Rotte tand

maandag je tandarts bellen en eens vragen wat ie kan betekenen voor 'm. het niet ineens een noodsituatie.

Probeer je man eens te laten kijken op een paar sites van angsttandartsen.
Verder is hier een afdeling 'angst voor de tandarts'. Het lezen van ervaringen van anderen kan je man ook al helpen.

Hij zal eerst een gewenningsperiode nodig hebben, wennen aan het idee om weer naar de tandarts te gaan. Pas daarna wordt hij open voor concretere stappen, zoals 'laten kijken'. Als hij echt heel bang is, is dat nu nog een brug te ver.

In eerste instantie niet de nadruk leggen op 'je moet er iets aan laten doen', dat werkt meestal averechts. Wel erop blijven aandringen 'zoek informatie, verdiep je er in, vraag eens om je heen'.

Je kunt bij het Ivoren Kruis folders aanvragen (of bij de tandarts ophalen, of ergens downloaden) met informatie over behandelingen. Haal ze in huis en geef ze aan je man. Niks zeggen van 'je moet', maar 'ik geef je alleen maar informatie, het is aan jou om te bepalen wat je ermee doet'.

Op tv is een programma Style by Jury. Mensen krijgen daarin een enorme make-over, meestal inclusief een gigantische opknapbeurt van het gebit (helaas meestal facings). Misschien krijg je je man zo gek hier een paar keer naar te kijken.
A/ je ziet de ergste gebitten voorbij komen (geeft je man hoop 'het is met mij nog niet zo slecht, dan kunnen ze bij mij misschien ook wel....')
B/ je ziet de prachtige eindresultaten en de last die bij mensen dan van hun schouders valt (hopelijk pikt je man daarvan op wat dat verschil bij mensen/hem doet)
Ik bedoel niet dat je man aan de facings moet, maar om te zien wat een mooi gebit voor het hele gezicht doet, en voor de vermindering van stress, hopelijk helpt hem dat om de stap ook te zetten.

Als jij hem 'dwingt' en het gaat fout bij de behandeling, of het valt tegen, krijg jij de schuld. Dat kan het einde zijn van je relatie. Hij is een volwassen man, hij zal zelf de beslissing moeten nemen. Geef aan dat je mee wilt gaan, dat je mee wilt zoeken, dat je mee wilt denken, maar laat het aan hem over te bepalen wanneer hij er klaar voor is.

Hallo,
Ik vroeg me af of dat voor de rest van gebit gevaarlijk is.

Nee, dat niet. Ik weet niet wat de staat is van de rest van het gebit, maar tegenwoordig kan de tand vaak wel weer netjes met composietmateriaal worden opgebouwd. Daar komt meestal maar weinig of geen boren aan te pas, tenminste als er nog wat houvast is. Misschien is dat goed om te weten. En als je naar de tandarts gaat hoef je ook niet meteen je hele gebit te saneren, de tandarts kan zich (eerst) richten op het belangrijkste, namelijk het restaureren van de afgebroken tand in het zicht. Dat kan in 20 minuten al klaar zijn. Rondlopen met een slechte tand in het front is geen pretje en kan ook een nadelige invloed hebben op het sociaal functioneren en algeheel gevoel van welbevinden. Zal uw man misschien ook niet snel toegeven ....

maandag je tandarts bellen en eens vragen wat ie kan betekenen voor 'm.

Bij sommige mensen is het verstandiger open kaart te spelen. In dit geval dus eerst je man voorstellen dat jij jouw tandarts belt om te vragen wat deze voor hem kan betekenen. Maar dat moet je uiteraard zelf inschatten. Misschien ook afh. van in hoeverre hij uit durft te komen voor zijn angst.

(De man van een collega maakte ooit een afspraak voor haar voor het verwijderen van een paar verstandskiezen. Toen ze in de auto stapte dacht ze nog dat ze iets leuks gingen doen... Zij was toch soort van blij met deze actie, maar bij mij zou je echt niet met zoiets aan moeten komen)

(De man van een collega maakte ooit een afspraak voor haar voor het verwijderen van een paar verstandskiezen. Toen ze in de auto stapte dacht ze nog dat ze iets leuks gingen doen... Zij was toch soort van blij met deze actie, maar bij mij zou je echt niet met zoiets aan moeten komen)

Als mijn vent dat flikt, pak ik zelf zijn koffers. Die vindt hij 's avonds dan wel bij de voordeur, waar inmiddels een nieuw slot op zit.

Waarschijnlijk organiseert jouw vent dat dus niet. Dat bedoelde ik met zelf inschatten waarmee de partner het best gediend is.

Onderweg/voor de deur kon de collega nog omdraaien. Ze is niet naar binnen geduwd ofzo. Uiteindelijk was het dus haar eigen keus om naar binnen te gaan. De kiezen zijn getrokken zonder al te lange voor-stress en voor haar was het een goede oplossing.

