tandarts-endodontoloog

Joh, hoe zou jij reageren wanneer jij tijdens je werk, op een belangrijk moment, niks meer ziet, of heel slecht? Een beetje begrip voor deze man is hier wel op zijn plek. In ieder geval om hem de kans te geven zijn excuses aan te bieden.

Hij mag best weten hoe deze zitting voor jou is geweest, maar dat weet hij pas wanneer jij het hem vertelt. Tot die tijd zal hij waarschijnlijk alleen maar bezig zijn met zijn eigen gevoelens.

Stuur hem een brief of vraag een gesprek aan, waarin je uitlegt dat je begrepen hebt dat er iets mis ging met zijn ogen, maar dat jij aan het geheel een erg vervelend gevoel hebt overgehouden, waardoor het nòg moeilijker voor je is geworden je over je tandartsangst heen te zetten.

Als je de indruk hebt dat deze man vanwege zijn zicht permanent niet meer geschikt is voor zijn werk, moet je een klacht indienen bij de inspectie voor de gezondheidszorg. Dan zul je ook moeten aantonen dat het resultaat van zijn werk bij jou onvoldoende was.

sorry hoor... maar idd, wat er gebeurde (uw versie, versie van de endodontoloog weten wij niet!) is denk ik in hoge mate veel vervelender voor hem dan voor u.

Ik begrijp dat er sprake is van angst voor tandheelkundige behandelingen, de man die u behandelde heeft nu zeer waarschijnlijk ook angst over andere zeer diep in zijn leven ingrijpende zaken.
Is nogal wat, je vak wat je altijd met passie hebt gedaan niet meer kunnen doen, om over de rest maar te zwijgen. Wat meer begrip en medeleven zou op zijn plaats zijn geweest, ik heb geen goed woord over voor uw reactie, wat er bij u ook speelt. andere mensen hebben ook hun problemen en sores, en daar mag u best begrip voor opbrengen, zeker als u van de andere kant ook begrip voor uw sores verwacht!

Jeetje, wat een nare situatie! Ik zou eerder de endontoloog een bloemetje met veel sterkte sturen dan een klacht...

nee nu begrijp ik het helemaal, sorry, het gaat alleen om u.... excuus dat ik dat niet gelijk inzag...

Ik vind het maar een vreemd verhaal ..... Hoe dan ook, een tandarts die slecht ziet moet natuurlijk geen patiënten (willen) behandelen. Ook al is het nog zo triest voor de persoon in kwestie.

het is ook een raar verhaal, maar behalve wat TS stelt weten wij niets. kan een aandoening zijn die herstellende was maar weer terugvielt, of gewoon afnemend gezichtsvermogen, we weten het niet. Naar wat TS stelt weet zij in essentie lijkt mij ook te weinig om zulke drastische maatregelen te verlangen.

Ik begrijp heel goed wat je schrijft. Ik zou me ook rot schrikken en je kunt ook nog eens niet weg want je zit midden in een behandeling. Een woedeuitbartsing ventileren in bijzijn van een patient is niet erg netjes, een volwassen iemand zou zich dat ook beseffen en er later excuses over aanbieden - zeker als de patient erom in tranen is uitgebarsten.

Je zou de man in kwestie een briefje kunnen schrijven met wat het met jou gedaan heeft en ik zou ook zeker je verwijzer op de hoogte stellen van het gebeuren.

was betreffende behandelaar trouwens op de hoogte van de (groter dan normale) angst?

Van tevoren misschien niet, maar als een patient jankend in de stoel ligt en halverwege de behandeling wil stoppen, dan zul ja daar als behandelaar toch iets mee moeten denk ik.

alleen lag ze pas jankend in de stoel toen hij zelf ook aan het janken ging, als reactie op zijn uitbarsting.

