Ontzettend bang

Author:
Ralex
Posted:
wo, 07/06/2011 - 23:26
Hallo allemaal,

IK ben Ralex 26 en kom uit Almere en ik ben nu al ruim 3 jaar niet naar de tandarts geweest,
Ik heb 3 jaar geleden een verstandskies laten trekken en de kaakchirurg was zo'n arrogante kwast ,
Vond ook dat ik me aanstelde met me angst enzo. hij heeft mijn tong verdoofd en toen ben ik bijna in
mijn tong gestikt en zins dien durf ik gewoon niet bang om echt te stikken.

Ik heb al geruime tjd last van mijn tanden gelukkig kan je het nog niet zien, Maar ik voel het wel en dan
slik ik per dag gewoon 3-4 paracetamol en dan kan ik er weer een dag tegenaan. maar nu zins een week
zit er ook een tand los en ik ben zo bang om hem te verliezen en dan ook mijn lach te verliezen. En mijn lach kwijt te raken.

Het liefst laat ik gewoon alles trekken maar ik ben niet aanvullend verzekerd, Heb geen geld o zo'n behandeling zelf te betalen en ik ken niemand die zo'n behandeling zou kunnen voorschieten voor me.
Het begint sommige mensen al op te vallen dat ik af en toe ontstoken tandvlees heb en meestal lieg ik er dan over dat ik een nieuwe tandenborstel die wat harder is dan normaal en dat ik nog ff moet wenen eraan.

Ik heb het ook alleen nog maar aan mijn vader verteld maar verder ontwijk ik alle conversaties erover en wil er gewoon niet over praten. ik schaam mijzelf echt helemaal dood, Ik heb 2 zoons van 3 en 6 en Papa is hun held maar wat nou als ze er achter komen dat papa niet naar de tandarts durft zulke dingen blijven maar malen. Ik ben de pijn frustratie schaamte gewoon helemaal zat. Ik wil dit niet meer maar ik kan het ook niet veranderen.


HELP
mpr

Hallo ralex,

Ik begrijp heel goed dat je bang bent. Mijn ouders waren allebei ook erg bang voor de tandarts, en gingen nooit heen, ook hebben ze ons nooit heen laten gaan. Alleen is mijn moeder zo stom dat ze ons elke detail heeft verteld over waarom ze bang is voor de tandarts en hoe veel pijn die haar hebben gedaan. Nu ben ik 18, heb een kut gebit en doodsbang! Maar ik heb ook besloten om toch de eerste stap te zetten en heb het aan mijn vriend verteld. Binnenkort ga ik voor de eerste keer heen. Heel herkenbaar dat je de conversaties erover uit de weg gaat. Als het woord tandarts ergens word genoemt, vlucht ik al bijna weg. Maar ik realiseer me dat als ik dit langer blijf doen, mijn gebit alleen maar slechter wordt en het alleen maar meer pijn gaat doen. Het kan gewoon niet anders. Mijn moed is ver te vinden, maar ga toch de uitdaging aan! Ik wens je heel veel succes, en sterkte. Doe het voor jezelf, en ook voor je kleine mannetjes, en laat asjeblieft de angst niet overslaan op hun. Verder durf ik niks te zeggen, want ik heb nog maar 2x op die stoel gelegen.

Liefs,

M.
Stuur privébericht
ma, 07/11/2011 - 18:35 Permalink
Ralex

Ik heb vandaag een grote stap gezet, ik heb een mail gestuurd naar de tandarts en me vader er over verteld ik ga nu over 1.5 uur naar de tandarts om er over te praten. Want het wordt tijd dat er wat aangedaan wordtdie angst in mijn lichaam hoort daar gewoon niet.

Ik ben niet aanvullend verzekerd maar ij heb gezegd dat desnoods ik gewoon het volle pond betaal en dan gewoon in gedeeltrs aflos.
Stuur privébericht
wo, 07/27/2011 - 13:35 Permalink
Ralex

er is een afspraak gemaakt voor bij een vrouwelijk tandarts die eerst nog ff met me wil babbelen,
Kwam er ook achter dat mijn buurvrouw receptioniste is daar (vind ik iets minder maar vooruit)
Ik denk dat ik het gewoon ga doen genoeg is genoeg.
Stuur privébericht
wo, 07/27/2011 - 18:40 Permalink
samles

er is een afspraak gemaakt voor bij een vrouwelijk tandarts die eerst nog ff met me wil babbelen,
Kwam er ook achter dat mijn buurvrouw receptioniste is daar (vind ik iets minder maar vooruit)
Ik denk dat ik het gewoon ga doen genoeg is genoeg.



