Als eerste een compliment naar alle goede verhalen en ondersteuning op dit forum, met name de verhalen van RNB, mikeynl en Johannes zijn super om te lezen, aangezien ik ook zo'n persoontje ben die al jaren niet was geweest...
(Ja, jullie lezen het goed, was...)
Eigenlijk had ik dit jaar voorgenomen om dit probleem eens aan te pakken, maar helaas was het probleem mij voor.
Een (toch al slechte) verstandskies viel afgelopen week uit elkaar, en leverde nogal wat pijn op. Aangezien ik er nu niet onderuit kon om naar een tandarts te gaan, ook maar die afspraak gemaakt. Helaas kon de dienstdoende tandarts niet zo veel voor mij, aangezien een deel van de kies ook ontstoken was, dus antibiotica en pijnstillers voorgeschreven en naar huis gestuurd. In eerste instantie was ik natuurlijk blij, mijn eerste treffen met de tandarts sinds jaren overleefd, dat is om te vieren.
Helaas bleek de pijn flink heftig te zijn, want ondanks de pijnstillers (brufun 600 + paracetamol) kon ik amper wat, en deed ik uiteraard geen oog dicht.
Dus vandaag een nieuwe afspraak gemaakt, met een andere dienstdoende tandarts. Deze dame ging voortvarend te werk (positief!) Meteen een foto, en snelle controle van het gebit. Ze zag meteen dat naast de pijnlijke kies ook een kies met ontstoken zenuw zat, waardoor het tweetal waarschijnlijk samen een mooi duetje zong.
De pijnlijke (verstands)kies moest eruit, dus meteen een verdoving. Helaas was de kies te lastig te pakken te krijgen, waardoor ze hem er niet uit kreeg (maar ze verdient een 10 voor de poging) en mag ik morgen meteen naar de kaakchirurg. (Sorry Mickeynl, sommige mensen krijgen voorrang ;))
Na ongeveer 15 jaar zonder tandarts naar een week met 3 keer een tandarts bezoek is even wennen. Hoewel het wat pijnlijk is / was, ben ik wel blij dat er vaart in zit. En herken ik het gevoel van Johannes dat je jezelf afvraagt 'waarom ben ik niet eerder gegaan...?'
(Iets positiefs, door de verdoving kon ik eindelijk na 3 pijnlijke nachten weer een oog dichtdoen, alleen daarvoor was het het al waard!)
(Ja, jullie lezen het goed, was...)
Eigenlijk had ik dit jaar voorgenomen om dit probleem eens aan te pakken, maar helaas was het probleem mij voor.
Een (toch al slechte) verstandskies viel afgelopen week uit elkaar, en leverde nogal wat pijn op. Aangezien ik er nu niet onderuit kon om naar een tandarts te gaan, ook maar die afspraak gemaakt. Helaas kon de dienstdoende tandarts niet zo veel voor mij, aangezien een deel van de kies ook ontstoken was, dus antibiotica en pijnstillers voorgeschreven en naar huis gestuurd. In eerste instantie was ik natuurlijk blij, mijn eerste treffen met de tandarts sinds jaren overleefd, dat is om te vieren.
Helaas bleek de pijn flink heftig te zijn, want ondanks de pijnstillers (brufun 600 + paracetamol) kon ik amper wat, en deed ik uiteraard geen oog dicht.
Dus vandaag een nieuwe afspraak gemaakt, met een andere dienstdoende tandarts. Deze dame ging voortvarend te werk (positief!) Meteen een foto, en snelle controle van het gebit. Ze zag meteen dat naast de pijnlijke kies ook een kies met ontstoken zenuw zat, waardoor het tweetal waarschijnlijk samen een mooi duetje zong.
De pijnlijke (verstands)kies moest eruit, dus meteen een verdoving. Helaas was de kies te lastig te pakken te krijgen, waardoor ze hem er niet uit kreeg (maar ze verdient een 10 voor de poging) en mag ik morgen meteen naar de kaakchirurg. (Sorry Mickeynl, sommige mensen krijgen voorrang ;))
Na ongeveer 15 jaar zonder tandarts naar een week met 3 keer een tandarts bezoek is even wennen. Hoewel het wat pijnlijk is / was, ben ik wel blij dat er vaart in zit. En herken ik het gevoel van Johannes dat je jezelf afvraagt 'waarom ben ik niet eerder gegaan...?'
(Iets positiefs, door de verdoving kon ik eindelijk na 3 pijnlijke nachten weer een oog dichtdoen, alleen daarvoor was het het al waard!)
Re: En nog een!
Ben blij dat ik jou en wellicht anderen geholpen heb de stap te maken.
Waarom niet eerder, die vraag zal altijd blijven maar ik zal de laatste zijn die iemand veroordeeld die een tijd niet is geweest bang is of gewoon niet ziet zitten om de tandarts te bezoeken.
Ik blijf het nooit leuk vinden!
Succes Johanes
Re: En nog een!
laat ons weten hoe het geweest is. Neem je een of andere kalmerende medicatie voor je heengaat ?
veel succes, en uiteraard blijven doorgaan met controle's etc. na de kaakchirurg he :wink:
Re: En nog een!
De kaakchirurg vond de verstandskies aan de andere kant er ook slecht uitzien, en het was slechts een kwestie van tijd volgens hem voordat die ook moest... Dus die ook maar meteen mee. Verder ging het goed en soepel, goede verdoving, en ik had het 'geluk' dat mijn kiezen goed en diep zaten. Best wat werk voor de kaakchirurg, maar hij kreeg ze eruit. Verdere details zal ik jullie besparen, dat komt de angst voor de tandarts vast niet ten goede ;)
Wat ik wel prettig vond is dat ze je ogen bedekken, voor de sterke lamp zeggen ze, maar ik vind het ook wel zo prettig om niet te zien wat er allemaal richting mijn mond gaat...
Verder nu niet veel pijn, ben benieuwd of dat zo blijft, of dat er nog wat nakomt.
En USA, nee, geen kalmerende middelen gebruikt, al lag ik wel met veel zweet in die stoel toen ze bezig waren ;)
Re: En nog een!
Blij nu zeker?
Mvg Johanes