Hallo,
ik heb een beetje algemene vraag, dus wist niet zo goed welk subforum te kiezen. Ik maak me vaak zorgen over mijn gebit, en vraag me af wat mij te wachten staat, daarvan heb ik eigenlijk ook geen realistisch idee. Behalve dat ik hier lees dat er nog allerlei ergere problemen zijn, dan ik gehad heb, en gelukkig ook nog allerlei geavanceerde behandelingen die ik niet kende... maar toch. Vraag me ook af of iemand dit gevoel herkent en hoe je ermee omgaat.
Ik heb tot ongeveer mijn 20e een goed gebit gehad met slechts enkele gaatjes, eigenlijk kreeg ik altijd complimenten over mijn gebit, maar daarna is mijn gebit er slecht aan toe geraakt door jaren van problematisch eetgedrag (echt snoepverslaving kan ik wel zeggen) en doordat ik ook een tijdlang heel slecht gepoetst heb en de tandarts ben gaan mijden, is er in een periode van enkele jaren toen echt overal caries ontstaan.
Sinds enkele jaren ga ik wel met goede moed naar een nieuwe tandarts, het is een hele goede en professionele praktijk en er wordt ook altijd rekening gehouden met mijn angst, gevoeligheid voor pijn etc. De eerste keer dat ik kwam moesten er ontzettend veel gaatjes gevuld worden, en na elke controle bleek dit weer opnieuw. Dit is in de afgelopen jaren wel minder geworden maar nog steeds om de zoveel tijd gaatjes. Omdat elke tand en kies vol vullingen zit vallen ze er soms ook uit en moeten opnieuw gevuld worden. Ook op mijn huwelijksreis liep ik rond met een voortand met afgebroken vulling, het was supergevoelig. :-?
Sinds enkele jaren ben ik steeds zorgvuldiger gaan poetsen en stoken, allemaal volgens instructie, 2x per dag etc., maar vanwege mijn eetproblemen heb ik ook de afgelopen jaren nog steeds bij elke controle tussen de 2 en 5 gaatjes gehad (inmiddels uiteraard ook niet meer aan het oppervlak maar steeds meer tussen kiezen, onder oude vullingen, steeds dieper op de wortels, etc.). Ik heb ook al 1 wortelkanaalbehandeling gehad waar nu een kroon op zit, en ik vraag me af of die wel helemaal gezond is omdat het tandvlees daar snel irriteert en naar bacterien ruikt als ik flos.
Bij de laatste controle werd er gezegd 'het is te zien dat het nu allemaal goed verzorgd is in je mond, maar er is nu eenmaal oude schade'. Mijn tandvlees was verder dus wel gezond gelukkig. Toch maak ik me vaak zorgen. Omdat mijn gebit nu al van vullingen aan elkaar hangt, en ik ook zo'n moeite heb om beter te eten. Ik voel me dan erg schuldig en word verdrietig omdat ik eigenlijk altijd een sterk gebit had, en het zo heb weten te verpesten en het nu alleen maar erger kan worden, etc etc.. :(
Maar wat is eigenlijk een worst case scenario en hoe erg is dat? Kun je in het ergste geval met een kunstgebit ook nog 50 jaar normaal eten, of is een kunstgebit echt heel naar met bijwerkingen??
En wat is realistisch om nog wel op te hopen als je veel vullingen hebt maar alsnog beter gaat eten & verzorgen? (inmiddels lukt het me wel om max. 5 eetmomenten te hebben en weinig zoet)? Moet ik erop rekenen dat ik sowieso voor mijn veertigste aan de bruggen en implantaten zit en voor mijn vijftigste aan een kunstgebit? Word ik straks iemand met altijd een stinkende adem en ontstekingen? Of kan het net zo goed zijn dat je met vullingen en 2 kronen nog 30 jaar vooruit kunt nadat je beter voor je gebit gaat zorgen? Ik weet hier gewoon te weinig van waardoor piekeren en angstgedachten de overhand neemt. :smt009 Ook als het vooruitzicht niet zo prettig is, zou het mij helpen om dit iets beter te weten in plaats van dat mijn fantasie op hol slaat...
