Hallo,,
Ik ben naomi en ik ben nu 16 jaar...
Ik ben nieuw hier en heb nog nooit een topic geplaatst. Mijn excuses voor als ik dit fout doe. :oops:
Al jaren ga ik net als velen anderen met knikkende knieën naar de tandarts. Toen ik mijn eerste zakgeld kreeg wist ik niet wat ik ermee aan moest en ben ik erg gaan snoepen. Ik heb toen 14 gaatjes gehad. Ik kreeg twee behandelingen van een uur. Deze zal ik niet in details vertellen, maar waar het op neerkomt is dat ik daarna absoluut niet meer durfde. Mijn ouders wisten niet wat ze moesten doen en hebben me werkelijk mee gesleept naar de stoel. Iedere keer dat ik daarin ging zitten zag een boor voor me en spuit. Oftewel een soort fantasie wat me nog banger maakte.
Toen ik 14 jaar was kreeg ik een beugel. Dit gebeurde bij mijn eigen tandarts. Hierdoor zat ik dus wel bij hem vast, voor mijn beugel ging ik nog wel. :-? Maar mijn ouders kregen mij absoluut niet mee naar de half-jaarlijkse controle.
Na een jaar kon mijn beugel eruit. Mijn gebit zag en ziet er gewoon mooi uit, gelukkig. :smt003 Alleen zodra ik mijn mond open deed, dan zag je alleen maar grijze vullingen. Maar goed, daar kon ik meeleven. Ik ging toch nooit meer.
Dat dacht ik. Na een paar maanden kreeg ik erg last van een van mijn voortanden. Zo erg dat ik mijn neus niet meer snuiten kon. Dus toch maar weer gegaan. Het klinkt misschien wel heel gek maar de echte angstpatienten herkennen het vast wel, ik kwam al sidderend binnen en moest bijna huilen. De tandarts veronderstelde dat het maar een klein gaatje was. Dat scheelde al, aangezien ik gevoelige voortanden heb zou hij wel een verdoving geven.
Eigenlijk is dit een beetje waar mijn topic op neerkomt.
Mijn tandarts had een nieuw soort verdoving. Wij noemen het thuis nu een klapverdoving, want dat is het waar het een beetje op neerkomt. Het heeft een gewone spuitvorm maar er zit geen naald op maar een soort ronde schijf. In de spuit zit een ampul die je na gebruik kunt weggooien. Wat mijn tandarts er ook nog bij vertelde was dat deze verdoving zeer plaatselijk was. Ook kon hij na het aanbrengen meteen beginnen want de verdoving werd onder hoge druk ingespoten zodat de vloeistof eerder opgenomen werd door het bloed.
Hij zette de schijf tegen mijn tandvlees en telde af. 3, 2 en hij tikte al. Dit had ik niet verwacht. Ik kreeg een harde tik tegen mijn tandvlees, dit was zo pijnlijk dat het me even duizelde. :o De tandarts begon al te boren, maar ik heb hier helemaal niets meer van gemerkt zo verdwaasd was ik.
Toen thuis de verdoving uitgewerkt was heb ik verder van dat gaatje helemaal geen last meer gehad. Wel kreeg ik later op de dag een dikke lip. De volgende dag zagen we een bloeduitstorting op mijn tandvlees zitten. Deze werd zo dik dat ik mijn voortand zachtjes heen en weer kon bewegen. Hierdoor kwam er bloed uit mijn tandvlees gelopen. Na een week pap eten en vla was hij dan weg. Nu durf en ga ik dus nooit meer naar deze tandarts. :o
Een paar weken later kreeg ik binnen 4 dagen een hele dikke wang. We zijn naar de dokterspost geweest maar het bleek toch in de kiezenrij te zitten. Het was in het weekend dus ik moest naar een vreemde tandarts. Deze tandarts heeft me heel vriendelijk en goed behandelt. Rustig was ik dit maal wel, want ik had bij de dokterspost een diazepam of iets dergelijks gekregen. Mijn kies werd opengeboord en ik moest en moet dus de hele vakantie zodra ik wat gegeten heb de kies leegspuiten.
