook nog terugdurft voor de andere kant. De een doet dat met een pilletje, de ander neemt iemand mee, weer een ander doet ontspanningsoefeningen, voor mij helpt het om te bidden... als je denkt dat het voor jou helpt om je minder gespannen te voelen, moet je het vooral doen. En misschien valt het mee en durf je de andere kant zonder pilletje. Je schoonmoeder heeft makkelijk praten, jij moet die stoel in, niet zij. En niemand heeft er wat aan als je geen pil neemt omdat zij dat belachelijk vindt en voor jou vervolgens de drempel te hoog is en je niet meer durft...

Hoi Persephone,

Alvast veel succes!
Ik mag 19 juni pas, dus ik kan je helaas nog niet vertellen hoe het allemaal gaat, maar ik hoop voor je dat het een beetje meevalt.

Groetjes Joy-joy

Altijd jammer als mensen er niets van snappen. Niet verder uitleggen, jezelf verantwoorden of verdedigen maar op je eigen gevoel afgaan.
Ik ben het helemaal met Hanneke eens.
Leg de drempel laag voor jezelf, een ander kan het niet doen voor je.
Als jij denkt dat je ontspannen bent met een pilletje....doen!
Ik heb vorig van de huisarts valium gekregen omdat er een kies uit moest. Een uur van te voren innemen en dan lig je een stuk relaxter in de stoel.
Die pil is mij zo goed bevallen dat ik me niet meer laat behandelen zonder een pilletje. Dat wil niet zeggen dat ik bij elke scheet een pil neem maar wel voor trekken en lang boren of wkb.
Zoals Hanneke al zei......ik leg de drempel lekker laag.
Succes en slik ze

Je moet je niet laten kisten door 1 zo'n verhaal, want daar staan HONDERDEN
verhalen tegenover waarbij het goed gaat. Alleen DIE mensen hoor je niet!!!

Er zijn afgelopen week ook weer een paar mensen gestorven in een
auto-ongeluk, maar dat is geen reden te stoppen met je rijlessen!

Volgens mij komt het goed. :smt006

Laat je niet uit je lood slaan door zo 1 verhaal hoor ..
mijn wijsheidstanden zijn eruit (moést omdat ik een beugel heb gehad en die tanden niet recht zouden komen etc :smt013 ) gehaald en bij mij ging het wél gewoon goed ..
nog enkele dagen met hamsterwangen rondgelopen maar verder geen problemen gehad.. dus ik zu zeggen ga ervoor ! :)

Hoi,

Nou... om te beginnen moet je je A: inderdaad helemaal niets aantrekken van je schoonmoeder en B: je niet uit het veld laten slaan door gruwelverhalen van anderen. Bedenk dat elk mens (los van het technische verhaal) angst en pijn anders ervaart. Ik heb twee jaar geleden mijn ogen laten laseren; was als de dood, maar hoorde van de één dat je niks voelt, van de ander dat het vreselijk was. Ik weet nu dat het een nagenoeg pijnloze behandeling is, en diegene die het vreselijk vond, voelde niet echt pijn, maar meer dat er "iets" bij haar werd gedaan. Dus dat is één.
Ik ben een ervaringsdeskundige op het gebied van het krijgen van verdovingen. Geloof me, sinds dat mijn tandarts mij mijn eerste verdoving gaf, ga ik fluitend naar 'm toe. Om te beginnen heb ik nog nooit de spuit gezien (dat is voor de meesten ook al angstig genoeg) en al helemaal niet gevoeld. Heb je jezelf per ongeluk wel eens gesneden met een mes? Is honderd keer zo erg. Ik zal niet zeggen dat je niets voelt van het krijgen van een verdoving, maar hoe ik het ervaar, is het niet echt pijnlijk. Om een beetje het gevoel van een verdoving te krijgen, moet je je kaak eens stevig beetpakken en je wijsvinger krachtig in je mond tegen je tandvlees aanduwen, daar waar je tandvlees overgaat in je wang. Je kaak wordt door de tandarts beetgepakt en die moet een beetje tegendruk geven (en ervoor zorgen dat je je hoofd niet terugtrekt, want dat maakt het alleen maar erger en dat hoeft echt niet) en dat duwen tegen je tandvlees: dat is hoe ik de eigenlijke injectie voel. Ik heb nog nooit een prikje of een steekje gevoeld.
Wat betreft je wens om alles in één keer eruit te halen: geloof me, dat wil je niet. Je wilt op een gegeven moment ook weer iets kunnen eten, al dan niet vloeibaar, en dan is het toch wel fijn dat je één getrokken kant hebt (want daar moet je je voedsel even bij uit de buurt houden uiteraard) en één kant die het gewoon nog "doet". Je krijgt gewoon weer honger hoor, dus één goede kant in je mond overhouden is dan toch wel prettig... :smt003 Bij mij moest ook alles er uit: 2 links (onder en boven) en 2 rechts (idem). De eerste keer ging de ene kant, zes weken later de andere. Ik moet je eerlijk zeggen dat ik de eerste keer het advies van de kaakchirurg niet heb opgevolgd: ik liet de watjes te lang in de gaten in mijn tandvlees zitten. Ik had ze er tegen de avond uit moeten halen, durfde ik niet (want ik ben bang voor bloed) en ben daardoor bijna een week uit de roulatie geweest. Zes weken later heb ik ze er wel 's avonds uitgehaald en wat denk je? Even bloeden en na ongeveer een half uurtje hield het op. Was binnen no-time weer op de been en voelde me ook kiplekker.
Dus als ik een tip mag geven: probeer te ontspannen (hoe moeilijk dat ook klinkt), stribbel niet tegen op het moment van de verdoving (het is ECHT NIET nodig, geloof me) en volg de instructies van de kaakchirurg op. Dan heb je al heel wat gewonnen. Enne... haal lekkere soepjes in huis, aardappelpuree, ijs desnoods (lekker eerst een beetje laten smelten), dingen die je door een rietje naar binnen kunt werken, kortom: alles waar je niet op hoeft te kauwen en laat je vooral lekker in de watten leggen... :wink:

