Niemand wil mij helpen, wanhoop nabij (lang)

Author:
aftereight
Posted:
do, 04/06/2017 - 23:01
Ik wil graag mijn verhaal hier kwijt in de hoop dat er iemand is die mij advies en/of hoop kan geven, inmiddels ben ik zelf de wanhoop nabij en weet ik niet meer wat ik moet doen. Ik word er depri van. Ik heb een erg rare jeugd gehad met mishandeling en verwaarlosing. De mishandelingen door mijn stiefvader gingen erg ver, ik wil daar hier niet al te veel over kwijt, maar daar ligt wel de oorzaak van mijn tandartsangst. Op mijn 18de, toen ik samen ging wonen met mijn vriend, heb ik al mijn moed bijeen geraapt en ben op zoek gegaan naar een tandarts. Er moest veel gebeuren, vullingen, een kroon , voortanden vullen enz. Alleen de tandarts leek qua postuur precies op mijn stiefvader, ik had pijn , voelde alles en gaf dat aan, tandarts was een botte man en zei dat hij niet meer bij kon verdoven en beweerde dat ik echt niks kon voelen en me dus aanstelde. Ik kreeg op een gegeven moment een pure angstaanval in die tandartsstoel en ben opgestaan en zo de praktijk uitgelopen. Nooit meer terug gegaan. In de loop der jaren veel pijn gehad en op een gegeven moment vielen mijn vullingen uit mijn kiezen, waarna ze een voor een afbraken tijden het eten. Ik wist dat het zo niet langer meer kon, maar kon de moed en lef niet meer vinden om naar een tandarts te gaan. Pas 30 jaar later heb ik al mijn moed bijeen geraapt toen het echt niet langer meer kon en een vrouwelijk tandarts opgezocht. Mijn gebit was in zoeen slechte staat dat er een prothese nodig was, dit wist ik en ik heb er ook vrede mee, ik weet dat het moeilijk wennen is, maar alles beter dat wat nu nog in mijn mond heb. De tandarts verwees me vanwege mijn angst naat het CBT. Ze vertelde erbij dat er een wachtlijst stond van 12 maanden. Bij aanmelding CBT bleek dit ook zo te zijn. Ik kreeg papieren thuis gestuurd die ik in moest vullen en ik wist niet beter of ik stond op de wachtlijst en wachte dus braaf af tot ik aan de beurt was. In nov 2016 keek ik nog op de site van het CBT en zag daar wachttijd 12 mnd, in nov stond ik 7 mnd op de wachtlijst. In dec stond er op de site dat er een patientenstop was. Ik baalde zo. Maar wachte rustig af, tot ik in maart vond dat het wel heel erg lang duurde en ik maar naar het CBT heb gebeld. Daar snapten ze er niks van, want ik stond niet op de wachtlijst! Ze gingen het uitzoeken en het bleek dat het CBT alles had terug gegeven aan de tandarts. Reden, alles onder narcose eruit halen wat mijn vraag was en een prothese laten maken was geen taak voor het CBT , maar kon via de kaakchirurg. De tandarts had mij op de hoogte moeten stellen van het feit dat het CBT alles had afgewezen. Maar dit is op de een of andere manier niet gebeurt. Waardoor ik in de veronderstelling was dat ik nog op de wachtlijst stond. Ik vond het erg moeilijk dat dit allemaal mis is gegaan. Gesprek bij de tandarts gehad en ze vond het zelf ook vreselijk dat dit zo mis was gelopen en bood haar excuses aan. Tandarts is verder een hartstikke lieve vrouw en waar mensen werken worden fouten gemaakt, dat snap ik maar al te goed. Met haar afgesproken dat ik een verwijzing voor de kaakchirg kreeg zodat alles er onder narcose uitgehaald kon worden. Omdat ze zelf niet goed is in gebitten, verwijst ze daarvoor door naar een tandprotetische praktijk. Echter zowel bij de kaakchirurg als bij de tandtechnicus een behoorlijke wachtlijst. Tandarts heeft echt haar best gedaan om te proberen eerder afspraken te maken. Vandaag kon ik bij de tandprothetische praktijk terecht en wat voelde ik me daarna rot zeg. Deze man gaf me uitleg, ik vertelde hem over mijn angst en hij keek in mijn mond, dat vond ik al moeilijk, maar ik probeerde hem te vertrouwen Vervolgens bij het weggaan zei hij, als je van de kaakchirurg een datum hebt bel dan maar voor een afspraak dan maken we het gebit en kom je de dag na de ok hier om samen het gebit uit te doen enz Ik kom echter thuis en zie dat ik een voicemail heb van de tandarts en een mail van de tandarts. De tandproteticus had de tandarts een mail gestuurd met het verhaal dat ik te angstig was om te behandelen en dat ik een diepe beet had en hij daarom geen prothese kon maken bij mij en doorverwijzing naar het CBT adviseerde. Tandarts sprak op mn voicemail in dat ik zelf maar weer me moest melden bij het CBT en wenste me succes. Wat voelde ik me ellendig , ik ben de hele avond al overstuur. tandproteicis heeft niks gezegd over een diepe beet tegen mij. Tegen de tandarts zegt hij geen gebit te kunnen maken door die diepe beet en tegen mij zei hij gewoon , nou bel maar voor een afspraak als je een datum hebt dan maken we het gebit. Hij heeft gewoon in zijn brief naar de tandarts het verzoek gezet dat de tandarts alles maar aan mij moest mededelen. Ik was al bang voor de tandarts, maar tandproticus vertrouw ik dus ook nooit meer. Mijn dochter was bij me en ze is echt boos op deze man. Het ergste van dit alles is nog dat het CBT mij eerder afwees en ik echt als de dood ben dat ze dit nu weer gaan doen (straks denk ik weer op een wachtlijst te staan enw ord ik weer afgewezen) En als dat zo is, dan heb ik een groot probleem. Want door dat verhaal van die diepe beet, wat die man mij dus niet verteld heeft, wil natuurlijk geen een tandproteicus mij een gebit aan meten. En als ik google blijkt een gebit neit eens mogelijk met een diepe beet. Ik ben ten einde raad, niemand wil of kan mij helpen. Het CBT niet, de tandarts niet, de tandproteticus niet. Ik weet het allemaal niet meer.. Ik heb in Mei een afspraak voor intake bij de kaakchirurg ivm het trekken onder narcse, amar die kan ik nu dus ook wel af gaan zeggen, want zonder gebit kan ik niet zitten ivm mijn werk. Kortom, ik moet dus of de rest van mijn leven tandenloos rondlopen, of met die verrrotte ellende in mijn mond blijen lopen. Ik weet het nu echt niet meer..
vV