Allemaal weer heerlijk blabla over wat je wel of niet zou moeten doen met een angstige patiënt en wat ik wel niet zou voorstellen. Ik zeg: vragen aan je tandarts wat die voor m kan betekenen........... en verder zeg ik niet afspreken of dwingen of weet ik veel. Lezen jullie überhaupt wel wat er staat? NEE iedereen vult naar eigen believen aan en denkt dat dat er dan ook staat. Dat bijdehante gedoe stoort me mateloos.

Sorry hoor maar een angstpatient vertellen dat je met 20 minuten weer op straat kan staan als er een rotte tand afbreekt........en dan ook nog opbouwen ook. Met 20 minuten zit er doorgaans nog geeneens een verdoving in.

Dit soort advies en uitleg is geen open kaart spelen maar iemand lekker maken en degene die het moet opknappen opzadelen met een onmogelijke taak.

:smt014

bekijk het maar met dat forum, en succes voor iedereen die denkt er nog wat aan te hebben

Ik zeg: vragen aan je tandarts wat die voor m kan betekenen........... en verder zeg ik niet afspreken of dwingen of weet ik veel. Lezen jullie überhaupt wel wat er staat? NEE

Ik geloof ook niet dat iemand suggereert dat jij iets zegt over afspreken of dwingen. Ik bedoelde alleen maar te waarschuwen dat er mensen zijn die zelfs dat vragen om raad bij de tandarts "over hen" niet zullen waarderen als goedbedoelde hulp als ze er achteraf van horen, maar als ongewenst bemoeien. Niet meer dan dat.

Het wellicht ongelukkige voorbeeld dat ik aanhaalde moest slechts illustreren dat er daarentegen ook mensen zijn die het zelfs nog waarderen als je een afspraak voor ze organiseert. Het andere uiterste dus. Zo'n afspraak regelen zou ik overigens nooit doen, denk ik.

Bovendien kost het veel geld, aangezien hij er niet voor verzekerd is.

Hoe langer hij wacht, hoe groter de schade gaat worden, hoe meer geld het gaat kosten. Laat hem in ieder geval spaargeld apart zetten.

Maar dan hoeft hij niet bij mij te komen klagen als er iets zeer doet.

Ik snap je wel, maar als een angstpatiënt eindelijk wel zo ver is, heeft hij alle steun nodig die hij kan krijgen. Hopelijk wil je hem wel steunen als hij de stap wil nemen.

... omdat mij dochter nu al problemen heeft (ze is 4,5) en alles dus op mij terecht komt.

En dat mag je hem best aanwrijven. Dat hij hier zijn verantwoordelijkheid als vader niet genoeg neemt. Niet op een rotte manier, maar je mag hem hier best heeeel erg bewust van maken.
Heb je het ook al met hem gehad over het voorbeeld dat hij als vader geeft? Dat zijn gedrag ervoor kan zorgen dat zijn dochter straks ook niet meer naar de tandarts wil? Ze heeft nu de leeftijd dat ze dit onbewust aanvoelt van papa, en over niet al te lange tijd wordt dat bewust.
Ik neem aan dat de afgebroken tand ook voor haar zichtbaar is. Hoe legt hij uit aan zijn dochter dat ze naar de tandarts moet voor een mooi gebit, terwijl hij dat zelf - zichtbaar - niet doet? (Nee, IK hoef dat antwoord niet te weten, maar ik probeer je materiaal te geven waarmee je tot hem kunt doordringen).


Een tijdje geleden stond hier het verhaal van een man die door zijn vriendin in de steek was gelaten vanwege zijn slechte gebit waar hij niks aan wilde doen. Zij is jarenlang bij hem geweest, heeft hem uiteindelijk voor een ultimatum gesteld: "Naar de tandarts, en anders ga ik weg". Hij is niet gegaan en zij is vertrokken.
Pas toen het huis leeg was, drong tot hem door wat voor stomkop hij geweest was, wat voor fantastische vriendin hij door zijn vingers had laten glippen, alleen maar vanwege zijn tandartsangst. Toen kwam bij hem de motivatie toch naar de tandarts te gaan. Maar toen moest hij het helemaal alleen doen.

Dit is hard wat ik nu ga zeggen, maar ik vrees dat het waar is: Zolang er voor hem geen consequenties aan zijn verbonden, consequenties die hem ECHT pijn doen, zal hij niet naar de tandarts gaan. Ik wil je beslist niet stimuleren om bij hem weg te gaan, jullie hebben samen een kind. Maar misschien kun je een consequentie bedenken die hem raakt? Niet meer zoenen omdat je het niet prettig vindt om met je tong langs zijn afgebroken tand te gaan? Ik noem maar wat, hoor!