Sorry dat ik zo kom binnen vallen maar hoop hier toch misschien wel lotgenoten te vinden. Ik ben al heel lang bang voor de tandarts door traumatische ervaringen. Als ik alleen al de praktijk binnen loop schreeuwt elke vezel in mijn lijf weg rennen. Toch blijf ik braaf gaan maar ook alleen maar omdat ik een super lieve tandarts heb en die weet van mijn angsten af en probeert me er ook in te begeleiden. Omdat mijn tandarts het steeds drukker krijgt kom ik ook soms bij een collega van hem en dat ging in het begin niet echt prettig uit pure paniek heb ik hem inmiddels dus ook al meerdere keren op zijn vingers gebeten. Maar na een gesprek met mijn andere tandarts er bij ging het daarna beter. Inmiddels staat er ook in mijn dossier dat ik alleen door 1 van deze 2 tandartsen mag worden behandeld anders gaat het mis.
De afgelopen tijd zat het me niet mee met mijn gebit. Heb net een wortel kanaal behandeling achter de rug jammer genoeg ging het toch weer ontsteken dus ben al een paar keer geweest. Afgelopen week ben ik terug geweest voor het plaatsen van de definitieve vulling maar omdat al zo veel pijn had gehad door die ontsteking was ik doodsbang. Eerst werd er verdoofd en moest daarna terug de wachtkamer in. Alleen tijdens dat wachten vonden mijn mede wachtende mensen het nodig om horror verhalen uit te wisselen dat was ook niet echt fijn want daar door kwamen mijn angsten allee maar heftiger naar boven.
Nadat ik weer terug in de behandelkamer was flipte ik helemaal, begon te hyperventileren en zelfs te huilen van pure angst. Uit eindelijk werd ik wel weer iets rustiger door de goede begeleiding van de tandarts en zijn assistente is de behandeling wel gelukt.
Maar nu een paar dagen later schaam ik me echt rot, hoe heb ik me zo laten mee slepen in mijn angst. Waarom begon ik te huilen het liefst kruip ik nog steeds weg in een gat onder de grond. de afspraken en voor mij duidelijkheid blijf ik bang en gaat het dus ook vaak mis.
Het ergste is ik moet binnen kort weer terug naar deze zelfde tandarts omdat er nog een vulling moet worden vervangen. Ik schaam me dood na mijn gedrag van de vorige keer en sta echt op het punt om af te bellen. Maar diep in mijn hart weet ik ook dat dit geen oplossing is want hij zal me wel vaker behandelen.
De afgelopen tijd zat het me niet mee met mijn gebit. Heb net een wortel kanaal behandeling achter de rug jammer genoeg ging het toch weer ontsteken dus ben al een paar keer geweest. Afgelopen week ben ik terug geweest voor het plaatsen van de definitieve vulling maar omdat al zo veel pijn had gehad door die ontsteking was ik doodsbang. Eerst werd er verdoofd en moest daarna terug de wachtkamer in. Alleen tijdens dat wachten vonden mijn mede wachtende mensen het nodig om horror verhalen uit te wisselen dat was ook niet echt fijn want daar door kwamen mijn angsten allee maar heftiger naar boven.
Nadat ik weer terug in de behandelkamer was flipte ik helemaal, begon te hyperventileren en zelfs te huilen van pure angst. Uit eindelijk werd ik wel weer iets rustiger door de goede begeleiding van de tandarts en zijn assistente is de behandeling wel gelukt.
Maar nu een paar dagen later schaam ik me echt rot, hoe heb ik me zo laten mee slepen in mijn angst. Waarom begon ik te huilen het liefst kruip ik nog steeds weg in een gat onder de grond. de afspraken en voor mij duidelijkheid blijf ik bang en gaat het dus ook vaak mis.
Het ergste is ik moet binnen kort weer terug naar deze zelfde tandarts omdat er nog een vulling moet worden vervangen. Ik schaam me dood na mijn gedrag van de vorige keer en sta echt op het punt om af te bellen. Maar diep in mijn hart weet ik ook dat dit geen oplossing is want hij zal me wel vaker behandelen.
Re: Ik blijf bang voor de tandarts
Re: Ik blijf bang voor de tandarts
Die verdoving duurt ook meestal niet zo lang voor die begint te werken is ook mijn ervaring.
Re: Ik blijf bang voor de tandarts
Re: Ik blijf bang voor de tandarts
Re: Ik blijf bang voor de tandarts