Beste mensen van dit forum,
Heb al maanden meegelezen hier, want sinds november ben ik bezig met een Kunstgebit.
Wat mij opvalt (en wat ik jammer, maar begrijpelijk vindt), is dat sommige topics hierover in begin heel fanatiek worden bijgehouden, maar vaak lees je de afloop niet.
Want kennelijk gaat het dan goed met de persoon in kwestie (en dat is heerlijk uiteraard) maar ik zou voor hen, die net als ik nu, tobben met dit probleem zo graag willen dat er steun blijft komen.
Ook als het goed gaat!
Want mensen die hier net aan beginnen hebben die steun zo hard nodig.
En ik zelf trouwens ook.
Daarom start ik hier mijn topic, in de hoop dat ik dit, samen met andere ervaringsdeskundigen/of tobberts zoals ik, kan doorzetten.
Niet alleen in mijn moeilijke tijd, maar ook in de moeilijke tijd die anderen te gaan hebben.
Dus, kort gezegd.. een topic wat niet doodbloedt en waar men steun kan blijven vinden.
Ook over een jaar nog, en twee jaar... etc.
Zal het proberen kort te houden (valt niet mee).
Ik ben 48 jaar en heb al erg lang last van Paradontitis.
Alle behandelingen gedaan, maar het heeft niet geholpen.
Tot ik op een dag naar mijn tandarts ging en zei... "ik denk dat ik toe ben aan een volledig gebit".
Helaas moest mijn tandarts dat beamen, en zo heb ik in november mijn kiezen boven en onder (linkerkant) laten trekken.
Een paar weken later de rechterkiezen, onder en boven.
Toen dat alles geheeld was, was het tijd om de tanden te trekken.
Ik had veel te lange tandwortels, en alles was al ontstoken, dus er is besloten om eerst de onderkant te trekken en daarna de bovenkant.
Dit was kortgezegd een hel, omdat de hele toestand echt ontstoken was, en ik achterstevoren door het bed heb gekropen van ellende.
Maar, met de juiste medicatie kwam dat uiteindelijk wel weer goed.
Ik kreeg begin dit jaar mijn ondergebit en een paar weken later mijn bovengebit.
Dit direct nadat de tanden getrokken waren, gelukkig, dus ik heb niet zonder gebit gelopen.
Daarna krijg je de "drukpuntjes-weken".
Schijnt ook allemaal normaal te zijn.
Ik ben 3 keer terug geweest om drukpuntjes te laten wegslijpen.
En geloof me, dat geeft ook direct verlichting.
Afijn... sinds begin maart heb ik een volledige prothese (kunstgebit boven en onder).
Het is nu 26 april, en ik vroeg me van de week heel serieus af... wanneer ik me voor het laatst gelukkig heb gevoeld "met" prothese.
Ik kan het me niet herinneren, want helaas beheerst dit mijn hele leven.
Elke seconde is het in mijn gedachte.
Als ik praat, lach, geeuw, eet, drink, tandenpoets, nies, hoest......
Er gaat geen moment voorbij dat ik er niet mee wordt geconfronteerd.
Volgens mijn tandarts slinken mijn kaken erg (te) snel.
Ik heb inmiddels een rebase gehad van mijn ondergebit, maar ook na een week, was het al weer te wijd.
Mijn bovengebit voelt als een "Zeeuwse Boterbabbelaar" die ik continue moet aanzuigen, want anders verlies ik hem.
Natuurlijk is er dan Fixodent, Kukident, Correga, en noem alle plakmiddelen maar op.
Ik vind ze vies, en gruwel bij het idee, maar het is niet anders.
Dus ik kleef en plak.
Daarbij de vraag... ben ik dan echt de enige op deze wereld die niet kan leven met een kunstgebit?
Nee, daar geloof ik niet in.
Hoewel, als ik vrienden/kennissen hoor... die hebben allemaal wel iemand in de omgeving bij wie het zo goed ging....
"Raar, dat het bij jou zo moeizaam gaat".
"Na een week kon ik echt alles al eten hoor".
"Wordt het niet eens tijd dat je leert te accepteren dat er veel erger dingen in de wereld zijn dan een kunstgebit"?
Want ja... ik ben nu al sinds november verdrietig, en kennelijk vindt je omgeving dat te lang duren.
(jeee ben je nou nog niet gewend aan dat gebit????)
Kortom... (ik zei al, het is helaas geen kort verhaal), ik wil echt zo graag wennen aan dit.
Want iedereen kan het kennelijk.
Alleen ik niet.
Ik heb voor mijn gevoel twee eetlepels (met afgezaagde steel) in mijn mond.
En daar ben ik al die tijd al mee aan het tobben.
Wie herkent dit... of ... wie kan me geruststellen?
Want ik heb echt de moed niet IN, maar de moed ONDER de schoenen laten zakken.
En ik kan me echt niet voorstellen dat ik de enige ben.
Dus... kom op met jullie verhalen.
En niet alleen de verhalen totdat het goed gaat, maar ook daarna.
Zodat ik, en anderen met mij, wat moed kunnen vinden.
Heb al maanden meegelezen hier, want sinds november ben ik bezig met een Kunstgebit.
Wat mij opvalt (en wat ik jammer, maar begrijpelijk vindt), is dat sommige topics hierover in begin heel fanatiek worden bijgehouden, maar vaak lees je de afloop niet.
Want kennelijk gaat het dan goed met de persoon in kwestie (en dat is heerlijk uiteraard) maar ik zou voor hen, die net als ik nu, tobben met dit probleem zo graag willen dat er steun blijft komen.
Ook als het goed gaat!
Want mensen die hier net aan beginnen hebben die steun zo hard nodig.
En ik zelf trouwens ook.
Daarom start ik hier mijn topic, in de hoop dat ik dit, samen met andere ervaringsdeskundigen/of tobberts zoals ik, kan doorzetten.
Niet alleen in mijn moeilijke tijd, maar ook in de moeilijke tijd die anderen te gaan hebben.
Dus, kort gezegd.. een topic wat niet doodbloedt en waar men steun kan blijven vinden.
Ook over een jaar nog, en twee jaar... etc.
Zal het proberen kort te houden (valt niet mee).
Ik ben 48 jaar en heb al erg lang last van Paradontitis.
Alle behandelingen gedaan, maar het heeft niet geholpen.
Tot ik op een dag naar mijn tandarts ging en zei... "ik denk dat ik toe ben aan een volledig gebit".
Helaas moest mijn tandarts dat beamen, en zo heb ik in november mijn kiezen boven en onder (linkerkant) laten trekken.
Een paar weken later de rechterkiezen, onder en boven.
Toen dat alles geheeld was, was het tijd om de tanden te trekken.
Ik had veel te lange tandwortels, en alles was al ontstoken, dus er is besloten om eerst de onderkant te trekken en daarna de bovenkant.
Dit was kortgezegd een hel, omdat de hele toestand echt ontstoken was, en ik achterstevoren door het bed heb gekropen van ellende.
Maar, met de juiste medicatie kwam dat uiteindelijk wel weer goed.
Ik kreeg begin dit jaar mijn ondergebit en een paar weken later mijn bovengebit.
Dit direct nadat de tanden getrokken waren, gelukkig, dus ik heb niet zonder gebit gelopen.
Daarna krijg je de "drukpuntjes-weken".
