Ok, ik hoop dat dit de eerste stap is om mijn angst voor de tandarts te overwinnen.
Ik ben nu tweeëndertig jaar en ik ben al vijftien jaar niet meer bij een tandarts geweest en daardoor is inmiddels elke tand wel zichtbaar aangetast door te veel roken en cola drinken en te weinig poetsen. Zichtbare gaatjes, afgebroken kiezen, slechte adem, gele tanden, bruine plekjes, noem een aandoening en ik heb het wel.
Ik kon al lang niet meer voluit lachen omdat mijn slechte gebit dan zichtbaar was, maar vanavond is er een stuk van een voortand afgebroken. Dus nu is mijn slechte gebit al zichtbaar als ik gewoon praat.
Hoe heb ik het zover kunnen laten komen vraag ik mezelf wel eens af. Ik heb verder geen schokkende ervaring gehad bij een tandarts of zo. Toen ik achttien was en op mezelf ben gaan wonen kwam het er gewoon niet meer van. En dat ging voor een paar jaar wel goed, maar op een gegeven moment bleven er bruine plekjes zitten aan de bovenkant van mijn boventanden. Doordat ik toen niet verzekerd was voor tandartskosten en doordat ik me ook al een beetje schaamde voor mijn gebit ging ik, toen mijn gebit zichtbaar achteruit ging, nog steeds niet naar de tandarts. Nou en dat is inmiddels meer dan tien jaar geleden. :-?
Ik moet echt wat aan mijn gebit laten doen, maar ik heb nog steeds twee grote punten waar ik mee zit. A. Ik schaam me echt dood voor mijn gebit en B. Ik ben niet verzekerd voor deze kosten.
En nu ik zo erover nadenk, ik punt B eigenlijk voor mij het grootste punt aangezien ik weet dat er zoveel moet gebeuren en ik bang ben voor een rekening van vele duizenden euro's. En toch moet ik er echt wat aan doen, want ik voel al jaren diep van binnen dat dit probleem mij tegen houd in mijn spontane reacties en dat ik er onbewust altijd wel mee bezit ben als ik bij anderen ben.
Ik vraag me ook af of ik terug moet naar mijn laatste tandarts van vijftien jaar geleden of dat ik gewoon maar een nieuwe start moet maken en op zoek moet gaan naar een gespecialiseerde tandarts voor mensen met angst of schaamte. Ik zit wel eens op de site van CDC te kijken, en bij zo'n tandarts zou ik me wel willen laten behandelen. Mede door de foto's op de site die laten zien dat het altijd erger kan dan bij mij. Alleen is Best voor mij niet echt om de hoek, dus vroeg ik mij af of iemand ervaring heeft met vegelijkbare klinieken in de Randstad?
Edit: Ik heb net een mail gestuurd naar een tandarts in mijn buurt voor het maken van een afspraak. Ik hoop dat ik snel wat hoor...
Ik ben nu tweeëndertig jaar en ik ben al vijftien jaar niet meer bij een tandarts geweest en daardoor is inmiddels elke tand wel zichtbaar aangetast door te veel roken en cola drinken en te weinig poetsen. Zichtbare gaatjes, afgebroken kiezen, slechte adem, gele tanden, bruine plekjes, noem een aandoening en ik heb het wel.
Ik kon al lang niet meer voluit lachen omdat mijn slechte gebit dan zichtbaar was, maar vanavond is er een stuk van een voortand afgebroken. Dus nu is mijn slechte gebit al zichtbaar als ik gewoon praat.
Hoe heb ik het zover kunnen laten komen vraag ik mezelf wel eens af. Ik heb verder geen schokkende ervaring gehad bij een tandarts of zo. Toen ik achttien was en op mezelf ben gaan wonen kwam het er gewoon niet meer van. En dat ging voor een paar jaar wel goed, maar op een gegeven moment bleven er bruine plekjes zitten aan de bovenkant van mijn boventanden. Doordat ik toen niet verzekerd was voor tandartskosten en doordat ik me ook al een beetje schaamde voor mijn gebit ging ik, toen mijn gebit zichtbaar achteruit ging, nog steeds niet naar de tandarts. Nou en dat is inmiddels meer dan tien jaar geleden. :-?
