Hoi iedereen die dit leest,
Mijn naam is Menno en ben als de dood sinds een paar jaar dan voor de tandarts, voorheen wilde ik niet eens een verdoving dat was alleen maar lastig als je dan een bakje koffie wilde drinken na die tijd, het was heus niet zo dat ik fluitend heen ging maar bang nee totaal niet.
Echter er is iets met me gebeurd wat me nu vreselijk angstig maakt, in 2011 heb ik een langdurige reanimatie moeten ondergaan (ruim 20 minuten) en ik ben nu een heel ander mens dan voorheen, ik heb van zoveel dingen last dat het teveel zou zijn om het allemaal hier neer te zetten maar 1 van de dingen die ik er van heb overgehouden is een angststoornis en niet te mild. Ik heb hier al hulp voor gehad van een psycholoog maar uiteindelijk kwam ik ook daar vandaan met de text ik kan niets voor je betekenen en dat hoorde ik nu al zo vaak......Wel mocht ik altijd contact opnemen als mijn problemen zouden verergeren, heel lief leuk en aardig maar als ze me eerst niet kunnen helpen waarom dan wel vraag ik me af.
Ik durf absoluut niet naar de tandarts, ik zou graag willen maar ik durf het niet. Ik heb veel last van mijn borst omdat een deel van mijn kleine bloedvaten niet meer goed werkt, dus met andere woorden maak ik me druk of span ik me in dan word de druk in mijn hart hoger en dat voelt aan alsof iemand achter me staat en me met beide armen heel hard op op de borst drukt, het is dan een gevoel weer vlak voor een infarct te staan, vaak krijg ik dan ook wel last van hyperventilatie dus dat is helemaal al niet lekker.
Nu krijg ik al hyperventilatie als ik er aan denk naar de tandarts te moeten en dan is het net andersom, omdat ik dan niet goed adem maak ik me dus druk en druk maken is druk in de borst en daar gaan we weer, dit mat heel erg af als ik hier last van heb ik ben er werkelijk dagen kapot van en heel onrustig, dit is met ademhaling oefeningen iets beter geworden maar toch nog altijd hier hinder van, elke dag heb ik al pijn wat constant aanwezig is in mijn borststreek maar ik heb dus uitschieters naar boven als het ware.
Nu ben ik van de week in het ziekenhuis geweest (Stadskanaal) en daar een foto laten maken omdat ik toch de laatste tijd pijn krijg in mijn kiezen met name rechts maar ook links deugt er iets niet, maar goed foto laten maken en alhoewel ik eerder een goed gebit had is het nu wel anders er waren toch veel gaatjes te zien en ik wilde zo graag onder narcose en hup vullen die hap maar nee.........Ik kreeg te horen dat ze daar niet voor waren en dat ze daar meer aan snijden deden en ik zou dus dan naar Groningen moeten en daar om een oordeel om het een en ander vragen.
Direct het volgende probleem dan maar, de gedachte dat ik naar Groningen moet maakt me nog zieker ik woon dicht bij het ziekenhuis in Stadskanaal maar naar Groningen is 45 km, ik weet uit eerdere ervaringen dat ik meerdere keren dan uit de auto moet, ook al weer omdat ik me dan druk maak en dan begin te hyperventileren, dit kan zo sterk zijn dat ik het gevoel heb om te klappen en ik moet erbij zeggen dat ik destijds het infarct heb gehad tijdens zoiets.
Intussen doen me kiezen flink pijn zo af en toe en de arts in het ziekenhuis vertelde dat hij zijn bevindingen naar mijn huisarts zou sturen maar daar ben ik dus nog niets verder mee. In Stadskanaal kunnen ze mij blijkbaar niet helpen, wat me trouwens raar lijkt maar goed, en naar Groningen gaan is dus een martelgang voor me en nu?
Ik weet het niet meer ik gebruik voor de andere klachten die ik heb veel pijnstilling (morfine oxycodon en als laatste lyrica dat laatste gebruik ik omdat ik een niet te opereren hernia heb. en de morfine gebruik ik zowel pleisters 100 en ook een spray.
Is het een optie als mijn gebit meer pijn gaat doen om meer pijnstillers te nemen? en hoeveel moet ik dan nemen vraag ik me af, try en error?
Ik heb het idee dat mijn gebit ook erg minder is geworden door al de medicatie die ik gebruik maar dat kan ik niet met zekerheid zeggen.