Schijnt ook allemaal normaal te zijn.
Ik ben 3 keer terug geweest om drukpuntjes te laten wegslijpen.
En geloof me, dat geeft ook direct verlichting.
Afijn... sinds begin maart heb ik een volledige prothese (kunstgebit boven en onder).
Het is nu 26 april, en ik vroeg me van de week heel serieus af... wanneer ik me voor het laatst gelukkig heb gevoeld "met" prothese.
Ik kan het me niet herinneren, want helaas beheerst dit mijn hele leven.
Elke seconde is het in mijn gedachte.
Als ik praat, lach, geeuw, eet, drink, tandenpoets, nies, hoest......
Er gaat geen moment voorbij dat ik er niet mee wordt geconfronteerd.
Volgens mijn tandarts slinken mijn kaken erg (te) snel.
Ik heb inmiddels een rebase gehad van mijn ondergebit, maar ook na een week, was het al weer te wijd.
Mijn bovengebit voelt als een "Zeeuwse Boterbabbelaar" die ik continue moet aanzuigen, want anders verlies ik hem.
Natuurlijk is er dan Fixodent, Kukident, Correga, en noem alle plakmiddelen maar op.
Ik vind ze vies, en gruwel bij het idee, maar het is niet anders.
Dus ik kleef en plak.
Daarbij de vraag... ben ik dan echt de enige op deze wereld die niet kan leven met een kunstgebit?
Nee, daar geloof ik niet in.
Hoewel, als ik vrienden/kennissen hoor... die hebben allemaal wel iemand in de omgeving bij wie het zo goed ging....
"Raar, dat het bij jou zo moeizaam gaat".
"Na een week kon ik echt alles al eten hoor".
"Wordt het niet eens tijd dat je leert te accepteren dat er veel erger dingen in de wereld zijn dan een kunstgebit"?
Want ja... ik ben nu al sinds november verdrietig, en kennelijk vindt je omgeving dat te lang duren.
(jeee ben je nou nog niet gewend aan dat gebit????)
Kortom... (ik zei al, het is helaas geen kort verhaal), ik wil echt zo graag wennen aan dit.
Want iedereen kan het kennelijk.
Alleen ik niet.
Ik heb voor mijn gevoel twee eetlepels (met afgezaagde steel) in mijn mond.
En daar ben ik al die tijd al mee aan het tobben.
Wie herkent dit... of ... wie kan me geruststellen?
Want ik heb echt de moed niet IN, maar de moed ONDER de schoenen laten zakken.
En ik kan me echt niet voorstellen dat ik de enige ben.
Dus... kom op met jullie verhalen.
En niet alleen de verhalen totdat het goed gaat, maar ook daarna.
Zodat ik, en anderen met mij, wat moed kunnen vinden.
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Dat het gebit gedurende het leven veranderingen doormaakt is een feit, dat we uiteindelijk sterven ook.
De sociale omgeving heeft altijd commentaar en weet het altijd beter, maar misschien, om daar maling aan te kunnen hebben...
... ik weet niet of het tot een van de mogelijkheden behoort, het is maar een 'idee', maar stel: na verloop van tijd vertoont het tandvlees geen problemen meer, implantaten erin met kronen en/of bruggen? Stiekem toch geen kunstgebit!
Wellicht veel duurder, maar een fatsoenlijke gemoedstoestand is in mijn ogen onbetaalbaar.
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Sinds 19 april 2012 heb ook ik een gebitsprothese, wwhhaaaaa :cry:
Ik had al een plaatje voor mijn reeds verloren voortanden en kiezen. Dit plaatje was voor de zoveelste keer gebroken.
Om het te laten maken (voor de zoveelste keer) ben ik naar een tandtechnicus gegaan. Lieve man overigens. Hij zag het plaatje, keek in mijn mond en zei:"Ik denk dat het beter is voor jou, om een volledige gebitsprothese te nemen". Ja ja, dacht ik. Een mooi verkooppraatje.
Ergens diep in mij, zei mij dat hij ergens wel gelijk heeft. Ik loop namelijk al jaren met dit probleem en het wordt alleen maar erger.
Ik proberen te vertellen in grote lijnen wat er allemaal gebeurd is.
Op mijn 16e deed ik iets stoms. Door haast (moest de bus halen om naar school te gaan), ben ik met mijn tandenborstel uitgeschoten. De tandenborstel schoot weer terug tegen mijn voortand aan. Aaaauuwwww................
Het bloedde een beetje en ik dacht:"Muts......., moet je je maar niet haasten". Enfin, een week later deed het nog steeds pijn en ben toen maar naar mijn tandarts gegaan en verteld wat er was gebeurd. De tandarts heeft een röntgenfoto gemaakt en daarop was te zien dat er een haarscheurtje in mijn voortandwortel zat, die veroorzaakte de pijn.
"Ow": zei ik. Wat nu?
Geen zorgen zei de tandarts. Hij voelde aan mijn tand en die zat al behoorlijk los.
De tandarts stelde voor om een brug te laten maken. "Een brug?": zei ik, ik zag het al helemaal voor me (een échte brug? Whahaha). Ik deed er nogal lacherig over en ik vroeg hem hoe hij zich dat dan voorstelde. De tandarts legde het uit.
"Ooooooow": zei ik, niet een échte brug maar een brug dat een kunsttand op de verloren plaats houdt dmv een metalen "brug". Dus zo gezegd, zo gedaan. En dus vanaf mijn 16 liep ik met een "brug". Dat ging goed totdat ik in een appel beet en de kuntstand in de appel bleef hangen. Weer terug naar de tandarts en brug gemaakt. Ik zeker 3 per jaar terug bij de tandarts voor het maken van mijn brug. Dus kwam er een andere oplossing........een plaatje. Dat ging goed. Ondertussen was ik 20 jaar. Een paar jaar later begon de naast gelegen voortand raar te doen. Zat los en deed pijn. De voortand moest eruit, dus werd een tweede kunstvoortand op het plaatje gezet. Dat ging dus verder met mijn kiezen aan de recherkant. Ook hier een vervanging op het plaatje.
Naar mate de jaren vorderde, ging mijn gebit (zeer) hard achteruit. Wat getrokken moest worden, werd getrokken.
Nu ben ik inmiddels 46 jaar en heb voor mijzelf de grote enge stap genomen om al mijn tanden en kiezen te laten trekken om een gebitsprothese te nemen. Zou ik er spijt van krijgen? Ik zou bijna zeggen van wel.
Nu een week geleden is alles, onder narcose, getrokken en nog steeds heb ik pijn. Ik leef nu op ibu 600 en het begint aardig op te raken. Sinds een week heb ik ook gelijk mijn gebitsprothes in mijn mond gekregen. Dat was helemaal een hel. Ik heb gehuild van de pijn, ik wilde eten maar ging niet. Mijn lieve lieve man, heeft speciaal lekkere kippesoep gemaakt. Dat moest dus gepureerd worden en heb ik de soep met een rietje voorzichtig opgezogen. Bbbllééééhhhhhhéé snik snik. Nog terug geweest bij de tandtechnicus om de pijnpuntjes weg te laten slijpen, helpt wel maar zeer kort. De volgende dag had ik alweer pijn. Nog steeds kan ik mijn mond niet wijd opendoen. En als ik dat doe, is het net alsof het wordt tegengehouden. Het doet ook zeer.