Wel heb ik nu een nieuwe tandarts. Ik moet er absoluut nog niet aandenken om er naar toe te gaan, maar met een open kies zitten is ook niets natuurlijk. In iedergeval gaat ze foto´s maken om de situatie van mijn gebit te bekijken , en krijg ik een wortelkanaalbehandeling. :smt009
Dit is de laatste gewone tandarts die ik probeer. Anders ga ik het toch bij een angsttandarts proberen.
Heeft iemand ervaring met een klapverdoving? En kan iemand mij vertellen of een wortelkanaalbehandeling pijnlijk is??
Duim voor me, Naomi :smt001
Ik ben naomi en ik ben nu 16 jaar...
Ik ben nieuw hier en heb nog nooit een topic geplaatst. Mijn excuses voor als ik dit fout doe. :oops:
Al jaren ga ik net als velen anderen met knikkende knieën naar de tandarts. Toen ik mijn eerste zakgeld kreeg wist ik niet wat ik ermee aan moest en ben ik erg gaan snoepen. Ik heb toen 14 gaatjes gehad. Ik kreeg twee behandelingen van een uur. Deze zal ik niet in details vertellen, maar waar het op neerkomt is dat ik daarna absoluut niet meer durfde. Mijn ouders wisten niet wat ze moesten doen en hebben me werkelijk mee gesleept naar de stoel. Iedere keer dat ik daarin ging zitten zag een boor voor me en spuit. Oftewel een soort fantasie wat me nog banger maakte.
Toen ik 14 jaar was kreeg ik een beugel. Dit gebeurde bij mijn eigen tandarts. Hierdoor zat ik dus wel bij hem vast, voor mijn beugel ging ik nog wel. :-? Maar mijn ouders kregen mij absoluut niet mee naar de half-jaarlijkse controle.
Na een jaar kon mijn beugel eruit. Mijn gebit zag en ziet er gewoon mooi uit, gelukkig. :smt003 Alleen zodra ik mijn mond open deed, dan zag je alleen maar grijze vullingen. Maar goed, daar kon ik meeleven. Ik ging toch nooit meer.
Dat dacht ik. Na een paar maanden kreeg ik erg last van een van mijn voortanden. Zo erg dat ik mijn neus niet meer snuiten kon. Dus toch maar weer gegaan. Het klinkt misschien wel heel gek maar de echte angstpatienten herkennen het vast wel, ik kwam al sidderend binnen en moest bijna huilen. De tandarts veronderstelde dat het maar een klein gaatje was. Dat scheelde al, aangezien ik gevoelige voortanden heb zou hij wel een verdoving geven.
Eigenlijk is dit een beetje waar mijn topic op neerkomt.
Mijn tandarts had een nieuw soort verdoving. Wij noemen het thuis nu een klapverdoving, want dat is het waar het een beetje op neerkomt. Het heeft een gewone spuitvorm maar er zit geen naald op maar een soort ronde schijf. In de spuit zit een ampul die je na gebruik kunt weggooien. Wat mijn tandarts er ook nog bij vertelde was dat deze verdoving zeer plaatselijk was. Ook kon hij na het aanbrengen meteen beginnen want de verdoving werd onder hoge druk ingespoten zodat de vloeistof eerder opgenomen werd door het bloed.
Hij zette de schijf tegen mijn tandvlees en telde af. 3, 2 en hij tikte al. Dit had ik niet verwacht. Ik kreeg een harde tik tegen mijn tandvlees, dit was zo pijnlijk dat het me even duizelde. :o De tandarts begon al te boren, maar ik heb hier helemaal niets meer van gemerkt zo verdwaasd was ik.
Toen thuis de verdoving uitgewerkt was heb ik verder van dat gaatje helemaal geen last meer gehad. Wel kreeg ik later op de dag een dikke lip. De volgende dag zagen we een bloeduitstorting op mijn tandvlees zitten. Deze werd zo dik dat ik mijn voortand zachtjes heen en weer kon bewegen. Hierdoor kwam er bloed uit mijn tandvlees gelopen. Na een week pap eten en vla was hij dan weg. Nu durf en ga ik dus nooit meer naar deze tandarts. :o
Een paar weken later kreeg ik binnen 4 dagen een hele dikke wang. We zijn naar de dokterspost geweest maar het bleek toch in de kiezenrij te zitten. Het was in het weekend dus ik moest naar een vreemde tandarts. Deze tandarts heeft me heel vriendelijk en goed behandelt. Rustig was ik dit maal wel, want ik had bij de dokterspost een diazepam of iets dergelijks gekregen. Mijn kies werd opengeboord en ik moest en moet dus de hele vakantie zodra ik wat gegeten heb de kies leegspuiten.
