Beugeldrama dochter 7 jaar

Author:
LK3
Posted:
ma, 11/20/2017 - 11:11
Mijn dochter heeft een extreem scheef gebit. Dat ze ooit een beugel zou krijgen, was al heel lang duidelijk, daar hoef je geen orthodontist voor te zijn om te zien dat dat nodig is. In januari gingen wij voor controle naar de tandarts. Hij gaf aan zich zorgen te maken over de enorme scheefstaand van haar gebit en met name de groeiontwikkeling van de kaken. Ze heeft namelijk een enorme overbeet en een open beet. Daarom besloot hij ons door te sturen naar de orthodontist. Dochter was toen 6,5 jaar. In april konden we bij de orthodontist terecht. Deze vond haar nog wel erg jong, maar na een nadere inspectie van haar gebit begreep hij meteen waarom ze al zo vroeg werd doorgestuurd. Hij gaf eveneens aan dat dochter een zeer complex geval was en verwees ons naar een gespecialiseerde orthodontist in het ziekenhuis. Daar konden we in augustus terecht. Dochter was inmiddels 7 geworden. Deze ortho schrok nogal van de ernst van de toestand van haar gebit/kaken en besloot direct actie te ondernemen. Er werden foto’s en gipsafdrukken gemaakt en een week later kreeg ze de eerste beugel (in de toekomst zullen er nog meerdere volgen). Het volledige traject gaat naar verwachting zo'n acht tot tien jaar duren en er bestaat een kans dat er in de puberteit nog een of twee kaakoperaties plaats zullen moeten vinden. Een behoorlijk heftig vooruitzicht dus.
De beugel die ze nu heeft, is een activator met een tonghekje. Deze moet ze dag en nacht dragen voor minimaal een jaar. Alleen met eten, tandenpoetsen en sporten mag de beugel er even uit. Het is al vanaf het begin een drama. Dochter wil geen beugel (maar wel rechte tanden) en ze kan er moeilijk mee praten en niet mee duimen (wat ze graag en veel deed, maar waarmee ze vanwege haar gebit echt moet stoppen). Ze draagt de beugel slecht. Ze haalt hem heel vaak uit haar mond als ze iets wil zeggen en snachts doet ze hem uit om te duimen. Ze is ook heel prikkelbaar; ze wordt snel boos om niks en huilt om alles. Afgelopen week de derde controle gehad bij de ortho en de verbetering is zeer minimaal. De ortho heeft net als de vorige bezoeken een hartig woordje met haar gesproken over het belang van het dragen van de beugel. Dochter wordt dan boos en verdrietig, maar belooft wel beterschap. Wat er vervolgens niet van komt. Thuis hebben we ook elke dag wel ruzie over het dragen van de beugel. Ik moet haar er constant aan herinneren en ze blijft het ding maar uit haar mond halen met praten en ook 's nachts.
Wat kan ik nog meer doen om mijn dochter de beugel wel te laten dragen? Tot nu toe werkt niks en ik word nogal moedeloos van het idee dat dit nog jaren zo door moet gaan, want echt gezellig is het hier thuis niet momenteel.
Op school draagt ze de beugel volgens haar juf overigens wel, maar de juf geeft wel aan dat dochter erg stil en teruggetrokken is in de klas.
Romy32

Ach gos, wat sneu, en wat een moeilijke situatie zeg.
Je zegt dat je alles al geprobeerd hebt, dus ik denk niet dat ik echt iets kan toevoegen, maar heb je al met een beloningssysteem gewerkt?
Bijvoorbeeld: elke dag dat ze de beugel goed draagt een sticker, en bij zoveel stickers iets leuks doen/iets langer opblijven/iets bijzonders eten/...vul maar in.

Ik zou het anders ook niet weten.
Sterke!
ma, 11/20/2017 - 16:28 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Beste Romy32,
Bedankt voor je reactie. Een beloningssysteem heb ik nog niet geprobeerd. Dit omdat ik geen fan ben van het belonen van 'normaal' gedrag, waar het dragen van een beugel wat mij betreft onder valt. Ik heb ook nooit beloningen gegeven voor tandenpoetsen, aankleden, speelgoed opruimen, afval in de prullenbak gooien, bord leeg eten, etc. Hoewel ik er wat dit betreft enigszins in kan komen, daar het dragen van een dergelijke lastige beugel voor een zevenjarige best een uitdaging en een belasting kan zijn. Maar de vraag is dan ook hoe lang ik ermee door moet gaan. Want dit is zeker niet de laatste beugel die ze zal moeten dragen.
wo, 11/22/2017 - 13:26 Permalink
Romy32

Als antwoord op door LK3

Ik snap je gedachtegang, maar het dragen van zo'n beugel is wat mij betreft niet helemaal te vergelijken met dingen als tanden poetsen en aankleden.
Ik vind het nogal wat, zeker voor zo'n jong kind.
En het belonen van positief gedrag (in dit geval het dragen van de beugel) werkt nou eenmaal vaak het beste.
Wel begrijp ik dat je je afvraagt of het einde dan niet zoek is, aangezien ze nog erg lang beugels zal moeten dragen.
Maar je zou misschien met haar af kunnen spreken dat ze in het begin vaker een sticker kan verdienen, omdat ze nog moet wennen.

Ik roep maar wat hoor. Het is natuurlijk een beetje 'omkoperij', maar als dat het enige middel is...