Ik ben de pijn meer dan zat en heb het ziekenhuis gebeld en uitgelegd wat ik ervaar. Misschien moet het schoongemaakt worden volgens de assistente en is het beste als ik even langs kom. Kan de kaakchirurg gelijk even een kijkje nemen.
Wordt vervolgd............... :cry: :smt001
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Beste Fietsband, dank je wel voor je reactie. Vind het leuk dat je reageert, ondanks dat je zelf dit probleem niet hebt. Dank je wel.
En zeg graag maar jij en jou hoor... anders voel ik me helemaal zo oud :wink:
Wat een ellende dat er al zoveel aan je gebit is gedaan en gerepareerd (herkenbaar ook wel).
Veel sterkte daarmee!
Ja, implantaten zullen een betere oplossing zijn. Eerst moet het kaakbot helen en dan wil ik daar zeker mee verder gaan (moet eerst stoppen met roken voor je implantaten wilt geloof ik, dus dat is ook al een strijd. Hoewel dat stoppen zowiezo zou moeten uiteraard).
Je laatste zin over "een fatsoenlijke gemoedstoestand die onbetaalbaar is" is heel mooi gezegd.
Bedankt!!!
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Ik zal later uitgebreider reageren (ben nu aan het werk).
Maar ik wilde je wel alvast bedanken voor je reactie en kom hierop terug.
Sterkte tot zover!
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Een kunstgebit lijkt me persoonlijk verschrikkelijk, ik probeer alles op alles te zetten om m'n eigen gebit te behouden. Mocht ik toch tanden verliezen, dan zou ik zonder twijfel (indien mogelijk, natuurlijk) implantaten + kronen (en/of bruggen) boven een prothese kiezen.
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Volgens de kaakchirurg zag het er allemaal rustig uit? Ik heb pijn man, zie je dat niet??!!
Raakt ie ook nog es met zijn vinger de zere plekken aan............wwhhhhaaaaaaa......aaaaauuuuwwwww. Nee, ik moest nog even geduld hebben. Het heelt allemaal vanzelf. Ow? Hij heeft niet gezegd in welk jaar.
Maar goed. Ik snap het heus wel......alleen mijn geduld begint op te raken. Ik ben er al zolang mee bezig. Twee jaar geleden hadden ze al tegen mij gezegd dat het beter was om een volledige gebitsprothese te nemen. Ja natuurlijk........ NIET!!
En nu heb ik het toch gedaan. Waarom?........omdat ik niet anders kon, denk ik. :smt017 Als je de röntgenfoto's ziet dan begrijp je het wel.
Mijn dieet bestaat nu uit kwark, yoghurt, vla, brinta, griesmeelpudding en gepureerd voedsel. Beter iets dan niets. Moet toch ook aan mijn vitamientjes komen, toch? Ik heb via google gelezen dat het ook goed is om te spoelen met kamilosan of sterk getrokken thee van kamille. Het houdt je tandvlees in goede conditie en de wondjes helen beter. Dat laatste ben ik nog niet over uit.
Maar zoals de kaarchirurg al zei:"Je moet gewoon even wat geduld hebben".
Wordt vervolgd..............
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Wat een verhaal ook Ompong. Het is nu een week geleden begrijp ik?
Zijn vandaag wel de drukplekjes verwijderd?
Inderdaad heb je soms geen keuzes, jij had die kennelijk ook niet (en als we die wel hadden gehad dan deden we dit niet he :lol: ).
We moeten het er mee doen, maar ik vind het allemaal veel makkelijker gezegd dan gedaan.
Wanneer moet jij nu weer terugkomen?
Ow ja, het dieet bestond (bestaat nog) bij mij uit Sinasappelsap met Liga en Banaan
De Ontbijtdrinks uit de supermarkt.
Heel veel soep (daar kan ik dan de Verkade Shuttels - van die dunne ronde crackertjes in dopen, dan heb je toch iets hartigs, Pizza of Kaassmaak. Best lekker).
Brood in soep (zonder korstjes) dopen, voor de vezels binnen te krijgen.
Gebakken aardappeltjes bakken in veel boter, zodat ze lekker zacht worden en heeeeeeeeel iniemienie kleine stukjes kipfilet.
Een voordeel aan dit hele verhaal... ik ben 10 kg. kwijt. En dat is eigenlijk niet zo verkeerd.
Dus elk nadeel heeft inderdaad zijn voordeel.
Hoe dan ook... ik hoor graag hoe het met je gaat komende dagen.
Sterkte!!!
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Zelfs na anderhalve maand kan ik nog geen banaan afbijten, laat staan brood.
Alles wat ik wil eten, moet ik in kleine stukjes snijden en dan kan ik het matig wegkauwen.
Maar iets happen is echt uit den boze.
Bijt ik nu in een banaan, dan klapt mijn bovengebit aan de achterkant los.
Zelfs als ik het plak kan ik nog niet bijten.
Dit zou toch onderhand moeten kunnen??
Mijn tandarts zegt: Geduld!!!!!!
Maar ik vind het zoooooooo lang duren.
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Inderdaad, je bent veel te ongeduldig. Ik kan het na 1 jaar nog niet. Ik vind het kunstgebit verschrikkelijk. Ik kan er ook niet van afblijven met mijn tong. Druk mijn tong beurs tegen het bovengebit. Dat gaat gelukkig de laatste maand wat beter.
Ik heb ontdekt dat dat met die tong erger is als ik onrustig ben.
Dat ding gaat zo snel ik thuis ben uit. Heerlijk, geen branderig gevoel in mijn mond.
Zonder gebit kan ik alles eten.
Met gebit moet ik kleine hapjes nemen en geconcentreerd blijven.
Wat voor mij belangrijk is, is het accepteren dan ik zo'n ding heb. En dat vind ik erg moeizaam.
Veel geluk met wennen aan je gebit.
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Beste Rosa, heel erg bedankt voor je reactie.
En wat een heerlijk eerlijke reactie waarin je schrijft "inderdaad, je bent veel te ongeduldig".
Want... hoe waardeloos ik dit dus ook voor jou vindt... dat is tenminste eens een reactie waaruit blijkt dat ik niet helemaal abnormaal ben. Want met al die positivo's om me heen die steeds maar roepen "jeeeee kun je dat nou nog steeeeeds niet"
ga ik echt meer en meer aan mezelf twijfelen.
Wat jij schrijft is voor mij heel herkenbaar.
Maar wat vind ik dit waardeloos voor je, echt.
Een jaar... jeetje!
Zit het bij jou ook (te) los, als ik vragen mag?
Ook hier is de verleiding groot om te gaan eten zonder gebit, maar ik wil mezelf (en mijn partner) dit niet aandoen.
Ik weiger dus ook om het uit te doen, al doet het nog zo pijn. Ook 's nachts hou ik alles in.
Maar als ik dan lees dat je zonder gebit, alles kunt eten dan is de verleiding groot hoor!
Het branderige gevoel is ook herkenbaar. Net of er bleekwater tussen de bovenplaat en mijn gehemelte zit.
Ik neig er ook naar om elke minuut met mijn ondergebit te spelen. Walgelijk!
En ik WIL het niet, want ik heb dat vaak genoeg bij anderen gezien. Ik denk als je je dat aanwent, je het op een bepaald moment zelf niet meer merkt. Daarom toch maar de Fixodent!