Ik moet echt wat aan mijn gebit laten doen, maar ik heb nog steeds twee grote punten waar ik mee zit. A. Ik schaam me echt dood voor mijn gebit en B. Ik ben niet verzekerd voor deze kosten.
En nu ik zo erover nadenk, ik punt B eigenlijk voor mij het grootste punt aangezien ik weet dat er zoveel moet gebeuren en ik bang ben voor een rekening van vele duizenden euro's. En toch moet ik er echt wat aan doen, want ik voel al jaren diep van binnen dat dit probleem mij tegen houd in mijn spontane reacties en dat ik er onbewust altijd wel mee bezit ben als ik bij anderen ben.
Ik vraag me ook af of ik terug moet naar mijn laatste tandarts van vijftien jaar geleden of dat ik gewoon maar een nieuwe start moet maken en op zoek moet gaan naar een gespecialiseerde tandarts voor mensen met angst of schaamte. Ik zit wel eens op de site van CDC te kijken, en bij zo'n tandarts zou ik me wel willen laten behandelen. Mede door de foto's op de site die laten zien dat het altijd erger kan dan bij mij. Alleen is Best voor mij niet echt om de hoek, dus vroeg ik mij af of iemand ervaring heeft met vegelijkbare klinieken in de Randstad?
Edit: Ik heb net een mail gestuurd naar een tandarts in mijn buurt voor het maken van een afspraak. Ik hoop dat ik snel wat hoor...
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
Ik was zelf 6 jaar niet naar de tandarts geweest... en was er van overtuigd dat ik alléén nog naar een speciale angst kliniek zou durven... maar uiteindelijk de stap durven zetten om naar een gewone tandarts in mijn woonplaats te gaan (waar ik goeie verhalen over gehoord had) en écht geloof me, er zijn ook 'gewone' tandartsen die echt precies weten hoe ze met angst/schaamte om moeten gaan. Ik heb een vrije jonge tandarts met super lieve assistentes, heel begripvol en aardig. En bij mijn tandarts hoef je je nergens voor te schamen (heb daar zelfs een keer zitten janken vd. spanning en ze keken nergens gek van op)...
Mijn tandarts overlegt trouwens altijd precies voor hij iets doet, wat het gaat kosten en of ik het meteen wil/ verspreid wil (ivm. kosten)... mits dit kan natuurlijk (gezondheid).
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
Ik zit eigenlijk in een zelfde soort situatie. Op de een of andere manier een vreselijke angst ontwikkeld... daarna eigenlijk elk klein dingetje aangrijpen om niet te hoeven gaan (te druk... vergeten... komt niet uit...). Hierdoor heb ik ook mijn gebit heel erg verwaarloosd en is het heel erg hard achteruit gegaan. Verkleuringen, vullingen die loskomen, kiezen kapot, enz enz. Niet dat ik veel pijn heb, bijna nooit eigenlijk en als het wel zo is kan ik het eigenlijk veel te goed negeren...
Maar het ergste is de schaamte. Ik schaam me eerlijk gezegd kapot voor mijn gebit en ben me er continu van bewust als ik men mensen praat. Ik probeer mijn mond zo weinig mogelijk open te doen, maar dat is erg lastig aangezien ik de hele dag met mensen in de weer ben. Lachen doe ik alleen met mijn mond dicht, dus spontaan schateren van het lachen is er eigenlijk niet meer bij...
Gelukkig (en ik dank God op mijn blote knietjes) heb ik sinds bijna 2 jaar een heel lieve en zorgzame vriendin die mij uiteindelijk zover gekregen heeft om weer naar de tandarts te gaan en er iets aan te gaan laten doen. Ben vandaag weer geweest en heb besproken wat er allemaal eigenlijk moet gebeuren en het zo afgesproken dat ik een overzicht krijg van alle kosten zodat ik samen met de tandarts en de mondhygieniste een plan kan trekken wat we wanneer eventueel gaan doen.