Maar misschien zijn er anderen met betere ideeën.
Als je iets gevonden hebt wat werkt, hoop ik dat je het nog even met ons komt delen hier.
Ik hoop echt dat het gaat lukken!
wo, 11/22/2017 - 17:32 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Ik heb er nog eens goed over nagedacht en heb besloten toch een beloningssysteem te gaan proberen omdat ik het verder ook echt niet meer weet. Heb nadat ze vannacht alweer haar beugel niet heeft gedragen, vanochtend met dochter afgesproken dat ze voor elke dag dat ze de beugel goed draagt (dus niet onnodig uit haar mond halen en ook de hele nacht dragen) een sticker krijgt en bij tien stickers mag ze op zaterdagavond langer opblijven en dan gaan we een film kijken met wat lekkers erbij dat zij dan mag uitkiezen. Ik heb er wel bij gezegd dat ik dit doe om het voor haar makkelijker te maken om aan de beugel te wennen maar dat ik er wel streng in ga zijn. Ze leek wel enthousiast en heeft alvast bepaald welke film er als eerste gekeken gaat worden en wat daarbij aan lekkers gegeten gaat worden. Hoop echt dat het nu eindelijk beter gaat. De ortho heeft wel al gezegd dat wanneer de volgende keer weer niets of te weinig verbeterd is, er een vast tonghekje geplaatst gaat worden dat dochter niet uit haar mond kan halen. De activator moet dan wel evengoed nog los gedragen worden.
do, 11/23/2017 - 11:31 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Helaas tot nu toe nog weinig succes. Dochter is heel erg op zoek naar de grens tussen haar beugel zo weinig mogelijk dragen en toch een sticker verdienen, waardoor er een soort machtsstrijd tussen ons is ontstaan. Desondanks blijf ik daar heel streng in; hele dag en nacht beugel dragen is een sticker, zo niet, dan ook geen sticker. Dochter roept dan dat ze de beugel helemaal niet meer gaat dragen. En op dit moment heb ik ook zoiets van 'dan niet, jouw feestje, ga het maar uitleggen bij de ortho de volgende keer'. Misschien maakt me dat wel een nare moeder, maar ik ben echt klaar met dat gedoe over die beugel. Ik snap echt wel dat het ding vervelend is, maar het zal toch moeten. En dat weet zij ook dondersgoed. Maar goed, de ortho heeft al gezegd dat er de volgende keer een tonghekje vastgezet gaat worden in haar mond als ze de beugel te weinig blijft dragen. Dat weet ze en dat wil ze niet, dus het is nu aan haar om de beugel netjes te gaan dragen.
Ik vrees wel voor wat de toekomst gaat brengen qua beugelperikelen.
ma, 11/27/2017 - 11:39 Permalink
LK3

Als antwoord op door vV

Het wil nog steeds niet zo vlotten met het beugeldragen. Ze heeft inmiddels wel al één sticker verdiend, maar blijkbaar werkt het niet motiverend genoeg, want tijdens speelafspraakjes doet ze de beugel bijna niet in. Als ze bij anderen speelt, doet ze het helemaal niet volgens mij. Vaak genoeg als ik haar ergens ophaal, heeft ze hem niet in. Na school wordt er dan wat gegeten en gedronken waarbij ze de beugel even uit doet en vervolgens doet ze hem niet meer in. En thuis gaat ze wel eens boven spelen met een vriendinnetje en dan doet ze hem ook uit. Als ik dan boven kom om iets op te ruimen of zo, ligt de beugel doodleuk op haar nachtkastje.
Inmiddels denk ik 'laat dat vaste tonghekje maar komen, dan draagt ze het tenminste'. Het zal zeker even een strijd worden bij de ortho met veel tranen en frustratie, maar dat zij dan maar zo. Het is dat dit echt (nu al) moet, anders had ik het hele circus al lang afgebroken.
's avonds als ik naar bed ga controleer ik wel of ze de beugel in heeft en zo niet, maak ik haar wakker. Maar als ik 's ochtends op sta, heeft ze vaak de beugel toch weer voor haar duim ingewisseld op een moment dat ze 's nachts wakker is geworden.
wo, 11/29/2017 - 15:25 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Het gaat nog steeds niet echt goed. Ze blijft de beugel veel uit doen en uit laten. Er is elke dag wel ruzie hier thuis over dat ding. Ik ben er echt klaar mee. Vanmiddag weer knallende ruzie gehad over dat ze beugel niet in wilde doen naar een kinderfeestje. Ik ben helemaal uit mijn slof geschoten en heb gezegd dat ik direct de ortho ging bellen om te vragen voor een beugel die vastzit. Dochter was woedend maar ik heb haar naar het feestje gebracht (met beugel) en heb ook echt de ortho gebeld en het verhaal uitgelegd. Volgende week is er weer een afspraak en ze gaat dan inderdaad een vast tonghekje krijgen. Ook wilde de ortho kijken naar een soort kliksysteem dat ook voor buitenboordbeugels wordt gebruikt om de activator in vast te klikken. Dan krijgt ze hem minder makkelijk los.
De allerlaatste optie is nog om haar leuke dingen (afspreken, feestjes) te ontzeggen als ze haar beugel niet goed draagt. Maar ik weet niet of dat pedagogisch verantwoord is. Kan ik haar dit aan doen? Ze is al erg verlegen, stil en onzeker. Ze heeft wel vriendinnetjes en wordt niet gepest, maar ik wil haar ook niet buitensluiten vanwege haar beugel. Ik weet nu al dat ze dit vreselijk gaat vinden en vraag me af of het niet te ver gaat.
wo, 12/06/2017 - 15:52 Permalink
Romy32

Als antwoord op door LK3

Wat moeilijk zeg!
Ik begrijp dat je heel erg je twijfels hebt over het ontzeggen van leuke dingen.
Dan wordt het helemaal zo'n strijd met alleen maar de focus op het negatieve.

