Hallo,
Ik ben nieuw hier en heb al vele onderwerpen aandachtig doorgenomen. Maar wil toch even wat vragen stellen.
In mijn totale leven ben ik misschien 10 keer naar de tandarts geweest (ik ben 37 jaar). De laatste drie tandartsbezoeken heb ik in mijn volwassen leeftijd op eigen initiatief gedaan.
Eigenlijk heb ik sinds mijn vroege jeugd al ontstoken tandvlees. Het begon echt op te vallen rond mijn 15e, toen had ik bloedrood opgezwollen tandvlees en ik had een zeer slecht ruikende adem. Ik ben hier veelvuldig mee gepest op school en vermomde het door niet teveel te praten of te lachen en anders nam ik pepermunt of kauwgum. Ik ben er niet mee naar de tandarts gegaan. Wat ook niet hielp is dat ik zeer weinig (en veel te kort) mijn tanden poetste. Het werd vanuit huis ook niet echt gestimuleerd. Mijn vader heeft al sinds zijn jeugd geen tanden meer (spontaan uitgevallen vertelde hij) en mijn moeder had sinds haar 37ste al een volledig kunstgebit, zowel boven als onder.
Rond mijn 25ste levensjaar hield mijn tandvlees niet op met bloeden, dus het gebeurde spontaan in plaats van enkel bij het tandenpoetsen. Mijn tandvlees klopte vreselijk en ik voelde me niet fijn. Mijn toenmalige partner belde toen meteen de tandarts en deze verwees me door naar een MH. Zij heeft toen goed geholpen door al mijn tandsteen te verwijderen. Mijn tandvlees was zo opgezwollen dat het leek alsof ik hele kleine tanden had. Maar na de behandeling (was heel erg intensief en duurde lang en ook onder verdoving), trok mijn tandvlees heel erg terug en had ineens hele grote tanden. Ik ben zo enorm stom geweest om na de behandeling nooit meer terug te gaan. De MH had nog meerdere malen geprobeerd om een afspraak met mij te maken, maar tevergeefs.
Vorig jaar had ik vreselijk veel pijn aan mijn kies (linksboven), nog nooit zoiets meegemaakt. Had zoveel pijn dat ik snachts naar de spoed tandarts ben geweest en die heeft een wortelkanaal behandeling gedaan. Moest uiteraard wel afgemaakt worden bij de normale tandarts. Tijdens de behandeling zei mijn normale tandarts wel dat ik de MH eens moest bezoeken. Heb ik uiteraard niet gedaan.
Sinds een aantal jaar heb ik een paar loszittende tanden in mijn ondergebit. Eén tand is verloren gegaan vorig jaar tijdens het tandenpoetsen. Ook toen ben ik niet naar de tandarts gegaan.
Wegens bedrijfseconomische redenen ben ik een paar maanden geleden ontslagen van mijn werk die ik al 10 jaar had. Ik ben sindsdien in zak en as en mijn gebit is een probleem waar ik dagelijks over pieker. Een werkgever zal iemand met zo’n rampengebit en voornamelijk slecht ruikende adem echt niet aannemen.
Ik ben er echt helemaal depressief van. Sinds een aantal weken zoek ik me suf op het internet en ook in dit forum naar oplossingen en hoe ik van mijn gebitsproblemen afkom. Ik heb nu eindelijk echt aanvaard dat ik een groot probleem heb. Ik spreek hier nooit over en als ik het gevoel heb dat iemand mij aan wilt spreken hierop dan kap ik alle contacten af. Ben hierdoor ook heel erg eenzaam geworden. Vooral nu ik mijn baan kwijt ben.
Gisterenmiddag overviel me een gevoel van zatheid en heb ik de tandarts gebeld, waar ik vorig jaar geholpen ben. Ik kon vanochtend meteen komen.
Resultaat, verwijzing naar parodontoloog met DPSI 4 (pockets vanaf 8 mm).
Ik heb gevraagd of het niet beter is om een gebitsprothese te nemen. De tandarts vertelde me namelijk dat hij nu al zag dat er zeker 4 tanden getrokken moeten worden in het ondergebit. Hij telde meer loszittende tanden dan vastzittenden tanden. Tevens had ik enorm veel tandsteen zei hij.
Nadat ik mijn vraag stelde, zei hij dat de parodontoloog moest bepalen of mijn tanden te redden zijn. Vanuit daar kunnen we verder.
