Hallo allemaal,
Even mijn verhaal in 't kort...
Ik ben nu 32. Tussen mijn 17 en mijn 21 ben ik niet meer naar de tandarts gegaan wegens een extreme fobie. Die heb ik dus op mijn 21ste dankzij een geweldige tandarts kunnen overwinnen. Ik heb mijn gebit dan opnieuw laten verzorgen, de schade viel toen nogal mee. Een paar diepe vullingen, verder niks.
Vanaf toen ben ik keurig elke zes maanden teruggegaan, soms zelfs vaker. Ik verzorg mijn tanden heel goed, ik eet gezond, gebruik weinig suiker, rook niet,...
De voorbije tien jaar had ik dan nog zelden iets; heel af en toe een heel klein gaatje, meer niet.
Vorig jaar zijn we naar het buitenland verhuisd. Ik heb dus een nieuwe tandarts moeten zoeken, wat ik erg moeilijk vond gezien mijn band met mijn Belgische tandarts... Ik heb hier wel meteen iemand gevonden waar ik me op zich wel goed bij voelde. Ik heb haar ook meteen verteld over mijn angst.
Bij mijn eerste nazicht hier kwamen na een uitgebreide röntgenfoto twee gaatjes aan het licht. Tijdens het vullen van het tweede gaatje, kwam de tandarts erachter dat dit extreem diep was, tot in de wortel. Ze voerde een wortelkanaalbehandeling uit, drie keer zelfs (toch drie keer medicatie in de tand). Dit lukte echter niet en uiteindelijk heeft ze de tand vorige maand moeten trekken... Ik vond dit vreselijk, maar er bleek niks aan te doen.
Intussen ben ik pijn beginnen krijgen op twee andere plaatsen; o.a. op de plaats waar ze het andere (niet zo diepe) gaatje gevuld heeft, en nog ergens waar ik nooit eerder last gehad heb. Ze zegt niks te zien; niet met het blote oog en niet op foto. Ik weet dat ik sowieso erg gevoelige tanden heb, ik poets sinds kort met elmex sensitive professional (op haar advies). Toch zegt ze dat als ik last blijf hebben, ze deze tanden ook zal moeten ontzenuwen.
Ik begin stilaan mijn vertrouwen wat te verliezen. Tien jaar lang niks, en sinds ik bij haar ga, zit ik minstens tweewekelijks bij de tandarts. Elke keer als een ding is opgelost, duikt er nieuw probleem op, zo lijkt het.
En ontzenuwen als er niks aan de hand lijkt? Is dat normaal? Maak je zo niet gewoon een gezonde tand erg broos?
Ik heb het echt moeilijk. Ik krijg het haar ook moeilijk uitgelegd, mijn vragen en bedenkingen, wegens de taalbarriere hier. Ik mis mijn vroegere tandarts. Ik overweeg een second opinion te gaan vragen, maar mijn angst voor de tandarts blijft en dat maakt het niet evident om zomaar weer naar iemand nieuw toe te gaan...
Wat denken jullie?
Bedankt voor jullie reacties...
Knorvie
Even mijn verhaal in 't kort...
Ik ben nu 32. Tussen mijn 17 en mijn 21 ben ik niet meer naar de tandarts gegaan wegens een extreme fobie. Die heb ik dus op mijn 21ste dankzij een geweldige tandarts kunnen overwinnen. Ik heb mijn gebit dan opnieuw laten verzorgen, de schade viel toen nogal mee. Een paar diepe vullingen, verder niks.
Vanaf toen ben ik keurig elke zes maanden teruggegaan, soms zelfs vaker. Ik verzorg mijn tanden heel goed, ik eet gezond, gebruik weinig suiker, rook niet,...
De voorbije tien jaar had ik dan nog zelden iets; heel af en toe een heel klein gaatje, meer niet.
Vorig jaar zijn we naar het buitenland verhuisd. Ik heb dus een nieuwe tandarts moeten zoeken, wat ik erg moeilijk vond gezien mijn band met mijn Belgische tandarts... Ik heb hier wel meteen iemand gevonden waar ik me op zich wel goed bij voelde. Ik heb haar ook meteen verteld over mijn angst.
Bij mijn eerste nazicht hier kwamen na een uitgebreide röntgenfoto twee gaatjes aan het licht. Tijdens het vullen van het tweede gaatje, kwam de tandarts erachter dat dit extreem diep was, tot in de wortel. Ze voerde een wortelkanaalbehandeling uit, drie keer zelfs (toch drie keer medicatie in de tand). Dit lukte echter niet en uiteindelijk heeft ze de tand vorige maand moeten trekken... Ik vond dit vreselijk, maar er bleek niks aan te doen.
Intussen ben ik pijn beginnen krijgen op twee andere plaatsen; o.a. op de plaats waar ze het andere (niet zo diepe) gaatje gevuld heeft, en nog ergens waar ik nooit eerder last gehad heb. Ze zegt niks te zien; niet met het blote oog en niet op foto. Ik weet dat ik sowieso erg gevoelige tanden heb, ik poets sinds kort met elmex sensitive professional (op haar advies). Toch zegt ze dat als ik last blijf hebben, ze deze tanden ook zal moeten ontzenuwen.
Ik begin stilaan mijn vertrouwen wat te verliezen. Tien jaar lang niks, en sinds ik bij haar ga, zit ik minstens tweewekelijks bij de tandarts. Elke keer als een ding is opgelost, duikt er nieuw probleem op, zo lijkt het.
En ontzenuwen als er niks aan de hand lijkt? Is dat normaal? Maak je zo niet gewoon een gezonde tand erg broos?
Ik heb het echt moeilijk. Ik krijg het haar ook moeilijk uitgelegd, mijn vragen en bedenkingen, wegens de taalbarriere hier. Ik mis mijn vroegere tandarts. Ik overweeg een second opinion te gaan vragen, maar mijn angst voor de tandarts blijft en dat maakt het niet evident om zomaar weer naar iemand nieuw toe te gaan...
Wat denken jullie?
Bedankt voor jullie reacties...
Knorvie
Re: wortelkanaalbehandeling voor extreem gevoelige tanden?
Zoek anders eens op knarsen
Re: wortelkanaalbehandeling voor extreem gevoelige tanden?
Dat was ik vergeten te schrijven: ik knarsetand inderdaad ook. Ik heb hier sinds enkele maanden een bijtbeugel (of hoe heet zoiets?)voor. Alleen, gezien de pijnlijke tanden durf ik deze niet altijd aandoen, ik ben zo bang dat door de felle druk van dat ding, de pijn nog gaat verergeren... :-? Onzin, waarschijnlijk...?
Ik heb inderdaad regelmatig last van nek, schouders en hoofd, en sons mijn hele kaak die pijn doet.
Kan knarsetanden ook specifiek pijn bij warm en koud geven? Want dat is voornamelijk de reden waarom mijn tandarts alweer wil ontzenuwen; de warm-koude-pijn. Moest dit wijzen op een ontsteking of caries of wat dan ook, moet dat dan niet te zien zijn? Hoe ken je het verschil tussen extreem gevoelige tanden en een ernstig tandprobleem?
...
Knorvie