Doodsbang voor de narcose, help me aub

Hoi Debbie,

Dat je een fobie hebt is heel erg, maar houd je vast aan alle mensen die dit al hebben ondergaan en er nog steeds zijn. Juist bij algehele narcose heb je een heel team tot je beschikking die alles voor je in de gaten houden, dus er kan werkelijk niets met je gebeuren.

Probeer je angsten los te laten. Het is al zo ontzettend moedig van je dat je de stap hebt genomen, dus meid kom op nog even doorzetten.
Je krijgt er weer een mooi en goed gebit voor terug en geloof me je eigen tanden zijn goud waard.

Het team wat je straks gaat helpen is er alleen voor jou en je zult zien, dat het achteraf allemaal reuze mee zal vallen. Dus doorzetten want kom je hier met positieve gedachten uit, dan zal voor jou weer een overwinning zijn en zal het de volgende keer een stuks makkelijker zijn.

Ga wel daarna elke keer gewoon naar de tandarts, die kan je gebit regelmatig controleren en wanneer er iets is, kun je het gewoon weer laten doen zoals je het nu doet. Misschien dat je je hierdoor wel gesterkt voelt om elke keer weer een stapje verder te gaan.

Dus kom op meid, ga ervoor en sterkte.

Groetjes Lianne

Ik heb nooit een narcose gehad voor tandheelkundige behandelingen maar ben wel twee keer aan mijn oog geopereerd waarvoor ik onder narcose moest. Zo'n narcose valt heel erg mee, je voelt gewoon ineens je oogleden heel zwaar worden en dan val je in slaap. En dan lijkt het daarna of je meteen weer wakker wordt, maar dan heb je de hele behandeling dus al gehad! en je hebt er niets van gemerkt!

En wat Lianne zegt, je wordt zó goed in de gaten gehouden tijdens zo'n narcose, het kan eigenlijk haast niet mis gaan.

Hoi Debbie,

Nog een klein vraagje is er iemand voor je die je hierbij kan ondersteunen? De huisarts misschien. Die kan je misschien tijdelijk wat medicijnen geven, zodat je wat rustiger wordt. Ik neem aan dat die bekend is met je probleem?

Groetjes Lianne

Hoi Debbie,

Ik stuur je wel een mail via de pm, dan komt dit rechtstreeks bij je binnen.

Groetjes Lianne

Liefste Debbie,
Ikzelf werd op 14 oktober 2011 onder volledige narcose gebracht. Voor de eerste keer in mijn leven.(Alle resterende tanden en kiezen laten verwijderen + plaatsen kunstgebit). Ook ik heb weken van tevoren in angst gezeten, slecht geslapen, me zorgen gemaakt, heb gehuild enz.
Achteraf gezien voor niks. Echt waar: ik ben nu boos op mezelf dat ik het zolang uitgesteld had. Die narcose stelt echt niks voor. Niks, totaal niet.
Ik kreeg gewoon een (pijnloos) prikje in mijn hand. Voelde heel even een gevoel - in die hand dus- alsof ik een mierenbeet kreeg. Een soort prikkeling gewoon. Ik schat dat ik 3 seconden later "weg" was.
Het gaat zo ontzettend vlug weet je: en plotseling werd ik wakker. Ik kon zelfs niet geloven dat alles achter de rug was.
Echt: van narcose merk je NIETS. Je wordt gewoon wakker, alsof je heerlijk geslapen hebt. Laat je niets wijsmaken. Vertrouw erop dat je supergoed in de gaten gehouden wordt door uiterst professionele mensen. Echt: je bent in de beste handen.
Ik hoop dat mijn "verhaal" jou een beetje gerust stelt. Ik wens je heel veel sterkte toe.
Moedertje.

Ik heb een fobie, een stikfobie. Daardoor lukt het helemaal niet om naar de tandarts te gaan. Ik heb dus een afspraak gemaakt om het te laten doen onder narcose (vullen van gaatjes, verwijderen tandsteen) Op 2 maart is het zo ver. Maar ik ga kapot van angst, kan niet meer slapen, krijg paniekaanvallen. Ik kan niet beschrijven hoe vreselijk bang ik ben. :( Ik hou de angst niet meer uit, functioneer niet meer, heb het gevoel dat ik er helemaal onderdoor ga, dat ik dood ga. Ik weet me geen raad meer. Please, kan iemand me gerust stellen? Kan iemand iets zeggen zodat ik het overleef tot 2 maart? Help me aub, ik ben helemaal op.

