Het is 5 jaar geleden dat ik voor het laatst ben geweest. Daarvoor heeft het 7 jaar geduurt.
Dit keer kreeg ik afgelopen weekend kiespijn, en deze was zo hevig dat ik gelijk een controle afspraak heb gemaakt voor die maandag morgen.
De tandarts heeft gekeken en de conclusies logen er niet om. Het ziet er slecht uit. In ieder geval moest er als eerste een verstandkies getrokken worden en er is mij duidelijk gemaakt dat er een ontsteking onder mijn tandvlees zit waardoor mijn tanden los (gaan) staan, met uiteindelijk uitval als gevolg.
Ik mocht volgende week donderdag terug komen om de kies te laten trekken, de pijn is echter zo hevig dat ik niet slaap, paracetamol helpt niet en alleen spoelen met steenkoud water helpt iets.
Ik heb dus vanmorgen gevraagd aan de tandarts of ik eerder mag komen, want mijn hoofd spat bijna van mijn lijf af van de pijn. Het mocht, iemand anders is daardoor wel door hen afgezegd. Dat is dus mijn schuld. Maar nu moet ik zo heen en ik trek het haast niet van de zenuwen, ik schaam me en ik vind mezelf zo dom. Maar ik ben ook zo bang. Ik snap ook met mijn verstand niet dat ik niet eerder ben gegaan maar zelfs nu is er nog steeds een stemmetje wat zegt dat ik ook nu niet hoef te gaan. Ik weet dat het echt stom is maar oh oh oh, ik wilde dat het voorbij was. Ik voel me echt radeloos.
Dit keer kreeg ik afgelopen weekend kiespijn, en deze was zo hevig dat ik gelijk een controle afspraak heb gemaakt voor die maandag morgen.
De tandarts heeft gekeken en de conclusies logen er niet om. Het ziet er slecht uit. In ieder geval moest er als eerste een verstandkies getrokken worden en er is mij duidelijk gemaakt dat er een ontsteking onder mijn tandvlees zit waardoor mijn tanden los (gaan) staan, met uiteindelijk uitval als gevolg.
Ik mocht volgende week donderdag terug komen om de kies te laten trekken, de pijn is echter zo hevig dat ik niet slaap, paracetamol helpt niet en alleen spoelen met steenkoud water helpt iets.
Ik heb dus vanmorgen gevraagd aan de tandarts of ik eerder mag komen, want mijn hoofd spat bijna van mijn lijf af van de pijn. Het mocht, iemand anders is daardoor wel door hen afgezegd. Dat is dus mijn schuld. Maar nu moet ik zo heen en ik trek het haast niet van de zenuwen, ik schaam me en ik vind mezelf zo dom. Maar ik ben ook zo bang. Ik snap ook met mijn verstand niet dat ik niet eerder ben gegaan maar zelfs nu is er nog steeds een stemmetje wat zegt dat ik ook nu niet hoef te gaan. Ik weet dat het echt stom is maar oh oh oh, ik wilde dat het voorbij was. Ik voel me echt radeloos.
Re: Ik moet zo naar de tandarts en ben dood op van de zenuwe
Re: Ik moet zo naar de tandarts en ben dood op van de zenuwe
Hopelijk viel het mee en hebben ze er iets aan kunnen doen en dat de pijn weg is
Liefs Wobbel
Re: Ik moet zo naar de tandarts en ben dood op van de zenuwe
Geen appeltje eitje ofzo, maar lang niet zo erg als ik had gedacht.
Na de overzichtsfoto's is besloten dat er 2 verstandskiezen zouden worden getrokken.
De assistent was echt een top vrouw, zo ontzettend aardig en rustig.
Het trekken van de kiezen was bij de ene een 15 sec. en de ander duurde wat langer,
maar vooral het krakende geluid waar ik bang voor was, duurde maar kort.
Nu, een uurtje of 6 later is de verdoving wel weg, helaas, dus voel ik wel dat ze flink bezig zijn geweest.
Ik hoop maar dat het echt over is, de zenuwpijn, en dat wat ik nu voel slechts pijn is van het kiezen trekken.
Daar ben ik nog wel bang voor, dat er nog meer pijn zit.
Als dit het was had ik het echt veel eerder moeten doen.
Als stok achter de deur moet ik 3 juni naar de mondhygienist in verband met mijn tandvlees.
Ik ga me daar nu nog maar niet te druk om maken.