Wel heb ik nu een nieuwe tandarts. Ik moet er absoluut nog niet aandenken om er naar toe te gaan, maar met een open kies zitten is ook niets natuurlijk. In iedergeval gaat ze foto´s maken om de situatie van mijn gebit te bekijken , en krijg ik een wortelkanaalbehandeling. :smt009
Dit is de laatste gewone tandarts die ik probeer. Anders ga ik het toch bij een angsttandarts proberen.
Heeft iemand ervaring met een klapverdoving? En kan iemand mij vertellen of een wortelkanaalbehandeling pijnlijk is??
Duim voor me, Naomi :smt001
Re: ?Klapverdoving?
Die klap verdoving hebben we een 7-8 jaar geleden voorbij zien komen. Eerst zonder later met een siliconenringetje op de buis tegen het tandvlees. Precies wat jij vertelde was ook de reden waarom ik er niet aan wilde. Je schrikt je te barste en hebt een fijne blauwe plek..........kortom, achter een bureau bedacht (overigens was het bedacht om naaldloos insuline in te brengen bij diabetes patienten) voor de tandarts.............ik had dat ding al ten grave gedragen voor ie überhaupt echt te koop was.
Dat diabetes verhaal werkte wel omdat je het dan 1) zelf doet en dus de tik zelf veroorzaakt. en 2) omdat je dat op je buik doet en die is zacht. In je mond staat ie op dun vel (slijmvlies) en dicht op het botvlies = HEEL VEEL zenuwen. Kortom, leuk idee, maar niet geschikt.
Re: ?Klapverdoving?
It´s a big, big step!! :roll:
Naomi.
Re: ?Klapverdoving?
We zullen voor je duimen :smt003
Re: ?Klapverdoving?
Hardstikke goed! Ik zal aan je denken. Hoe laat MAG je?
Tuurlijk is het nu nog heel erg spannend en het voelt als een enorme stap, maar uit de hele manier van schrijven van je, weet ik zeker te lezen dat het helemaal goed gaat komen met jou.
Succes!
Re: ?Klapverdoving?
Nou, lekker verhaal zeg...
Kunnen de gebruikers van dit soort nieuwigheden niet verplicht worden het eerst op zichzelf uit te proberen....
Re: ?Klapverdoving?
Dat was precies wat ik zei tegen de vertegenwoordiger. Die liet het ook zien op zijn hand. de palm. ik zei: en nu op je slijmvlies, mag ik??? mooi niet dus. . Ik heb jarenlang met luchtdruk geweren en pistolen lopen klooien en geloof me, die kunnen hard klappen. (was nog in mijn WildWest tijd in the great outdoors van zwitserland).
Re: ?Klapverdoving?
Re: ?Klapverdoving?
Ik zal eens goed zoeken. in een presentatie van anesthesie van een paar jaar terug stond ie nog, kon ik effe lekker mijn gal spuien en als de aandacht er weer was.......... serieus verder met intraligamentaire anesthesie. (was volgende deel van de cursus namelijk)
Re: ?Klapverdoving?
dit is zeg maar het idee achter Jet injection
ziet er zo uit:
en dan zo plaatsen
en dan ziet het er aansluitend zo uit
de Injex®
voor 500 dollar is ie van jou
maar goed, tis wat ze noemen, obsoleet materiaal
Re: ?Klapverdoving?
Re: ?Klapverdoving?
Ook voor de aanmoedigingen (Ook via priveberichtjes)!
En wat een geweldig forum. Je kunt werkelijk overal informatie over vinden. Een geweldige opzetting! :smt003 Respect voor de moderators!!
