Mijn kaakoperatie

Morgen gaat het gebeuren. Om 9.00uur moet ik mij melden in het Gelre.
Afgelopen weken meerdere malen op controle geweest bij ortho en kaakchirurg. Foto's, afdrukken en check dubbel check.
Afgelopen weken alle scenarios gedroomd en veel spanning ervaren. Laatste dagen ben ik er rustig onder omdat het toch staat te gebeuren.. Op t laatste moment afhaken denk ik dan ook niet aan, want ik ga voor mijn doel en heb vertrouwen in mijn kaakchirurgen.
In huis is alles aan kant en heb me maximaal voorbereid.
In de vriezer zitten verschillende gebonden maaltijd soepen. Heb een aantal uren in de keuken gestaan maar dan heb ik ook wat.
Een voorbeeld:
Champignonsoep 2pp: 100 gram creme freche 293, 200 gram champignon 66, 20 gram bloem 70, 1 bouillonblokje 22, 20 gram margarine 56, Peterselie/peper Per persoon 254 cal. Als je nog wat Fantomalt toevoegd, dat zit je op 350 cal.
Om op 2000 cal per dag te komen probeer ik fruitsmoothie te eten met lijnzaad/zonnebloempitten, slappe pap, 2x een maaltijdsoep en 2 flesjes nutridrink. Hier en daar wat Fantomalt toevoegen. Ik heb van alles n de blender geprobeerd. En mbv een slagroomspuit of een smoothie rietje moet het goed komen.
We wachten af hoe t allemaal gaat lopen. Ongelooflijk, dat na zo lang wachten het eindelijk gaat gebeuren. Soms geloof ik het nog steeds niet.
Foto's volgen nog.

De operatie
Na een goede nachtrust meldde ik mij om 9.00 uur in het Gelre te Apeldoorn. Normaal gesproken wordt je na opname binnen 2 uur geopereerd. In mijn hoofd was ik rustig. Ik keek er erg naar uit dat het eindelijk zou gaan gebeuren en kon ik niet wachten op het eindresultaat. Mijn lichaam vond het vooral erg spannend en ik zweette me rot. Ik mocht op een 1 persoonkamer liggen met eigen wc en douche, aan het einde van de gang. Lekker rustig. Vriendelijk en vooral jong personeel. Ik had niet het gevoel dat ik in het ziekenhuis lag maar meer in een hotel.
Tegen 11.00 uur was ik zover en het ziekenhuis ook, dat ik onder narcose gebracht werd. De kaakchirurg Heijnsbroek vroeg vooraf of ik nog vragen had. Ik vertelde hem dat ik me had voorgenomen om 'lekker' te gaan slapen en te vertrouwen op zijn deskundigheid. Een prachtig antwoord, want hij reageerde met een lach. Voor dat ik tot 4 kon tellen lag ik in diepe slaap. Om 16.00 uur lag ik op de uitslaapkamer. Niet wetende hoe alles gegaan was maar ik voelde 2 dingen:
1: Mijn mond zat ontspannen dicht, voelde geen lipspanning en kon rustig ademen door mijn mond. En dat is vooral erg nieuw voor me. De functionaliteit voelde ik gelijk, hier had ik het voorgedaan. Ik had altijd het gevoel dat mijn mond open hing en voor mij de makkelijkste weg, om door mijn mond te ademen. Zo bizar dat ik dit nu al voelde.
2: Vooraf wist ik dat ik een katheter kreeg omdat als de operatie wat uit zou gaan lopen, ik langer dan 3 uur onder narcose zou zijn. De kans bestaat dan dat je blaas uitrekt. Dit risico willen ze niet lopen. Ik was het er niet mee eens want ik weet uit mijn werkervaring dat een katheter en blaasontstekingen hand in hand gaan. En een blaasontsteking heb ik elk jaar wel een aantal keren. Toen ik wakker werd had ik een ongelooflijke drang om te plassen. Dit komt omdat de katheter niet helemaal goed zit. Dus voor mijn gevoel schreeuwde ik dat ik moest plassen. Maar voor dat ik het wist sliep ik weer verder, te moe om weerstand te bieden.
Tegen einde van de middag lag ik op mijn eigen kamer. Op de uitslaapkamer hoorde ik veel en af en toe keek ik in de rondte wat er gebeurde. De reis naar mijn kamer kreeg ik nauwelijks mee. Toen mijn vriend arriveerde hadden ze hem gewaarschuwd dat ik nog heel moe was maar ik hoorde zijn voetstap op de gang. En het gekletst met kaakchirurg Kraaij. Ik had al meegekregen dat de operatie volgens het boekje was. Maar de reactie van mijn vriend vergeet ik nooit, hij zei: Owh wat ben je mooi, een ontspannen kaak, lipsluiting. Je bent helemaal in verhouding, je lippen en kaak, de mondsluiting en wat heb je een mooie kin. Je was al mooi maar bent nu nog mooier.' Ik was blij dat hij er was maar ik was ook nog erg moe. Ik schreef een aantal dingen voor hem op papier. Die ik echt kwijt moest.
Kraaij kwam ook al snel binnenstappen en van hem moest ik praten. Ik durfde niet maar het lukte wel.... En daar schrok ik zelf van. Hij was enthousiast dat de operatie zo goed gelukt was. T was van zijn gezicht af te lezen en zijn woorden onderdrukten dat. Ik kreeg de komende 12 uur veel pijnstilling en als ik het echt niet zag zitten mocht ik om een morfine pompje vragen. Ik was hem zo dankbaar! Ik voelde met hoeveel passie hij zijn werk uitvoerde, betrokken was en eigenlijk ontzettend lief voor me was.
Mijn vriend bleef nog een tijd. Maar eigenlijk was het me te veel. Ik keek wel via mijn mobiel, camera, hoe mn gezicht eruit zag en dat was verbluffend. Ik was zo trots op mn mooie lippen. En ik voelde hoe fijn het voelde om mijn mond normaal dicht te kunnen hebben en automatisch door mijn neus te ademen.
Tegen 21.00 uur werd ik echt wakker. Om de 2 uur vroeg ik consequent om coolpacks. Ontzettend lekker voor je gezicht. Ik sliep, ik koelde, nam een slokje water, ging wat appen op mijn telefoon en sliep weer verder. Om 21 uur kreeg ik het goede bericht dat de katheter en maagsonde eruit mochten. Tijdens de operatie was ik maar 300ml bloed verloren, in mijn maag zat klein beetje oud bloed en ik durfde het aan om zonder katheter de nacht in te gaan. Vooral de maagsonde is vervelend. Die drukt op je strot en al helemaal als er ook nog een coolpack opligt. Ik kon daarna beter water drinken. Zo lekker fris en voorkomt slijmvorming in je mond. Mn eerste beker yoghurt was verrukkelijk, al deed ik er 5 uren over. Af en toe een slok. Je maag is leger dan leeg en dat voelt erg onaangenaam.Tegen einde van de avond kon ik mn vriend berichten hoe goed het met me ging. Geen pijn, bijna niet misselijk geweest, van alle slangen verlost, al wat aan het drinken en regelmatig die coolpacks vervangen.
De uren erna herhaalde zich het ritueel: vragen om nieuwe coolpacks, medicatie, water drinken en slapen.
Om 7uur hunkerde ik naar een ontbijt: jawel Yoghurt. Ontzettend lekker!!! Wat wordt je daar blij van. K kreeg de keus om evt een extra nacht in het ziekenhuis te blijven, dit had Kraaij aangeboden. K vond het personeel fantastisch. Ze brachten me optijd pijnstilling (paracetamol en tramedol) en coolpacks. Verder lag ik heerlijk rustig.
Om 12.00 uur had ik al 4bekers water gedronken, 2 yoghurt en mezelf opgefrist. Klaar voor de controle op de poli. Ik was al 2x zelf naar de wc gelopen. T verbaasde me enorm dat ik me zo voelde en geen pijn had. T personeel bracht me in een karretje en eenmaal op de poli aangekomen was iedereen enthousiast om mij te zien. Veel beter kon ik me niet voelen en het resultaat was verbluffend. Er werden grapjes gemaakt en van Heijnsbroek gaf me tips en recepten. Zo mocht ik 4x daags 1000mg paracetamol en 3x daags antibiotica. Ibuprofen indien nodig 3x daags 600mg. Mocht het niet goed gaan, klachten hebben of pijn dan moest ik bellen. En dit moest ik echt van hem doen. Ik mocht niet snuiten, blazen, proesten etc. Ik nam me voor om goed te eten en had zin in één van mijn soepjes uit de vriezer, verder rustig aan en op tijd de medicatie.
En zo geschiedde, ook van Heijnsbroek was super enthousiast. Hij regelde een afdruk van mijn foto's. Zo kon ik iedereen laten zien hoe t geworden was en hoe super het resultaat was. In de middag haalde mn vriend mij op en om 16.30 uur was ik thuis.