Ik weet wel dat ik steeds meer het gevoel heb aan met lot overgelaten te worden in de zin van dat het haast onmogelijk was gezien wat ik heb gehad om nog te leven dat heeft destijds een cardioloog ook tegen me gezegd en op mijn vraag hoe oud word ik hiermee was het antwoord het kan een maand goed gaan een jaar misschien 2....Inmiddels ben ik dus 6 jaar verder.Alhoewel ik een aardige arts heb krijg ik daar steevast de mededeling ik kan niets voor je doen.
De hernia die ik heb is niet te opereren in de zin van dat ik 50% kans heb niet meer te kunnen lopen dus dat ga ik niet aan. Dan zou ik me nog meer moeten inspannen als het mis zou gaan met andere woorden nog meer druk in de borst, ook deze arts kon niets voor me doen en met de woorden u moet er mee leren leven kon ik gaan.
Nu die tandarts in dit ziekenhuis die zegt dat ze daar alleen snijden als het ware en me dus ook niet konden helpen.........toch staat er tandarts op de deur.....
Ik ben echt ten einde raad ik heb al zitten zoeken op internet naar middelen waar de tanden en kiezen van uitvallen maar ik besef dat dit te ver gaat maar ik moet toch wat? meer pijn dan dat ik elke dag heb kan ik er echt niet bij hebben, ik heb zo al meer dan last genoeg.
Wie weet raad? ik weet het namelijk niet meer.
Groetjes,
Menno.
Mijn naam is Menno en ben als de dood sinds een paar jaar dan voor de tandarts, voorheen wilde ik niet eens een verdoving dat was alleen maar lastig als je dan een bakje koffie wilde drinken na die tijd, het was heus niet zo dat ik fluitend heen ging maar bang nee totaal niet.
Echter er is iets met me gebeurd wat me nu vreselijk angstig maakt, in 2011 heb ik een langdurige reanimatie moeten ondergaan (ruim 20 minuten) en ik ben nu een heel ander mens dan voorheen, ik heb van zoveel dingen last dat het teveel zou zijn om het allemaal hier neer te zetten maar 1 van de dingen die ik er van heb overgehouden is een angststoornis en niet te mild. Ik heb hier al hulp voor gehad van een psycholoog maar uiteindelijk kwam ik ook daar vandaan met de text ik kan niets voor je betekenen en dat hoorde ik nu al zo vaak......Wel mocht ik altijd contact opnemen als mijn problemen zouden verergeren, heel lief leuk en aardig maar als ze me eerst niet kunnen helpen waarom dan wel vraag ik me af.
Ik durf absoluut niet naar de tandarts, ik zou graag willen maar ik durf het niet. Ik heb veel last van mijn borst omdat een deel van mijn kleine bloedvaten niet meer goed werkt, dus met andere woorden maak ik me druk of span ik me in dan word de druk in mijn hart hoger en dat voelt aan alsof iemand achter me staat en me met beide armen heel hard op op de borst drukt, het is dan een gevoel weer vlak voor een infarct te staan, vaak krijg ik dan ook wel last van hyperventilatie dus dat is helemaal al niet lekker.
Nu krijg ik al hyperventilatie als ik er aan denk naar de tandarts te moeten en dan is het net andersom, omdat ik dan niet goed adem maak ik me dus druk en druk maken is druk in de borst en daar gaan we weer, dit mat heel erg af als ik hier last van heb ik ben er werkelijk dagen kapot van en heel onrustig, dit is met ademhaling oefeningen iets beter geworden maar toch nog altijd hier hinder van, elke dag heb ik al pijn wat constant aanwezig is in mijn borststreek maar ik heb dus uitschieters naar boven als het ware.
Nu ben ik van de week in het ziekenhuis geweest (Stadskanaal) en daar een foto laten maken omdat ik toch de laatste tijd pijn krijg in mijn kiezen met name rechts maar ook links deugt er iets niet, maar goed foto laten maken en alhoewel ik eerder een goed gebit had is het nu wel anders er waren toch veel gaatjes te zien en ik wilde zo graag onder narcose en hup vullen die hap maar nee.........Ik kreeg te horen dat ze daar niet voor waren en dat ze daar meer aan snijden deden en ik zou dus dan naar Groningen moeten en daar om een oordeel om het een en ander vragen.