Ik heb op het forum nog gezocht naar wat meer informatie over wortelkanaalbehandelingen. Maar wat een pechvogels zeg. Zijn er ook nog positieve ervaringen?? :wink:
Want ik geloof niet dat ik nog veel gade heb om te gaan!!
Is een wortelkanaalbehandeling noodzakelijk? Ik heb nu een noodvulling en begrijp dat deze nog vervangen moet worden.:-?
Op google heb ik gekeken wat er nou precies allemaal gedaan word. Maar door al die technische aspecten kon ik er niet veel wijzer uit worden.
Kan iemand mij hierover wat meer vertellen? :roll:
Re: ?Klapverdoving?
Alleen de vulling vervangen doet de zenuw, die nu al geprikkeld is en gaat afsterfen geen goed. Dan ga je wachten op pijnklachten en dan...........dan kom je hier op het forum vertellen dat wkb zo vervelend is. Ja, dank je de koekoek, zo moet je niet met je lijfje omgaan.
gewoon doen die wkb en blij wezen
Re: ?Klapverdoving?
Ze staan er toch echt wel op dit forum, de positieve verhalen over WKB's. Hier volgen er een aantal.
"Ik vertel niet altijd meteen dat ik de zenuw eruit gehaald heb ("even een gaatje vullen"). Als ik dan aan het eind, bij het vullen, vertel dat dit een zenuwbehandeling was, schrikken de mensen wel 5 seconden, om zich vervolgens te realiseren dat het eigenlijk meeviel. Einde stress!"
"Ik heb nu in totaal 2 wortelkanaalbehandelingen ondergaan. Beide waren zeer goed te doen. Bij de eerste was het in een tand, omdat ik ooit als kleuter met mijn bovenkaak op de rand van de zandbak was gevallen, begon hij nu pas (ik ben nu 30) af te sterven. Verdoving er in en gaan met die banaan. Na de tijd was het inderdaad wel een beetje een vervelend kloppend gevoel, maar echt pijn heb ik niet gehad. De tweede keer was vorig jaar. Ik stond op het punt om op vakantie te gaan naar China en je zult het niet geloven, de hele nacht tevoren had ik vreselijk last van mijn kies, alsof er steeds elektrische schokken doorheen gingen. Wortelkanaalbehandelingetje en klaar. Diezelfde middag zat ik in het vliegtuig naar China. Ik heb me een beetje ziek gevoeld die avond, maar dat was grotendeels toe te schrijven aan een slapeloze nacht en niet aan de kies. Dus als je op je tandarts vertrouwt, dan moet het goedkomen.
"Ik heb net vorige maandag een kies laten ontzenuwen ...met succes, zonder pijn ...
Dus als je nog vragen hebt, stel ze gerust! Ik had ook een heel groot gat in de tand omdat ik een paar jaar geleden de ziekte van Meniére kreeg en dus een jaar of twee niet naar de tandarts kon omdat ik niet achterover in de stoel kon liggen...Juist in die periode vielen een paar heel grote vullingen eruit en daar moest ik dus blijven mee lopen ...
Nu het wat beter met me gaat ben ik dus terug in behandeling bij de tandarts, zoals ik vroeger altijd gewoon was...
Ik had pijn in die tand gekregen , een ontsteking en ben die gaan behandelen met hoge dosissen vitC , met succes...
Ik heb in mijn buurt een biologische tandarts gevonden (mocht je in Oost vlaanderen wonen mail me maar voor het adres mocht het je interesseren)
Deze tandarts is heel geduldig ... Je zou zeker aan hem kunnen vragen om voordat hij aan de zenuwbehandeling begint even te "testen" of het echt goed verdoofd is ... bv door de zenuw heel eventjes aan te raken voordat hij begint enz... zodat je ZELF kan aangeven OF je er gerust genoeg in bent..Dat lijkt me in jouw geval voldoende zekerheid te kunnen geven ... je hebt er zo ZELF vat op! BV ook met kleine stukjes te boren ... vooral in het begin, zodat je weet, hij boort, maar het is maar een fractie van een seconde... en dan stopt hij en kan IK aangeven of het goed verdoofd is... Lijkt je dat niet geruststellend?