27 Januari 2016 een datum die heel lang in mijn leven een heel groot hoogtepunt zal zijn. Ik keek regelmatig vanuit mijn ziekenhuis bed naar de camera op mijn telefoon en k was ontroerd door mezelf: hoe goed het ging en wat het resultaat was.

Dag 1: thuiskomst
Lang uit op de bank, veel slapen en op tijd medicatie en eten. Ik voelde me erg slapjes door een lege maag. Ik had niet altijd trek maar ik had de supermarkt leeg gekocht met al het vloeibare wat er maar was. Tegen einde van de avond viel ik als een roos in slaap op de bank.
Wat super handig is: rugsteun bij de thuiszorg winkel huren. Je kan mooi omhoog liggen en hebt minder druk op je hoofd. Verder vond ik het fijn om in een donkere en geluidloze ruimte te liggen. Coolpacks vervangen om de 2uur. Echt doen, dit verlicht en voorkomt zwelling. Ik had 4 langwerpige coolpacks. Ik deed 2 in een kous en bond dat om mijn gezicht. De smoothierietjes van de Blokker, 4 stuks voor 1,50 was mijn hulpmiddel om grote slokken te drinken. Een klein rietje blijf je maar bezig en kost je bakken met energie.
Voor de nacht nam ik een Ibuprofen omdat ik het even niet meer zag zitten. Maar voordat ik het wist.... snurk.

Dag 2:
De nacht bestond uit het ritueel: coolpacks vervangen om de 2uur en slapen, slokje water.
Ontbeet met griekse yoghurt/vla en roosvice laxo verdund met water. Een hele strijd om het binnen te krijgen, maar slurpen vanaf een puddinglepel ging het best.
De hele dag veel slapen, verder drinken, medicatie en koelen. Ik had me echt voorgenomen om goed te drinken. Ik had flesjes nutridrink gekocht. Ik had dan een redelijke bodem voor de zware antibiotica kuur die je met eten moest innemen. Ook ging ik sapjes aanmengen met fantomalt.
Zo lukte het me om vandaag boven de 1000 cal in te nemen en was trots.
K kon weinig aan mijn hoofd hebben: geen geluid en licht. Heb enkele momenten gehad waarin ik even om mijn telefoonbeeldscherm keek en dat vulde mijn volledige dag.

Dag 3:
Yes voor het eerst de nacht bijna doorgeslapen. Het is pas zaterdag. Mn vriend wil in het weekend nog wel eens laat naar bed gaan en verving de warme coolpacks voor de koude. Ik voelde het tijdens mijn slaap maar kon daardoor heerlijk doorslapen. Zo'n 7 uren geslapen en 1x wakker.
Ik was zo energiek vandaag dat ik niet 1x gedut heb. Wel merk ik aan mijn hoofd dat ik niet veel kan hebben. Je hebt snel hoofdpijn door geluid. Anderzijds had ik verwacht dat ik sneller duizelig en draaierig was. Ik ging voor het eerst douchen na de operatie, wat heerlijk.
Visitie van een vriendin vond ik nog heel erg belastend. Dat geklets aan je oren vond ik vermoeiend. Maar na een half uurtje ging ze weer, vooraf afgesproken.
Vandaag ging de laptop in de middag aan op schaatsen. Heel voorzichtig en zachtjes.
Het eten wordt je steeds handiger in en ik moest vanmezelf ook eten ivm medicatie en het anders heel snel zwakker worden. Vandaag 1500 cal, YES!
De zwelling nam af, het koelen deed pijn. Ik heb vooral nog zwelling zitten rond mijn neus en mond. Op mn kaak heb ik zo consequent gekoeld dat daar bijna geen vocht zit.
Verder voelde ik me goed, geen pijn. Ik vergat zelfs in de avond mn zetpil 1000mg paracetamol. Ik nam deze alsnog later om de spiegel te behouden. Ik was om 22uur erg moe, wat wil je ook 3 dagen na de operatie zonder middagdutjes.

Dag 4:
Afgelopen nacht voor het eerst in bed geslapen. 1x wakker geweest door oorpijn maar mijn zetpil was allang uitgewerkt. Nadat deze weer werkte, viel ik weer in slaap.
Vanmorgen vertelde mij de weegschaal min 4,5 kg. Ben er erg van geschrokken maar ik eet goed en ga vooral zo door.
Ik eet:
ontbijt: griekse yoghurt/vla en roosvice laxo met sap aangemend met fantomalt 480 cal
2 flesjes nutridrink 600 cal
1 fruitsap met fantomalt 200 cal
verse soep uit de vriezer 100-300 cal
Tussendoor water om slijmvorming te voorkomen
Gisteren voor het eerst kuipje appelmoes gegeten. T was een geslurp maar lekker / een ander smaakje.
Vandaag ga ik fruitsmoothie proberen. Ik probeer elke dag meer te eten dan de dag ervoor. Want ik wil: Beter worden!