Het kliksysteem wat de orthodontist voorstelt is misschien wel een goede oplossing, in combinatie met het vaste tonghekje.
Als het er niet uit kan, móet ze er wel aan wennen.
Want dat is nu natuurlijk ook een beetje het probleem. Doordat ze de beugel steeds uitdoet went ze er ook niet aan.

Als je haar vraagt waarom ze de beugel zo vreselijk vindt, wat geeft ze dan als antwoord?
do, 12/07/2017 - 10:47 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Klopt, ik wil die beugel het liefst neutral houden. Iets dat moet en er nu eenmaal is, niet altijd leuk, maar verder geen dominante rol spelend in het dagelijks leven. En dat is nu helaas niet het geval.
Ik weet nu al dat het volgende week bij de ortho op ruzie uit gaat lopen en dat dochter heel boos en verdrietig gaat worden van de oplossing, maar ik weet ook dat het uiteindelijk wel beter zal zijn. Sowieso omdat ze het vaste tonghekje er niet uit kan halen en dus ook niet meer kan duimen. De activator kan er dan wel nog uit (dat moet ook met eten, drinken, sporten en tandenpoetsen), maar dat gaat minder makkelijk, waardoor het niet handig is om dat tig keer per dag te doen als ze iets wil zeggen. En inderdaad, ze moet er aan wennen, maar dat kan alleen door dat ding te dragen.
Als ik haar vraag wat ze er zo vreselijk aan vindt, krijg ik als antwoord dat het pijn doet (geeft spanning op de kaken), dat het niet fijn zit, dat ze er niet goed mee kan praten en dat ze de enige is met een beugel (van de kinderen van haar leeftijd) en dat ze zich ervoor schaamt.
do, 12/07/2017 - 11:35 Permalink
Romy32

Als antwoord op door LK3

Ik begrijp het.
Het zijn ook allemaal best legitieme redenen om de beugel te verafschuwen ;-)

Maar ja, wat moet, dat moet.
Veel sterkte bij de ortho volgende week.
Ik hoop dat ze uiteindelijk gaat wennen aan iets vasts in haar mond, en dat de strijd langzaam maar zeker minder zal worden.
do, 12/07/2017 - 20:03 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Ik begrijp haar ook wel. Ik snap echt dat ze de beugel haat. Ik zou zelf ook niet blij worden van zo'n gigantisch geval in mijn mond. Maar ik snap dat het echt nodig en overzie ook wat de gevolgen zijn als ze de beugel niet draagt. Het is eigenlijk net als met haar bril. Dat was ook drama, ruzie en verdriet omdat ze geen bril wilde. Het verschil is echter dat ze met die bril direct beter kon zien. En dat maakte wennen makkelijker. Inmiddels vindt ze de bril nog steeds stom, maar ze kan niet meer zonder dus ik hoef geen strijd meer te voeren om hem te dragen. De beugel is echter lastig en pijnlijk en het resultaat komt pas veel later. Dat heb ik haar ook uitgelegd. En ook dat ze pas zal wennen aan de beugel als ze die gaat dragen. Ik heb haar gisteren ook verteld wat ik met de ortho heb afgesproken en waarom en dat we dat doen om haar te helpen, niet om haar dwars te zitten. Uiteraard werd dochter heel boos en verdrietig, maar ze weet nu wel wat er gaat gebeuren volgende week, zodat het niet meer zo rauw op haar dak gaat vallen. Hopelijk gedraagt ze zich bij de ortho dan wel iets beschaafder dan ze gisteren thuis deed, want er zijn behoorlijk wat lelijke woorden en verwijten uit haar mond gekomen en het interieur heeft ook wat moeten ontgelden.
vr, 12/08/2017 - 10:07 Permalink
LK3

Als antwoord op door LK3

Update: nou, het is zo ver. Vanochtend weer controle gehad bij de ortho. Wederom te weinig progressie door het slecht dragen van de beugel. Dus de besproken maatregelen zijn ten uitvoer gebracht. Dochter was ontzettend kwaad en heel verdrietig. Ze wilde haar mond eerst niet eens open doen. Gelukkig had de ortho wel begrip voor haar reactie. Uiteindelijk heeft ze haar mond toch maar open gedaan en toen was het vaste tonghekje snel geplaatst. Aan de ringetjes die om haar kiezen zitten, zitten ook een soort buisjes waar ze de stangetjes die de ortho ter plekke aan haar activator heeft gemaakt, in kan schuiven. De beugel kan dus nog steeds uit, maar niet meer zo makkelijk als eerst. Duimen is vanaf nu dus echt niet meer mogelijk doordat het tonghekje vastzit in haar mond. Hopelijk zorgt dat ervoor dat ze de activator ook beter inhoudt, vooral in de nachten.
Inmiddels zijn we weer thuis. Dochter is bloedchagrijnig, boos en huilt werkelijk om alles en niks. Inmiddels ben ik een beetje immuun geworden voor haar gejengel over de beugel. Gewoon even doorzetten, dan went ze het snelst. Zij wil ook graag van haar Goofy overbeet af, dan zal ze er wat voor moeten doen.
Verder wil de ortho over een paar maanden tot een half jaar gaan beginnen met het verbreden van de bovenkaak dmv een hyrax beugel. De activator moet ze dan wel daarnaast blijven dragen en die zal dan ook steeds een beetje breder worden gemaakt. Ik ben benieuwd. Eerst dit maar eens even zien.
di, 12/12/2017 - 14:21 Permalink
LK3

