tong en tandvlees gevoelloos na verstandskies verwijderen

Cindy,
Die zenuw (N lingualis) kun je op een röntgenfoto niet zien, maar hij loopt altijd min of meer op dezelfde plaats. Hij dient tijdens het boren met een metalen instrument afgeschermd te worden. Maar soms kunnen verstandskiezen ook vreselijk moeilijk liggen.. Ik zou het toch vooral op domme pech willen houden.
Aangezien je wel enig gevoel erin hebt is de kans op herstel groot. Het kan nog wel een half jaar lang herstellen. Je moet afwachten in hoeverre. Dat kan niemand voorspellen. Ook daarna kan er naar jouw gevoel nog verbetering optreden, maar dat is dan meer een gevolg van gewenning (zie http://www.drbart.nl/site/kaakgewrichtsklachten).
Mocht je over 6 weken denken dat er toch geen enkel schot in de zaak zit, dan zou je contact met me kunnen opnemen. Er bestaan mogelijkheden tot transplantatie van een zenuw uit het onderbeen, maar de resultaten daarvan zijn ook niet altijd fantastisch.
Beterschap!
DrBart http://www.drbart.nl

Beste Cindy,

Ik sta voor dezelfde operatie als jij. Als voorbeeld, bij mij ligt de kies zo dat men problemen verwacht met de zenuw als ze hem er uit gaan halen (de kies ligt plat). Mij is verteld tijdens de diagnostiek dat in sommige gevallen de zenuw gedeeltelijk doorgesneden kan worden omdat hij aan de kies vast zit (hij loopt er langs). In het ergste geval wordt hij volledig doorgesneden.

Dit zijn inderdaad lastige operaties en dat er verlamming op kan treden is bekend. Echter, een beter prediagnostiek bij jou zou denk ik geen verschil hebben opgeleverd, omdat het gewoon risicovol is en kan gebeuren. Het zou vast wel fijner zijn geweest als ze betere voorlichting hadden gegeven!

Ik heb een vriend die trouwens ook dezelfde symptomen had als jij, maar bij hem kwam al het gevoel terug na een week. Ik denk dat het afwachten is hoe lang het duurt. Aangezien ik dit zelf nog moet ondergaan, vind ik het natuurlijk ook angstig, en kan me goed voorstellen hoe vervelend het is, aangezien jij niet weet of / en wanneer het beter wordt. Dat er desnoods een zenuw ter vervanging wordt ingebracht wist ik niet. Dat is iets, al ben ik benieuwd naar de nadelen.

Trouwens, Cindy, met wat je nu weet, als je de keus zou hebben zoals ik tussen die operatie in de stoel met locale verdoving, of een algehele verdoving, wat zou je dan liever willen? Ik moet dit nl. nog beslissen.

Hey, dit topic is al een aantal jaartjes oud maar ik wilde toch weten hoe het afgelopen was!
Ben namelijk vandaag zelf ook onder het mes gegaan voor nummer 3 en 4 van de verstandskiezen en bij mij waren er ook moeilijkheden..hij lag ook schuin en het bleef bloeden erna dus hebben ze het dichtgebrand..

Ik had geen pijnscheut in m'n tong maar ik heb ook geen gevoel meer in de rechter helft ,en idd ook aan een kant van het tandvlees..
Ik reageer vandaag al omdat het bij nr. 1 en 2 niet zo was,daar was de verdoving volledig weg na een paar uurtjes thuis te zijn geweest.

Dus..ik weet niet of bij jullie vanzelf wegging of moet ff contact opnemen met de chirurg?

Doei :smt001

Hallo Cindy, ik heb precies hetzelfde als jij nu. Maak mij erg zorgen . Ik wil graag weten hoe het is afgelopen met jou. Ik hoop dat ik een reactie krijg.

4 maanden geleden heb ik hetzelfde meegemaakt, en omdat het mij hielp om te lezen dat ik niet de enige was, bij deze mijn verhaal.

Ik had geen klachten van mijn verstandskiezen, maar ze waren niet compleet door, waardoor iedere tandarts me vertelde dat mijn verstandskiezen eruit moesten, en op een gegeven moment ben ik gezwicht. Ik werd wel gewaarschuwd voor letsel aan de alveolaris interior, en omdat de wortels tricky liepen werd een 3D-CT gemaakt, met als uitkomst dat ik me geen zorgen hoefde te maken. Over de lingualis werd met geen woord gerept.

Rechts verliep ongecompliceerd, links was een nare ervaring (duurde eindeloos, veel gewrik), al helemaal toen 's nachts bleek dat het gevoel in mijn tong en mondbodem links niet terug kwam. Ik proefde en voelde daar niks, maar ik had wel het gevoel alsof mijn tong gezwollen en verbrand was.

Bij contact met de kaakchirurg mocht ik gelijk langskomen, en de diagnose lingualisletsel links werd bevestigd. De aanpak in Nederland bestond uit afwachten of het beter werd. Getallen of verdere prognose en eventuele behandelopties konden ze mij niet geven.