Hij zag een kies met een groot gat, die wel behandeld moest worden en dat wil hij volgende week wel doen.
Ik heb zojuist een afspraak gemaakt met een parodontoloog, maar hij kan pas op 8 december.
Mijn vraag:
Hoe verloopt de weg naar een gebitsprothese? Gaat dat in het geval van Parodontitis altijd via de parodontoloog of kan ik meteen al aangeven dat ik een gebit wil.
Het uiterlijk van tanden is echt vreselijk. Scheve tanden, tandvlees extreem teruggetrokken. Het is monsterlijk te noemen. Vandaar dat ik denk aan een volledig gebitsprothese.
Zou iemand me advies / tips / informatie willen geven?
Alvast hartelijk dank!!
Ik ben nieuw hier en heb al vele onderwerpen aandachtig doorgenomen. Maar wil toch even wat vragen stellen.
In mijn totale leven ben ik misschien 10 keer naar de tandarts geweest (ik ben 37 jaar). De laatste drie tandartsbezoeken heb ik in mijn volwassen leeftijd op eigen initiatief gedaan.
Eigenlijk heb ik sinds mijn vroege jeugd al ontstoken tandvlees. Het begon echt op te vallen rond mijn 15e, toen had ik bloedrood opgezwollen tandvlees en ik had een zeer slecht ruikende adem. Ik ben hier veelvuldig mee gepest op school en vermomde het door niet teveel te praten of te lachen en anders nam ik pepermunt of kauwgum. Ik ben er niet mee naar de tandarts gegaan. Wat ook niet hielp is dat ik zeer weinig (en veel te kort) mijn tanden poetste. Het werd vanuit huis ook niet echt gestimuleerd. Mijn vader heeft al sinds zijn jeugd geen tanden meer (spontaan uitgevallen vertelde hij) en mijn moeder had sinds haar 37ste al een volledig kunstgebit, zowel boven als onder.
Rond mijn 25ste levensjaar hield mijn tandvlees niet op met bloeden, dus het gebeurde spontaan in plaats van enkel bij het tandenpoetsen. Mijn tandvlees klopte vreselijk en ik voelde me niet fijn. Mijn toenmalige partner belde toen meteen de tandarts en deze verwees me door naar een MH. Zij heeft toen goed geholpen door al mijn tandsteen te verwijderen. Mijn tandvlees was zo opgezwollen dat het leek alsof ik hele kleine tanden had. Maar na de behandeling (was heel erg intensief en duurde lang en ook onder verdoving), trok mijn tandvlees heel erg terug en had ineens hele grote tanden. Ik ben zo enorm stom geweest om na de behandeling nooit meer terug te gaan. De MH had nog meerdere malen geprobeerd om een afspraak met mij te maken, maar tevergeefs.
Vorig jaar had ik vreselijk veel pijn aan mijn kies (linksboven), nog nooit zoiets meegemaakt. Had zoveel pijn dat ik snachts naar de spoed tandarts ben geweest en die heeft een wortelkanaal behandeling gedaan. Moest uiteraard wel afgemaakt worden bij de normale tandarts. Tijdens de behandeling zei mijn normale tandarts wel dat ik de MH eens moest bezoeken. Heb ik uiteraard niet gedaan.
Sinds een aantal jaar heb ik een paar loszittende tanden in mijn ondergebit. Eén tand is verloren gegaan vorig jaar tijdens het tandenpoetsen. Ook toen ben ik niet naar de tandarts gegaan.
Wegens bedrijfseconomische redenen ben ik een paar maanden geleden ontslagen van mijn werk die ik al 10 jaar had. Ik ben sindsdien in zak en as en mijn gebit is een probleem waar ik dagelijks over pieker. Een werkgever zal iemand met zo’n rampengebit en voornamelijk slecht ruikende adem echt niet aannemen.
Ik ben er echt helemaal depressief van. Sinds een aantal weken zoek ik me suf op het internet en ook in dit forum naar oplossingen en hoe ik van mijn gebitsproblemen afkom. Ik heb nu eindelijk echt aanvaard dat ik een groot probleem heb. Ik spreek hier nooit over en als ik het gevoel heb dat iemand mij aan wilt spreken hierop dan kap ik alle contacten af. Ben hierdoor ook heel erg eenzaam geworden. Vooral nu ik mijn baan kwijt ben.
Gisterenmiddag overviel me een gevoel van zatheid en heb ik de tandarts gebeld, waar ik vorig jaar geholpen ben. Ik kon vanochtend meteen komen.