Succes!

Okee… ik moet er eerlijk gezegd even bij vermelden dat de kaakchirurg voor mij alweer een jaar of 17 achter me ligt, dus wat ik vertelde van de verdovingen, sloeg meer op het verdoven bij de gewone tandarts die me aan een kies ging helpen. Wat ik nog wel weet van de kaakchirurg is dat ik een groene lap over me heen kreeg (net als in een operatiekamer) en volgens mij ging het verdoven op precies dezelfde wijze als bij de tandarts. Het feit dat er iets getrokken gaat worden is natuurlijk wel even iets anders, dus volgens mij krijg je meerdere prikken en zal de dosering ongetwijfeld hoger zij dan bij een huis, tuin en keukenklus zoals het boren in een kies. (En da’s maar goed ook, want je wilt niet getrokken worden zonder verdoving). Bij de gewone tandarts gebeurt dat trouwens ook wel hoor, dat ie op meerdere plekken prikt. Maar hij zit dan al met de spuit in je mond en prikt dan gewoon op twee plekken ofzo. (Ik ben natuurlijk geen tandarts he? ;) ) Als je bang bent om de spuit te gaan zien, kijk dan omhoog, van de tandarts af.
Normaal geproken word je tussen je wang en je tandvlees geprikt, maar omdat ie er uit gaat, neem ik aan dat je ook aan de binnenzijde van je kaak verdoofd gaat worden.
Bedenk als je de verdoving krijgt: het is voor een goed doel: ik voel er straks minder van. Misschien dat dat helpt. Vergis je niet: je voelt wel iets, maar je voelt geen pijn. Die kies moet er met kracht uitgehaald worden, dus er zal aan je hoofd gesjort worden, en (misschien vind je het niet leuk dat ik dit vertel, maar ik denk wel dat je het beter van tevoren kunt weten): je hoort ook het één en ander: het kraakt behoorlijk. Laat je er niet door afschrikken. Het kan behoorlijk beangstigend overkomen, dat weet ik uit ervaring. Maar nogmaals: het is voor het goede doel. En denk vooral aan dat ijs als je er ligt…
Vertel alsjeblieft wel van tevoren dat je erg bang bent: de tandartsen van tegenwoordig (en ik neem aan de kaakchirurgen ook) zijn echt geen boemannen meer en je hoeft je nergens voor te schamen hoor. Ik, de meest koele kikker wat tandartsen betreft, was voor de kaakchirurg ook behoorlijk nerveus toendertijd.
Wees voorbereid, stel vragen, geef aan dat je angstig bent, en probeer toch zoveel mogelijk te ontspannen (raar he?), want als je tegenstribbelt, maak je het jezelf alleen maar lastiger.
Ik spreek alleen uit mijn eigen ervaring: maar ook hiervoor geldt: bij iedereen loopt het anders hoor. Voor hetzelfde geld valt het bij jou pijnlijker uit dan bij mij, maar aan de andere kant: misschien valt het bij jou ook wel 100% mee in vergelijking met mijn verhaal. Kan natuurlijk ook, hè?

In elk geval heel veel sterkte en laat even weten hoe het gegaan is.