Succes ermee. Mannen gaan er moeilijk er mee om lees ik. Bij mij weet iedereen van mijn angst en iedereen pusht me juist te gaan. Ik denk dat jij geen dodelijke pijnsteken gehad hebt want die zijn zo erg dat je alle pijn van een behandeling en nabehandeling voor lief neemt.

Ik dwing mezelf om echt te gaan, knop om , vergeet die angsten laathet over je heen komen. Anders is het te laat. Als je alles in 1 keer laat gebeuren word het alleen maar erger!
Stuur privébericht
do, 07/28/2011 - 15:46 Permalink
Ralex

Ik had een afspraak om vanmiddag naar de tandarts te gaan, werd ik om 8 uur uit
me bed gebeld of ik misschien om 9 uur al wil.
Natuurlijk wilde ik dat dan is het "wegren-moment" er niet.

Ik er naar toe kom ik er achter dat mijn boven buurvrouw daar receptioniste is en mijn hele verhaal heeft meegekregen, Maja toch maar aar binnen, gelukkig was ze heel proffesioneel en aandachtig voor me en ze vroeg of ik apart wilde wachten.
Ik ben maar gewoon in de normale wachtruimte gaan zitten ondertussen muziek luisterend.

dan was het 9 uur ik werd naar binnen geroepen eerst fotos maken, En even in de stoel zitten en het was alweer laar ik denk misschien 10 minuten werk allesbij mekaar. het schijnt allemaal reuze mee te vallen 6 gaatjes waarvan een paar flinke die we in 2 keer gaan repareren, ook gelijk een afsrpaak bij de mondhygiëniste gemaakt. en ik stond alweer buiten in nog geen 20 minuten.

ik ben Blij
Stuur privébericht
di, 08/02/2011 - 09:33 Permalink
scaredycat

Gefeliciteerd!

En dat van die buurvrouw, wat kan jou dat nou schelen joh!
Toen ik in mijn woonplaats bij de TA terecht kwam bleek de assistente daar een
kennis van mijn moeder te zijn. Wist ik niet, maar ikmkan er niet mee zitten.

Je hebt je angst overwonnen en gaat weer naar de TA; daar kun je TROTS op zijn.

Ik heb me heel lang geschaamd voor de slechte staat van mijn gebit, nu is alles in orde
en ben ik er dus trots op. Mensen mogen van mij dan gerust weten dat ik angstig was.
Als dat hen helpt om OOK die stap te durven nemen juich ik dat alleen maar toe.

Wie me nu raar aankijkt omdat ik bang was voor de TA heeft in mijn ogen zelf een probleem.
Stuur privébericht
di, 08/02/2011 - 13:20 Permalink
Basset

Het blijft toch gek hoe een tandartsangst blijft bestaan. dit terwijl behandeling op een vroeg tijdstip van de schade banaal is. Daarentegen is er veel minder angst voor medische ingrepen die indien onbehandeld blijvend leiden tot een levenseinde. Daar laat men veel makkelijker de ingrepen uitvoeren die veel zwaarder zijn. Hir geldt nodig id nodig om te overleven ook al zijn we er bang voor.

Waarom dan niet in de tandheelkunde? Omdat tandproblemen niet dodelijk zijn? Dat zijn ze inderdaad niet meer. In de middeleeuwen echter waren 76 percent van de overlijdens gerelateerd aan tandproblemen. De ingangswegen van zeer veel infekties waren immers geen wonden maar wel open gaten in de tanden m,et zenuwperforatie en langs deze weg een ingangspoort voor allerlei kiemen. Deze ontweken op die manier de natuurlijke bewaker van de keelopening nl de amandellen en poliepen.

En dan komt gelukkig toch het verdikt dat alles nog redelijk op te knappen valt ... doen dus en vanaf nu geen angst meer ..
Stuur privébericht
di, 08/02/2011 - 17:08 Permalink