Ik denk overdag maar al te vaak hoe goed het allemaal gaat. Op paracetamol kom ik prima de dag door. Verder lig ik veel op de bank, beetje op mijn telfoon te internetten en te laptoppen. Ik vind het nog steeds verbazingwekkend. Toen ik mijn verstandskiezen had getrokken nam ik 4x daags 500mg ibuprofen en werd ik 's nachts wakker van heldse pijnen. Ook al had de kaakchirurg Kraaij dit vooraf gezegd: het ongemak van de zwelling is erger dan de pijn want die heb je niet. En het is echt waar!

Vervolg dag 4:
Helaas een dag met weinig energie. Veel bankhangen. Gelukkig 1500cal kunnen eten. Slappe pap had k binnen 10min op en vult je maag enorm (gewoon koolhydratrn). Met een lepel voor je mond en slurpen maar. Ook ben ik vandaag overgestapt van 4*1000mg paracetamol in zetpilvorm naar 3*daags 1000mg paracetamol. Zetpillen icm antibiotica zorgde ervoor dat m'n darmen overuren maakten en k t elke dag wel n x in m'n broek deed. Zonder zetpil gaat t veel beter en heb k geen ongelukjes meer. Vandaag heb k meerdere keren uit een glas gedronken zonder rietje. Ik heb muv mijn kin overal gevoel in, wel minder dan normaal. T eten gaat op deze manier makkelijker en dus sneller. Ook niet meer gekoeld. Ik heb vooral nog zwelling zitten rondom m'n neus. Andere kaaklijn is al goed zichtbaar.

Dag 5:
Een prima dag. Je wordt creatief met eten en met aanvulling van nutridrink en fantomalt (1800-2000cal) heb ik genoeg energie om rond te scharrelen in huis en een praatje te maken met de buren. Wel op tijd pauze nemen, alles stap voor stap want je bent sneller moe. K voel me per dag beter worden: meer energie, t eten gaat sneller, je eet meer, meer gevoel in gezicht etc. Ook het tandenpoetsen ben ik mee begonnen. Ik was bang dat het pijn zou doen.... t was verfrissend en ontzettend lekker. Dus dit ga ik weer volop doen.
Deze dag kwam ik de dag door op 2x 500 mg paracetamol. Heb geen pijn. Alleen af en toe oorpijn als ik te laag lig, te veel druk op de oren. Op de bank liggen heb ik een rugsteun voor. Echt super ideaal. Tijdens mijn rustmomentje op de dag ga ik vaak even met mijn benen languit op de bank. Ik merk dan dat de druk in mijn hoofd minder wordt.

Dag 6:
Controle ortho, daar heb ik naar uitgekeken. Als alles goed is komen er andere elastieken in én mogen die uit met het eten. Orthodontist was super enthousiast. Hij vond dat ik er goed uit zag en maar weinig zwelling had. Hij vroeg hoe alles gegaan was en wat ik er van vond. Ik vertelde dat het me enorm meegevallen was en de functionaliteit van mijn mond bij het wakker worden op de uitslaapkamer gelijk voelbaar was. Hij vond mijn gezicht behoorlijk anders maar positief: absoluut in de juiste proporties. Hij heeft wat voeltestjes gedaan en vond het bijzonder hoeveel gevoel ik zo kort na de operatie in mijn gezicht had. Hij zei met een flink volume: 'Yes, dit is mooi.' Zijn gezicht straalde.... Volgens mij ook een ontlading van hem.... Volgens mijn vriend wordt ik maar een 'mooi project', heel lief bedoeld. Mijn vriend is nooit meegegaan naar al mijn consulten. De afgelopen week heeft hij mij in alles bijgestaan. Hij ervaart nu wat ik al langer tijdens dit traject doorsta. Hij is super trots op me en steunt me 150%.
Mijn kin is erg doof, de rest van het gezicht voel ik alles, alleen voelt het een beetje anders. Helaas wilde de ortho nog niet overgaan op andere elastieken..... k was enorm teleurgesteld... maar hij vertelde dat het simpelweg nog te kort dag is. Ik heb gehuild, want alles gaat goed en dan wil je een stap verder. Maar thuis aangekomen zette ik het van me af door in de keuken een lekkere warme maaltijd te maken:
100 gram aardappelen met 150 gram appel: of te wel hete bliksem. Pap slurpen lukt ook goed, hete bliksem ook. Kwestie van puddinglepel voor je tanden en slurpen maar.
Daarna uitgelekte yoghurt met slagroom, maakt een totaal van 600cal.
K besefte mij vandaag dat ik vorige week rond dit tijdstip me enorm druk maakte over van alles en ik nu totaal anders thuis zit dan ik uberhaupt had verwacht. Ik had verwacht dat ik een groter hamsterhoofd zou hebben, veel meer pijn, totaal geen energie en slechter kon eten.
Alles gaat gewoon per dag een stapje beter. Morgen controle kaakchirurg en van de ortho moet ik zeggen dat de kaakchirurgen echt fantastisch werk hebben gedaan. Eigenlijk ben ik nog steeds ontroerd hoe moeilijk het traject in het begin was, hoe lang het heeft geduurd en de hoeveelheid twijfels die er waren. Nu na 1 operatie alle negatieve emoties weg zijn, mijn mond normaal dicht kan én ik ontspannen door mijn neus kan ademen, het herstel super verloopt en ik helemaal tevreden ben mezelf. Ik heb echt schijt aan de hele wereld wat ze allemaal van me vinden!!! Ik lach de hele dag, ondanks mijn hechtingen die ik per dag meer ga voelen omdat het gevoel terug komt.
De afgelopen maanden was ik flink gegroeid, mede veroorzaakt door een traagwerkende schildklier maar ik heb ook veel stress gehad over de operatie. De kaakchirurgen hebben me altijd verteld dat ze mijn probleem gaan oplossen en er iets 'moois' van proberen te maken maar niets gaven ze zwart op wit. Ik ben een controlefreak. Ik wilde weten waarvoor ik zou kiezen als ik een operatie zou doen... de vraag was ook nog, de onderkaak? bovenkaak? kin? K wilde geen verbouwd gezicht...maar uiteindelijk liet ik de controle los... want ik was dit traject ingegaan, er was geen weg terug én ik zou volgens de ortho en kaakchirurgen alleen maar 'mooier' worden. Dat dit nu lukt is ongelooflijk fantastisch!
Ik vind het fijn om dit van me af te schrijven en is een herinnering voor later. Ook hoop ik dat anderen die een vergelijkbaar traject in gaan/ of zijn gegaan, steun zullen vinden in de ervaringen die ik hier schrijf.
Helaas lukt het posten van de foto's nog niet maar dat gaat komen.