Als antwoord op door vV

Tja, ik zal wel moeten, er is helaas geen andere optie. De problemen zijn bij haar dusdanig dat er niet gewacht kan worden met behandelen. Het gaat sowieso al jaren duren met waarschijnlijk ook nog kaakoperaties in de toekomst. Ze wordt al behandeld bij een gespecialiseerde ortho in het ziekenhuis omdat de reguliere ortho de situatie te complex vond. Dat geeft wat mij betreft de noodzaak van vroeg en intensief behandelen al voldoende aan.
In de volledige verwachting van het behandelplan staat dat wanneer de kaak voldoende verbreed is, de activator zal worden uitgebreid met een buitenboordbeugel waarbij de banden over het hoofd lopen. Ik weet nu al dat dat zo mogelijk een nog groter drama gaat worden. Gelukkig is dat pas over ruim een jaar tot anderhalf jaar aan de orde en weet dochter dit nu nog niet.
En ja, ik vind het ook niet leuk voor mijn dochter, maar het is wel nodig en van zielig zijn krijg je geen rechte tanden. Dus schouders eronder en we gaan ervoor.

Er is trouwens wel een ander jong kind met een beugel in onze omgeving. Dit meisje is een paar maanden jonger dan mijn dochter en zit een klas lager op school. Zij heeft echter een schisis dus is wel behoorlijk wat gewend qua doktoren en ingrepen en daarnaast heeft ze geen overbeet maar een onderbeet en dus geen activator beugel. Gelukkig maar voor haar, want duidelijk spreken is voor haar al lastig genoeg.
di, 12/12/2017 - 15:56 Permalink
Romy32

Als antwoord op door LK3

Ik ben het met vV eens; respect voor je standvastigheid!
Fijn dat het uiteindelijk toch gelukt is bij de ortho, dat is toch wel iets om je dochter nog even een schouderklopje voor te geven.
Ik hoop voor haar, en zeker ook voor jou, dat ze snel went aan de vaste beugel in haar mond, en dat daardoor de rust voor jullie (voorlopig) een beetje terugkeert.
di, 12/12/2017 - 19:23 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Uiteraard heb ik haar na de afspraak gecomplimenteerd over dat ze uiteindelijk toch meewerkte en natuurlijk ook begrip getoond voor haar frustraties. Ik vind het echter niet nodig om daar vervolgens de hele dag over door te zeuren en te huilen, dus op een gegeven moment ga ik haar wel een beetje negeren. Als je je focust op andere dingen, denk je er niet aan en went het des te sneller.
Na het avondeten wel weer even strijd gehad om de beugel weer in te doen, maar als hij er eenmaal in zit, haalt ze hem er ook niet meer zomaar uit, want dat is nu toch net even lastiger. Dus dat gaat nu goed. De nacht was wel zwaar. Want ze kan dus echt niet meer duimen en dat vindt ze echt heel vreselijk (ze noemt het zelf kindermishandeling, tis wel een beetje een dramaqueen). Halverwege de nacht stond ze huilend naast mijn bed dus ik heb haar maar bij me in bed genomen, met beugel in. Uiteindelijk is ze toch weer in slaap gevallen. Vanmorgen ging het redelijk. Ik hoop echt dat ze zich nu langzaam maar zeker neer gaat leggen bij de beugel. Eten met een tonghekje is nu wel nog een beetje lastig, maar goed, kan ze vast oefenen voor als ze de hyrax beugel krijgt.
Toen ze uit school kwam, was ze wel helemaal boos en in tranen want ze had iets voor moeten lezen en dat lukte niet goed en met afspreken vanmiddag wilde ze ook de beugel niet in. Heb haar getroost en gezegd dat duidelijk spreken met beugel echt nog wel gaat lukken, maar dat ze dat wel moet oefenen. Heb ookgezegd dat het haar keuze is of ze wel of niet afspreekt, maar dat het niet haar keuze is of de beugel gedragen wordt; dat moet gewoon dus daar heeft ze geen keuze in. Uiteindelijk heeft ze eieren voor haar geld gekozen en de beugel gewoon in gedaan. Ze speelt vanmiddag hier, dus kan ik meteen zien dat ze hem ook draagt. Ik merk wel dat ze echt enorm slist en dat haar dat ook frustreert.
wo, 12/13/2017 - 14:31 Permalink
Romy32

Als antwoord op door LK3

Nogmaals; wat doe je dit goed zeg!
Echt bewondering voor je.

Wel sneu, van dat voorlezen in de klas.
Je vertelde eerder al dat ze een vrij stil meisje is (behalve als het om haar beugel gaat ;-)), en ik kan me heel goed voorstellen dat dit een erg moeilijk moment voor haar was. Het zal echt met vallen en opstaan gaan, maar met zo'n moeder komt ze er wel.
wo, 12/13/2017 - 15:54 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Dankjewel, vind het zelf ook erg lastig om te bepalen waar ik goed aan doe. Een stukje bevestiging van een professional is dan heel fijn!
Het is echt dat dit heel dringend nodig is, anders was ik er allang mee gekapt. Maar goed, zo leert ze wel dat er soms ook dingen moeten die niet zo fijn zijn. En ik ben sowieso geen fan van je kind altijd zijn of haar zin geven en 'als je niet wil, hoeft het niet'.

Dat voorlezen vond ik ook sneu voor haar, maar ik snap het wel. Ze zit in groep 4 en alle kinderen moeten wel eens wat voorlezen in de klas, alleen was de timing bij haar nu niet echt optimaal. Ze is dan wel een meisje dat het gewoon doet, maar zich vervolgens erg schaamt en haar emoties er thuis uitgooit. Thuis en met vriendinnetjes is ze ook niet zo verlegen, vooral bij vreemde mensen en in grotere groepen.
Ze moeten op school ook wel eens avi-toetsen doen, een op een met een leerkracht/assistent. Dan moet ze ook hardop voorlezen. En ze moet dit jaar ook voor het eerst een kleine spreekbeurt houden. Alhoewel ik vind dat ze de beugel dan best even uit mag doen. Maar dat kan niet voor elke leesbeurt of elk antwoord dat haar gevraagd wordt. Daar zal ze toch aan moeten wennen. En dat gaat haar vast wel lukken.