hi, ik herken mijzelf heel erg in jouw,ik ben december vorig jaar onder narcose geweest in ziekenhuis amsterdam voor het verwijderen van vier kiezen. ik had ook heel veel last van paniek en angst aanvallen, ik heb uiteindelijk een antideprresiva gekregen, sinds ik dat kreeg voelde ik me steeds beterder,ik heb eerst nog zitten twijfelen om het gewoon te laten trekken of onder narcose dat duurde een paar maanden voor ik er eindelijk uit was, ik heb deze keuze gemaakt omdat ik kokhalsneigingen heb en de kiezen ver naar achteren zaten.
ondanks dat ik er nu uit was, had ik toch nog angst, paniekaanvallen, en ook huilbuien.
ik kan je zeggen het is me echt honderd procent meegevallen,ik heb een dagopname gehad
moest me om zeven uur melden,eerst alles doorspreken met verpleegster, bloeddruk werd gemeten, in mijn geval me suiker heb diabetes type2, kreeg 2 paracetamol voor de napijn tegen te gaan,voor achten werd ik gebracht naar een ruimte voor de ok, daar werd me infuus geplaatst dat viel erg mee, ik had voor het infuus een emla pleister op me hand laten plakken dat verdoofd je huid dan valt de prik nog meer mee,kreeg plakkers op en kreeg spray in me neus voor de beademing, uiteindelijk werd iknaar de ok gereden, moest van het bed overstappen op een operatietafel, daar ging de anesthesist alles aansluiten wat zo gebeurd is,
kreeg een kapje op voor de zuurstof moest goed inademen,raakte effe in paniek daarvan,
toen zij de anesthesist dat hij een rustgever in zou spuiten, toen weer kapje op en was zo weg, werd rond een uur of negen wakker op de uitslaapkamer, had geen last van misselijkheid, ik had een middel daar tegen gevraagd dat spuiten ze dan in je infuus voor je wakker word,
had wel wat last van bloedverlies , wat ik moest uitspugen maar dat kwam door de beademing die tijden de narcose in me keel zat, maar vond het verder heel erg meevallen, ik dacht heb ik me daar zo druk over gemaakt, rond een uur of tien werd ik naar dagopname gebracht,
ben daar maar zeer kort geweest, voelde me redelijk had geen last van zwellingen, of flinke napijn,toen ik naar de wc was geweest, mocht ik me aankleden, en moest toen wachten tot de kaakchirurg me nog gezien had,alles bij elkaar ben ik vijf uur in het ziekenhuis geweest, en het is me zeer meegevallen,ook weinig last gehad van napijn.ik vond het toch wel prettig dat ik onder narcose behandeld ben, ook omdat ik diabetes heb , zo konden ze toch goed me waarden in de gaten houden,wat je eventueel ook nog kan vragen of je voor dat je onder narcose gaat een temazepam kan krijgen dat is dormicum ik kon dat in het ziekenhuis krijgen, dan ben je al wat relaxter, en ondergaat je het een stuk makkelijker, ik hoop dat je hier wat aan heb,gaat er wel iemand met je mee, mijn man ging toen mee om mij te ondersteunen vond het toch erg fijn, om iemand mee te hebben, gewoon zeggen dat je bang bent, dan coachen ze je er wel doorheen, veel sterkte toegewenst, gr digna

Inmiddels heb je het achter de rug, viel het mee? Ik ben zelf eind feb jl onder narcose geweest bij de kaakchirurg voor het wegsnijden van een aantal kiezen en een tand. Dit is onder narcose gebeurd ivm extreme angst. Ik vond de narcose ook erg eng, eerste keer voor mij. Maar achteraf is het me zo meegevallen! Ik was ook heel bang om alles nog te voelen onder narcose dus het eerste wat ik zei bij het wakker maken was: ik heb niks gevoeld! Haha. Achteraf gezien heb ik niet eens gemerkt dat ik in slaap viel en werd ik heel relaxt wakker!

Hallo, eea is een poos geleden. Ik ben heel benieuwd hoe het met jullie gaat. En waar is de narcose behandeling gedaan? Wordt dat -gedeeltelijk- vergoed door de verzekering? Durven jullie kleine gaatjes en de controle weer wel bij de gewone tandarts? Ik heb nl ook stikangst en dikke slijm; kan ook heel moeilijk slikken als ik achterover lig met allemaal troep in mijn mond...