Ben eigenlijk wel benieuwd wat er nu verder gebeurd is.

jeminee,gelijk gaan klagen ,stel je eerste eens op de hoogte. Wat is er aan de hand, waarom deed hij zo raar? Zo iemand in de stoel, je zou hem onmiddellijk buitensmijten, zo gaan we niet met elkaar om. eerst eventjes informeren, dan uitspreken en dan pas, wat denkt u wel , eventjes gaan klagen? dat kost jaren, uw zenuwen, bergen met geld en een verpeste toekomst voor een fout waarvan u denkt dat het fout is, gaat u schamen. eerst denken en dan communiceren.

Los van het feit dat het triest is voor de endodontoloog dat hij het niet meer ziet... ligt de patient wel met 'een open kies' die niet wordt afgemaakt ?
Beste is lijkt mij, de praktijk zo snel mogelijk te verlaten en een dienstdoende tandarts de kies te laten dichten... toch ?

Of zie ik dat verkeerd... excuse me.. when I,m wrong ...?! :smt017

Los van het feit dat het triest is voor de endodontoloog dat hij het niet meer ziet... ligt de patient wel met 'een open kies' die niet wordt afgemaakt ?
Beste is lijkt mij, de praktijk zo snel mogelijk te verlaten en een dienstdoende tandarts de kies te laten dichten... toch ?

Of zie ik dat verkeerd... excuse me.. when I,m wrong ...?! :smt017

Volgens mij ze kon ze niet weg omdat de kies nog niet dicht was, aldus de assistente...... Staat in de eerste post. Is dus eerst nog gesloten. :-?

Hoewel het item al ouder is wil ik hier wel over kwijt dat de meeste reacties van deskundigen hier om juist begrip te willen voor de boos uitbarstende endodontoloog tegen patiënte absurd, onbegripvol en totaal onprofessioneel is.
Dat hij niets ziet, ongeacht tijdelijk of niet en welke oorzaak, geeft hem geen enkele vrijbrief zijn frustratie en woede hierover op de patiënt af te reageren en deze schrik en stress aan te jagen. Zijn gedrag wat betreft woedeuitbarsting kan NIET door de beugel hoe vervelend iets niet zien ook is.

Patiënten die dergelijke dingen meemaken met hun totaal uit het niets boos uitvallende tandarts, of overige zorgverleners en die vervolgens uit eigen beweging van de tandarts -endodontoloog niet eens excuses en uitleg hierover krijgen, kunnen maar beter definitief weggaan bij dit soort miserabele "zorg"verleners. En vooral tandarts als patiënten waarschuwen voor dit onacceptabele gedrag door een klacht in dienen of beoordeling te geven. Dat is de enige manier om duidelijk te krijgen of het wel of niet om incidenteel of herhaaldelijk gedrag van een en dezelfde persoon is.

heel apart dat patiënten wel emoties mogen tonen maar een behandelaar die op dat moment zelf ook dus patiënt is dat niet mag, maar robot moet zijn of zo (wat op zich als ie dat doet ook weer niet goed is want dan toont ie te weinig empathie.
Blijkbaar is er geen ruimte in deze maatschappij meer gefrustreerd te zijn wanneer je om zwaarwegende redenen gehinderd wordt in je vak, en ook persoonlijke leven op de kop staat.
Achteraf gezien had hij de afspraak moeten annuleren, maar wellicht kwam patiënt van ver, of waren er andere, patiënt gerichte , redenen het toch te proberen...
Overigens waren het hierboven niet alleen tandartsen/mh die reageerden, maar ook anderen, met deels ook reactie van dezelfde strekking.
Jammer dat de ruimte er voor u niet is. Zie uw andere eigen topic, misschien daar op zijn minst, met alle kritiek die u op ons heeft , wel even de moeite te nemen op gestelde vragen te antwoorden?

Het ontgaat me eigenlijk een beetje wat het nut is om een oude discussie van meer dan 3 jaar geleden terug te openen, over een onderwerp dat duidelijk anecdotisch is, dus weinig of geen toegevoegde waarde , en bovendien gebaseerd op m.i. erg onbetrouwbare en zeer gekleurde info van een patiënt die duidelijk zijn/haar frustratie wilde ventileren!!!