Door een traumatisch verleden, heb ik op dit moment helaas een behoorlijk slecht gebit. Om een lang verhaal kort te houden, werd ik met autisme geboren en mocht mijn tanden jaren lang niet poetsen wegens opsluiting door verzorgers.
Ik ben naar mijn tandarts gegaan en die maakte mij nogal bot even duidelijk dat er van alles mis was met mijn gebit en dat hij me niet kon helpen tenzij ik eerst mijn gebit goed zou verzorgen. Hij kon geen begrip voor mijn autisme of mijn situatie op brengen en vond het kort gezegd onzin.
Als autist zijnde is het heel erg moeilijk om dingen te veranderen binnen mijn routine. Maar na een behoorlijke periode is het me dan eindelijk gelukt om zowel 's ochtends als 's avonds mijn gebit voortaan goed te verzorgen. Maar nu durf ik dus niet meer naar mijn tandarts. Niet vanwege de behandelingen. Spuiten, boren, trekken, het doet me allemaal niets. Ik heb er totaal geen problemen mee. Maar ik wil naar de tandarts om geholpen te worden, niet om veroordeelt te worden.
Een van mijn verstandskiezen gaf een tijdje geleden problemen. Mijn huisarts, waar ik gelukkig heel erg goed mee overweg kan, heeft me toen een doorverwijzing naar de kaakchirurg in het ziekenhuis gegeven. Deze man was zo ontzettend vriendelijk! Ik heb niets als lof voor de manier waarop ik daar behandeld en geholpen werd. Maar helaas kon hij me niet helpen met de andere problemen van mijn gebit gezien dit niet onder kaakchirurgie valt.
Nu weet ik gewoon niet zo goed wat ik moet doen. De behandelingen die ik van mijn eigen tandarts gekregen heb is totaal niets mis mee. Ik heb nooit geen greintje pijn gevoelt en ben er wat betreft zeer tevreden over. Dat is dus geen reden voor mij om over te stappen op een andere tandarts. Het enige waar ik gewoon erg veel moeite mee heb is hoe hij mij als persoon behandelt. Het heeft mij inmiddels zo ver gekregen dat ik nu gewoon mijn gebit blijf verzorgen in de hoop in ieder geval erger te voorkomen. Maar altijd maar glimlachen op foto's omdat ik me gewoon schaam voor mijn gebit is ook geen doen om eeuwig vol te blijven houden.
Ik ben naar mijn tandarts gegaan en die maakte mij nogal bot even duidelijk dat er van alles mis was met mijn gebit en dat hij me niet kon helpen tenzij ik eerst mijn gebit goed zou verzorgen. Hij kon geen begrip voor mijn autisme of mijn situatie op brengen en vond het kort gezegd onzin.
Als autist zijnde is het heel erg moeilijk om dingen te veranderen binnen mijn routine. Maar na een behoorlijke periode is het me dan eindelijk gelukt om zowel 's ochtends als 's avonds mijn gebit voortaan goed te verzorgen. Maar nu durf ik dus niet meer naar mijn tandarts. Niet vanwege de behandelingen. Spuiten, boren, trekken, het doet me allemaal niets. Ik heb er totaal geen problemen mee. Maar ik wil naar de tandarts om geholpen te worden, niet om veroordeelt te worden.
Een van mijn verstandskiezen gaf een tijdje geleden problemen. Mijn huisarts, waar ik gelukkig heel erg goed mee overweg kan, heeft me toen een doorverwijzing naar de kaakchirurg in het ziekenhuis gegeven. Deze man was zo ontzettend vriendelijk! Ik heb niets als lof voor de manier waarop ik daar behandeld en geholpen werd. Maar helaas kon hij me niet helpen met de andere problemen van mijn gebit gezien dit niet onder kaakchirurgie valt.
Nu weet ik gewoon niet zo goed wat ik moet doen. De behandelingen die ik van mijn eigen tandarts gekregen heb is totaal niets mis mee. Ik heb nooit geen greintje pijn gevoelt en ben er wat betreft zeer tevreden over. Dat is dus geen reden voor mij om over te stappen op een andere tandarts. Het enige waar ik gewoon erg veel moeite mee heb is hoe hij mij als persoon behandelt. Het heeft mij inmiddels zo ver gekregen dat ik nu gewoon mijn gebit blijf verzorgen in de hoop in ieder geval erger te voorkomen. Maar altijd maar glimlachen op foto's omdat ik me gewoon schaam voor mijn gebit is ook geen doen om eeuwig vol te blijven houden.
Re: Angst voor Tandarts (niet de behandelingen zelf)
Ieder mens heeft z'n beperkingen moet je maar denken, zo lijkt je tandarts ze op sociaal vlak of inlevingsvermogen te hebben. ;-)
Als je liever blijft dan kun je aangeven dat je jou deel van de afspraak voldaan hebt, en mag hij de uitdaging aangaan zijn deel nu uit te voeren.
Zie je er toch geen toekomst in, dan kun je rondvragen bij bekenden, of een vrijblijvende mail met je verhaal sturen aan praktijken, er komen vast wel begripvolle reacties.
Dan nog ben je niets verplicht.
Ik had in mijn jeugd ook een tandarts, hoe zijn humeur was, was bijna je gebit ook.
Ik ben zomaar eens een andere praktijk binnengestapt voor info, en werd fatsoenlijk en spontaan ontvangen.
Een compleet andere wereld.
Voordat hij met pensioen ging ben ik overgestapt, en ga nu met plezier naar de tandarts.
Misschien heb je er wat aan.
Re: Angst voor Tandarts (niet de behandelingen zelf)
Ik heb nagedacht over jou advies en contact opgenomen met mijn praktijk over de situatie. Ik kreeg een zeer positieve reactie dat het uiteraard niet de bedoeling was dat ik mij zo voelde en er werd mij direct een andere tandarts toegewezen om me verder te helpen. Een afspraak is gemaakt en nu is het slechts hopen dat de ervaring een stuk beter zal zijn. Ik ga in ieder geval van het positieve uit!
Groetjes Bjorn
Re: Angst voor Tandarts (niet de behandelingen zelf)
Dan gaat het vast goed komen, let maar op.
Succes op je eerste afspraak.
Groeten Paul
Re: Angst voor Tandarts (niet de behandelingen zelf)
Vandaag ben ik bij de tandarts geweest. Ik ben uiterst respectvol en vriendelijk behandeld! De ervaring was in 1 woord geweldig! Ik blijf vanaf nu onder behandeling van deze tandarts en kijk absoluut niet meer op tegen verdere vervolgbehandelingen.
Gr. Bjorn