Op die manier hou ik zelf enige controle over de kosten en weet ik ook van te voren vrij precies wat de kosten gaan zijn. De eerste afspraak is nu gemaakt om een begin te maken met het opknappen (renoveren of restaureren eigenlijk...) van mijn gebit en dan vooral in het begin met de nadruk op het front en het uiterlijk daarvan.
Zo hoop ik in ieder geval een klein beetje schaamte kwijt te raken en hiermee mijn zelfvertrouwen weer terug te krijgen zodat ik ook weer eens normaal kan lachen.
Hè.... toch eigenlijk wel prettig om mijn verhaal nou eens helemaal te doen... loop er al zo lang mee rond en de schaamte en angst maken het zo moeilijk er over te praten... Denk dat men toch gelijk heeft als men zegt dat de eerste stap om een angst te overwinnen het onder ogen zien van die angst is.
Sterkte en succes de komende tijd!
Frank
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
RNB, hoe is het afgelopen? Heb je de stap naar een tandarts al kunnen nemen?
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
Bedankt voor de berichtjes tot nu toe.
Nou... het is allemaal toch niet zo gelopen zoals ik gepland had. Tot vandaag!
Ik heb afgelopen weekend toch maar twee mensen in vertouwen genomen, en het hele probleem aan hen voorgelegd. En dat was nou net wat ik nodig had om vandaag langs te gaan bij mijn nieuwe tandarts. Met bonkend hart en zweethanden heb ik me vandaag ingeschreven en ik heb woensdag (overmorgen!) gelijk mijn eerste afspraak waar ze alleen gaan kijken en foto's maken. I'll keep you posted! 8)
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
Natuurlijk bonkte mijn hart zowat mijn borstkas uit, voordat ik de tandarts binnenstapte en toen ik zat te wachten. Ik werd op gehaald door een meisje dat mij meenam naar de behandelkamer het dichts bij de ingang. Hoewel ik had aangegeven dat ik heel lang niet was geweest en ik bang was voor de tandarts, kon ik gelijk in de stoel plaatsnemen. Ik had eigenliljk wel verwacht dat we eerst even wat zouden praten of zo. Maar niet dus, op het moment dat ik met mijn benen nog aan de zijkant zat, voelde in mijn rechterzij de rugleuning al wegzakken. "Volgens mij is dit het teken om te gaan liggen." dacht ik nog, en zo deed ik het dus ook maar.
Ze vroeg van welke tanden of kiezen ik last had. Ik gaf aan dat een tand naast mijn voortand afgebroken was, en dat ik voelde tijdens het poetsen dat er van die tand nog een stukje op afbreken staat. Ze ging kijken, en voor ik het wist, begon de allerlei nummertjes en dingen op te noemen. Het woord extractie kwam twee keer voor, en achteraf bleek dus dat een van mijn verstandskiezen eruit moet, en een andere kies. Er moet in totaal 14 keer geboord worden, en daaronder ook bepaalde bruine plekjes, wat volgens haar geen gaatjes waren, maar die kunnen alleen verwijderd worden door te boren.
Dus al met al, een flinke klus, en volgens haar moet ik inclusief verdovingen op zo'n 800 euro rekenen! Dus niet de vele duizenden waar ik op gerekend had. Dat was dus wel een flinke meevaller.
Ik heb over twee weken mijn eerste van waarschijnlijk twee behandelingen. Dus dat betekent dat ik voor de kerst al weer voluit kan lachen! :D :smt001 :smt003
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
En heel erg fijn dat de schade al met al nog te overzien is.
Je hebt daar dus een behoorlijk rappe tandarts. Maar dat vind je achteraf gezien niet erg?
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
Dank je wel! Ja ik ben ook best wel opgelucht. En dat terwijl het echte werk nog moet gaan beginnen.
Ik ben eerlijk gezegd wel blij dat het allemaal lekker vlot is gegaan. Ik had eigenlijk geen tijd voor mijn angstgevoelens. Ik weet ook niet of het echt angst was of meer een soort van schaamte voor de tandarts. Ik was bang dat hij (wat overigens een zij was) nog nooit zo'n slecht gebit had gezien. Maar dat bleek dus wel mee te vallen, of ik heb in ieder geval niet dat idee gekregen, haha.