Direct het volgende probleem dan maar, de gedachte dat ik naar Groningen moet maakt me nog zieker ik woon dicht bij het ziekenhuis in Stadskanaal maar naar Groningen is 45 km, ik weet uit eerdere ervaringen dat ik meerdere keren dan uit de auto moet, ook al weer omdat ik me dan druk maak en dan begin te hyperventileren, dit kan zo sterk zijn dat ik het gevoel heb om te klappen en ik moet erbij zeggen dat ik destijds het infarct heb gehad tijdens zoiets.
Intussen doen me kiezen flink pijn zo af en toe en de arts in het ziekenhuis vertelde dat hij zijn bevindingen naar mijn huisarts zou sturen maar daar ben ik dus nog niets verder mee. In Stadskanaal kunnen ze mij blijkbaar niet helpen, wat me trouwens raar lijkt maar goed, en naar Groningen gaan is dus een martelgang voor me en nu?
Ik weet het niet meer ik gebruik voor de andere klachten die ik heb veel pijnstilling (morfine oxycodon en als laatste lyrica dat laatste gebruik ik omdat ik een niet te opereren hernia heb. en de morfine gebruik ik zowel pleisters 100 en ook een spray.
Is het een optie als mijn gebit meer pijn gaat doen om meer pijnstillers te nemen? en hoeveel moet ik dan nemen vraag ik me af, try en error?
Ik heb het idee dat mijn gebit ook erg minder is geworden door al de medicatie die ik gebruik maar dat kan ik niet met zekerheid zeggen.
Ik weet wel dat ik steeds meer het gevoel heb aan met lot overgelaten te worden in de zin van dat het haast onmogelijk was gezien wat ik heb gehad om nog te leven dat heeft destijds een cardioloog ook tegen me gezegd en op mijn vraag hoe oud word ik hiermee was het antwoord het kan een maand goed gaan een jaar misschien 2....Inmiddels ben ik dus 6 jaar verder.Alhoewel ik een aardige arts heb krijg ik daar steevast de mededeling ik kan niets voor je doen.
De hernia die ik heb is niet te opereren in de zin van dat ik 50% kans heb niet meer te kunnen lopen dus dat ga ik niet aan. Dan zou ik me nog meer moeten inspannen als het mis zou gaan met andere woorden nog meer druk in de borst, ook deze arts kon niets voor me doen en met de woorden u moet er mee leren leven kon ik gaan.
Nu die tandarts in dit ziekenhuis die zegt dat ze daar alleen snijden als het ware en me dus ook niet konden helpen.........toch staat er tandarts op de deur.....
Ik ben echt ten einde raad ik heb al zitten zoeken op internet naar middelen waar de tanden en kiezen van uitvallen maar ik besef dat dit te ver gaat maar ik moet toch wat? meer pijn dan dat ik elke dag heb kan ik er echt niet bij hebben, ik heb zo al meer dan last genoeg.
Wie weet raad? ik weet het namelijk niet meer.
Groetjes,
Menno.
Hoi Menno,
Wat een heftig verhaal zeg, en wat vervelend dat je het nu zo zwaar hebt.
Misschien is het een idee om contact op te nemen met een Centrum Bijzondere Tandheelkunde.
Zij kunnen je dan vertellen wat de mogelijkheden zijn.
Veel succes!
Mocht je contact opnemen en nieuws hebben, laat het even weten hier (als je dat ziet zitten).