vervelend bericht/verhaal... alleen dat diepe beet verhaal vind ik vreemd. Er is altijd een prothese te maken namelijk. Alleen geeft dit zeker in het begin wellicht meer problemen en redenen tot aanpassingen. Dus eerste maanden deur plat lopen bij tandarts of protheticus,en vaak aanpassingen en wellicht paar keer een nieuwe vp. Dan kan er toegewerkt worden naar implantaatplaatsing wanneer er indicatie voor is (kan je vooraf niet garanderen)
Naast een intensief proces wellicht ook een kostbaar proces. (vanwege de nieuwe regels voor eigen bijdragen bij implantaten, en wellicht noodzaak vaker dan gemiddeld de prothese te moeten vervangen/aanpassen). zowel angst als de diepe beet zijn beide goede indicaties voor verwijzing CBT, dus ergens loopt er met name in de communicatie iets niet goed, wellicht teveel mensen die zich er mee bemoeien. Overigens is er in principe geen CBT nodig, kaakchirurg kan machtiging aanvragen voor behandeling onder narcose, en een beetje tandarts of protheticus kan echt wel een prothese maken bij een diepe beet.Uiteindelijk doet de tandarts in het CBT dat ook niet zelf. Ik heb het gevoel dat er dus andere redenen zijn dat dit niot loopt zoals normaal.Ik krijg het gevoel dat men er niet aan durft te beginnen omdat er de vrees is dat er niet aan verwachtingen voldaan kan worden. Wat heb je zelf aan verwachtingen mbt dit traject, en wat daarvan heb je uitgesproken richting tandarts/protheticus? en waar woon je?
vr, 04/07/2017 - 08:04 Permalink
aftereight