Herkent iemand dit? Of heeft iemand een antwoord waardoor ik het wat realistischer kan inschatten. Ben met alle reacties blij...het helpt ook al om dit op te schrijven. Ik zal mijn tandarts ook weleens om een algemene prognose kunnen vragen, maar bij de controle is het toch vaak een beetje haastig, snel kijken hoe het ervoor staat en de assistente doet de rest. Dus dan wil ik niet zijn tijd opeisen met zo'n heel verhaal over dat ik zo loop te piekeren. :oops:
ik heb een beetje algemene vraag, dus wist niet zo goed welk subforum te kiezen. Ik maak me vaak zorgen over mijn gebit, en vraag me af wat mij te wachten staat, daarvan heb ik eigenlijk ook geen realistisch idee. Behalve dat ik hier lees dat er nog allerlei ergere problemen zijn, dan ik gehad heb, en gelukkig ook nog allerlei geavanceerde behandelingen die ik niet kende... maar toch. Vraag me ook af of iemand dit gevoel herkent en hoe je ermee omgaat.
Ik heb tot ongeveer mijn 20e een goed gebit gehad met slechts enkele gaatjes, eigenlijk kreeg ik altijd complimenten over mijn gebit, maar daarna is mijn gebit er slecht aan toe geraakt door jaren van problematisch eetgedrag (echt snoepverslaving kan ik wel zeggen) en doordat ik ook een tijdlang heel slecht gepoetst heb en de tandarts ben gaan mijden, is er in een periode van enkele jaren toen echt overal caries ontstaan.
Sinds enkele jaren ga ik wel met goede moed naar een nieuwe tandarts, het is een hele goede en professionele praktijk en er wordt ook altijd rekening gehouden met mijn angst, gevoeligheid voor pijn etc. De eerste keer dat ik kwam moesten er ontzettend veel gaatjes gevuld worden, en na elke controle bleek dit weer opnieuw. Dit is in de afgelopen jaren wel minder geworden maar nog steeds om de zoveel tijd gaatjes. Omdat elke tand en kies vol vullingen zit vallen ze er soms ook uit en moeten opnieuw gevuld worden. Ook op mijn huwelijksreis liep ik rond met een voortand met afgebroken vulling, het was supergevoelig. :-?
Sinds enkele jaren ben ik steeds zorgvuldiger gaan poetsen en stoken, allemaal volgens instructie, 2x per dag etc., maar vanwege mijn eetproblemen heb ik ook de afgelopen jaren nog steeds bij elke controle tussen de 2 en 5 gaatjes gehad (inmiddels uiteraard ook niet meer aan het oppervlak maar steeds meer tussen kiezen, onder oude vullingen, steeds dieper op de wortels, etc.). Ik heb ook al 1 wortelkanaalbehandeling gehad waar nu een kroon op zit, en ik vraag me af of die wel helemaal gezond is omdat het tandvlees daar snel irriteert en naar bacterien ruikt als ik flos.
Bij de laatste controle werd er gezegd 'het is te zien dat het nu allemaal goed verzorgd is in je mond, maar er is nu eenmaal oude schade'. Mijn tandvlees was verder dus wel gezond gelukkig. Toch maak ik me vaak zorgen. Omdat mijn gebit nu al van vullingen aan elkaar hangt, en ik ook zo'n moeite heb om beter te eten. Ik voel me dan erg schuldig en word verdrietig omdat ik eigenlijk altijd een sterk gebit had, en het zo heb weten te verpesten en het nu alleen maar erger kan worden, etc etc.. :(
Maar wat is eigenlijk een worst case scenario en hoe erg is dat? Kun je in het ergste geval met een kunstgebit ook nog 50 jaar normaal eten, of is een kunstgebit echt heel naar met bijwerkingen??