Dag 7: Bijna een week later....
De woorden ongelooflijk en bizar heb ik de afgelopen week veelvuldig genoemd en ook vandaag zal dat opnieuw gebeuren.
7 dagen geleden moest ik rond dit tijdstip nog geopereerd worden, en had ik niet kunnen denken dat ik mij vandaag zo fantastisch zou voelen. Ik heb vaak voor de operatie getwijfeld of het hele traject het wel waard zou zijn én of alles wel zou gaan lukken. Vandaag, 7 dagen na de operatie ben ik gewoon een ander mens. Een mens zonder twijfel, onzekerheid en onwijs trots op mezelf dat ik het 'gewoon' gedaan heb. Ook heb ik na de operatie geen enkele seconde getwijfeld over het resultaat want, immers, voelde ik de functionaliteit van mijn mond en als kers op de taart: k had een mooier gezicht, passend bij mijn eigen ik.
Even een aantal feitjes:
Vanaf dag 6 heb ik geen enkele paracetamol meer geslikt en ook de kuur antibiotica is op;
Slaap ik zo'n 7-8 uur in de nacht, zonder wakker te worden;
Ben ik flink aan het minderen met dieetvoeding (2flesjes nutridrink en 15 schepjes Fantomalt naar 1 flesje en 5 schepjes), ik kan de nodige calorieën steeds meer aanvullen door gewone voeding doordat ik creatiever ben (voeding op de lepel en slurpen maar), graag in de keuken sta en sneller kan eten. Wat ik nooit genoemd heb is dat je in het begin weinig honger hebt en alles je veel moeite kost. Ik heb mezelf gedwongen om te eten. Ik telde per dag de calorieën. En je maag moet wennen aan eten en je dit dus moet opbouwen. Niet alleen het opbouwen van de hoeveelheid maar ook wat je eet;
Afgelopen week ben ik maar 5 kilo afgevallen en dat terwijl ik een verhoogd bmi heb;
Overdag rust ik bijna niet meer. Misschien 1x 30 minuten, overdag slapen is vanaf dag 5 niet meer aan de orde. Ik denk dat ik binnenkort overdag een kleine wandeling ga maken omdat ik anders in de avond niet kan slapen;
Poets en spoel ik mijn tanden 3x per dag;
Bij lager liggen voel ik druk op de kaken en oren. In bed dus de rugsteun gebruiken of 3 kussens. 3 kussens is fijner en slaap daardoor beetje op mijn zij. Al wordt ik later dan wel weer wakker met druk op mijn kaken/oren maar dan ga ik anders liggen en zakt het weg;
Ik per dag meer tintelingen in mijn lippen/wangen voel en krijg beetje bij beetje meer gevoel terug;
De afgelopen dagen kan ik beetje bij beetje meer geluid aan mijn hoofd verdragen. En luister af en toe een muziekje. Maak een praatje met de buren. Een aantal dagen geleden stuurde ik het liefst mijn vriend naar zijn werk en sloot ik me thuis op: lekker rustig en stil;
Mijn neus stopt met lopen... k had afgelopen dagen een enorme snotneus.. Knap irritant als je niet mag snuiten/proesten/blazen etc. Maar dit beetje gedaan... ik kon het niet voorkomen omdat ik paar keer ging niezen, of met wattenstaafjes mn neus schoongemaakt. Geen enkele bloedneus gehad of bloedresten tegen gekomen. En t ademen gaat daardoor makkelijker;
Ik heb minimale zwelling. Mijn kaaklijn is al goed zichtbaar en voelbaar. Mn nek vertoont een aantal gele plekken maar dat valt mee met sommige foto's die je op het internet kunt vinden;
Ook nog heel handig om te weten. Normaal drinken gaat sneller dan met een rietje en een doos tissues naast je tijdens het eten is nodig. Maar je went er snel aan.

Vanmiddag op naar de kaakchirurg. Ik heb er onwijs veel zin in. Vind het ook fijn om er even uit te zijn.

Vervolg dag 7:
De kaakchirurg vond mij er goed uit zien. Wel wat blauwe inmiddels gele plekken, maar de zwelling viel mee. Hij was op de hoogte dat de orthodontist ook tevreden was. De elastieken mochten eruit. Ik vroeg of de ortho dat goed zou vinden. Heijnsbroek vertelde dat ze beide tevreden zijn en er geen enkele reden is om strakke elastieken te dragen. Ik kan met losse elastieken mijn tanden aan de binnenkant poetsen, mn kaken laten bewegen en verdere stijfheid voorkomen. Ik was overrompeld maar wist gelijk wat ik vanavond zou gaan eten: macaroni carbonara. Voedingsadvies normaal zacht voedsel.
We hebben nog wat bijgekletst hoe alles de afgelopen week verlopen was. En dat alles meegevallen is en het elke dag een stapje beter gaat.
Na het ziekenhuisbezoek was ik helemaal gebroken maar na een douche knapte ik op. In de avond at ik macaroni carbonara. Het was vooral proeven en slikken. Het kauwen voelde ik niet zo goed omdat mijn gevoel gedeeltelijk er niet is. Waar ik me vooral over verbaasd heb is dat je hand-mond coördinatie anders is en moet wennen. Ik stak wel eens met mijn lepel naast mijn mond ;-) In de avond viel ik als een blok in slaap.

Dag 8:
Ik heb de nacht als een blok geslapen en ook in de middag kon ik mijn ogen niet openhouden. Je ervaart dat een ziekenhuisbezoek een grote impact heeft. Je lichaam kan nog niet veel hebben. Na afloop had ik ook flinke hoofdpijn. In de avond was het zacht weer buiten. Een korte wandeling van 20 minuten was heerlijk. Het voelt bevrijd om de strakke elastieken niet meer te hoeven dragen. Het tandenpoetsen gaat redelijk en het eten op deze manier steeds een beetje beter.
Ik at vandaag:
ontbijt: griekse yoghurt, vla, roosvise en lijnzaad
tussendoor: sapje
lunch: pap met fantomalt
tussendoor: fruitsmoothie en uitgelekte yoghurt met slagroom
avond: macaroni carbonara
tussendoor: kuipje appelmoes
Net voor bedtijd, tijdens het tandenpoetsen, had ik het gevoel dat ik moest flauwvallen. Ik kon op tijd gaan zitten en kon erger voorkomen. Toch een signaal dat je heel kwetsbaar bent. Ik baalde flink maar ben snel mijn bed ingedoken en heb niet te veel nagedacht over hoe en wat.

Dag 9:
Vandaag veel meer energie. Het middagdutje van gisteren had ik echt nodig. Ik merk dat ik elke dag meer aan mijn hoofd kan hebben en de druk in mijn hoofd afneemt. Ik ben de hele dag aan het muziek luisteren en scharrel rond in huis. Het douchen gaat sneller, even de was, even dit opruimen. Alles stap voor stap. Vanmorgen stond ik op en had zin om iets te doen. Ben toen naar de buurtsuper gelopen (totaal 1,4 km) om vissticks op te halen die ik vanavond kan eten met aardappelen, spinazie ala creme. Het eten is elke dag een feestje. Ik ben niet bezig met wat ik niet mag eten maar wat ik juist wél mag eten. Ik hunker dan ook niet naar patat of ongezonde/vette toetjes/gebakjes. Dat laatste heb ik de afgelopen maanden veel te veel gegeten. Mijn lichaamsgewicht wordt elke dag een beetje minder, de eerste 5 dagen ging het heel snel, nu heb ik het goed onder controle. Elke dag min 200 gram. En aangezien ik van een bmi van 28,4 kom is een beetje op juiste wijze afvallen prima. Ik voel me ook rustig van binnen. De afgelopen maanden had ik een opgefokt, gestrest gevoel en at veel slechte dingen als tussendoortje, naast mijn wél gezonde maaltijden.
Mijn gevoel in mijn gezicht is nog redelijk verdoofd maar voel bijna alles muv mijn kin. Dit kan wel een tijdje duren. Ik merk dat ik de hechtingen meer voel, dus het gevoel komt iets terug. Ook mijn lippen worden soepeler. Smeer elke dag flink met vasaline. De zwelling verandert je gezicht elke dag. En mijn tanden en kiezen hebben nog nooit zo makkelijk op elkaar gezeten, voelt nog steeds zo bijzonder.