Gisteravond en vannacht was wel weer even lastig. Ze had erg veel pijn van alle spanning op haar kaken en het niet kunnen duimen is ook nog wel een probleempje. Heb haar dus nog een nachtje bij mij laten slapen, omdat ik nachtrust wel heel belangrijk vind. Vanochtend na het ontbijt wilde ze de beugel niet meer in doen, maar toen ik zei dat ik daar geen discussie meer over aan ging en ze kon kiezen beugel dragen of geen speelafspraakje vanmiddag, was de keuze snel gemaakt. Het stickersysteem heb ik er nog even in gehouden ter motivatie, ondanks dat het dragen van de beugel nu lastiger is. Ze heeft haar vijf stickers inmiddels bijna bij elkaar gespaard dus naar alle waarschijnlijkheid gaan we zaterdagavond een film kijken met lekkers erbij. Ik vind dat ze dat ook echt wel verdiend heeft, want ze heeft het echt niet makkelijk op het moment, maar ze doet het toch maar even. En dat zal ik haar ook zeker zeggen!
do, 12/14/2017 - 13:36 Permalink
LK3

Even een update: het tonghekje zit nu bijna een week vast en de activator is lastiger los te halen dan voorheen en wordt gelukkig aanmerkelijk beter gedragen. Het scheel al enorm dat het tonghekje er niet uit kan en dat ze sowieso niet meer kan duimen, want daarvoor deed ze de activator in de nacht vaak uit. En dat heeft nu geen zin meer, dus draagt ze die maar gewoon. Wat natuurlijk ook precies de bedoeling is, dus dat is heel fijn. Ze heeft wel nog veel last van spanning op haar kaken en daardoor pijn (komt doordat ze de beugel nu wel goed draagt en er nog aan moet wennen). Dat zorgt er wel voor dat ze wanneer ze de beugel even uit heeft voor eten of sporten of tandenpoetsen, ze deze daarna niet meer in wil doen, maar ik kan haar er steeds makkelijker toe overhalen de beugel toch weer in te doen. Afgelopen zaterdag uiteraard lekker samen film gekeken met wat lekkers en lekker lang opgebleven. En uiteraard heb ik haar ook gecomplimenteerd over het stoppen met duimen en dat ze de beugel nu wel goed draagt. En natuurlijk gezegd dat ik heel erg trots op haar ben dat ze het toch allemaal maar doet en doorstaat, ondanks dat het niet makkelijk is.
De eerste nachten zonder duim heeft ze wel nog bij mij gelegen omdat ze niet kon slapen en erg verdrietig was. Ze had ook nog pijn van de beugel. En ik vind nachtrust wel heel belangrijk. Maar vanaf zaterdag heeft ze weer in haar eigen bed geslapen en doorgeslapen.
Praten gaat heel langzaam een klein beetje beter, maar ze slist nog steeds enorm en is erg moeilijk verstaanbaar, wat bij haar ook af en toe voor frustraties zorgt.
Maar desondanks is dit een hele goede keuze geweest en ben ik heel trots op mijn meisje.
ma, 12/18/2017 - 14:18 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Inmiddels zijn we ruim een maand verder en gisteren is er weer een controle geweest. Dochter draagt de beugel nu goed, alleen met de feestdagen was het soms wel even lastig. Ze praat ook een stuk beter dan een maand geleden, maar helaas nog niet zoals het hoort; ze slist nog steeds een beetje en is soms moeilijk verstaanbaar, ook al doet ze wel enorm haar best. Soms ook nog wel een beetje verdriet of frustratie, maar dat zal er wel bij horen.
De stand van haar tanden en kaken was nu wel duidelijk verbeterd ten opzichte van de vorige controle, dus het vastzetten van het tonghekje en het schuifmechanisme voor de activator hebben wel gewerkt. Helaas is de verbetering wel wat minder groot dan verwacht/gehoopt. De beugel nog meer dragen kan niet, want ze heeft hem al vrijwel de hele dag in. Dus we blijven hiermee doorgaan en als het resultaat over enkele maanden nog steeds achterblijft ondanks het goed dragen van de beugel, kan er besloten worden een hoofdband aan de activator toe te voegen. Dit stond voor de toekomst sowieso al op de planning, alleen pas rond een jaar of negen. Dit wordt mogelijk nu eerder. Dochter wil dit overigens absoluut niet.
Verder wil de ortho rond april/mei gaan beginnen met het verbreden van de bovenkaak dmv een hyrax beugel.
Daarnaast heeft dochter een aantal melktanden die er niet vanzelf uitvallen doordat de volwassen tanden op een andere plaats doorkomen (waar ze niet horen). Deze tanden zullen binnenkort verwijderd moeten worden omdat ze in de weg staan. De afspraak voor het trekken van de melktanden staat nu gepland voor over twee weken. Dochter ziet hier wel enorm tegenop en vindt het erg eng.
Dus ondanks dat het goed gaat en er nu eindelijk verbetering is, toch ook minder goed nieuws en boosheid/verdriet bij dochter. Gisteravond en vandaag vertoonde ze weer opstandig gedrag, wat ik kan begrijpen.
Nog tips om tanden trekken minder eng te maken? Het gaat om vijf melktanden.
do, 01/11/2018 - 15:38 Permalink
Romy32

Als antwoord op door LK3

Fijn dat er toch iets van verbetering zichtbaar is, al blijft het moeilijk allemaal.

