Beste mensen,
Graag wil ik mijn probleem voorleggen:
In januari 2012 is een amalgaanvulling vervangen voor een composietvulling.
Tegelijkertijd zat ik in een verhuizing, en sliep ik (buikslaper) op een slecht matras. Tevens was er sprake van stress en overbelasting van de nek/schouders.
Vanaf het eerste moment ondervond ik in afwisselende mate last aan de gevulde kies.
Na twee keer terug te zijn geweest naar mijn eigen tandarts heb ik in augustus een andere tandarts geraadpleegd. Deze adviseerde de vulling er in zijn geheel uit te halen en opnieuw te zetten.
Hier had ik geen goed gevoel bij en heb een tweede mening gevraagd.
De tweede tandarts zag dat de vulling oorspronkelijk te hoog was, en ik door 's nachts knarsen hiermee de zenuw heb overprikkeld. Hij heeft een stukje van de vulling afgehaald wat inderdaad de klachten minder heeft gemaakt. Ze zijn nog niet weg. Ook bleek er via een foto een tweede gaatje zichtbaar in dezelfde kies.
Deze tandarts adviseerde een knarsplaatje en na het tot rust komen van de zenuw het uitboren en vullen alleen van het tweede gaatje. Hij wil de kies zenuw niet extra belasten met het geheel uitboren van de vulling. Hij zegt ook dat dit niet nodig is.
Omdat ik mijn twijfels heb over een knarsplaatje (het knarsen is een uiting van de spanning op mijn kaak, inmiddels knars ik niet meer, maar "bevries" ik mijn kaak in een gespannen staat) ben ik naar een derde tandarts gegaan.
Na het maken van een rontgenfoto (zo ronddraaiend om je hoofd) geeft hij aan geen ontsteking of ander probleem in de kaak te zien. Naar zijn mening ben ik geen structurele knarser, maar zet ik spanning op mijn nek/hals en kaak.
Hij geeft het advies nu gewoon het tweede gaatje te boren en vullen.
Ik ben me er bewust van dat ik veel verschillende meningen heb gevraagd. Maar voor mijn gevoel is dit nodig omdat ik ook steeds verschillende antwoorden krijg. En niet het gevoel heb dat mijn bezorgdheid voor de staat van mijn zenuwen serieus wordt genomen.
Inmiddels is de stijfheid vanuit mijn hals doorgetrokken tot in mijn kaak, naar mijn slaap, langs mijn neus tot achter mijn oog.
Ik ben bang dat als ik in de huidige gespannen toestand een verdoving laat prikken en laat boren ik schade toe kan brengen aan de zenuw. Of dat op een andere manier de klachten nog erger worden.
Ik ben al met een fysiotherapeut bezig geweest om de spanningsklachten te verminderen, heb inmiddels een nieuw matras gekocht en slaap niet meer op mijn buik. Ook ben ik bezig om met een therapeut mijn stressklachten aan te pakken. Maar dit geeft nog niet genoeg effect om de spanning in nek/hals/kaak kwijt te raken.
Ik overweeg nu een botoxinjectie om de verkrampte spieren in mijn hals aan te pakken.
Maar op de achtergrond blijft het gaatje dat gevuld moet worden knagen...
Mijn vraag is:
Is het in mijn huidige gespannen situatie verstandig om een verdovingsinjectie te nemen? Of kan dit een geprikkelde zenuw raken/beschadigen etc.
Is het in de huidige situatie een vergroot risico om het gaatje te laten boren en vullen?
Is er een oplossing waar ik nog niet aan heb gedacht?
Alvast bedankt.
Graag wil ik mijn probleem voorleggen:
In januari 2012 is een amalgaanvulling vervangen voor een composietvulling.
Tegelijkertijd zat ik in een verhuizing, en sliep ik (buikslaper) op een slecht matras. Tevens was er sprake van stress en overbelasting van de nek/schouders.
Vanaf het eerste moment ondervond ik in afwisselende mate last aan de gevulde kies.
Na twee keer terug te zijn geweest naar mijn eigen tandarts heb ik in augustus een andere tandarts geraadpleegd. Deze adviseerde de vulling er in zijn geheel uit te halen en opnieuw te zetten.
Hier had ik geen goed gevoel bij en heb een tweede mening gevraagd.
De tweede tandarts zag dat de vulling oorspronkelijk te hoog was, en ik door 's nachts knarsen hiermee de zenuw heb overprikkeld. Hij heeft een stukje van de vulling afgehaald wat inderdaad de klachten minder heeft gemaakt. Ze zijn nog niet weg. Ook bleek er via een foto een tweede gaatje zichtbaar in dezelfde kies.
Deze tandarts adviseerde een knarsplaatje en na het tot rust komen van de zenuw het uitboren en vullen alleen van het tweede gaatje. Hij wil de kies zenuw niet extra belasten met het geheel uitboren van de vulling. Hij zegt ook dat dit niet nodig is.