:wink:

Ik twijfel nog om muziek mee te nemen... het leidt wel mooi af, maar van de andere kant kan dan niet iemand tegen me praten om me gerust te stellen en uit te leggen wat er gebeurd... Denk dat ik hem wel meeneem maar terplekke beslis of ik hem opzet 8)
Oxazepam, Ibuprofen en verdoving gaat prima samen hoor. Sommige pijnstillers als aspirine maken dat je bloed minder snel stolt, dus das niet handig om te nemen, maar Ibuprofen heeft dat niet. (echte aspirine dus, we noemen paracetamol vaak asprientje maar dat is het eigenlijk niet, paracetamol mag ook gewoon) Ik dacht om een 400mg met een paracetamol van tevoren te nemen ofzo... 600mg krijg je volgens mij ook alleen op recept. Het is zoiezo goed om de pijn voor te zijn, als je pas gaat slikken wanneer het pijn gaat doen, is het effect een stuk minder. Ze zeggen vaak pijnstiller nemen na de ingreep, voor de verdoving is uitgewerkt, maar ik weet niet of ik met zo'n halve verdoving wel een pil wegkrijg haha.
Hoelang het duurt hangt nogal af van hoe de wortels zitten en of ze vrij liggen enzo. Varieert volgens mij van 1,5 seconde tot een half uur...
heeeeeeel veel succes woensdag en probeer nog ff een beetje goed te slapen :wink:

Hey Pers

Heel veel succes a.s woensdag. Ik zal aan je denken.
Even een paar tipjes: de kaakchirurg heeft dit al duizenden keren gedaan maar jij niet.
Probeer de regie voor een gedeelte in handen te houden.
Je hoeft je niet voor 100% over te leveren aan een KC. Jij hebt ook inspraak.
Die tijd om jou op je gemak te stellen is ook belangrijk.Die tijd mag je ook best nemen. (geen uren)
Spreek af dat als je je vinger opsteekt (als jij een pauze wil)dat de KC ook even stopt.
Muziek is prima.....dan let je ook niet op alles en gaat de tijd sneller.....concentreer je dan wel op de muziek en niet op de KC.
Als die jou iets wil vragen dan tikt ie wel op je schouder.
Doe bij de verdoving niet al te wijd je mond open maar half. Zo is je wang ook meer ontspannen. De KC pakt dan je wang en zet de verdoving.Mocht de mond verder open moeten dan zegt hij of zij dat wel.
Probeer van te voren wel iets te eten, direct na de KC zal dat misschien moeilijker gaan.

Hoeveel oxazepammetjes heb je gekregen?
Oxazepam en ibu gaat prima samen.

Succes en ik hoop dat je kunt slapen.

Groetjes

Ik hoop dat je een beetje kunt slapen. Ik ben heel benieuwd hoe het is gegaan en of de pilletjes hebben geholpen. Mochten de zenuwen morgen door je lijf gieren dan kan een hele oxa ook geen kwaad. Niet dat ik je aan de pillen wil helpen maar ik weet wat zenuwen zijn.

Sterkte en hopelijk lach je morgenavond weer omdat het erop zit. :lol:

Ik weet niet of je dit nog leest, maar wou je nog ff veel sterkte wensen :wink:

Fijn dat het achteraf is meegevallen.
Hey.....en ondanks het trillen en bibberen en huilen.....je bent niet flauw gevallen of weggelopen en het belangrijkste......het is KLAAR.

Goed gedaan !!!! :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:

Geniet van je ijsje en slaap lekker straks.

Gelukkig dat je het gehad hebt he :D
Vind het toch erg moedig van je, ook al was je erg bang, je hebt het toch gedaan!
Gelukkig valt de napijn ook mee.
Ik heb gelukkig een vriendin gevonden die meegaat om me bij te staan :roll: Erg fijn om op zulke momenten iemand bij je te hebben. Ik moet ineens denken dat ooit amandelen eruit moesten, was toen 13, en dat ze me nog een kwartier ofzo buiten de operatiekamer in mijn eentje in mn bed hebben laten staan, en dat ik toen echt bijna weggelopen ben hahaha.

Ben toch wel een beetje trots op mezelf. :oops:

En terecht!

Ik wil echt niemand bang maken ofzo hoor, maar ben eigenlijk wel verbaasd om hier te lezen over dat die verdoving echt geen pijn doet.

Ik heb dan misschien slechte ervaringen met de verdoving ofzo, maar de verdoving is juist datgene waar ik bang voor bent, omdat ik weet dat als het verdoofd is, dan is er ook geen pijn meer (meestal dan in ieder geval, want laatst kwam ik erachter dat die vlieger ook niet helemaal op gaat)

En als mensen zeggen, het valt wel mee, het doet echt geen pijn, en het blijkt dan toch pijn te doen, dat maakt het alleen nog maar nog erger. HET doet WEL pijn!!!

