Hallo,
Vandaag is mijn dochtertje van 6 bij de (kindertandarts) geweest voor het verwijderen van 3 slechte melktandjes.
Hierbij mocht ik niet mee naar binnen wat op zich te begrijpen is.
Mijn dochtertje ging opgewekt en vrolijk naar binnen en had geen enkele angst.
Na 20 minuutjes kwam ze weer naar me toe, enigzins verdrietig.
Onderweg naar huis begon ze te schoppen met haar benen en trok ze lijkwit weg. Ik wist niet hoe snel ik aan
de kant van de weg moest komen. Ze gaf niet direct pijn aan maar bleef schoppen.
Ik heb haar naar de voorstoel gehaald, en hier kroop ze direct op de grond. Na een paar minuten begon ze over te geven
in mijn auto. Ik heb haar naar buiten geholpen en hier ging ze meteen plat op haar buik op de stoep liggen en bleef nog enige tijd braken.
Omdat mij werd gezegd door de tandarts dat de behandeling goed verlopen was ben ik hier ook vanuit gegaan.
Kinderen maken immers dingen soms erger dan dat ze zijn.
Echter vertelde ze me later dat ze een soort van 'gel' in haar mond heeft gedaan en ze had een 'raar' gevoel in haar bovenlip en neus.
Mijn man heeft de tandarts proberen te bereiken om na te vragen of ze misschien een verdoving ofzo gehad heet. Hier konden ze geen antwoord op geven.
Mijn vraag: Kan het zijn dat mijn dochter niet tegen deze 'gel' kan, of kan het braken toch een vorm van uiting qua angst geweest zijn?
Er staat een vervolgafspraak voor het vullen van een paar kiezen, maar mijn dochter geeft nu al aan niet meer naar de tandarts te willen..
Vandaag is mijn dochtertje van 6 bij de (kindertandarts) geweest voor het verwijderen van 3 slechte melktandjes.
Hierbij mocht ik niet mee naar binnen wat op zich te begrijpen is.
Mijn dochtertje ging opgewekt en vrolijk naar binnen en had geen enkele angst.
Na 20 minuutjes kwam ze weer naar me toe, enigzins verdrietig.
Onderweg naar huis begon ze te schoppen met haar benen en trok ze lijkwit weg. Ik wist niet hoe snel ik aan
de kant van de weg moest komen. Ze gaf niet direct pijn aan maar bleef schoppen.
Ik heb haar naar de voorstoel gehaald, en hier kroop ze direct op de grond. Na een paar minuten begon ze over te geven
in mijn auto. Ik heb haar naar buiten geholpen en hier ging ze meteen plat op haar buik op de stoep liggen en bleef nog enige tijd braken.
Omdat mij werd gezegd door de tandarts dat de behandeling goed verlopen was ben ik hier ook vanuit gegaan.
Kinderen maken immers dingen soms erger dan dat ze zijn.
Echter vertelde ze me later dat ze een soort van 'gel' in haar mond heeft gedaan en ze had een 'raar' gevoel in haar bovenlip en neus.
Mijn man heeft de tandarts proberen te bereiken om na te vragen of ze misschien een verdoving ofzo gehad heet. Hier konden ze geen antwoord op geven.
Mijn vraag: Kan het zijn dat mijn dochter niet tegen deze 'gel' kan, of kan het braken toch een vorm van uiting qua angst geweest zijn?
Er staat een vervolgafspraak voor het vullen van een paar kiezen, maar mijn dochter geeft nu al aan niet meer naar de tandarts te willen..
Re: Overgeven ná behandeling
Wat een vervelende situatie met je dochtertje, maar wat gelijk in me op komt is waarom mocht je niet mee naar binnen? Ik vind dat helemaal niet te begrijpen...... ze is nog maar 6 jaar! Ik zou echt de volgende keer mee naar binnen gaan, ik weet niet hoe anderen erover denken maar drie tandjes trekken kan voor zo'n klein kind best heel vervelend zijn.
Als ze i.d.d. een verdoving heeft gekregen is ze er misschien wel heel gevoelig voor of ze heeft wat ingeslikt tijdens de behandeling waar ze misselijk van is geworden. En daarom is het wel belangrijk dat je precies weet wat er is gebeurd!
Mijn dochter is 10 jaar en ik ga altijd mee naar binnen, niet om me ergens mee te bemoeien maar ik wil weten wat er gebeurd!
groetjes Chrissy
p.s. nog maar even contact opnemen met de tandarts en het verhaal vertellen, zeker omdat ze nu niet meer wil, het is voor haar toch wel heel fijn als mamma erbij is, sterkte!
Re: Overgeven ná behandeling
Kinderen kunnen gaan spugen bij opgekropte spanning. Ze kan misschien heel vrolijk hebben geoogd, maar ondertussen is het natuurlijk altijd een beetje spannend. En via spugen zoekt het soms toch zijn uitweg.
De gel is waarschijnlijk verdovingsgel geweest. Smaakt vies. Inslikken kan doorgaans geen kwaad, maar als je dit echt smerig vind..tja..kan je ook van gaan spugen. Maar misschien kan ze er echt niet tegen. Dat kan ook.
Vervelend dat uw dochter nu een vervolgbehandeling niet ziet zitten. Misschien kan er overlegd worden of de gel achterwege kan blijven?