Hallo allemaal, leuk om de verhalen te lezen en dat ik zie dat ik niet de enige ben die bang van de tandarts is. ;-) Ik wil m'n verhaal ook eigelijk "even" kwijt...
Ik ben altijd al bang van de tandarts geweest, gelukkig dat ik in mijn hele leven nog nooit een gaatje gehad heb. Nadat ik uit huis ging ben ik eigelijk nooit meer naar de tandarts geweest. "Waarom?" Dacht ik, "Ik heb toch nooit gaatjes!" Oh, was I wrong.
Het verhaal begint toen ik een zgn. "tandtransplantatie" heb gehad waarbij ze een tand/kies rechtsboven hebben uitgehaald en deze links onder hadden gezet; De plek was belangrijker, zeiden ze toen en mijn ouders geloofden het. Ze zouden beide kiezen trekken (melk en volwassen) en dan later met een beugel rechttrekken. Uiteindelijk na de operatie hadden ze de melkkies laten zitten want de andere kies konden ze er anders uithalen. Dit was 13 jaar geleden (ofzo). 2 Jaar geleden merkte ik dat mijn kies dood ging en dat hij waarschijnlijk getrokken moest worden. Nu is hij al een tijdje donker en is er een stuk afgebroken. Ik durf hem niet te laten trekken, naja - dat misschien wel maar om dat te vullen met een nep-tand, dat lijkt me eng.
Ik ben nu 26 en ik voel al een lange tijd 2 bulten in m'n gehemelte, verstandskiezen gok ik zo ;-). Ze zijn scheef aan het groeien, of ze moeten nog even 45graden draaien. Ik ben als de dood om die er uit te laten halen door een tandarts. Ik heb trouwens nog maar 1 verstandskies die voor de helft is door gekomen, is dat eigelijk normaal?
Dan is er nog een valincident met een betonnen trap, natte bladeren en voortanden. 1 Tand is voor de helft opgevuld en volgens mij werd er toendertijd verteld dat beide een kanaalbehandeling nodig hadden. Dit was ook iets van 10 jaar geleden en ik heb er nog nooit last van gehad, was het dan toch niet zo? Was het een preventieve behandeling? Krijg ik er binnen nu en een onbepaalde tijd ineens superlast van? Ik weet het niet, maar zo'n wortelkanaalbehandeling... Ik spring nog liever van de Tapei toren met een parachute en een bungee-touw terwijl ik naar horror kijk. ;-)
Ahja, en dan heb ik nog 2 nieuwe bultjes onder mn tong, onder mijn "1ste paar valse kiezen" want er ook niet erg normaal uitziet.
Maar, ik heb nergens last van. Behalve soms dat er een verstandskies zit te drukken. Ik weet niet eigelijk of mijn angst voor de tandarts te overwinnen valt met theoretisch toekomstige pijn. Daarom kan ik mijzelf dus ook niet overhalen om naar de tandarts te gaan, ik durf gewoon niet. Het is onnatuurlijk dat er iemand met instrumenten in je mond zit te boren, trekken, zenuwen zit dood te maken. Ik weet dus niet of ik eigelijk "moet", een rotte kies - wat voor kwaad kan het eigelijk? Het doet geen pijn, je ziet hem niet (goed). En voor de rest, tja...
Dus, dat! :)
Ik ben altijd al bang van de tandarts geweest, gelukkig dat ik in mijn hele leven nog nooit een gaatje gehad heb. Nadat ik uit huis ging ben ik eigelijk nooit meer naar de tandarts geweest. "Waarom?" Dacht ik, "Ik heb toch nooit gaatjes!" Oh, was I wrong.
Het verhaal begint toen ik een zgn. "tandtransplantatie" heb gehad waarbij ze een tand/kies rechtsboven hebben uitgehaald en deze links onder hadden gezet; De plek was belangrijker, zeiden ze toen en mijn ouders geloofden het. Ze zouden beide kiezen trekken (melk en volwassen) en dan later met een beugel rechttrekken. Uiteindelijk na de operatie hadden ze de melkkies laten zitten want de andere kies konden ze er anders uithalen. Dit was 13 jaar geleden (ofzo). 2 Jaar geleden merkte ik dat mijn kies dood ging en dat hij waarschijnlijk getrokken moest worden. Nu is hij al een tijdje donker en is er een stuk afgebroken. Ik durf hem niet te laten trekken, naja - dat misschien wel maar om dat te vullen met een nep-tand, dat lijkt me eng.
Ik ben nu 26 en ik voel al een lange tijd 2 bulten in m'n gehemelte, verstandskiezen gok ik zo ;-). Ze zijn scheef aan het groeien, of ze moeten nog even 45graden draaien. Ik ben als de dood om die er uit te laten halen door een tandarts. Ik heb trouwens nog maar 1 verstandskies die voor de helft is door gekomen, is dat eigelijk normaal?
