Ik slis ineens vanwege een gat en ik ben bang

Author:
Marianne79
Posted:
ma, 03/08/2010 - 16:11
Hallo allemaal,
Ik heb een probleem;
- ik ben bang voor de tandarts
- ik heb een representatief beroep
- ik ben sinds mijn verhuizing naar een andere stad niet meer naar een tandarts geweest (bijna 5 jaar)
- ik heb tussen mijn voortanden een zwart gaatje zitten (sinds een paar maanden)
- dit gaatje (?) groeit en ik ga hierdoor slissen

Ik weet dat ik moet gaan. Een nieuwe tandarts moet zoeken. Maar het lijkt wel alsof ik net zo lang wacht tot het iets accuuts is - en ik wel moet. Eigenlijk heb ik nooit problemen met mijn gebit gehad tot ik zwanger was. Sinds dien zijn mijn tanden gevoelig en heb ik nu dat zwarte gaatje tussen mijn voortanden.

In het verleden is er bij het boren iets achter in mijn keel gevallen. Een brokje ofzo. Hierdoor ging ik braken. Sindsdien ben ik bang. Alleen kijken vind ik niet erg, maar als er geboord, gekrast of iets anders gebeuren moet zit ik met klotsende oksels.
Ook ben ik bang voor een 'schok'. Dat er plotseling ineens met dat :o haakje of de boor :o een zeer gevoelig stukje wordt geraakt waardoor ik ineens tegen het plafond zit. (met haakje en al).

Ik vermoed dat ik een fors aantal gaatjes heb. En dat maakt de stap naar een nieuwe tandarts alleen maar enger.
USA

Hi Marianne !

Het gebit verzwakt inderdaad soms na een zwangerschap.
Gezien je een representatief beroep hebt, is je gebit inderdaad zeer belangrijk !

Heb je al eens op de startpagina gekeken of er een angsttandarts in de buurt zit ? Op de startpagina staan er ook veel goede tips voor mensen met angst.
Ik denk dat als je bang bent dat er iets achter in je keel gaat vallen de tandarts ook wel een cofferdam kan gebruiken bij het boren van een gaatje zoals ze gebruiken bij een wortelkanaalbehandeling.

De eerste stap heb je al gezet, dat is het erkennen van je angst. De volgende stap zal contact opnemen met een begripvolle (angst)tandarts zijn.

Veel succes, en hopelijk horen we nog van jou ! :)
Stuur privébericht
di, 03/09/2010 - 23:13 Permalink
Ducky

Hoi Marianne,

wat begrijp ik jouw angst goed. Ik ben een angsthaas pur sang, als het gaat om tandartsen. Ikzelf was al een jaar of 15 niet meer geweest, puur omdat ik niet durfde en het maar voor me uitschoof. Echter, keelontstekingen, ingegroeide teennagels en een bevalling deed ik bij wijze van spreken fluitend. Tandartsen, dat was wel andere koek. Ik heb een EMDRbehandeling gehad bij een psychologe en dat is me wel goed bevallen. Dmv een koptelefoon met klikjes (of piepjes of soms door het volgen van een vinger) ga je je angst in door het te beschrijven. Het vindt zich dan een weg in je hoofd zodat het minder angstig is om er aan te denken en het heeft mij wel enigzins geholpen. Ik lag vanmiddag in de stoel van de kaakchirurg (dus voel me een hele pief nu) en ik bedacht me op de terugweg dat het epileren van mijn wenkbrauwen (en benen) 10 keer zeerder heeft gedaan dan de prikjes van de verdoving waar ik zo bang voor was.
Maar goed dat je stap 1 hebt gezet. Het komt vast goed, die brug durf je wel te nemen.

Sterkte!
Stuur privébericht
vr, 03/12/2010 - 23:27 Permalink