Dag 10:
Elke dag zijn er hoogtepunten. Zo word k snachts niet meer wakker omdat k verkeerd op mn kaken lig en dat dus pijnlijk wordt. Inmiddels ben k van 3 naar 2 kussens gegaan en dat slaapt toch veel beter. Ik ben zo dankbaar dat je smorgens wakker wordt en je hebt lekker geslapen. Vandaag at ik m'n 2de witte bolletje met file American. Kleine stukjes, beetje kauwen en doorslikken maar. Gisteren had k hiervoor 35min nodig, vandaag 20min.
Ook t tandenpoetsen gaat beter... K kan overal weer bij en zelfs t flossen lukt, al gaan de achterste kiezen moeizaam. En na minimaal een week niet tot slecht poetsen is ook dit een hoogtepunt.
In de avond at k rode bietjes met ui, appel en aardappelen. En een heel zacht gebakken Vega snitzel. Zo lang t maar zacht is en in kleine hapjes m'n mond ingaat dan gaat t prima. Meestal warm ik m'n eten halverwege op want na 45min eten zit er geen warmte meer aan ;-)
Aan autorijden heb k t grootste hekel. Ik wordt zeeziek in mijn hoofd, druk neemt toe en krijg hoofdpijn. Vanavond bij goede vrienden op visite geweest en dat ging goed. Qua gesprekken en muziek op de achtergrond kan m'n hoofd steeds meer aan. Dat is n groot verschil met 5dgn geleden toen wilde ik alleen maar absolute rust om mij heen.
En dan m'n neus... Elke dag maak k selfies. Iets wat voor m'n operatie sporadies gebeurde. De kaakoperatie doet zoveel meer met je dan alleen de functionaliteit en uiterlijk verbeteren maar ook je zelfbeeld. M'n neus is na de operatie veranderd. Dit is nooit gespreksonderwerp geweest maar vandaag maakte k mij er druk om. Hij staat nl scheef en k heb nu een wipneus. Iets wat ik liever niet heb maar zoals m'n vriend zegt' je gebit, kaaklijn,kin en lippen zijn zoveel mooier'. Deze uitspraak kan ik me niet in berusten. Zelfs mn neusschotje zit anders dan voorheen. Er zit veel zwelling in en rondom m'n neus en lippen. Zoals vrienden zeggen een flink mislukte en teveel ingespoten botox, dat is precies zoals t is. Misschien loop ik vooruit op zaken maar mocht m'n neus na alle zwelling niet bijtrekken dan is dit gespreksonderwerp voor t eerst volgende bezoekje aan de kaakchirurg. Soms heb k t gevoel dat k niet zo moet miepen, we zijn pas dag 10 na een dubbele kaakoperatie en kin correctie. Vrienden en buren begrijpen er niets van hoe k rondloop. Alle lichte huishoudelijke dingen die k alweer doe en k denk dat k m'n ortho gelijk moet geven dat k na 2-3weken wel weer aan t werk wil. Ik ben sociotherapeut dus moet weer volledig fit zijn om aan de slag te kunnen maar met m'n baas afgesproken dat k m'n werk kan opbouwen door administratief werk te doen. Vandaag 20min met m'n vader gebeld zonder problemen. Ook t praten gaat elke dag beter.
Tijdens t tandenpoetsen zag ik een hechting los liggen... Gisteren gebeurde dit ook. De tijd gaat gewoon ontzettend snel!
Elke dag wordt de zwelling minder en m'n lach letterlijk en figuurlijk groter. Steeds meer tand is zichtbaar, alles is zo anders maar super mooi. K kan er nog maar moeilijk aanwennen dat de operatie zo verschil maakt en k vraag me dan ook af, waarom k t niet tien jaar eerder heb gedaan! Want dan had k mij tien jaar minder hoeven schamen voor m'n gebit en tien jaar langer kunnen lachen om dit verbluffende resultaat. Ik heb een heel goed gebit volgens de medici dus ik ga dubbeldik genieten vh resultaat, wat inmiddels begonnen is ;-)

Dag 11:
En vandaag kon ik dus voelen dat ik gisteravond even een aantal uurtjes op visite was geweest. In de middag viel ik als een blok in slaap.... en gelukkig maakte mn vriend mij na 2 uren wakker, anders had ik de hele middag geslapen. Ik had niet het gevoel, toen ik op visite was, dat ik mijn grens overging. En ik denk maar zo, als je slaap nodig hebt, dan moet je gaan slapen. In de avond maakte ik een korte wandeling in het park. Zo genieten! En ook het eten is genieten. Je zal je verbazen wat je allemaal kan eten, als het maar zacht voedsel is. Geen stokbrood of broodkorsten maar genoeg andere lekkere en gezonde dingen.

Dag 12:
De dagen gaan op en neer. Vandaag een dag vol energie. Veel in huis gedaan. Een poetsdoek door de wc, keuken en badkamer. En de wasmachine draaide ook. Ik merk dat ik minder moe ben en makkelijker 'door' kan gaan. Mijn eetpatroon is redelijk normaal te noemen:
ontbijt: pap
tussendoor: fruitsapje
lunch: soepje met 1 wit bolletje met file american of een bakje met ragou
tussendoor: verse fruitsmoothie
avond: pasta met italiaanse saus
In de avond kreeg ik telefoon van mijn werk. Mn manager was blij verrast dat het zo goed ging en vroeg wanneer ik langs kwam. Hierop had ik geen antwoord want dat wist ik niet. Ik heb gezegd 'Ik leef van dag tot dag en nu gaat het goed en zo moet ik het houden.' Ze zou volgende week wel weer bellen. Toen ik veel jonger was ging ik regelmatig over mn eigen grens en dat wil ik niet meer. Dus ik doe het rustig aan.