Gezien mijn achtergrond heb ik me op PubMed (website met medisch wetenschappelijke artikelen) gestort, en vond ik daar dat het in ruim 80 procent van de gevallen vanzelf overgaat binnen 8 weken, maar dat er zeker een reële kans was dat dit zou blijven. Vooral ook veel artikelen over de (on)zin van het verwijderen van asymptomatische verstandskiezen, wat me behoorlijk frustreerde: blijkbaar is de kans op deze complicatie als vrouw boven de 30 fors hoger. Er zijn twee grote oorzaken te onderscheiden: fysieke schade (scheuren of rekken van de zenuw) of chemische schade (verdoving die precies in ipv naast de zenuw is gespoten).

Ik vond ook een aantal artikelen die in Leuven waren gepubliceerd over dit letsel. Het UZ Leuven is het tertiaire verwijzingscentrum voor deze problemen in België, dus ze zien dit probleem daar relatief vaak. De onderzoeksgroep staat onder leiding van professor Politis.

Na wat aandringen bij mijn Nederlandse kaakchirurg kreeg ik een verwijzing. In Leuven werd een MRI gemaakt (volgens een daar ontwikkeld protocol, omdat de lingualis zo'n kleine zenuw is die niet door bot loopt is hij op een CT of een standaard MRI niet te zien), en daaruit bleek dat de zenuw over een traject van 9 mm fysiek beschadigd was. Omdat mijn klachten intussen al 3 maanden bestonden, was het advies aldaar om een operatie te ondergaan, om de zenuwuiteinden microchirurgisch aan elkaar te proberen te zetten.

Klinkt top, maar het gaat wel over een operatie van 3 uur, waarbij mogelijk een donorzenuw van een andere plek nodig is. De resultaten zijn wisselend: als je vroeg genoeg opereert, komt eigenlijk iedereen van de pijnklachten af, maar smaak komt niet meer terug. Gevoel wisselt per persoon, maar 90 procent merkt verbetering. Na veel wikken en wegen heb ik dit toch ondergaan. De operatie zelf viel me mee, maar het effect is nog afwachten. Het verbrande, gezwollen gevoel is verdwenen, maar ik heb wel een nieuw, prikkelend gevoel in mijn tong, wat ik voorlopig maar toeschrijf aan genezing (hoop doet leven).

Al bij al merkte ik dat ik het fijn vond om naar een centrum te gaan waar mensen er meer van leken te begrijpen dan ik: in Nederland had ik het gevoel dat ik met een dag neurotisch artikelen doorzoeken al meer wist dan mijn behandelend arts. Of de behandeling het verschil gaat maken kan ik nog niet zeggen, maar het idee dat ik er alles aan gedaan heb, en dat ik me meer gehoord voel is ook wat waard.

Goed dat u zich uitgebreid over dit onderwerp hebt ingelezen. En idd de kennis bij behandelaren is wisselend. Elke verdoving en verwijdering v derde molaren ( verstandskiezen) brengt de mogelijkheid v complicaties met zich mee. Daarom goed vooraf te overwegen en goed vooraf geïnformeerd te zijn. Besef dat ook een herstel operatie complicaties mee kan brengen. Hoop dat het, na verloop v tijd, bij u geslaagd is.

Hoi, ik heb precies hetzelfde verhaal als Cindy in 2006.
Ik merk dat ik enorm verdrietig er om ben. Mijn gehele rechter helft van de tong is verlamd, zowel mijn onderkaak in de mond holte is verlamt, en het achterste gedeelte wat Cindy omschreef.
Ik proef geheel niks meer met rechts en eten met rechts lukt ook niet, bijt vaak enorm hard op de tong en ik voel het niet… helaas ligt het wel open dan. Als ik met mijn vingers druk tegen mijn hals , onder de kaak , voel ik pijnscheuten in de punt van mijn tong.

Zowel pijnscheuten als ik mijn tong naar linksboven beweeg en als ik mijn kaak ver open doe. Het is vooral verlamd en pijn. Mijn operatie was 3 april en ben al 3 maanden verder. Er is in 3 maanden eigenlijk geen vooruitgang geweest.
Het is een enorme belemmering en ik weet niet meer wat ik moet doen en of dit ooit nog goed komt.

Ik hoop dat iemand kan reageren die tips heeft voor mij.
Lieve groet.
Miriam.

De tips zijn al in meerdere vragen op dit forum voorbij gekomen. Het is heel vervelend. En soms komt het niet goed. Bent u al terug geweest om het te laten beoordelen. U te laten voorlichten wat in uw geval mogelijk is.

Dank voor uw antwoord. Waardeer het. Inderdaad is het een moeilijk iets.
De kaakchirurg (niet mijn eigen tandarts) hoopt dat het zwaar gekneusd is (de zenuwen) en niet dat het doorgesneden is. Ik moet het een paar maanden /jaar geven en bij veel klachten toch contact opnemen.

Ik geef het dus nog wat tijd en blijf hopen dat er na lange tijd toch een wonder gebeurt.

Ik duim voor u