Resultaat, verwijzing naar parodontoloog met DPSI 4 (pockets vanaf 8 mm).
Ik heb gevraagd of het niet beter is om een gebitsprothese te nemen. De tandarts vertelde me namelijk dat hij nu al zag dat er zeker 4 tanden getrokken moeten worden in het ondergebit. Hij telde meer loszittende tanden dan vastzittenden tanden. Tevens had ik enorm veel tandsteen zei hij.
Nadat ik mijn vraag stelde, zei hij dat de parodontoloog moest bepalen of mijn tanden te redden zijn. Vanuit daar kunnen we verder.
Hij zag een kies met een groot gat, die wel behandeld moest worden en dat wil hij volgende week wel doen.
Ik heb zojuist een afspraak gemaakt met een parodontoloog, maar hij kan pas op 8 december.
Mijn vraag:
Hoe verloopt de weg naar een gebitsprothese? Gaat dat in het geval van Parodontitis altijd via de parodontoloog of kan ik meteen al aangeven dat ik een gebit wil.
Het uiterlijk van tanden is echt vreselijk. Scheve tanden, tandvlees extreem teruggetrokken. Het is monsterlijk te noemen. Vandaar dat ik denk aan een volledig gebitsprothese.
Zou iemand me advies / tips / informatie willen geven?
Alvast hartelijk dank!!
Wauw, wat moedig dat je dit
Als ik je verhaal zo lees, wil je dus eigenlijk zelf een kunstgebit en geen behandeling bij de parodontoloog. Heb je dit al verteld tegen de tandarts?
De parodontoloog zal je namelijk veel geld gaan kosten en dat laat je alleen maar doen als je super gemotiveerd bent om je eigen tanden te houden. Dus als je echt een kunstgebit wilt, dan kan de tandarts je die geven. Daar heb je de parodontoloog niet bij nodig.
Als antwoord op Wauw, wat moedig dat je dit door Lieneke
Wauw, wat moedig dat je dit
Dankjewel voor de bemoedigende reactie. Ik heb tranen in mijn ogen van alle emotie sinds mijn tandartsbezoek.
Ik ga de tandarts vandaag toch weer bellen om een informatie gesprek aan te vragen. Mijn tandvlees is heel erg ontstoken. Ik vraag me af of ik uberhaupt niet eerst iets moet doen aan het tandvlees alvorens er uberhaupt een gesprek kan plaatsvinden over een gebitsprothese.
Ik zal mijn deze post blijven updaten met mijn ' reis naar een gezonde mond' .
Veel sterkte!
Als antwoord op Veel sterkte! door Romy32
Veel sterkte!
update:
afspraak Parodontoloog zojuist voorlopig afgezegd. Heb via google een tandartspraktijk gevonden bij mij in de buurt, die naast tandartsen en MH's ook tandprotheticus specialisten in huis hebben. Heb het verhaal heel eerlijk uitgelegd en ik mag volgende week donderdag komen voor een gesprek over wat nou wijsheid is. Tandvlees behandelen of meteen rigorous aanpakken. Pfoeh... het is nog geeneens 9 uur 's ochtends en ik heb nu al afgepeigerd van alle spanningen en emoties.
Voor mensen die dit lezen en het gevoel hebben dat ze echt niet durven of zich te erg schamen. Ik heb hier al jaren last van. Kennelijk is er een soort gevoel van zatheid nodig (in mijn geval dan) om al die gesprekken te kunnen voeren en ook om daadwerkelijk naar de tandarts te gaan. Ik merk dat eerlijkheid naar jezelf toe heel belangrijk is. Tevens de negatieve gevoelens van schuldgevoel en jezelf constant de schuld geven, even achterwege laten. Ik weet natuurlijk heel goed dat ik dit zelf had kunnen voorkomen. Maar jezelf elke dag een rotgevoel geven door te zeggen dat je een stomme angsthaas bent, is teveel van het goeie. Dit stukje wijsheid heb ik sinds afgelopen maandag. Ik ben het zat om geleefd te worden door mijn schaamte.
Volgende week weer een update.
Als antwoord op Veel sterkte! door Parodonta
Veel sterkte!
Respect daarvoor.
Succes donderdag.