Dag 13:
Vandaag is het weer een feestje. Controle orthodontist. Ik had van mijn schoonzus nieuwe mascara gekregen, die ik maar even uitprobeerde. Ik voelde me helemaal geweldig! Zo'n mooi resultaat binnen 14 dagen na de operatie. De assistent vroeg hoe lang geleden ik geopereerd was waarop ik antwoordde 'bijna 14 dagen'. Ze vond dat ik er ontzettend mooi uitzag en pakte gelijk een 'voorfoto' erbij. Zij zag heel veel verschil en ze was ontzettend belangstellend. Ze vroeg hoe ik het ervaren had, hoeveel pijn ik had gehad en wat ik van het resultaat vond. Ik vertelde eerlijk dat ik 'onbewust' de afgelopen maanden veel stress had gehad en dat vond ze begrijpelijk. De operatie en het herstel vind ik meevallen en eigenlijk voel ik mij bevrijd. Mn lichaam is nu ontspannen, ik ben tevreden en helemaal gelukkig. Assistent dacht dat mn 'wipneus' ook nog door de zwelling kwam.... (wordt vervolgd).
De orthodontist vroeg hoe het met me ging en wanneer ik naar de kaakchirurg was geweest. Heel goed en vorige week woensdag ben ik bij de kaakchirurg geweest, antwoordde ik. Hij vertelde mij, met een ongelooflijk bigsmile op zijn gezicht 'Ik heb hem nog een smsje gedaan, hoe goed hij zijn werk gedaan heeft en hoe mooi het geworden is.' Verder vertelde hij dat ik precies in deze behandelstoel, een hele tijd geleden, op gezamenlijk spreekuur was geweest en de welbekende discussie gevoerd werd. De discussie: wel of niet beide kaken. En zei de ortho 'Ik ben heel blij dat we voor beide zijn gegaan want je ziet wat dit oplevert.' Waarop ik nog even aanvulde.... 'had het qua herstel veel uitgemaakt? 1 of 2 kaken? De orthodontist vond van niet. Hij vroeg of ik al gevraagd was om op de website van de kaakchirurg te komen. Dit was niet het geval, maar de ortho zei 'Deze vraag zal dan nog wel komen.' Ik reageerde verder niet maar besefte wel dat dit voor hen dus echt een 'mega project moet zijn' en ik gewoon 'gelukt' ben. En mocht ik een voorbeeld voor anderen kunnen zijn, dan zal ik dat met veel plezier doen.
De ortho zorgde voor andere elastieken die ik 24uur per dag moet dragen. Dit om de onderkaak niet weg te laten zakken. Ik voelde gelijk spanning op mijn onderkaak. Over 4 weken gaan ze de elastieken en draden eruit halen en dan komt er een plan hoe verder. Volgens de orthodontist ben ik nog niet klaar. Waarop ik reageerde met 'Ik vind het meer dan waard om door te gaan tot dat de puntjes op de i zijn gezet, die paar maanden meer of minder heb ik er dik voor over.' Ik zit natuurlijk in dit proces en als het af is, gaat de beugel er pas uit. Het is nu een grote stap dat de operatie achter de rug is, en dat voelt heel fijn.
Mijn lach is niet meer van mijn gezicht te krijgen en ik ben ontzettend blij!!!
Ik ging voor het eerst alleen op pad en na bezoekje ortho haalde ik een aantal boodschapjes. Wel wennen al die drukte aan je hoofd maar anderzijds fijn om te weten dat ik niet aan het werk moet en officieel 6 weken ziek ben. Op deze manier doe ik elke dag een stapje voorwaarts.

Dag 14:
Afgelopen nacht wel 5 keer wakker geworden. De elastieken geven flinke druk op mijn kaken en dat is gevoelig. Ondanks het vele wakker zijn heb ik nog redelijk kunnen slapen.
Vandaag een actief dagje. Fijn om alleen op pad te kunnen. Zo maakte ik een wandeling naar het dichtstbijzijnde winkelcentrum, totaal 4km. K vind het fijn om buiten te zijn, in de frisse lucht en ik merk dat mn hoofd er aan begint te wennen. Eenmaal thuis is de rust ook heel fijn. Ik ben iemand die moeilijk stil kan zitten en graag in de keuken mag staan. Activiteiten ondernemen gaat steeds beter omdat mijn lichaam het makkelijker volhoudt. Al moet ik niet denken aan werk, al dat nadenken is voor me veel te vermoeiend!
Het eten gaat sneller en makkelijker. Ik zit bijna alweer in mijn oude ritmes. Mijn gezicht is nog een beetje gezwollen. Het valt me tegen dat mn gevoel heel langzaam terug komt. Ik had verwacht dat dit sneller zou gaan. Ik heb nl nog het gevoel dat ik hele dikke lippen en wangen heb. Mogelijk voelen mijn lippen en wangen anders omdat met name op die plekken nog zwelling zit. Ondertussen ben ik het huis aan het opruimen: mondspoeling is op en de rugsteun is niet meer nodig. Ik merk dat ik overdag ook bezig moet zijn omdat de dagen anders veel te lang duren. Bezig zijn zorgt ervoor dat mijn lichaam 'moe' is en in de avond kan ik dan goed slapen.

Dag 15-18:
De dagen beginnen op elkaar te lijken vandaar dat ik niet elke dag meer ga schrijven. Ik zal de hoogtepunten omschrijven en een aantal puntjes die me tegen vallen.
Vooral mijn linkerkaak heb ik af en toe last, n drukkende pijn wat ook oorpijn veroorzaakt. Wat helpt is niet te veel praten en niet op mijn linkerkaak slapen.
Het oppakken van mijn dagelijks leventje valt me erg tegen. Elke dag kan ik wel een stapje maken: bv beweeg nu elke dag 30-60 minuten maar aan het einde van de dag ben ik kapot. Ik doe verder wat lichte huishoudelijke dingen en 1x per 2 dagen ben ik 1-2 uren buiten de deur (bv boodschappen). Mogelijk komt het van de narcose maar daarnaast heb ik ook een traagwerkende schildklier en hypersomnie, t woord 'moe' dat hoort ook bij mij. Het woord 'geduld' komt om de hoek kijken. Ik zal herstellen maar hoeveel tijd ik daarvoor nodig heb weet ik niet. De eerste 10 dagen ging super snel en bovenverwachting, en nu stagneert het een beetje en dan valt het wat tegen. Maar 'geduld' zal nodig zijn en ik moet vooral niet te snel willen. Tijdens het praten heb ik snel last van een droge mond... ook 'n beetje vervelend.
De verdere hoogtepunten:
Mijn eten gaat goed.
Ontbijt: brintapap of vlaflip met lijnzaad
Tussendoor: fruitsmoothie
Lunch: soep van verse groente met een broodje (gescheurd in stukjes gaat prima)
Tussendoor: 12-24 maanden liga, smelt op je tong
Avond eten: macarani/rijst goed doorgekookt, groente in kleine stukjes/ aardappelen met wortel, bloemkool, broccoli, bietjes en vlees: vis (zalm, vissticks), gehakt, zachte snitzel of vega snitzel.
T bewegen lukt beter. Kan intensiever en wat langer. Mijn hoofd reageert positief, minder hoofdpijn en minder druk in mijn hoofd. Zwelling is nu minimaal. Nog wat dikke wangetjes (gedeelte tussen neus en ogen). Soms voelt het nog dat ik hele dikke lippen heb maar in werkelijkheid zijn mijn lippen weer redelijk normaal. Het gevoel in mijn gezicht is meer dan na de operatie, maar dit gaat langzaam.
Het slapen in bed gaat goed. Ik slaap inmiddels met 1 kussen.