Vervelend dat er tanden getrokken moeten worden, dat is nooit leuk natuurlijk.
Een geduldige tandarts scheelt wel heel veel.
Wij gebruiken bij kinderen (en ook bij volwassenen die bang zijn voor de verdoving) altijd een spray of zalf om voor te verdoven, zodat ze het prikje niet of nauwelijks voelen. Dat werkt meestal heel goed.

Veel succes ermee, en bedankt weer voor je update.
zo, 01/14/2018 - 19:25 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Klopt, vind het zelf ook best moeilijk om haar gemotiveerd te houden. Na een paar dagen boze buien, gaat het nu weer beter met het beugeldragen. Ze wil niet zo'n hoofdband, dus ze draagt de beugel trouw. Alleen heeft ze dat de afgelopen maand ook gedaan en ben ik bang dat het ondanks alles toch zal moeten en ze dan zo boos/verdrietig is, dat we qua motivatie weer helemaal bij nul belanden.
Tuurlijk, tanden trekken is nooit leuk. Vind het zelf ook heel vervelend voor haar, maar snap wel dat het nodig is, want met zoveel tanden in je mond, krijg je de boel nooit op orde. En het komt haar spraak ook zeker niet ten goede als het zo vol is in haar mondje met tanden én een beugel.
Ik zal zeker vragen naar verdovende zalf of spray. Is er verder nog iets wat ik kan doen ter voorbereiding? Veel of juist niet over praten? En wat kan ik achteraf qua reactie verwachten gezien haar beugelgeschiedenis? En is een beloning hier ook op zijn plaats?
ma, 01/15/2018 - 12:31 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Over het algemeen is ze er niet heel erg mee bezig geloof ik, maar gisteren zei ze savonds opeens vanuit het niets dat ze haar tanden niet ging laten trekken omdat ze dat niet wilde en het eng was en pijn deed. Ik heb haar toen uitgelegd dat het goed verdoofd wordt en dat ik ook nog ga vragen om een voorverdoving zodat ze de prikjes niet voelt. En dat ik bij haar blijf en ze mijn hand ook vast mag houden Desondanks bleef ze zeggen dat ze niet wilde, ook al snapte ze wel dat het moest. Volgens mij is het voor haar heel dubbel. Enerzijds begrijpt ze het wel, maar anderzijds is haar emotionele reactie zo sterk dat ze toch heel hard nee roept. Net als de eerste maanden met het dragen van de beugel.
do, 01/18/2018 - 11:14 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Vandaag moesten de tandjes getrokken worden. Dochter was vanmorgen al continu boos over alles, want ze vond het heel eng en bleef maar zeggen dat ze niet wilde. Ik heb geprobeerd rustig te blijven en gezegd dat het verdoofd wordt en dat ze best tegen de ortho mag zeggen dat ze het eng vindt. Onderweg en in de wachtkamer was ze heel stil en zodra ze de behandelkamer binnen moest komen, begon ze al te huilen. Gelukkig was de ortho heel begripvol en legde hij heel rustig en geduldig uit wat er ging gebeuren. Hij sprak met haar af dat ze haar hand op moest steken als het pijn deed, zodat ze konden bijverdoven. Eerst ging de zalf erop en even later werden de spuiten gezet en weer even later werden de vijf tandjes er een voor een uitgetrokken. Dochter heeft de hele behandeling gehuild, maar ze heeft niet haar hand opgestoken dat ze pijn had. Ze ligt nu op de bank en wil helemaal niks. Ze is moe en boos/chagrijnig. En ze vindt het vooral heel oneerlijk dat zij zoveel gedoe met haar gebit heeft. Daar kan ik haar ook geen ongelijk in geven, want het is natuurlijk ook helemaal niet leuk om als zevenjarige al een beugel te moeten dragen, tandjes te laten trekken, etc. Van mij mag ze vandaag best nog even boos zijn en balen van alles. Morgen weer een dag, hopelijk is ze dan weer een stuk vrolijker.
ma, 01/22/2018 - 14:30 Permalink
Romy32

Als antwoord op door LK3

Fijn dat het achter de rug is, weer een hindernis genomen.
Wel opmerkelijk dat de orthodontist zelf de extracties heeft gedaan, normaal wordt voor zoiets doorverwezen naar de tandarts.
Waarschijnlijk gaat het in dit geval anders omdat het een gespecialiseerde ortho in het ziekenhuis is?

Hoe gaat het nu met je dochter, heeft ze nog veel last?
Hopelijk knapt ze snel op van de ingreep.

Bedankt weer voor je update.
ma, 01/22/2018 - 21:42 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Ja, ben zelf ook blij dat het achter de rug is. Het is voor mij als moeder ook geen fijn gevoel dat je kleine meisje daar huilend in zo'n grote stoel ligt met een ijzerwinkel in haar mond, terwijl ze vijf tanden moet laten trekken.
De ortho wilde het zelf doen, omdat het een onderdeel van de beugelbehandeling is. Of dit te maken heeft met het feit dat hij in een ziekenhuis werkt, weet ik niet. Het zou best kunnen. Wat betreft beugels is dochter toch een geval apart.