Omdat ik mijn twijfels heb over een knarsplaatje (het knarsen is een uiting van de spanning op mijn kaak, inmiddels knars ik niet meer, maar "bevries" ik mijn kaak in een gespannen staat) ben ik naar een derde tandarts gegaan.
Na het maken van een rontgenfoto (zo ronddraaiend om je hoofd) geeft hij aan geen ontsteking of ander probleem in de kaak te zien. Naar zijn mening ben ik geen structurele knarser, maar zet ik spanning op mijn nek/hals en kaak.
Hij geeft het advies nu gewoon het tweede gaatje te boren en vullen.
Ik ben me er bewust van dat ik veel verschillende meningen heb gevraagd. Maar voor mijn gevoel is dit nodig omdat ik ook steeds verschillende antwoorden krijg. En niet het gevoel heb dat mijn bezorgdheid voor de staat van mijn zenuwen serieus wordt genomen.
Inmiddels is de stijfheid vanuit mijn hals doorgetrokken tot in mijn kaak, naar mijn slaap, langs mijn neus tot achter mijn oog.
Ik ben bang dat als ik in de huidige gespannen toestand een verdoving laat prikken en laat boren ik schade toe kan brengen aan de zenuw. Of dat op een andere manier de klachten nog erger worden.
Ik ben al met een fysiotherapeut bezig geweest om de spanningsklachten te verminderen, heb inmiddels een nieuw matras gekocht en slaap niet meer op mijn buik. Ook ben ik bezig om met een therapeut mijn stressklachten aan te pakken. Maar dit geeft nog niet genoeg effect om de spanning in nek/hals/kaak kwijt te raken.
Ik overweeg nu een botoxinjectie om de verkrampte spieren in mijn hals aan te pakken.
Maar op de achtergrond blijft het gaatje dat gevuld moet worden knagen...
Mijn vraag is:
Is het in mijn huidige gespannen situatie verstandig om een verdovingsinjectie te nemen? Of kan dit een geprikkelde zenuw raken/beschadigen etc.
Is het in de huidige situatie een vergroot risico om het gaatje te laten boren en vullen?
Is er een oplossing waar ik nog niet aan heb gedacht?
Alvast bedankt.
Re: Wat nu?
verdoving maakt niet uit.
vergoot risico? wellicht, op langer napijn. Hangt wel weer samen met grootte van het gaatje, en risico van niet behandelen want dat is er ook.
Botox : ik denk niet dat dat wijs is als de echte oorzaak nog niet compleet helder en alle andere gedaan is om het op andere manieren op te lossen. Uiteindelijk is het de specialist die daarover adviseert, het is niet zo dat hij omdat u dat zou willen botox gaat injecteren.
Hoop ik niet in ieder geval...
Ik zou wel even oppassen met al te veel hoppen naar andere zorgverleners , het risico dat er dingen gemist gaat worden neemt hand over hand toe. Nog naast wellicht onnodig hogere kosten.
Re: Wat nu?
Bedankt voor het antwoord.
U noemt "de echte oorzaak".
Heeft U een idee wat dat zou kunnen zijn of waar ik daar een antwoord op zou kunnen krijgen?
Ik heb donderdag een afspraak met mijn huisarts om de verschillende meningen en mijn persoonlijke historie naast elkaar te leggen.
De fysiotherapeut gaat uit van de nekklachten. Dus idd geen gespecialiseerde.
Dat zou nog een optie zijn.
Dat de verdoving geen risico is stelt me gerust.
Wat betreft het boren/vullen, de napijn kan ik accepteren,
maar ik heb angst voor blijvende schade aan de zenuw, of het risico op een ontsteking met wortelkanaalbehandeling etc.
Mijn angstbeeld is een voor de rest van mijn leven overprikkeld gebied met kans op stervende zenuw, fantoompijn, aangezichtsklachten etc.
Klinkt misschien overdreven,
maar na een jaar klachten zonder oplossing zit de schrik er flink in.
Wat ook niet bijdraagt aan de klachten,
dat begrijp ik.
Mijn vraag is:
Heeft U een idee waardoor deze klacht veroorzaakt wordt? Hierbij kan ik nog melden dat de laatste tandarts het had over dat bepaalde composietvulling niet door het lichaam verdragen zou kunnen worden. Kan dat het zijn?
En overdrijf ik met mijn angst voor blijvende klachten, of is dit terecht een kwestie om op door te zoeken voor te handelen? Waarbij ik het risico van hulpverlenerhoppen onderken.
Dank voor de moeite.
Re: Wat nu?
en gebruik de zoekfunctie op dit forum eens, is namelijk al zo ontzettend veel over geschreven, zijn helemaal geen unieke klachten namelijk.
Re: Wat nu?
Re: Wat nu?
Oefeningen meegekregen om gespannen spieren aan te pakken.
Advies gekregen om 6 - 8 weken te wachten met het boren & vullen van gaatje.