Hallo allen,

Eindelijk is het me gelukt om foto's van de afgelopen 14 dagen te uploaden. En beloof me.... niet alleen kijken maar ook reageren wat jullie van het resultaat vinden (eerlijke meningen worden op prijs gesteld).
Zelf vind ik mijn lach op dag 13 het minst mooie. Mijn gezicht lijkt scheef maar dat komt omdat de zwelling in mijn ene wang meer is dan het andere. Dus.... nog een beetje geduld voor het echte resultaat.

Dag 19-22:
De dagen beginnen op elkaar te lijken. De afgelopen dagen lukte het me om zonder hoofdpijn de dagen door te komen. Met het eten ben ik aan het experimenteren bv een stukje augurk bijten en daarna kauwen. T kost tijd maar het lukt wel. Afgelopen dagen ook elke dag minimaal 30 minuten gefietst of gewandeld. Ivm mijn hypersomnie gebruik ik nu mijn gebruikelijke dosering ritalin weer. Ik merkte dat ik slaperig overdag was, ging inkakken, veel dromerig gedrag. Dit verloopt met de ritalin prima. K kan dan helderder denken en kan mijn dagen actiever invullen. Mijn collega's willen op 2 maart langs komen voor ziekenbezoek. K moet er wel om lachen... voel me totaal niet ziek en stap voor stap pak ik mijn gewone ritme weer op. Mijn ZW-periode voelt een beetje als verlengde vakantie.

Gisteren dag 22: 3 weken en 1 dag na de operatie mocht ik voor controle naar de kaakchirurg Heijnsbroek. De autorit er naar toe zat ik even in een emotionele achtbaan. Alle gevoelens en emoties die ik de afgelopen jaren heb moeten doorstaan om dit zover te schoppen kwamen boven, ook de blijdschap/geluk met het uiteindelijke resultaat en ook de dankbaarheid. Ja, en ik ben onwijs trots op mezelf! Eenmaal bij Heijnsbroek gearriveerd waren de tranen opgedroogd en hebben we samen alle afdrukken en foto's bekeken. Hij vond het fijn om te horen dat ik zo tevreden ben met het resultaat. Al die verschillen op de foto's en afdrukken is onwijs. Zo bizar,.... nog steeds.
Ook wilde Heijnsbroek weten hoe het ging. Ja, eigenlijk goed. Zwelling, beetje bolle wangetjes nog maar minimale zwelling. Hij vond de zwelling goed afgezwakt, want de laatste keer dat hij mij gezien had was 2 weken terug. Ook het eten ging goed. Heijnsbroek vertelde mij dat ik moet oefenen met zachte dingen bijten. Dit durf ik nog niet zo goed. Ook wilde hij in mijn mond kijken. De stand van de kaken was mooi, hechtingen allemaal verdwenen, tandvlees mooi roze. Ja beter kon niet. Ook het gevoel vroeg hij na. Hij vertelde dat de zenuwen onder de ogen naar beneden gekneust zijn. Dit herkende ik goed. Mijn linkerwang heb ik veel gevoel en rechts voel ik het gelijk onder mijn oog doof. Herstel van het gevoel van het tandvlees kan nog een hele tijd duren. Maar mijn kin heb ik meer gevoel in dan een tijd terug. Voel kou en warmte goed aan mijn lippen. Heijnsbroek was tevreden.
Heijnsbroek stelt je zo op je gemak. Hij communiceert met humor maar in gebruikelijk normaal nederlands. Ik krijg het gevoel dat hij niet 'dokter' is en 10 treden hoger dan je staat maar dat je heerlijk met het hem kan theeleuten. We spraken nog over alle horrorverhalen die vooral veel op internet te lezen zijn. Ik kan me er niets bij voorstellen. Heijnsbroek vond het fijn om positieve verhalen te horen en van hem mag ik dit delen met zoveel mogelijk anderen, want volgens hem is het beeld wat veel mensen van een kaakoparatie hebben niet reëel. Bv het eten, k denk geen moment aan wat ik niet mag eten want er is genoeg wat ik wel kan eten. De lange weg naar vergoeding van de operatie kwam ter sprake. En ook hij schrok er van hoe grote lijdensweg het voor mij geweest is... maar dit laat ik achter mij. Het lange, onzekere traject en dat k me 10 kilo lichter voel dat alles achter me ligt en ik volop kan genieten van het resultaat. In het Gelre werken ze nauw samen met de meest gespecialiseerde kaakchirugen van Nederland, het Radboud. Voorspellingen doen hoe je gezicht er uit komt te zien wordt in de toekomst mogelijk. Ik denk dat dit heel belangrijk is. Ik heb zoveel stress gehad omdat ik niet wist hoe mijn gezicht eruit kwam te zien, mooier, maar hoe?
De neus. Ik vertelde Heijnsbroek dat ik vind dat mijn neus er anders uitziet en dat ik niet verwacht had dat dat zou kunnen. Heijnsbroek reageerde in eerste instantie dat hij het niet zag. Ik voelde een beetje afstand van zijn kant. Ik benoemde dat ik vind dat mijn puntje van mijn neus nu omhoog staat, dit was eerder niet zo. Hij grapte dat mijn neus wel gecorrigeerd kon worden waarop ik antwoordde dat ik daar niet echt op zit te wachten. We bekeken de foto's en vooral op de rontgenfoto, vooraanzicht, kon je goed ziet dat mn neusschot bol staat, dit was eerder niet zo. Ik had dit thuis goed voorbereid!!! Heijnsbroek vertelde dat als ze de bovenkaak moeten verplaatsten ze een inkeping moeten maken zodat de neus er weer tussen past. Ik denk zelf dat de neus in de verdrukking staat, dit heb ik niet gezegd. Ik merk wel dat de neusloop moeizaam gaat, want aan 1 kant heb ik bijna geen doorgang. Mocht dit problemen opleveren dan kon Heijnsbroek mij doorverwijzen naar de KNO- arts. Volgens Heijnsbroek is het nog te vroeg om conclusies te trekken want de zwelling is nog niet allemaal weg. Ik vond het fijn dat ik het bespreekbaar had gemaakt en het gaf me rust dat ik het had aangegeven. Volgende keer, controle bij 6weken, hebben we het erover hoe het dan is. Ik kan nu met een goed gevoel thuis zitten genieten van mijn mooie kaaklijn, sluiting mond en prachtige kin en niet malen over mijn neus (dit is gespreksonderwerp en dat zal ook goed komen).

K raak er niet over uitgesproken. Heijnsbroek had vooraf gezegd dat mensen naar me zullen kijken 'er is wat anders, maar wat?' Dit is in werkelijkheid ook zo. Mensen die dichtbij je staan reageren gelijk van 'Owh wat een ander gezicht, wat mooi, prachtig kin, mooi in verhouding.' Mensen die je 'kennen' bekijken je meerdere malen.... denken na... weten het niet. En ik maar lachen! Gewoon prachtig!