En wat is realistisch om nog wel op te hopen als je veel vullingen hebt maar alsnog beter gaat eten & verzorgen? (inmiddels lukt het me wel om max. 5 eetmomenten te hebben en weinig zoet)? Moet ik erop rekenen dat ik sowieso voor mijn veertigste aan de bruggen en implantaten zit en voor mijn vijftigste aan een kunstgebit? Word ik straks iemand met altijd een stinkende adem en ontstekingen? Of kan het net zo goed zijn dat je met vullingen en 2 kronen nog 30 jaar vooruit kunt nadat je beter voor je gebit gaat zorgen? Ik weet hier gewoon te weinig van waardoor piekeren en angstgedachten de overhand neemt. :smt009 Ook als het vooruitzicht niet zo prettig is, zou het mij helpen om dit iets beter te weten in plaats van dat mijn fantasie op hol slaat...
Herkent iemand dit? Of heeft iemand een antwoord waardoor ik het wat realistischer kan inschatten. Ben met alle reacties blij...het helpt ook al om dit op te schrijven. Ik zal mijn tandarts ook weleens om een algemene prognose kunnen vragen, maar bij de controle is het toch vaak een beetje haastig, snel kijken hoe het ervoor staat en de assistente doet de rest. Dus dan wil ik niet zijn tijd opeisen met zo'n heel verhaal over dat ik zo loop te piekeren. :oops:
Re: Angstgedachten, wat is een realistische prognose?
Als je rondkijkt op dit forum, zie je idd dat mensen heel lang met vullingen kunnen.
Dat hangt ook samen met goede verzorging ed, maar ook je eetmomenten/voeding, daarvoor weet Lieneke een boekje als ik goed heb?, maar ook enigszins ontzien van bepaalde zaken lijkt me spaarzaam.
Het is wel zaak dat je je bewust bent hoe belangrijk je gebit is voor jezelf, en ook hoe je motvatie is om het mooi en goed te houden.
Daarnaast als je het idee hebt dat je tandarts enkel probleemoplossend werkt, kun je misschien eens tevoren vragen bij het bellen voor een afspraak.
Om een plan of aandachtspunten te bespreken zodat het iets meer de preventieve kant uit gaat.
Er is heel veel mogelijk tegenwoordig, maar je moet zelf ook aangeven dat je er voor open staat/ interesse in hebt.
Dat is mijn ervaring, maar nogmaals ik ben geen deskundige.
Re: Angstgedachten, wat is een realistische prognose?
Mijn huidige tandarts ben ik wel blij mee, de vorige vertelde mij alleen maar een beetje boos dat ik te slecht poetste en overal plak had (op een manier waardoor ik mij schaamde en niet terug durfde te komen) maar hij deed niet aan preventie, gebitsreiniging of echt motiverende instructies. Daarvan herken ik wel wat je bedoeld, alleen gaatjes vullen nadat ze ontstaan waren deed hij wel. Dit had er ook mee te maken dat ik toen een jaar of wat niet meer ben gegaan. Bij mijn huidige tandarts geven ze een heel duidelijke poetsinstructie, heb die zelfs wel 3x gekregen in de loop der tijd omdat ze toch vonden dat ik wat teveel plak had. Er wordt ook altijd gereinigd /gepolijst bij de controles. En heb een keer het advies gehad om ook nog extra te spoelen met fluoride.
Ik zal nog wel eens vragen als ik weer bij mijn tandarts kom of er idd nog verdere tips zijn qua preventie. Ik ben er dus ook pas kortgeleden achter gekomen hoe belangrijk eetmomenten zijn. Als nu snoep doe ik dat zoveel mogelijk in 1x en daarna niets meer. Vroeger was het echt elk half uur een snoepje, lunch verspreid over 3 uur opeten, tussendoor thee met suiker, allemaal heel slecht dus... :roll: you live you learn...