Gisteren is dochter nog de hele middag en avond boos geweest. Ze wilde ook niks eten en had nergens zin in. Ik heb haar op tijd naar bed gebracht en heb nog even uitgebreid met haar geknuffeld en gezegd hoe trots ik op haar ben dat ze het toch allemaal maar doorstaat, ondanks dat ze het niet leuk en eng vindt.
Pijn heeft ze niet gehad, althans, ze heeft zowel tijdens als na de behandeling niks gezegd over pijn. Dus daar ben ik al heel blij om.
Vanochtend was ze eigenlijk best wel vrolijk. Ze had honger (niet gek als je na de lunch niks meer hebt gegeten) en zit nu gewoon op school. Eigenlijk ging het allemaal verrassend goed vanmorgen. Ook geen gedoe of boosheid over het dragen van de beugel gehad.
di, 01/23/2018 - 10:05 Permalink
LK3

Als antwoord op door LK3

Weer een update: Na het tanden trekken van twee weken geleden eigenlijk geen problemen meer gehad. Na een dag boos zijn was dochter weer helemaal de oude en heeft ze nergens last van gehad. Dus dat was heel fijn. Vandaag hadden we weer een controle bij de ortho. Het is duidelijk te zien dat dochter de beugel nu wel draagt, alleen blijft de vooruitgang wel achterlopen op de verwachting. Daarom heeft de ortho helaas moeten besluiten om toch nu al een hoofd-nekband toe te voegen aan haar activator. Over een week mogen we die ophalen en zal ze die op school (behalve met pauze en gym) en 's nachts moeten dragen. Dochter is heel verdrietig nu. Ze draagt de beugel nu zo goed en doet zo haar best en toch helpt het niet voldoende, dat is heel frustrerend. Ze wil geen hoofd-nekband en schaamt zich ervoor. Ze durft er ook niet mee naar school en is bang dat ze ermee gepest zal worden. Ik begrijp haar heel goed, maar ik zie ook wel in dat het nodig/beter is. En ik denk ook dat het achteraf best mee zal vallen. Misschien is het een goed idee om in de klas even uit te leggen waarom dochter dit moet dragen om zo begrip te kweken bij haar klasgenootjes? Ik heb echt geen idee wat hierin handig is.
In ieder geval is het vandaag weer even een dag vol tranen, verdriet, schreeuwen en boosheid. Ik laat dochter maar even uitrazen (binnen grenzen uiteraard), want ik denk dat ze dat ook gewoon echt even nodig heeft. Het is voor haar ook gewoon even heel erg klote. Morgen weer een dag.
wo, 02/14/2018 - 16:10 Permalink
Mathildez

Als antwoord op door LK3

Ik heb niet alles gelezen, maar het verhaal van je dochter doet me heel erg aan mezelf denken. Ook ik had een overbeet - een verkeerde kaakstand etc....
Ik was ook 7 jaar doen ik voor het eerst een beugel kreeg. Een losse toen nog (ik spreek over 30 jaar geleden). Ook bij mij werden er tanden getrokken. Ik ben van mijn 7 tot mijn 15 jaar beugel in - beugel uit gegaan. Ik denk dat ik alle beugels heb gehad die je je kunt voorstellen. Om dan op mijn 15 enkel van al die pest verlost te zijn.... En op mijn 18e te moeten vaststellen dat het allemaal voor niets is geweest. Al die pijn, al dat afzien.... mijn tanden stonden terug scheef.

Pas toen ik 21 was had ik de moed en de sterkte om er opnieuw iets aan te doen. Deze keer was het MIJN beslissing en niet het gepush van mijn ouders. Deze keer ben ik op zoek gegaan naar een orthodontist die mij lag, mij steunde en mij begreep in mijn frustraties, mijn pijn, mijn schaamte en mijn verdriet. Ook ben ik opzoek gegaan naar een ziekenhuis met een fantastische chirurg. Eerste stap hier was meteen operatie. Mijn bovenkaak werd gebroken en ik kreeg een stokje in mijn gehemelte om elke dag aan te draaien om het breder te maken. Daarna kwamen de beugels. Als mijn tanden correct stonden, volgende de tweede operatie. Opnieuw werden mijn kaken gebroken (zowel bovenkaak, als onderkaak, als een stuk van mijn kin werd er gehaald). Daarna nog een halfjaar beugelen en daarna jaren nachtbeugels (ik denk dat ik ze nog 7 jaar heb gedragen na mijn operatie). Nu staan mijn tanden perfect en zijn ze niet meer van plaats veranderd.

Volgende maand word ik mijn oudste zoon verwacht bij de orthodontist. Het is mijn eigen ortho, die mij begeleidde tijdens het volledige laatste proces. Ik wil niet dat hij meemaakt wat ik heb moeten meemaken. Luister goed naar je eigen gevoel. Luister niet zomaar naar de mensen rondom je die je willen adviseren. Voor mij is het allemaal voor niets geweest. Sommige waren zelf kwaad dat ze in mijn kindertijd tanden hadden getrokken, want anders was het resultaat nu nog beter geweest.

Probeer je te omringen met de beste... en luister naar je dochter. Soms kan het geen kwaad om te wachten. Soms is het zo erg, dat het toch enkel en alleen operatie gewijs kan opgelost worden. Bekijk ook deze optie en bekijk wanneer van deze kan. Dan zal haar al de frustratie nu misschien besparen.
do, 02/15/2018 - 12:05 Permalink
vV

Als antwoord op door Mathildez

mbt uitleggen op school: dat lijkt mij een erg goed idee. Gebeurt naar mijn smaak veel te weinig. Het is een leeftijd waar kinderen keihard kunnen zijn voor elkaar, en de gevolgen daarvan voor anderen ook niet goed kunnen begrijpen. Wat uitleg, en dat het niet leuk is om te dragen kan erg helpen om pesterij voor te zijn.
namen meer ouders maar die moeite...
do, 02/15/2018 - 14:41 Permalink
Romy32

Als antwoord op door vV

mbt uitleggen op school: dat lijkt mij een erg goed idee. Gebeurt naar mijn smaak veel te weinig. Het is een leeftijd waar kinderen keihard kunnen zijn voor elkaar, en de gevolgen daarvan voor anderen ook niet goed kunnen begrijpen. Wat uitleg, en dat het niet leuk is om te dragen kan erg helpen om pesterij voor te zijn.
namen meer ouders maar die moeite...