Bedankt voor al je berichten, ik lees ze steeds en leef met je mee. En het resultaat is echt FANTASTISCH!!!! En het wordt met de dag mooier!
Ik wens je nog een heel voorspoedig herstel. Doe het maar rustig aan. En vanaf nu kan het alleen nog maar beter worden.
Groetjes van A

Leuk dat je gereageerd hebt ;-) Ik zal niet elke dag meer schrijven maar wel enkele keren per week. Ik vind het zelf ook veel te leuk om dit traject in beeld en woord vast te leggen.
Hou me op de hoogte van jouw traject! Heel veel succes!!!

Liefs

Het leven gaat gewoon door en ik heb weinig te melden.
Qua zwelling heb ik het idee dat ik nog steeds dikkere wangen heb maar de laatste restjes zwelling kan even duren. Ik kan bv ook niet normaal lachen, dan heb ik een scheve lach!
Mijn tanden zijn erg gevoelig en af en toe bijt ik tijdens het eten op mijn lip. Mijn volledige gevoel terug krijgen zal nog even duren maar t is al een stuk beter dan na de operatie. Af en toe krijg ik van die pijnsteken, ff tandenbijten.... De operatie is een aanslag op mijn lijf geweest maar ik merk dat ik elke week een stuk fitter wordt. K fiets of wandel nog elke dag en eet gezond. Af en toe een nieuw receptje uitproberen.
T resultaat van de operatie wen je snel aan en voelt gewoner. En als je dan iemand tegenkomt die je een tijd niet gezien heeft die reageert dan met 'Owh wat mooi!'
Ik heb nog 2 weken ziektewet. Ik neem het er lekker van. Met n aantal collegas heb ik via de app contact maar mn leidinggevende heeft nog maar 1x gebeld. Ik heb ook geen zin om steeds alles opnieuw uit te leggen. Veel mensen denken dat ik nl nog steeds op nutridrink leef.... pfff daar wordt ik zo moe van. Het afgelopen half jaar is er op werkgebied veel gebeurt en achteraf gezien ben ik erg over mijn eigen grenzen gegaan. Dus.... ik vind het fijn om nu het rustig aan te doen en goed te herstellen van de operatie. Gewoon een bredere basis creëren. Echt last ondervind ik niet van mijn kaken. Wel zijn ze in de avond gevoelig en ben ik blij dat de dag voorbij is. Ik heb geen idee hoeveel ik zou kunnen praten want ik ben nu hele dagen alleen thuis, dus praat minimaal. De elastieken zorgen ervoor dat er continue spanning op de kaak staat maar over een paar weken zal dat ook minder zijn.
Foto volgt nog.

De afgelopen weken soms een stap naar voren of soms 2 stappen terug.
Het besef hoe groot de impact is op mijn lijf ondervind ik dagelijks. Dit heeft voor een groot gedeelte te maken mijn traagwerkende schildklier en hypersomnie. Af en toe zijn het van die momenten dat je er helemaal klaar mee bent. En dat je wakker wordt en voelt.... óh ja, het gevoel in mijn gezicht is nog steeds t zelfde.
Over het algemeen gaat het best goed. Ik voel me fit, kan veel eten, t gezicht voelt beetje bij beetje weer als de oude, het resultaat is en blijft verbluffend.
Omdat ik bijna op 6 weken zit controle kaakchirurg gehad. Alles ziet er geweldig uit. Hij is helemaal tevreden. In je gezicht is alles gevoelig en alles voel je heel snel overdreven. En dat zorgt ervoor dat je niet altijd even positief kan blijven.... pffff. Het is een kwestie van tijd... en geduld past niet goed bij me.... lastig! Maar heb nog een beetje zwelling in mijn wangen en dat is het enige. Kaakchirurg stelde voor om in September bij de halfjaarlijkse controle te bepalen wanneer de plaatjes eruit gehaald worden. Ik sloeg compleet dicht. Want ik was in de veronderstelling dat de plaatjes mn leven lang konden blijven zitten. T sloeg in als een bom..... De gedachte dat ik kon nabeugelen en t dan klaar was vervloog. Dus mogelijk nog een operatie... en ik kon de kaakchirurg wel schieten, ik was er helemaal klaar mee!!!
Toen ik een dubbele armbreuk had en dit operatief rechtgezet moest worden heb ik veel last van het plaatwerk gehad. Na een jaar laten verwijderen ivm dat ik na het sporten steeds een dikke arm overhield..... samen met mn vriend zitten relativeren en besloten om zsm de plaatjes te laten verwijderen. Dit omdat de kaakchirurg aangeeft dat in 80% van de gevallen het gaat ontsteken. Als je het dan laat verwijderen je met herstel zit en met de ontsteking. Laat je de plaatjes jaren zitten en dan verwijderen dan is t volledig ingekapseld en is de operatie veel ingrijpender. Dus hoe sneller de plaatjes eruit, des te minder kans op een ontsteking, hoe kleiner het herstel en dus minder groot de impact op mn lijf.
In September tijdens de halfjaarlijkse controle zal ik bespreken wanneer de plaatjes eruit kunnen. Ook zal ik bespreken wat de mogelijkheden zijn om mn neus in mijn oude staat terug te krijgen. Nu ik dit besloten heb, geeft het me rust en ruimte om mn oude leven op te pakken en te genieten van het resultaat.
De 6 wekelijkse controle bij de orthodontist verliep voorspoedig. Orthodontist is super tevreden en gaat de komende maanden nog sleutelen. Hoe lang geen idee want dat heb ik niet gevraagd. De elastieken mag ik tijdelijk even niet dragen.... dit om mijn kaak rust te geven. Mn tanden en kiezen zijn overgevoelig en daarom heb ik een dunner draad, zowel boven als beneden en zijn de blokjes op mijn hoektanden herplakt, deze moeten nl nog wat zakken. De komende 4 weken rustig aan en das erg fijn. Want de afgelopen 6 weken waren hectisch genoeg.

De komende tijd ben ik toe om mijn oude leventje weer op te pakken. Aanstaande donderdag ga ik beginnen met werken, een tijdelijk andere functie. Ik ben toe 'om onderdeel van' te zijn. Ik heb geen idee hoe snel ik mijn uren kan opbouwen maar dat zie ik wel. De orthodontist die zie ik de komende tijd weer regelmatig en de kaakchirurg ziet mij in September. Het geeft me rust om de operatie en herstelweken achter me te laten. Momenteel moet ik dit loslaten door fysiek afstand te nemen (mn werk op te pakken/invulling van mijn dagen en minder te piekeren).
Het resultaat ben ik super tevreden mee en geniet ik volop van (af en toe foto's maken is fijn. je ziet dan steeds meer en meer het verschil/zwelling zakt) .... soms wil ik gewoon weer verder.... geen zin in al die stomme vragen van mensen/collega's/vrienden etc en alles weer uitleggen etc etc etc. De operatie om t plaatwerk te verwijderen dat heb ik inmiddels geïncasseerd en ik weet zeker dat mn neus ook wel goed komt.

Jullie zien me over een tijdje wel weer en ik ben natuurlijk altijd bereikbaar voor vragen (graag via pb).