Ik bedank je heel erg voor je verhaal. Nogmaals... ik vind het vreselijk vervelend voor jou, maar het steunt mij wel in mijn onzekerheid.
Heel veel sterkte met het wennen en deze problemen.
Natuurlijk weten we dat er veel erger dingen zijn in de wereld, en dat duizenden mensen met een gebit leven.... maar het is geen "appeltje-eitje" zoals men wel eens roept.
Sterkte!
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Hoi Gina, ook heel erg bedankt voor je reactie en verhaal.
Jeee, wat een held. Alles in 1 x eruit. Phoe hee.
Jij loopt dus eigenlijk 1 maand na mij qua tijd lees ik.
Knap dat je al zo positief bent.
Uiteraard vind ik mijn gebit er ook heel mooi uitzien. Ik kan er ook goed mee praten (van begin af aan).
Ook heb ik een geweldige tandarts die me goed begeleidt en ik kan er altijd terecht. Daar ligt het allemaal niet aan.
De reden dat ik dit forum bezocht en schreef, is om ook de andere kant eens te vragen.
Juist omdat ik zo onzeker wordt door al die mensen om me heen.
"Het ligt er ook aan hoe hoog je pijngrens is he"... zeggen ze dan een soort meelijwekkend.
Met andere woorden... "jij kan misschien niet zo veel hebben".
En dat terwijl ze zelf dan eens 1 of 2 kiezen hebben laten trekken of een brug/plaatje hebben.
Natuurlijk moeten we dit accepteren. En dat willen we natuurlijk ook graag.
Terug kan nu eenmaal niet meer :lol:
Ik hoop voor je dat het snel beter zal gaan. Sterkte met het wennen!
En heel erg bedankt voor je reactie.
Laat je nog eens weten hoe het gaat?
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Het is voor mij zeker geen "appeltje-eitje".
In het begin slinkt je kaak. Ik ben ook vrij snel aan de kleefpasta moeten gaan. Gebit lag los te rammelen in mijn mond. Na een aantal maanden word het gebit opgevuld. Nu zit het "vast".
Wat niet kan is aan een kant kauwen, dan gaat het ondergebit wippen en scheef in de mond zitten.
Dus altijd met beide kanten kauwen. In gezelschap eet ik wel met gebit in. Dan eet ik heel langzaam, kleine hapjes en beide kanten kauwen en het gaat. Af en toe ben ik vergeten dat ik een kunstgebit heb en heb ik een zacht broodje gehaald terwijl ik in de stad ben. Dan neem ik een hap en dat gaat dan niet.
Ben al heel handig in het snel uithalen van mijn ondergebit. En eet het broodje dan op, of ik doe stukjes afbreken en zo eten.
Het is wel verstandig om het gebit s'nachts uit te doen. Dat is beter voor je kaakbotten. Dan slinken ze minder.
En je murmelmondje daar wen je echt wel aan. En je partner ook.
En trek je niks van de positivo's aan. Die hebben vast geen kunstgebit of het al zoveel jaren dat ze niet meer weten hoe het in het begin was.
De kunstgebitten om me heen doen allemaal appel in partjes eten hoor. Ook de veteranen.
Volgens mij ben je over 1 a 2 maanden aan de beurt om het gebit bij te laten vullen. Dan gaat het echt wel makkelijker.
Ik ben echt onzeker geweest, steeds maar vragen of mensen het niet hoorden met praten dat mijn mond zo vol zat. Daar heb ik gelukkig al een tijd geen last meer van. Alleen bij spannende gesprekken moet ik de eerste paar zinnen wel met aandacht uitspreken.
Dat spelen met je ondergebitje is dezelfde tik als wat ik heb met mijn tong tegen bovengebit duwen. Inderdaad, afleren. Zeker spelen met ondergebitje zie je goed.
Ik denk dat je het gewoon de tijd moet geven. Zeker als gebit opgevuld is, zit het fijner.
En heel goed dat je dit topic begonnen bent, want volgens mij is het echt een taboe.
Sterkte ermee.
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Fijn om jullie verhalen en ervaringen te lezen.
Vandaag heb ik twee zachte broodjes met eiersalade weggekauwd.
Zit meteen vol :D want ik heb in tijden niet meer zoveel gegeten.
Maar het ging.
En dat is een lekker gevoel.
We blijven schrijven, al is het maar om elkaar en anderen te helpen.
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Ik vraag mij af hoevaak ik langs moet om van al die drukpuntjes af te komen. Maar ja, afgezien daarvan, zit het weer iets beter.
Ik kan nog niet kauwen en ja ik weet het:"Ik moet geduld hebben". Het is nu een week en een dag geleden dat ik al mijn elementen heb ingeruild voor een prothese..................ppppfffffhhh.
Maaaarrrrrrr vandaag heb ik de stoute schoenen aangedaan. Ik heb geplakt met fixodent en ben de stad ingegaan samen met mijn man. Hij vindt het heel erg voor mij, maar steunt mij heel erg goed. Ben ik ontzettend blij mee. Hij is ook solidair hihihi. Ik soep, hij ook soep (kunnen we samen afvallen wwhhhhaaahahaha :wink: )
Enfin, ik ben dus de stad ingegaan en heb bij de Mac een broodje vis gegeten!!!!! Weliswaar duurde het zowat een uur voordat ik het op had, ik deed het toch HAHA!! Ik heb het in hele kleine stukjes gegeten. Ik keek wel constant om me heen om te zien of anderen konden zien dat ik een prothese heb. Hand voor mij mond en voorzichtig kauwen maar. Dat ging best wel goed, al zeg ik het zelf.
Het deed wel zeer, maar dat had ik er voor over. Ik weeg maar 60 kilo en minder moet echt niet hoor!!!
Na mijn stoute onderneming heb ik wel ibu600 ingenomen. Ik voelde het alweer kloppen.
Vanavond wordt het tomatensoep...........zelf gemaakt.
16 mei as. moet ik weer happen en dat wordt mijn prothese passend gemaakt. Ik hoop dan (alsjeblieftalsjeblieft) dat het dan beter gaat en dat ik weer normaal kan eten. Afhappen enzo.
Lees ik net jou verhaal dat je na maanden nog niet kan kauwen............word ik ineens een beetje bang. Gaat het bij mij dan ook zo??? Ik lees zelfs dat iemand na een jaar het nog steeds niet kan.......wwwhhhhaaaaaaa nnnneeeee.
Ik ga het zien, denk ik hoop ik :-?
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Dan lijkt alles ineens weer even een beetje op voorheen :lol:
Nee, het kan best zijn dat het bij jou ook sneller gaat (ik vind het nu al snel na een weekje!!!).
Dus misschien ben jij hier veel sneller doorheen. Ik hoop het enorm voor je.
In ieder geval had je vandaag een leuke dag! En fijn... een mannetje die je steunt.
Gelukkig heb ik ook zo'n lieverd!
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Ben erg benieuwd wat ik kan eten en ook hoe ik kan eten.
Want ik bevindt me dan wel in een behoorlijke club mensen (allemaal bekenden gelukkig).
Heb er enorme trek in, dus ik hoop onwijs dat het gaat lukken!