Ik zat ook te denken dat als we eerst helemaal een heel gesprek van te voren hadden gehad, dat ik alleen maar nerveuzer was geworden. Nee, voor mij was het prima zo! :smt003
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
Daardoor heb ik ook vanmiddag mijn eerste behandel-afspraak naar een week later verzet, naar december. Is dat ook weer geregeld! :P
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
dit is voor het 1st dat ik op een forum zit en ik weet ook niet precies hoe het werkt :oops:
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
Goed van je dat je je verhaal hier hebt opgeschreven.
Je weet dat er echt iets moet gebeuren.
De meeste kinderen gaan van jongs af aan regelmatig naar een tandarts. En de meeste kinderen hebben daar ook geen moeite mee.
Jouw ouders hebben je blijkbaar nooit meegenomen naar een tandarts. Zijn ze zelf erg bang?
Hoe dan ook, je zult met spoed naar een tandarts moeten. Als je veertien bent is het denk ik wel erg prettig als er iemand met je meegaat. Kan dat één van je ouders zijn? Of een ander familielid? Of een vriend of vriendin? Vraag in ieder geval iemand om hulp en doe het samen.
Als je wat mensen vraagt, weet ik zeker dat er iemand bij is die een vriendelijke tandarts weet waar je een afspraak bij kunt maken. En echt, iedereen die lang niet bij een tandarts is geweest en dan uiteindelijk wel gaat, zegt dat het achteraf heel erg meeviel.
Je tanden zijn zo belangrijk om goed te kunnen kauwen en om er leuk uit te zien, maar ja, dat weet je zelf natuurlijk ook wel.
Hé meisje, heel veel succes! Het is al met zoveel mensen goed gekomen en het gaat met jou ook goed komen!
Laat je even weten wat je vindt van wat ik hier schrijf? Of wat je van plan bent wel of niet te gaan doen?
Groetjes, Rixt
P.S. Over de kosten hoef je je geen zorgen te maken: tot je tweeéntwintigste is in Nederland tandheelkundige zorg (tenminste de "gewone" dingen) gratis.
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
Ik neem aan dat die er met een verdoving uitgehaald wordt.
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
Eerst naar de mondhygiëniste, die een hoop tandsteen heeft verwijderd. En daarna gelijk door naar de tandarts, die aan de bovenkant 6 zichtbare tanden heeft aangepakt. Alle aanslag is nu weg, en alle gaatjes zijn gevuld! Alles onder verdoving, en ik heb helemaal niets gevoeld. Heb wel het grootste gedeelte van de tijd met mijn ogen dicht gelegen, maar al met al viel het ontzettend mee.
En dat terwijl ik in het begin dacht dat ik naar een speciale kliniek zou moeten, of dat alles er maar uit getrokken zou moeten worden. En ik vroeg vandaag nog aan de mondhygiëniste of mijn gebit het ergste gebit is wat ze ooit gezien heeft. Ze begon te lachen, en stelde mij gerust dat dat zeker niet zo was.
Nu moeten volgende week er nog wel twee kiezen uit, en er moeten nog wel een flink aantal gaatjes gevuld worden, maar dat is allemaal niet echt zichtbaar.
Ik kan dus vanaf vandaag voor het eerst in 15 jaar weer voluit lachen!!! :smt003 :smt003 :smt003
Ik ben echt zo ontzettend blij!
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
nog bedankt voor je (u?) bericht, moest maandag naar de tandarts dus weet nu wat er moet gebeuren met die kies, ze gaan eerst kijken of die nog te redden valt en als dat niet zo is dan wordt die eruit gehaald.
& gefeliciteerd, en mooi dat het allemaal toch is goed gekomen na 15jaar. :smt003
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
Ik ben achteraf gezien echt zo ontzettend blij dat ik een paar maanden geleden de eerste stap naar de tandarts heb gezet, ik kan het echt iedereen aanraden, hoe groot je angst ook is. Face your fears!
Re: Vijftien jaar bang om naar de tandarts te gaan.
Goed om te horen!
En nu vol blijven houden he. :wink: