Ik durf echt niet, maar kan zo ook niet verder.

Het probleem is dat ik gewoon niet naar de tandarts durf vanwege de ongelooflijke pijn die erbij komt

als ik nu naar de tandarts ga dan gaat het onvergeeflijk veel pijn doen

Hoi "JustRob",
Bovenstaande tekst van jou , is niet realistisch, je voedt jouw angst met zulke gedachten, maar die gedachtes zijn niet reeël.
De angst voor tandheelkundige behandeling die jij hebt , waadoor is dat ontstaan denk je ?, Heb je slechte ervaringen ?
Bijna alle behandelingen kunnen goed verdoofd worden, dus daar hoef je niet bang voor te zijn.
Lees de ervaringen van andere forum gebruikers maar eens.

Dag Rob. Allereerst een goede stap van je om hier te komen.

Niemand gaat voor z'n lol naar de tandarts. Sommige gedachten erover gaan wel ver. En veel verder dan nodig of realiteit is. Je twee ideeën die paramedic aanhaalde zijn daar voorbeelden van.

Je bent absoluut niet de enige bovendien. Zo veel zelfs dat het helpen van mensen met grote angst een apart vak is geworden. Tandartsen zijn geen beulen en er kan zoveel op dit gebied. Er zijn genoeg mensen die je begrijpen en wel weten hoe het verder moet, ook op een manier waar jij achter staat. Je realiseert je volgens mij al dat je zo niet verder kunt en je bent al hier gekomen met je vraag. Dat is een goede eerste stap. Ga eens hier kijken: http://www.tandarts.nl/angst

Er zijn hier wel trucjes voor hoor.
1: vraag eens aan mensen hoe hun tandarts is.
Heel veel mensen komen hier nooit aan toe, want iets vragen is al een hele opgave.
Maar ok, stel dat jij dat wel doet.
Dan komt
2: maak eens een kennismakingsafspraak om alleen te kijken.
En ook alleen te kijken, geen spoed dingen ofzo doen omdat het al zo erg is.
Dan krijg je als het goed is een indruk van het team.
Want als er een bitch naast een aardige tandarts staat, schiet het natuurlijk ook niet op.
Eventueel krijg je dan een oordeel over de staat van je gebit.
En misschien een afspraak voor foto's. En een kostenbegroting.
Maar dat is alweer stap 3.

Als je zover bent, dan heb je vast wel vragen.
Die kun je hier dan weer stellen.

Maar ja, kun jij dat denk je? :smt020 :smt001

Hallo JustRob, er zijn tandartsen die zich hebben gespecialiseerd in de omgang met extreem angstige patienten. Maak eens een afspraak met zo'n tandarts, voor een gesprek. Dat lijkt me een goede eerste stap. Niet te ver vooruit denken verder, gewoon eerst een gesprek. Er valt vast een steen van je hart als je deze hobbel hebt genomen.

Beste Justrob, ik herken zoveel van mijzelf in je berichtje dat het bijna eng is. Er is bij mij ook een tijd geweest dat ik jaren niet meer naar de tandarts ging en in die tijd onderhield ik mijn gebit ook niet. Vreemd he, je zou denken dat mensen die zo bang zijn juist extra goed voor hun gebit zouden zorgen, maar het was juist die angst die zo'n beetje alles blokkeerde. Ik wilde niets doen dat me ook maar een klein beetje deed herinneren aan de tandarts en daardoor heb ik het mezelf erg moeilijk gemaakt. Ik moet bijvoorbeeld over een maand naar de kaakchirurg om nog wat geleden schade in orde te brengen. Dus als ik je zeg dat ik weet wat je doormaakt, inclusief af en toe het idee hebben dat dood zijn misschien nog wel het beste zou zijn....dan meen ik dat.

Onder druk van familie ben ik op het laatst toch naar de tandarts gegaan. Ik had het altijd goed verborgen weten te houden in wat voor slechte staat mijn gebit was, maar op het laatst schoten er stukjes glazuur van mijn voortanden af en kon ik het eenvoudigweg niet meer verbergen. Ik wist zelf ook wel dat het niet anders kon maar ik ging er met lood in mijn benen naartoe en toen alles klaar was leek het alsof er een berg van mijn schouders afviel. Ik vroeg om een verdoving en daardoor voelde ik geen pijn. Tja de kleine prikjes van de naalden zijn ook niet fijn maar nog altijd beter dan de hele behandeling te moeten voelen.

Tegenwoordig heb ik mijn eetpatroon(geen frisdranken meer, geen suiker meer in de koffie of thee en altijd even naspoelen met water als ik iets heb gegeten) verandert en poets ik weer iedere dag. Ik vind het nog steeds een verschrikking om naar de tandarts te moeten en ik schaam me om hoe mijn gebit er nu uitziet maar ik ga wel.

Dus vraag om een verdoving, vraag of ze bij de eerste afspraak alleen maar willen kijken en daarna misschien stapsgewijs je gebit kunnen behandelen, de tweede afspraak een kies vullen, de derde afspraak weer iets anders etcetera. Tandartsen zijn ook mensen en als je ze duidelijk laat weten dat je heel bang bent zullen veruit de meesten je willen helpen om het zo draaglijk mogelijk te maken. Ik hoop dat een forum als deze je zult helpen om je angst te overwinnen. Misschien niet het soort overwinnen waarbij je je angst voor altijd achter je kunt laten, maar dan toch op zijn minst om toch maar een keer over die gevreesde drempel van de tandartskamer te stappen. Ik wens je geluk en een hoop moed toe.

Hallo Justrob,

Een half jaar geleden zat ik in dezelfde situatie als jij. Ik zag geen uitweg, was twaalf jaar niet naar de tandarts geweest en had enorme kiespijn.

Door hulp van een psycholoog en stap voor stap de behandelingen te doen ben ik na een half jaar weer gesaneerd. Het was best doorbijten maar je krijgt steeds meer vertrouwen als het goed blijkt te gaan. Zoek een aardige tandarts, laat eerst alleen foto's maken en kijk dan wat er moet gebeuren en maak een stappenplan met de tandarts.

Ik haalde me ook allerlei irreële dingen in mijn hoofd en dacht zelfs dat ik een kunstgebit moest. Maar er kan gelukkig tegenwoordig heel veel gerepareerd worden.

Achteraf gezien valt alles mee en dat is natuurlijk achteraf makkelijk praten. Maar de last die van mijn schouders is gevallen is enorm. Nooit meer goede voornemens in het nieuwe jaar ga ik naar de tandarts, nooit meer wegzappen of lopen als het over de tandarts gaat. Weer een beetje durven te lachen dat is ook al heel wat en neem een paar mensen in vertrouwen.

Sterkte ik weet zeker dat je het kunt

Groeten noortje

Ik weet niet waar je woont maar ik heb een hele fijne tandarts in Amsterdam gevonden. Ik ben ook jaren niet naar de tandarts gegeaan. Maar deze tandarts stelt je enorm op je gemak en is heel rustig. Misschien een idee. *verwijderd door beheer, check de regels*] . Heel veel succes in ieder geval!