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Elke ochtend sta ik op met veel pijn in vooral mijn onderkaak. Ik doe mijn onderprothese 's nachts uit en de bovenste laat ik zitten. Geeft mij meer zekerheid.
Dus elke ochtend is het tot nu toe spoelen met kamilosan en de prothese indoen op de pijnlijke kaak. Ik eet voorzichtig brinta en neem daarna ibu600. Dan gaat het wel weer. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat ik vanaf nu elke dag ibu600 moet nemen om van de pijn af te zijn??? Ook dat zal ik zien hoe het loopt.
Bij iedereen die ik zie, vraag ik mij af of zij ook een gebitsprothese hebben. Stom hé? :smt017
En als zij het hebben, zie je er eigenlijk niets van (denk ik).
Gisteren toen ik in de stad was en mensen lekker zag eten, werd ik jaloers. Maar ik heb ook weer zelf gekozen (onder protest) voor een prothese. Dan voel ik me weer onzeker. WAAROM WAAROM
Ik heb het mijn moeder verteld en in eerste instantie schrok zij. Zij heeft haar volledige gebit nog met haar 70 jaar.
Ik kan wel janken, ach wat het regent toch buiten. Boehooooeeeee :cry: :smt019
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
De eerste 2 maanden vond ik ook vreselijk. Dan weer drukpunten dan weer blaartjes én ik had vreselijk last van botsplinters! die maakten eten echt vreselijk pijnlijk want mijn protheses drukten daartegen. soms duurde het dagen maar soms duurde het ook weken voor die er eindelijk uit kwamen.
Na 2 maanden kon ik vrijwel alles weer eten!!
Mijn gebit werd regelmatig opgevuld met een softliner, heerlijk is dat! Ik kan iedereen aanraden om dit te vragen dat is echt veel prettiger dan die smerige kleefpasta's!
Na 3 maanden is mijn gebit gerebased, dit was wel even 2 dagen wennen maar daarna was ik ook daar erg blij mee, maar hij is inmiddels alweer 2 keer opgevuldmet een softliner.
Nu mag ik 22 mei naar de implantoloog, hij gaat dan kijken of mijn gebit genoeg geslonken is om onder een klikgebit aan te vragen, als dit goedgekeurd word ga ik onder voor een klikgebit (boven schijnen ze pas een jaar later aan te kunnen vragen) dit word dus weer een spannende tijd!
Helaas heb ik sinds 2 weken weer een erg pijnlijke plek (maanden nergens last van gehad!!) Ik denk zelf dat het weer een botsplinter is want als de prothese er met eten tegenaan duuwt verga ik van de pijn en als ik er met mijn vinger tegen aan duuw zelfde probleem... Ik hoop dat die er heel snel uit komt!!
Op deze pijnplek na ben ik blij met mijn gebit, ik had dan ook wel altijd pijn en altijd ontstekingen dus dat ik dat nu niet meer heb is wel erg fijn!
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Daarna was de pijn weg. Sterkte ermee, en ik snap heel goed dat je er verdrietig van bent.
Wil ook graag iets zinnigs zeggen voor je, maar dat is gewoon lastig. Pijn in je mond is erg vervelend. Probeer toch maar even door te slikken, dat maakt het draaglijker en het gaat echt over.
Ik kijk trouwens ook net als jij naar iedereen... zo van... die heeft ook vast een gebit :lol:
Grappig dat we dat inderdaad gaan doen nu.
He, sterkte hoor.. ik hoop dat je het weekend een beetje pijnvrij doorkomt.
Vlinderkind, dank voor je verhaal. Ook weer interessant om te lezen.
Botsplinters heb ik ook wel, alleen heb ik er geen pijn van gelukkig.
Als ik poets denk ik, he, daar zit wat. Dan friemel ik er een beetje aan een paar dagen en dan gaat het eruit. Sterkte ermee. Hoop ook dat je pijnvrij bent.
Spannend van je implantaten. Dat wil ik heel graag op de voet volgen, want het zal ook mijn toekomst zijn denk ik.
Hou je ons op de hoogte?
Een dikke sterkteknuffel voor jullie allebei, en ik laat je weten wat ik vanavond heb gegeten Ompong
:smt006
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Ik heb dus ook een gebit(sinds 3 maand)
Het is echt wennen,je moet opnieuw leren eten(ben ik nog steeds mee bezig,en gaat steeds beter)
Maar het verschilt natuurlijk ook per persoon,hoelang alles duurt om te wennen denk ik.
Ik ben echt blij met mijn gebit.Ik ga ook elke keer terug naar de t.a als het pijn doet,en daarna zit het veel beter.
Eerst schaamde ik me,dat ik met mijn 42 jr al een kunstgebit moest,maar dat is nu helemaal over :D
Eten komt echt goed,na een tijdje,ik eet nu zo ongeveer alles weer,maar bij b.v ribbetjes o.i.d moet ik wel extra goed plakken.
Ik wens iedereen veel sterkte met het wennen,het is ook niet niks vind ik.
Groetjes Donja
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
:lol: heeel herkenbaar :lol:
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
ik ben het helemaal met je eens donja ik heb het nu een maand en het gaat elke week iets beter het is gewoon echt wennen gr
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Het lijkt wel of ik ineens sprongen vooruit ga maken.
Gisterenavond een BBQ gehad, en ik heb alles mee kunnen eten (in kleine stukjes gesneden).
Zelfs stokbrood (met randje en al) kon met de pindasaus goed naar binnen.
Nee, happen gaat niet, maar wel kleine plukjes en dan kauwen.
Wat een heeeeeeeerlijk gevoel. Ik was zooooo blij.
Heb sate op, zelfs een speklapje (die overigens heel zacht gebakken was maar ik had wel weer eens behoefte aan een vette hap 8), filetlapje, hamburger en vleessalade.
En stokbrood dus.
Owwww wat heb ik genoten. Wel aan het eind van de avond een heeeeeel volle buik, want zoveel was ik maanden niet meer gewend. Maar zelfs daar heb ik van genoten.
Ben zooooo blij! Zou het wel van de daken willen schreeuwen (maar ja, dan gaan de buren ook denken, dus dat doe ik maar niet).
Gelukkig mag ik het met jullie delen, dank je wel.
Gina, gaat het al beter met pijnstillers, of nog steeds elke dag je dosis?
Donja, nog even dan eet ik ook ribbetjes denk ik! Super. Dank je wel voor het delen!
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
hallo ik gebruik geen pijnstillers hoor ik denk dat je in de war bent met iemand anders met mij gaat het best wel goed moet ik zeggen ik heb gisteren een stukje metworst gehad wel zachte en chippies hihi dus gaat de goeie kant op
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Dacht dat jij nog de Inbuprofen slikte.
He, maar wat goed... zo gaat het langzaamaan de goede kant op!
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Wat goed!! Heerlijk is dat he?
Je zal zien dat het nu echt steeds beter gaat.
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Daardoor ben ik voor mijn gevoel al heel lang aan het tobben.
Vandaag nog eens in de agenda teruggekeken, en ik heb sinds 10 maart definitief de beide protheses.
Dus eigenlijk zijn de 2 maanden nog niet eens om.
Pfff... ik had voor mijn gevoel al veel langer in gedachten.
Dank voor je bemoedigende reacties steeds weer Donja.
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Ik zie er naar uit!!