Als antwoord op door vV

Bedankt voor je reactie. Het geeft me weer wat hoop. Ik ga straks bellen naar het CBT. Maar heb angst weer afgewezen te worden. Vorig jaar ben ik ook verwezen ivm angst naar het CBT en dat is toen afgewezen, omdat mijn gebit niet meer te redden was en er een kunstgebit geplaatst moest worden en volgens het CBT was dat geen indicatie voor het CBT. Het CBT adviseerde de tandarts zonder mij gezien te hebben totaalextractie onder narcose bij de kaakchirug en dan drie maanden zonder tanden lopen. Maar dit kan ik niet doen ivm mijn werk. Het is toen terug gegaan naar de tandarts, die hadden contact met mij op moeten nemen, maar hebben ze dus niet gedaan. Ik heb daarom nu dus ook weinig hoop in het CBT, omdat ik vrees dat ze het weer af zullen wijzen. Ik heb overigens nog een intake bij de kaakchrurg staan ivm totaalextractie onder narcose. Alleen heeft dat weinig zin als er geen gebit is. De tandprotheticus zegt het niet te kunnen maken ivm die diepe beet (nooit eerder heeft een tandarts het over een diepe beet gehad). Die tandprotheticus wil ik niet meer heen, ik ben mijn vertrouwen in hem kwijt. De enige verwachting die ik heb van een kunstgebit is dat het redelijk recht is en redelijk wit, maar vooral dat ik er normaal mee kan praten,eten vind ik nog niet eens het belangrijkste, zolang ik er ivm mijn werk maar goed mee kan praten. Ik zorg alleen voor mijn kinderen en heb dat werk dus ook echt nodig. Zoalng ik er maar normaal mee kan praten en het er beter uitziet dan nu ben ik al blij. Ik woon vlak bij Leeuwarden.
vr, 04/07/2017 - 08:31 Permalink
vV

Als antwoord op door aftereight

Die regio van het land heb ik geen connecties. Wanneer er nog voldoende info is , dus nog best redelijk wat eigen tanden en kiezen is een immediaatprothese van begin tot eind met een 2 weken klaar. Dus die intake kan gewoon doorgaan. CBT zou ik laten, hooguit informeren met welk laboratorium/tandtechnieker zij samenwerken. Die moet in staat zijn samen met de tandarts een fatsoenlijke prothese te maken . Tandarts kan dat cq moet dat gewoon kunnen. Realiseer wel (ik hoor werk als argument langskomen om dingen wel of niet te doen) dat het in het begin drama wordt, en werken er wel eens een tijdje niet in kan zitten. (eerste periode na plaatsing) en dat de prothese af en toe aangepast moet worden en er dus een dag geen prothese voorhanden is. dus wellicht met werk overleggen welke periode het beste is om behandeld te worden (en dus niet op werk te kunnen verschijnen) , en het misschien zelfs inplannen in een vakantieperiode. praten zal zeker in het begin ook drama kunnen zijn, komt die diepe beet om de hoek.. dus ga ervan uit dat het allemaal drama is/wordt en dat er veel niet kan zeker in het begin.
vr, 04/07/2017 - 09:05 Permalink
aftereight

Als antwoord op door vV

Inmiddels heb ik de brief van de tandprotheticus naar de tandarts gelezen en ik word alleen maar banger. Daar staat namelijk in dat er bij het dichtbijten te weinig ruimte is om een kunstgebit te maken en het dus maw onmogelijk is. Kortom, ik heb nu de keuze tussen od tandenloos rondlopen als ik alles laat trekken of met dit wat ik nu heb door blijven lopen. Door blijven lopen is geen optie, te veel pijn en alles is kapot, verrot, geen kiezen meer. Het is echt heel erg. Maar alles trekken en tandenloos rondlopen is ook geen optie, dan ben ik mijn werk kwijt, want zonder tanden is spreken eigenlijk ook onmogelijk. Ik werk als freelancer en kan niet terugvallen op ww, ziektewet oid, ik moet door, ik heb geen andere keuze. Ik heb ook nog kinderen die ik moet onderhouden en aangezien ik geen partner heb, ben ik daar alleen verantwoordelijk voor. Ik weet het nu echt niet meer. Is er nu echt geen enkele mogelijkheid om een kunstgebit te laten maken, al zal het maar een gebit zijn met alleen maar tanden...
ma, 04/10/2017 - 08:59 Permalink