En: al iemand durven zoeken?
Of weegt de telefoon ineens een ton? :smt010

Gaan we toch gezellig samen Rob, je bent bij deze uitgenodigd :D
Na 30 jaar de tandarts angstvallig vermeden te hebben, kom ik er zelf niet langer onderuit.
Van uitstel komt normaal gesproken geen afstel.
Heb al 30 jaar een plaatje (2 tanden verwijderd toen ik nog moedig was, voor mijn huwelijk indertijd), wat rustte op een kies. Doordat die kies in de loop der jaren ook gesleten is, ging het plaatje liggen wrikken, waardoor een hoektand (gelukkig aan de achterkant) ging afbrokkelen. Was bang dat die hoektand het zou begeven, waardoor ik met een gapend gat in mijn mond zou blijven zitten, immers geen steun meer voor het plaatje. Zag al visioenen voorbijkomen, waarbij ik me in een Bhurka over straat begaf. In mijn geval komt de angst voor de tandarts door een traumatische ervaring. Pijn doet me niks, daar kan ik heel goed tegen.
Ruim een week geleden een intake gesprek aangevraagd bij *verwijderd door beheer*.
En ja hoor, week lang met een baksteen ergens onder in mijn buik rondgelopen.
Amper kunnen eten, veel gedronken, veel gerookt.
Gisteren intake gesprek, rontgenfoto's en spiegeltjesonderzoek gehad.
Zelf had ik al uitgerekend dat er 3 tanden en een (restant) kies uit moesten.
Blijft bij 1 tand en die kies. De rest knapt Michael gewoon op. Een uur en 3 kwartier narcose en veel achterstallig onderhoud is tijdig gekeerd. De rekening zal zo ongeveer 1.700 euro bedragen. Gedeeld door 30 jaar niet zo veel. Maarruh ga gewoon liever 2x per jaar naar een reguliere tandarts, om problemen te voorkomen. Snel afspraak maken voor intake in ****. 31 Mei is de volgende narcose-sessie. Ik zorg wel voor een ophaal-service en slaapplek. Vriendin heeft jaaaaaren in de verzorging gewerkt. Binnen een week afspraak maken bij **** anders moet je een maand langer wachten.
Doe maar, gewoon bellen *verwijderd door beheer, prive gegevens gaan via de pb!*

Vergat er bij te vermelden, dat ik dus in 30 jaar nooit meer een tandarts heb bezocht.
Michael vond het eigenlijk nog wel meevallen achteraf.
Heb dus wel al die tijd geprobeerd om zo goed mogelijk voor mijn gebit te zorgen, middels de doe-het-zelf methode. Maar ja ook daar red je het niet mee.

Hoop dat je af en toe nog meeleest Rob.
31 Mei bleek de landelijke anesthesiedag te zijn, waardoor gemaakte afspraken voor narcosebehandelingen 2 dagen naar voren gehaald zijn. Naar gisteren dus!
Begrijp je worsteling maar al te goed. Mij zouden ze ook alleen maar met een honkbalknuppel naar een reguliere tandarts kunnen krijgen en dan moeten ze hem eerst nog gebruiken ook ( no offence intended, heren en dames tandartsen). Goedbedoelde adviezen gingen alleen voor anderen op en niet voor mij. Dacht altijd, lekker makkelijk lullen voor jullie.
28,29 en 30 Mei vrij genomen voor het hele gebeuren.
28 Mei om (zo) rustig (mogelijk) richting Alkmaar te rijden. Lijkt me niet handig om op de dag zelf, met een lijf boordevol zenuwen door de Randstad te crossen. Gebeld dat afspraak een uur opgeschoven werd naar 10.00 uur de volgende dag. Elf uur naar bed en doorgeslapen tot 8.30 uur de volgende morgen. Geen gedraai of wakker liggen.
29 Mei door vriendin afgezet voor de deur. 10.45 Uur opgehaald door iemand van het anesthesie-team. Binnen 3 minuten infuus (klein prikje) aangelegd en masker op het gezicht. Gaat niet lukken dacht ik nog (had immers ruim 9 uur geslapen). Eerst even wat zuurstof en daarna diep ademhalen door de mond. Heb tot 4 keer kunnen tellen, meer niet. Bijgekomen op een stoel met een van de medewerkers van het team tegenover me, om me in de gaten te houden. Opgehaald door vriendin en zien wat me verder te wachten stond. Eugh niets dus. Niet misselijk, beetje last van bloed uit de neus en een beetje keelpijn. Zelfde middag broodjes gegeten, gedronken (niet doorvertellen, paar biertjes) en zelfs gerookt (blijft ook onder ons).
30 Mei feest, want ik ben jarig :D. Bovengebit is volledig gerestaureerd.