En wat fijn om te lezen Ylva, dat je super lekker gegeten hebt met de bbq!! SUPER !!!
Eens kan ik dat ook......................ja ja, geduld. Ik weet het.........pfffffffhhhh zucht.
Van gepureerd voedsel, eet ik nu iets vaster voedsel. Gisteren geprakte brocolli met een geprakte aardappel en lekkere jus. Vlees nog niet, dat kan ik nog niet. Vandaag kabeljauw met worteltjes in een zachtromig mosterdsausje met geprakte aardappel. En 's ochtends kwark met geprakte banaan. Gaat steeds beter.
Ik zat van het weekend even in een dippie, maar ben er weer uit hoor. Het is gewoon anders.
Gewoon is niet meer gewoon, gewoon is anders geworden en ik ben ik niet (meer). Of ben ik nu aan het muggeziften?
Gisterenben ik weer voor het eerst gaan werken na anderhalve week. Ik was vreselijk nerveus hoe mijn collega's op mij zouden reageren. Zien zij het verschil????? Kunnen ze het zien dat ik een gebitsprothes heb??
Als eerste zag ik mijn maatje, zij zag gelijk dat ik er anders uit zag. Sowieso was ik enorm afgevallen (3 kilo) en dat was goed te zien in mijn gezicht, zegt ze. Lief dat zij zich zorgen maakte om mij. "Ik moest eten": zei ze. Dat wordt moeilijk, dacht ik als je niet kan kauwen. Al mijn collega's leefden met mij mee en maakten gekscherende grapjes. Dat kon ik wel hebben, ook al kon ik niet lachen van de pijn. Ik gebruik nog steeds ibu600. Helpt wel voor een paar uur.
Ik ga aan mijn tandprotheticus ook vragen voor softliners. Ik denk dat het ook iets voor mij zal zijn. Bedankt voor je tip Vlinderkind.
Ik wist trouwens niet dat je ook botsplinters kon hebben............zouden die dan zo'n pijn doen? Is dat gewoon? Botsplinters?
Als ik het goed begrijp, zijn botsplinters splinters van je kaak!? Betekent het dat de kaakchirurg met (brute)kracht de elementen heeft getrokken?? Zo hard dat het bot van de (onder)kaak versplinterd???
Hoelang blijven de hechtingen zitten in je kaak, want het is nu bijna 2 weken geleden. Mijn onderkaak is trouwens extreem gevoelig, hebben jullie dat ook gehad. Maar ja, ik heb mijn beslissing zorgvuldig genomen en wordt nu geconfronteerd met dingen waar ik geen weet van heb.
Het is dat ik mij kan optrekken aan jullie, lotgenoten. Ik vind het prettig dat ik er met jullie over kan schrijven. Doet mij beseffen dat ik (gelukkig) niet de enige ben.
Laterrrrrrr..................... :)
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Je hebt in ieder geval de confrontatie met je collega's weer aan gedaan. Goed hoor.
Wat jij schrijft "ik ben ik niet meer" vind ik absoluut geen muggenzifterij. Ik heb precies hetzelfde ervaren en nu, na bijna 2 maanden dus, voel ik het nog steeds, maar wel veel minder heftig.
Ik heb nu wel eens heeeeeel even kleine momentjes waarop ik er even niet aan denk. En dat was voorheen niet, toen was het gebit elke seconde in mijn gedachte. Ik merk dat ik het nu even kan vergeten tussendoor.
Goed dat je weer aan de aardappels en groente zit. Geloof me... vlees komt!
Zelfs ik, die een week geleden hier nog helemaal in een dip zat, kan het nu. Er is ineens een omslagpunt gekomen, en nog sneller dan verwacht.
Ik heb dit weekend zoveel gegeten dat ik er bijna spijt van krijg, want het voelt meteen als een extra vetlaag.
Het komt echt!!!
Gewoon is niet meer gewoon, gewoon is anders geworden scheef je.
Ik kan het zo goed voelen.
Nu zeg ik... gewoon is niet meer gewoon, gewoon is anders geworden, maar anders gaat steeds meer bij me passen.
Hou vol lieve Ompong. Ik hoop dat hetzelfde gevoel voor jou ook snel komt.
Hou je ons op de hoogte?
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Het gaat steeds beter...........ibu600 neem ik alleen als ik heel veel pijn heb dat ik het niet meer kan houden. Dus dat gaat al goed.
Ik plak ook en dat is werkelijk ronduit smerig. Maar ja het kan niet anders want mijn kaken zijn geslonken en de prothese gaat dus los(ser) zitten. 't Is net een wip-wap, hi hi hi.
Ik speel er ook constant mee, bijt de (nep)kiezen op elkaar zonder dat ik het weet en dan voel ik ineens dat het tandvlees zeer doet. Ik heb ook het gevoel dat mijn mond/kaak naar voren steekt. Ik vind dat ik een ander gezicht hierdoor gekregen heb. Nog steeds dikke kaken en een ingevallen bovenkaak/mond.
Nu ga ik 16 mei pas naar de tandprotheticus en hij gaat het helemaal passend maken en ook dat mijn gezicht er weer gewoon uitziet, zoals ik het ken. Ben benieuwd.
Ik ben de laatste tijd wel misselijk en ik weet niet hoe dat komt. Ik eet nog steeds soep en sop mijn brood daarin, verder kwark en andere yoghurtachtige producten. Ik eet nu wel geprakte dingetjes, beter dan dat geblendeerde eten. Yhaáákk net astranoutenvoer.
's Avond doe ik mijn onderprothese uit en hou ik de bovenste in. Geeft me toch nog het idee dat ik nog iets heb........niet. Wat ik dan wel lastig vind, is de volgende morgen om het er weer in te krijgen. Lukt me wel, maar voordat het weer een beetje zit, ben ik een half uur verder. Het zou beter zijn, volgens de kaakchirurg, om alles uit te doen omdat je kaak dan minder snel slinkt?? Ik voel me eigenlijk naakt als ik alles uit zou moeten doen. Toen ik mijzelf zag in de spiegel, heb ik vreselijk staan lachen en kreeg een lachstuip.
Ik moest gelijk denken aan dat monatoetje reclame! hi hi hi hi :lol: Ik zag er echt niet uit......... :smt005
Mijn man kwam even kijken wat er nou aan de hand was en ik heb snel de badkamerdeur dicht gedaan. Ik ben nog niet zover dat hij mij zonder tanden ziet. Misschien komt dat nog.
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Heb je nog steeds pijn dat je nog de pijnstillers gebruikt? Moet even denken hoe lang het nu geleden was bij jou.
Hoop dat je snel zonder pijnstillers kan.
Die wip-wap had ik voor de rebase ook, na de rebase is dat ietsjepietsje beter (maar lang niet goed genoeg).
Wil ik goed kunnen eten dan moet ik inderdaad plakken. Vind het ook smerig... zeker omdat het in de loop van de dag toch een beetje oplost.
Ik gebruik nog steeds het huismerk van Kruitvat, maar ben erg nieuwschierig naar mensen die Fittydent gebruiken.
Kan het in de winkel niet kopen helaas, dus ik denk dat ik dat toch een keer ga bestellen op internet.
Wat vervelend dat je het gevoel hebt dat je onderkaak naar voor steekt. Ik zou dat iig goed aangeven als je terug gaat.