Update!
conclusie : Onderin gehele gebitsprothese en bovengebit redden wat er te redden valt. Hij wilt liever niet alles meteen trekken omdat hij nog wel enigszins hoopvol is voor het bovengebit en gezien mijn jonge leeftijd, denkt hij dat een volledig boven en ondergebit te pittig wordt.
Omdat dit een praktijk is waar ze zowat alles in huis hebben, kon ik meteen happen bij de tandprotheticus. Aanstaande 1 december is de immediaat prothese klaar.
Ik ga de tanden / kiezen laten trekken bij de kaakchirurg in het ziekenhuis en daar kan ik 30 november op consult. Hopelijk kunnen ze de boel nog trekken in december vanwege eigen risico.
Als ik op consult ben geweest zal ik weer een update schrijven!
Als antwoord op Update! door Parodonta
Update!
Wat goed van je dat je doorzet nu. Hoop dat ik nog iets lees van je hoe het allemaal verder gaat.
Ben zelf ook momenteel bezig, heb ook parodonditus, al jaaaaaren....... Maar het blijft vechten tegen het tandsteen en dan nog met mijn tandartsangst, pfffffff....
Dus ook wel verwaarlozing in mijn mond. Momenteel ziet het er goed uit maar bij mn voortanden pockets van 8 en 10 mm.
Op mijn twee grote voortanden al 38 jaar twee kronen die er nu toch ook af moeten, eentje is de wortel niet meer goed van dus kan geen nieuwe kroon meer op. En de twee snijtanden is het beste als die er ook uit gaan. Dus ik moet vier voortanden gaan missen, ik word al akelig bij het denken eraan.....
Frame prothese is aangeraden maar ben vandaag ook bij protheticus geweest die een gedeeltelijk gebit maakt van ietwat flexibel, de Sunflex.
Maar ik moet echt eerst moed verzamelen om die vier tanden eruit te laten halen, om de stap te nemen. Ik wil het eigenlijk onder narcose laten doen, eens kijken of dit gaat lukken.
Dus je hoeft je helemaal niet te schamen, er zijn er veel meer die gevoelens.
Ik wens je sterkte en ik hoop weer een update van je te lezen......groetjes Jokie
Als antwoord op Update! door Jokie1959
Tussentijde Update!
ten eerste bedankt aan Jokie voor het meeleven. Ondanks dat we elkaar niet kennen, voel ik me daar zo ontzettend in gesteund.
Ik wil nog even een update geven. Aanstaande 30 november moet ik naar de kaakchirurg en ik zie er ontzettend tegenop. De afgelopen dagen heb ik het gevoel in een emotionele achtbaan te zitten. Soms ben ik opgelucht dat ik eindelijk met iemand mijn gebitsproblemen heb besproken en ben ik blij dat ik eindelijk stappen onderneem. Aan de andere kant ben ik vreselijk bang. Bang voor de toekomst, bang voor de teleurstelling, voornamelijk in mezelf.
Ik had zo graag met mijn moeder hierover willen praten. Maar helaas leeft ze niet meer. Vroeger heb ik haar nog nooit gevraagd over hoe het nou zat met haar volledige gebitsprothese. Ze had het al voordat ik geboren was, maar ik kwam er pas achter rond mijn 11e, toen ze wegens een gebeurtenis opgenomen is geweest in het ziekenhuis. Ja ik was nog jong en heb er eigenlijk nooit naar gevraagd. Ook niet toen ik volwassen was. Nu kan ik alle informatie zo ontzettend gebruiken en kan ik het helaas niet meer vragen.
zoals ik al eerder had verteld hier, ben ik de laatste tijd in een isolement gekomen vanwege mijn schaamte voor mijn gebit. Ik ben zo onzeker hierover. Ik krijg steeds van die doemgedachten... stel nou dat ik het er heel moeilijk mee heb, met dat wennen. Raak ik dan niet nog meer in isolement. Ik voel me zo eenzaam. Ik ken niemand (behalve mijn moeder) die op zo'n jonge leeftijd een gebitsprothese moet.
Ik denk dat ik aanstaande maandag met lood in mijn schoenen naar de kaakchirurg zal gaan. Ik hoop dat ik mijn tranen in bedwang kan houden. Ik kan me geen enkele voorstelling maken van hoe ze de kiezen en tanden gaan trekken. Narcose of plaatselijke verdoving. Lijkt me beide hartstikke eng en ik hoop dat als er een afspraak komt voor de extractie, dat ik dan ook echt ga.
Nou voorlopig was dit het wel weer. Volgende week weer een nieuwe update.