Dan is er nog een valincident met een betonnen trap, natte bladeren en voortanden. 1 Tand is voor de helft opgevuld en volgens mij werd er toendertijd verteld dat beide een kanaalbehandeling nodig hadden. Dit was ook iets van 10 jaar geleden en ik heb er nog nooit last van gehad, was het dan toch niet zo? Was het een preventieve behandeling? Krijg ik er binnen nu en een onbepaalde tijd ineens superlast van? Ik weet het niet, maar zo'n wortelkanaalbehandeling... Ik spring nog liever van de Tapei toren met een parachute en een bungee-touw terwijl ik naar horror kijk. ;-)
Ahja, en dan heb ik nog 2 nieuwe bultjes onder mn tong, onder mijn "1ste paar valse kiezen" want er ook niet erg normaal uitziet.
Maar, ik heb nergens last van. Behalve soms dat er een verstandskies zit te drukken. Ik weet niet eigelijk of mijn angst voor de tandarts te overwinnen valt met theoretisch toekomstige pijn. Daarom kan ik mijzelf dus ook niet overhalen om naar de tandarts te gaan, ik durf gewoon niet. Het is onnatuurlijk dat er iemand met instrumenten in je mond zit te boren, trekken, zenuwen zit dood te maken. Ik weet dus niet of ik eigelijk "moet", een rotte kies - wat voor kwaad kan het eigelijk? Het doet geen pijn, je ziet hem niet (goed). En voor de rest, tja...
Dus, dat! :)
Re: 5 Jaar later, nu moet het toch echt een keer gebeuren
Wat vind je van het idee om naar een mondhygieniste te gaan? Zij gaat niet boren of zenuwbehandelingen doen. Maar kan wel een aantal van je vragen alvast beantwoorden. Je op een aantal punten gerust stellen. Zij weet misschien ook een geschikte tandarts voor je.
O, en die ene rotte kies, wat voor kwaad dat kan. Nou, het wordt niet minder. Je hele tand, inclusief wortel zal rot worden. En dat heeft weer effecten op je tandvlees en je kaakbot en je bloed. En als je dat gewoon door laat gaan, heeft je hele gezondheid eronder te lijden. Al is het maar dat je niet meer voluit durft te lachen, uit schaamte voor je gebit. Het leven wordt er niet leuker op :(.
Je bent bang voor de behandeling:
Uitstellen = langer bang zijn.
Later behandelen = grotere, ernstigere, meer behandelingen.
Nu doen = er komt snel een einde aan het in de rats zitten.
Nu doen = behandeling is korter en minder ernstig dan later.
Zet hem op! Haal al je dapperheid uit je tenen! Gebruik ons maar als klankbord voor al je angsten en zenuwen. Hou ons op de hoogte. Maak een stappenplan 'eerst ga ik dit doen, dan ga ik dat doen'. Neem kleine stapjes om je doel te bereiken: uit de zorgen zijn.
Re: 5 Jaar later, nu moet het toch echt een keer gebeuren
Ik was ook jaaaren niet geweest (7 jaar ofzo)...
Maar heb een fantastisch-lieve tandarts gevonden (geen speciale angst tandarts, maar gewoon een lieve met geduld!!!)
En nu durf ik wel :smt005 hij heeft me zelfs zo ver gekregen dat ik 4 verstandskiezen in het ziekenhuis heb laten trekken!!!
Ben hierdoor een stuk minder bang geworden :smt003 , ook in andere ('medische') dingen heb ik nu meer vertrouwen, dat ik dát wel ff durf!! DUSSS, gewoon tóch gaan levert meer op, dan uitstellen...
Niet gaan = je nog langer hier over zorgen maken
Wel gaan = trots dat je geweest bent en een mega opluchting!!!! :smt005
Ik weet niet waar je woont, maar stuur me anders even een privé bericht, misschien durf je naar mijn tandarts?
Re: 5 Jaar later, nu moet het toch echt een keer gebeuren
True... Hoe langer ik het uitstel, hoe meer zorgen ik me zal maken en dat gevoel zal blijven. Zo had ik het niet bekeken. Heeft er iemand goede ervaringen met tandartsen in Utrecht?
Re: 5 Jaar later, nu moet het toch echt een keer gebeuren
Ik kan je in ieder geval melden dat je niet bang hoeft te zijn voor horrortaferelen, zoals gezegd voel je de warmte van lauwe koffie op je tanden om de behandelde tand heen, meer niet. Het doet absoluut GEEN pijn.
Ook ik kende alleen de slechte verhalen over hoeveel pijn zo'n behandeling doet enz. maar ik ben het levende bewijs dat het ook anders kan.
Kortom, laat je niet leiden door de slechte verhalen maar weet dat het juist bijna altijd goed gaat! En goed betekent hier zonder pijn, paar minuutjes werk enzovoorts.