Wat betreft het inhouden of uitdoen van je prothese,
mijn tandarts zei me dat door het inhouden je kaak wel ietsje sneller kan slijten. Maar de percentages zijn zo minimaal dat het een eigen keus is of je dat wel of niet wilt. Ik heb dus gekozen voor het inhouden.
Als ik een beetje reken (ben nu 48), dan denk ik, hoeveel jaar is nodig om het te hard te laten slinken/slijten.
Ik weet het niet precies. Maar ik neem de gok. Ik wil niet zonder gebit. Ook niet 's nachts.
Direct nadat ik een prothese had heb ik mijn lege mummelbekkie getoond aan manlief.
Zo dacht ik, dan is dat gebeurd, en daarna hoeft het nooit meer.
Hoewel, morgen moet mijn bovengebit voor de rebase, dus dan ontkom ik er niet aan.
Zullen een paar zware dagen worden wat dat betreft. Ik zal blij zijn als het vrijdag is, dan heb ik het weer terug.
Inderdaad heb ik ook wel gehad dat als ik de prothese uit had, het lastig is om het weer op de goede plek te krijgen (in begin deed ik het uit omdat het zo pijn deed).
Ik merk ook, als ik wakker wordt, dat het dan veel strakker zit dan gedurende de dag.
Je kaak zet misschien toch uit doordat het rust krijgt snachts.
Nou meis, veel sterkte weer en goed dat je je verhaal hier weer gedeeld hebt. Ik hoop dat er velen na ons komen die er wat aan zullen hebben.
Tot snel!
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Mijn mijlpaal lijkt bereikt. Of hoe zeg je dat.
Ik heb volbracht waar ik in november mee begon.
Vandaag de rebase van mijn bovengebit en alles zit nu veel beter.
Ik heb geen echte wipwap meer in mijn mond als ik eet (al blijft dat nog erg moeilijk en moet ik me goed concentreren).
Mijn eerste boterhammetje met kaas (en korst) heb ik vandaag op.
Heerlijk weer.
Had nog wel een paar botsplintertjes die eruit moesten en die heeft de TA er met een kleine verdoving uitgehaald (pijnloos!).
Gek genoeg speel ik nu (nu boven beter zit) ook niet meer met mijn ondergebit.
Het is weer een hele stap vooruit.
Zou ik er dan toch gelukkig mee kunnen worden???
Kunnen prothese en ik dan toch vriendjes zijn??? :D
Ik hou jullie op de hoogte, ben nu nog aan het werk, maar wilde zo graag even schrijven, want ik ben weer een beetje blij!!
Nou ja, beetje.... veeeeel meer dan eerst!!!
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Ik ben eraan het denken om boven alles te laten trekken na heel veel ellende, en pijn, pijn die mijn leven beheerst. Ben nu weer een kuur aan het nemen , probleem is dat ik mijn 6 voorste tanden heb die helemaal in orde zijn, alleen de kiezen zijn een ramp, heb er vorig jaar 4 laten trekken en heb een plaatje, alleen kan ik niks met dat plaatje, vandaar dat ik bang ben dat een prothese helemaal een ramp zal zijn.
Het plaatje is lang niet zo'n hoeveelheid als een prothese , maar ik voel hem steeds zitten, gewoon met alles, om gek van te worden, dat is ook mijn angts om alles te laten trekken, wat als ik niet kan wennen, zucht.......... de tijd zal het leren.
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Hoi Ompong,
Mijn ervaring is dat de hechtingen een aantal weken blijven zitten. ik heb ze na 2 weken er zelf uitgeknipt en gehaald :lol:
Waarom ik zoveel botsplinters heb is waarschijnlijk omdat al mijn tanden en kiezen afbraken bij het trekken, de behandeling zou 70 minuten duren en uiteindelijk heeft het 2,5 uur geduurd. Daardoor heb ik ook meer botsplinters omdat hij echt heeft moeten wroeten om alles eruit te krijgen.
De botsplinter waar ik pas zo'n last van had is nu weg gelukkig. Ik kon hem er zo uit peuteren na een aantal dagen en toen was de pijn ook gelijk weg.
Ik ben benieuwd naar 22 mei, dan ga ik naar de implantoloog en hoor ik of ze al een klikgebit aan kunnen vragen bij de verzekering, best spannend. En mijn gebit word dan de 22e ook gelijk opgevuld met een softliner omdat ik in juni op vakantie ga en dan zit hij goed vast.
dat kan ik jou echt ook aanraden!
Even off topic, ik heb van de week te horen gekregen dat ik diabetes heb, dat is erg heftig. Moeilijk vind ik het ook, wat wel en wat niet eten, hoeveel overal van, 7x per dag bloedsuiker prikken enz.
Gelukkig mag ik ondanks dat ik nu diabetes heb wél gewoon implantaten!!
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
waarom laat je je gebit niet eens in de zoveel weken opvullen met een softliner? dan doen ze bij mij ook en is echt ideaal! hoef je niet van die vieze kleefpasta te gebruiken en zit hij ook niet zo los.
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Is een brug op implantaten voor de ontbrekende kiezen een optie ?
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Ik hoop binnenkort dat ik dat zelfde gevoel ga krijgen, je weet wel 16 mei as. Misschien zou het zomaar kunnen zijn dat we vriendjes kunnen worden met een prothese.
Ben echt blij voor je.......... :P
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Geweldig om te horen :D en wat kun je dan blij zijn als je eindelijk weer ïets "fatsoenlijks"kan eten he?
Ik ontdek elke week wel iets nieuws,wat ik jaren niet kon eten,en nu wel
Zo ben ik nu zo ongeveer verslaafd aan ijs :lol: heerlijk met je tanden erin zonder pijn
Ben echt wel vriendjes met mijn prothese geworden
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
ik heb ook 2 jaar een plaatje met 5 voortanden gehad.
Voelde hem ook zitten,en kon er niet aan wennen.
Maar een volledige prothese voelt heel anders (vind ik ) tuurlijk,het is wennen,maar ik was er best snel aan gewend.
Plus je bent van alle kies/kaak pijn af,heerlijk .
Sorry ik wil je geen kunstgebit aanpraten,maar zo heb ik het ervaren :)
Succes met je "beslissing".
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Vlinderkind, dank voor je tip van de softliner. Als ik weer bij de TA ben zal ik daar zeker naar informeren (met name voor de onderprothese).
Wat heftig voor je dat je net gehoord hebt van je Diabetes. Pfff... dat is niet niks zeg.
Is het in heel ernstige fase? En zijn er ook andere dingen al aangetast door je diabetes?
Heel veel sterkte!!!
G1975, ik vind het heeeeel lastig om je te antwoorden, aangezien ik zelf zo heb getobt met een volledige prothese.
Ik kan je helaas geen goede raad geven, maar zoals je nu rondwandelt met plaatje lijkt me ook heel erg voor je.
Sterkte!
Donja, dank je wel.
Wat heerlijk dat je nu weer ijs kan eten zonder pijn.... en wat leuk dat jij ook schrijft dat jij en de prothese vriendjes kunnen worden. Ik ga daar ook zeker voor, (dankzij al jullie hulp). Ik moet toegeven... tijd, tijd tijd.
Daar hebben jullie echt helemaal gelijk in.
Ompong, heel veel succes morgen meis met de rebase. Ik hoop te horen hoe het daarna gaat.