Als antwoord op Hoi Menno, door Romy32
Hoi Menno,
Als antwoord op Hoi Menno, door Romy32
Hoi Romy32,
Maar ik heb natuurlijk veel meer problemen dan dat ik zo snel even neergezet heb. 1 van de problemen is dus ook reizen etc dus om verder uit de buurt te gaan heb ik al problemen en dan bijvoorbeeld naar Groningen gaan of elders dan is dat al heel zwaar voor me, ik heb niet alleen lichamelijke schade maar ook mijn hersenen werken nu eenmaal anders dan voorheen. Mijn vrouw zegt wel eens dat ze nu met een andere man woont dan dat voorheen was, ook voor haar moet het zwaar zijn maar ze kan heel veel hebben en ik krijg prima ondersteuning van haar zonder haar over te belasten hoor, ik zeg vaak niet eens als ik zwaar last heb maar ze heeft het wel door eigenlijk.Inmiddels heb ik al een mail van een ziekenhuis in Groningen, met een vragenlijst erbij en over een paar maand kan ik daar dan heen, ik heb het eerst maar aan de kant gedaan en wacht nog maar de confrontatie, de brief al maakt me gek, ik ben sinds de brief is binnengekomen gewoon stuk om eerlijk te zijn, ik was trouwens al eens in behandeling voor angsten en ah de tandarts noemde ik maar niet omdat ik toch niet meer ging, ik dacht echt het zal mijn tijd wel duren maar nu zal ik moeten op de een of andere manier . Ik heb voor mijzelf het volgende besloten ik een oordeel over mijn gebit in de zin ervan het te repareren en hoe lang er dan nog mee heenkan, is dit bijvoorbeeld een paar jaar dan zeg ik alles eruit en nepper erin. Dan sla ik twee vliegen in 1 klap geen angst meer in de toekomst en never geen pijn meer en eigenlijk als derde ben ik rustiger en dat is misschien wel het belangrijkste. Aan de andere kant als ik nu weet dat ik zeg maar elk half jaar maar 1 gaatje zou hebben ofzo dan denk ik dat ik bij een goede begripvolle tandarts er over heen zou kunnen stappen maar niet zoals het nu is, ik heb de foto gezien hoe het er nu bij staat het lijkt voor mij als leek een gaten kaas. Weet ik meer zal ik zeker reageren en laten weten ik moet in de 4e maand heen en ben er nog niet over uit.
Groetjes,
Menno.
Als antwoord op Hoi Menno, door Grappa
Hallo Grappa
Ik heb inmiddels dus al bericht uit Groningen en heb het even terzijde gelegd ik ben er nog niet aan toe, maar om eerlijk te zijn zal ik dat wel nooit zijn.
Ik heb teveel andere problemen en om eerlijk te zijn moest ik langere tijd voor mijn problemen op cardiologisch vlak naar Emmen, ik wilde dat natuurlijk wel maar ik word al niet goed als ik in de auto en begin te hyperventileren als een gek en heb echt de neiging om uit de auto te springen. Voor mij zou het beste zijn mij in de buurt dan opnemen en dan met de ambu naar Emmen te gaan dit gewoon om mij rustig te houden als het ware. Helaas dacht Unive daar anders over en wilde dit niet vergoeden, terwijl ze als geen ander weten wat er allemaal mis is met mij. Ok dan kan dit laatste misschien wel tussen de oren zitten maar daar hebben ze dus geen boodschap aan en daarom sta ik dus met de rug tegen de muur, ik weet dat mijn aders weer dicht kunnen gaan en ik neem al de gok niet naar Emmen te gaan en hoop dat het goed gaat het is el zo als ik wat krijg dan ga ik wel direct naar Emmen. Nu dat rotgebid erbij wat me gaat pesten ik word er niet goed van ik heb elke dag al veel pijn en dit er nog eens bij dat maakt me best wel een beetje mismoedig al ben ik dat op zich niet maar het is steeds weer iets erbij snap je? Ik zou zo graag dat alles anders was en dat ik iets kon doen ook ofzo maar inspanning is afstraffing in mijn geval en lig dan echt dagen plat en slaap heel slecht. Leuk als ze spreken dat ze mensen kunnen redden met bijvoorbeeld reanimatie maar duurt dit te lang hebben ze geen idee wat ze een ander aandoen in principe, in deze spreek ik voor mezelf heel misschien zijn er mensen die na een langdurige reanimatie wel goed kunnen functioneren maar ik ken ze niet. Dat is nu net het probleem in principe zien ze niets aan me (je ziet er goed uit) maar ze voelen dan niet hoe kapot of ik ben of hoe zwaar ik me moet concentreren op een gesprek of hoe moeilijk ik het heb in een drukke menigte, ik loop tegen zoveel dingen aan dat eigenlijk het tandarts probleem eigenlijk wel het kleinste is wellicht maar het is er weer bij en dat nekt gewoon. Toch bedankt voor je tip en laat zeker weten hoe het een en ander verder zal gaan, voorlopig uitstel van executie 4e maand moet ik heen voor een gesprek alleen hoe is nu de vraag .......
Groetjes,
Menno.
Mocht iemand tips hebben hoor ik ze graag ik weet het namelijk zelf niet meer zo goed.