Ik heb hem ook gevraagd wat er KON gedaan worden als de tand NIET goed verdoofd bleek te zijn (door de ontsteking) hij zei dat hij dan een voorlopig verband (of vulling ,dat weet ik niet meer zo goed) op de tand zou leggen en later proberen verder werken ...
Dat was niet nodig , de vitC had zijn werk goed gedaan! Ik was reuzeblij!
Zij werken met een soort doekje in je mond , waardoor er geen water (of eventueel bloed) of gruis van de vulling in je mond komt ... een heel prettige ervaring voor mij moet ik zeggen.
Ik hoop dat dit je wat heeft gerustgesteld? Zo niet vraag gerust , ik wil echt wel waar ik kan helpen je een gerust gevoel te geven om de behandeling te ondergaan"
"Als ik goed tel kom ik tot zes kiezen en een tand waaraan bij mij wkb's zijn gedaan. Ik kan dus wel stellen dat ik een behoorlijke ervaringsdeskundige ben op het gebied van het ondergaan van dit soort behandelingen. Al die keren heb ik er niets van gevoeld, óf omdat er goed verdoofd werd, óf omdat de zenuw al dood was (en nooit kiespijn gehad aan die kies, dus dat kan blijkbaar ook). Ik heb geen van die keren als vervelend ervaren. En de eerste keren was in de tijd dat ik echt nog behoorlijk bang was voor tandartsen en behandelingen als gaatjes vullen."
En dan als laatste nog even iemand die, kort voordat ze dit berichtje plaatste, nog meldde dat ze niet aan een WKB durfde te beginnen :D
"Nou ik heb het achter de rug.wat viel dat ontzettend mee.
natuurlijk voel je wel iets.maar echt pijn?nee hoor.
het enigste wat ik gevoeld heb is iets wat hij in het begin deed.een soort boren met hogedruk.
maar verder was het echt goed te doen en ik vind het zo jammer dat ik mij zo nerveus heb gemaakt."
Re: ?Klapverdoving?
Fijn om te horen!
Re: ?Klapverdoving?
Re: ?Klapverdoving?
Eerst moest ik vertellen waarvoor ik kwam en wat ik dacht dat de oorzaak is van mijn tandartsangst. Veel kon ik niet vertellen want ik klap meestal al snel dicht. Maar ze waren wel erg aardig, die jongen (assistent) ook.
Er moesten eerst foto`s worden gemaakt daarna vertelden ze dat ze in ieder geval de wkb gingen afmaken. Daarnaast zagen ze ook nog vele zwakke plekken en gaatjes, die gaan ze boren.
De behandeling ging wel goed. Ik had wel veel last dus hebben ze een verdoving in mijn zenuw gedaan. Daarna heb ik helemaal niets meer gevoeld, maar het was dan ook een gemene prik.
Dus ik kijk uit naar de volgende ronde :lol: ..
Re: ?Klapverdoving?
Vele jaren geleden moest ik een wortelkanaalbehandeling ondergaan, ook wel bekend als een zenuwbehandeling. Ik was al helemaal wee gemaakt door mensen die mij wisten te vertellen welke rampspoed mij te wachten stond, maar ik moest wel.
Het eerste wat mijn tandarts destijds zei was dat hij verwachtte dat ik zeker 3x terug moest komen. Niet echt een boodschap waar ik heel blij mee was natuurlijk.
In die periode zette ik mijn walkman op (met een casette, zo lang geleden ja :), tandarts zette de verdoving (volgens vrienden was dat echt niet verdoven hoor) en daar lag ik dan. En heb ik iets gevoeld? Nee...niets.
Niet de eerste keer.
Niet de tweede keer.
En bij de derde keer moest ik tegen de slaap vechten omdat ik anders tijdens de behandeling in slaap gevallen was.
Niets gevoeld, goed verdoofd, goede muziek (doen we tegenwoordig met een MP3) en ontspannen maar.
Re: ?Klapverdoving?
Twee keer zelfs zonder verdoving, omdat de zenuw toch al morsdood was. Alleen de laatste keer
was "vervelend" omdat ze het kanaal niet droog kreeg. Daarvoor ben ik dus nog 3 of 4 x terug geweest.