Even een paar uurtjes zonder (en let op... je gaat hem zelfs missen hahahahaha) en dan een stralende glimlach, en ik hoop dat je daarna ook weer lekkers kan eten.
Succes en zet hem op!
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
A.s. dinsdag krijg ik weer softliner, dit keer zowel boven als onder, al zit hij onder veel losser en zal ik blij zijn als die weer vast komt te zitten :) en ja dan krijg ik ook te horen van de inplantoloog of hij al mijn klikgebit en dus de implantaten aan gaat vragen.
De diabetes, pfff de diabestes zelf valt me wel mee maar ik heb heel veel moeite met uitzoeken wat ik wel en niet mag, ik mag veel minder koolhydraten en moet 7x per dag prikken en daar mijn eten aan aanpassen, ik vind het echt heel ingewikkeld en snap af en toe nog steeds niet wat nu de goede combinatie is.
Ik leer wel aanvoelen wanneer ik hoog of juist laag zit en dat is fijn.
sinds een aantal dagen is mijn bloedsuiker ook tussen de goede waardes (tussen de 4 en 7) en dat is erg fijn.
Donderdag weer naar de arts om te bespreken hoe verder.
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Ik heb ( na drie jaar zeuren :smt013 ) eindelijk een tandarts gevonden die mij dan iig een bovengebit aanraadt. :smt003
Ik heb dit onderwerp gelezen en heb veel tips ter harte genomen en ga er vol goede moed in.
Mijn enige angst is nu .... (ik moet 4 september 2012 naar de kaakchirurg voor een eerste consult)
gaat de kaakchirurg ermee akkoord dat ik een verzoek heb ingediend om mijn 9 elementen er onder narcose
uit te laten trekken en snijden. ... (aantal kiezen zijn tot op tandvlees afgebroken)
eten gaat al een half jaar niet meer, omdat ik links onder al mijn kiezen mis en rechtsboven al mijn kiezen, waardoor er geen raakvlak is.
Mijn slechte gebit is overigens ontstaan door een ongeluk op mijn vierde levensjaar waarbij ik 9 volledige elementen inclusief wortel ben verloren, en mijn "grote mensen tanden" ,met behulp van geïmplanteerde ijzerdraadjes, versneld naar beneden zijn gehaald. Veel gesleutel en dus teveel trauma opgelopen door de VELE tandartsbezoeken (gemiddeld 1 keer per twee maanden gedurende de 37 jaren na mijn ongeluk)
Ik ben dus enorm bang voor de tandarts, maar laat mij echter wel behandelen (al sta ik dan onder hoogspanning)
Wordt vervolgd...
MVG Mariëtte.
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Wat een datum.... andere mensen gaan op die datum trouwen en verloven ofzo..
Maar ik heb er nu al nachtmerries van.. echt he..ben zooo bang! :o
Ik ben 41 paradontitus in mijn kaakbot dat is al voor de helft aangetast..en mijn gebit is kapot, nog wel te maken met 9 kronen en 3 bruggen, maar dat kan ik niet betalen dus dan maar alles eruit..
Ik eet al een jaar slecht, weeg 51 kg ben psychisch een wrak aan het worden..
En zoals ik nu leef kan ik ook niet verder dus ik moet iets...mijn verstand zegt ja en mijn hart schreeuwd nee...
Voorlopig ben ik gewoon bang. :cry:
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
sinds sept. heb ik een volledig kunstgebit.
ik kan redelijk eten, maar nog niet op harde dingen kauwen, en bv korstjes e.d willen ook niet.
maar goed, ik kan al meer eten dan ik met mijn slechte gebit hiervoor kond :wink:
Op dit moment zit hij erg los, en gebruik ik veel kleefpasta. Er zit al een softliner onderin, maar dat is niet meer genoeg. Even volhouden, Januari ga ik
weer heen.
ook heb ik de binnenkant van mijn onderlip wat stuk, zeg maar dat stukje/riempje tussen kaak en lip....best pijnlijk!
Ik weet dat het geen wondermiddel is, en al je zorgen opeens voorbij zijn...een gebit is een heel nieuw iets waar je mee moet leren omgaan (eten) en veel aan moet wennen. Maar ooit komt het vast goed toch? :D en de lach die ik nu in de spiegel zie, pffff zoveel mooier dan mijn oude ,lelijke gebit.
Miss Essie
bij mij is alles onder narcose gegaan, en is heel goed verlopen!
Ik was zo ontzettend zenuwachtig, maar weet je, het stelde mij erg gerust dat ik nu niks mee kreeg.
Alles gaat langs je heen, en je word wakker met je gebitje in :D ok...wel napijn, en andere kleine klachtjes, maar dat weegt voor mij niet op tegen
de angst die ik had..moet er niet aan denken bewust alles mee te maken, het trekken brrrrrr
Heb er vertrouwen in, het komt goed!
groetjes José
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
En idd ik heb alles hierboven gelezen ben er niet vrolijker op geworden.
Maar het is wel fijn dat je een klein beetje te weten kom wat je te wachten staat ook al word je er niet blij van.
Het zal idd ook per persoon verschillen.. maar aangezien er bij mij nooit iets ´normaal` gaat.... ga ik ervan uit dit ook niet :roll:
Ik ga het meemaken.. 12-12-12!
Nog 2 nachtjes slapen... ik hoop dat mijn noodkroon tot dinsdagavond blijf zitten, (hoeksnijtand rechts bovenin) hij zit al paar dagen een beetje los.. en ik heb morgen nog 1 belangrijke afspraak dus please blijf zitten...
Maar ik kan je wel vertellen mijn zenuwen vieren een feestje ik slaap er nauwelijks van mijn anti wallen creme helpt niet meer.
Ik meld mij wel als alles eruit is... om te huilen :P
Grt, Miss Essie
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
en idd een bijzondere datum :D
ik zag er ook tegenop, voor de reacties van mensen om me heen, zo "jong" en dan al een kunstgebit (33 jaar, maar al jaren tobben met gebit)
maar ach, ik kan weer mooi lachen, en voel me er stukken beter mee :D
groetjes José
Re: Help - ik leef nu met een Kunstgebit en vind het moeilij
Alsof ik 2 stalen spanbanden om mijn kaken heb zitten.
Soort van fluorgebitje gevoel van vroeger...maar dat mocht je na een minuut gelukkig weer uitspugen in een bakje bij de tandarts...
Ik voel mij net Hannibal Lecter maar dan met dat ding aan de binnenkant...
Mondhoeken zijn helemaal uitgescheurd, hoe is het mogelijk eigenlijk want mijn moeder zegt namelijk dat ik af en toe een veel te grote mond heb...
Ik heb dikke sudocreme erop gesmeerd dat is eigenlijk voor kapotte babybilletjes hahahaa witte lippenstift is geen gezicht dus..
Ik vraag mezelf echt serieus af hoe ga ik hiermee leven ik denk met een dosis zwarte humor de komende tijd :)
Enne... hoe moet dat ooit in verdesnaam met zoenen???
Misschoen ooit als ik weer een partner krijg over 10 jaar ofzo... hoe gaat dat? Voelt diegene dat?
En ik ga wel voor een klikgebit aan de onderkant want die wil ik er het liefst nu al uitgooien...
Wat un ellenduhh :smt003