Lichtpuntje niet altijd heel erg. Ik heb ondertussen geleerd dat de meeste pijn komt door het inspuiten van de verdoving (en niet van het prikje zelf) toen ik daarachter kwam heb ik elke verdoving, elke tandarts gezegd dat ze langzaam de verdoving moeten inspuiten. En inderdaad dat scheelt drie kwart van de pijn.

Ook een keer een verdoving in mijn gehemelte gehad, nou die deed zo'n pijn dat de tranen in mijn ogen sprongen en dat ik 2 weken later nog precies kon aanwijzen waar dat prikje erin gegaan was. Toen bij mij mijn bovenste verstandskies getrokken moest worden was ik dus als de doods, vanwege die prik in mijn gehemelte, maar bij de kaakchirurg viel het uiteindelijk wel mee.

Ik weet ook bij mezelf als ik denk dat het heel erg is, kan het alleen maar meevallen. Als ik bij mezelf denk, het valt wel mee, dan is de praktijk altijd erger. Dus soms denk ik, laat mij nou maar bang zijn, want dan kan het alleen maar meevallen.

En echt waar verdovingen geen pijn??? Dat licht geheel aan de tandarts en hoe deze ermee om gaat, dus het hoeft niet, maar als het wel zo is, instructueer je tandarts, of zoek een ander.

Hallo sterredag,

Ga proberen een tandarts te vinden en probeer de angst niet op je zoontje van 4 over te laten gaan anders kan er misschien beter iemand anders met je zoontje mee gaan.

De verdoving is niet fijn maar doet bij mij nooit zeer.
De rest van de angst is het kokhalzen bij mij omdat heel je mond voor een gaatje te maken vol gepropt wordt met watten en zo nou daar kan ik niet tegen.

ik ga vandaag voor de behandeling en ben ook ontzettend zenuwachtig maar als ik niet ga dan ben ik al mijn tanden zo kwijt het is echt noodzakelijk dat er iets aan gedaan wordt.

maar ben er niet blij mee om te moeten.

Groetjes

Ik ben ook aan het overwegen om die kleine van me met mijn moeder mee te sturen. Wil inderdaad mijn angst niet afschuiven op hem, dat zou ik echt erg vinden.

Maar ik zit wel met de vraag hoe vind ik een goeie angsttandarts.

Hoor eens wat rond bij familie buren of vrienden -kennissen.
Misschien dat die een oplossing hebben,voor een goede tandarts.

Helaas, dat wordt hem niet... die zitten waar ik al gezeten heb zeg maar. :(

Maar je hoort vaak over angsttandartsen (waar je dan ook doorverwijzing voor nodig heb??) maar ik kan dus nergens vinden hoe je die echt vindt.

Een nieuwe tandarts vinden vind ik dus heel eng dus als er mensen zijn die hier echt goede ervaringen hebben met zo'n tandarts op Rotterdam-Zuid, ik hou me aanbevolen. Dan heb ik het dus niet over tips uit zo'n lijstje, maar echt eigen ervaring.

misschien dat de huisarts je kan helpen????????

Een goede tandarts lacht je niet uit als je vraagt om de kinderverdoving, waarbij eerst je tandvlees wordt verdoofd middels een watje met verdovingsspul erop, en hierna met kleine prikjes het tandvlees voorverdoofd, en daarna wat dieper, dan voel je dus niets van de verdoving.
Het kan, maar men moet wel mee willen werken.
Dat ligt dus puur aan de tandarts zelf.

Kan me zo boos maken om tandartsen die maar gewoon even snel een verdoving plaatsen bij angstige mensen en kinderen, omdat ze te weinig tijd hebben.
Dan maak je maar tijd wat is beter?
Jarenlang angstige mensen in je stoel of mensen die het wel aan willen gaan?

het is nu 17:21 en om 18:00 heb ik een afspraak om een gaatje te dichten. ik zal je laten weten hoe het is... ik heb net zoals jij de vorige weken niet kunnen slapen en altijd in stress geleefd. Nu dus adrenaline... Ik ga dus nu :smt001 ik laat iets weten

Ben terug :P alle stress die ik had was echt overbodig. van de verdoving zelf voel je niks behalve wat vloeistof op je wang. van de boor ofzo voel je alleen maar wat trillingen, en de stress elke keer als hij iets nieuw neemt.
mijn advies: - zeg dat je erg bang bent, dan is hij voorzichtiger
- kies een tandarts die je vertrouwt
- neem een mp3 speler mee of vraag de tandarts muziek op te zetten, dat vermindert de stress.
Je voelt echt helemaal niets =)