Hier ben ik het helemaal mee eens.
Ik ben zelf werkzaam geweest als leerkracht in het basisonderwijs, en heb goede ervaringen met het (uiteraard op een positieve manier) bespreekbaar maken van dingen die 'anders dan anders' zijn.
do, 02/15/2018 - 21:20 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Beste Matildez,
Dank voor je reactie. Wat ontzettend vervelend hoe jouw beugeltraject is verlopen in je jeugd. Wel heel fijn dat het nu eindelijk goed gekomen is.
Voor de duidelijkheid; de tanden die bij mijn dochter zijn getrokken zijn melktanden. De volwassen tanden zijn er ook al door, maar op de verkeerde plek waardoor de melktanden er niet vanzelf uitvielen en de ruimte wel nodig is. Er zijn dus gelukkig nog geen volwassen tanden getrokken. De ortho heeft het daar ook nog niet over gehad gelukkig. Ik hoop dat er voorlopig ook niks meer getrokken hoeft te worden. Want hoewel ze er gelukkig weinig last van heeft gehad, vond ze het wel eng en absoluut niet leuk.
Wat betreft kaakoperaties; die zullen in de toekomst waarschijnlijk nog volgen, maar omdat haar kaken nog groeien doen ze dat niet nu al maar pas later in de puberteit. Dan kan het in een keer goed gedaan worden. Daarbij is een kaakoperatie best een hele opgave en belasting voor een kind van zeven. Die beugels die ze heeft zijn op dit moment echt al genoeg voor haar.
Met momenten is dochter nog steeds boos vanwege het feit dat ze een buitenbeugel met hoofd-nekband moet gaan dragen. Soms wil ze de beugel ook niet meer dragen omdat 'het toch allemaal geen zin heeft' in haar ogen. Ik geef haar de ruimte om boos te worden en verdrietig te zijn, maar ik stel daar wel grenzen aan. Je mag soms even boos zijn en het allemaal stom vinden, maar als je de beugel niet draagt wordt het zeker niet beter. Ik heb ook met haar afgesproken dat we in de klas samen even uitleggen wat er met haar gebit en kaken aan de hand is en waar die beugels voor nodig zijn. De juf gaf laatst wel aan dat dochter in de klas erg stil en teruggetrokken is, nog meer dan voordat ze de beugel kreeg. In kleine groepjes met vriendinnetjes komt ze wel los, dat zie ik thuis ook. Ze gaf wel aan dat sommige kinderen haar geslis soms nadoen en dat ze dat niet leuk vindt omdat ze het niet expres doet en er niks aan kan doen. Dit gebeurt volgens dochter vooral op momenten dat de juf of meester het niet kan horen omdat die niet in de buurt is, zoals in de gang of in de fietsenstalling. Ik vind het erg vervelend voor dochter dat dit gebeurt en ik heb met haar afgesproken dat we dat ook aan kunnen kaarten en uit kunnen leggen in de klas.
vr, 02/16/2018 - 12:04 Permalink
Mathildez

Als antwoord op door LK3

@LK3.... toen ik je bericht las moest ik gewoon reageren. Ik herkende zoveel van je dochter in mezelf. Ook ik heb die buitenbeugel (met hoofd/nek-band gedragen). Ik weet niet of je ooit zelf beugels hebt gedragen (maar, bij mij is het nog niet zo heel lang geleden). En de pijn en de druk op je tanden is soms niet te harden en enorm vermoeiend. Ik begrijp dus ook dat dit voor je dochter heel erg zwaar moet zijn. Daarbij komen dan ook nog de pesterijen - het uiterlijk, het grappig spreken etc... wat er allemaal nog eens bijkomt.

Zo'n kaakoperatie kunnen inderdaad maar pas vanaf je volgroeid bent. Heb je al de vraag aan je ortho gesteld waarom het nu allemaal moet? Zijn ze zeker dat de beugels nu al het echt noodzakelijke gaan uithalen? (sorry, dat ik hier zo advocaat van de duivel speel). Maar, tegen mij is achteraf (toen ik volwassen was), letterlijk gezegd geweest dat al die beugels helemaal niet nodig waren geweest en dat het echt allemaal voor niets was.

Maar binnenkort sta ik met mijn zoon van 7 ook bij mijn eigen orthodontist..... ook aan de andere kant.
vr, 02/16/2018 - 13:11 Permalink
LK3

Als antwoord op door Mathildez

Matildez, ik snap je zorgen en herkenning. Ik begrijp de frustraties en het verdriet van mijn dochter heel goed, althans, ik begrijp dat ze die gevoelens heeft. Zelf heb ik nooit een beugel gedragen gelukkig, dus ik weet niet hoe dat voelt. Ik vind het zelf ook niet leuk voor haar, maar ik zie wel in dat het echt nodig is. En zijzelf gelukkig ook. Maar ze is pas zeven en dan roept haar gevoel af en toe gewoon heel hard nee terwijl ze wel weet dat iets nodig is. Maar het resultaat laat lang op zich wachten terwijl ze er nu last van heeft. Dat maakt het vooral moeilijk om haar gemotiveerd te houden. Ze heeft ook een bril. Dat vond ze ook niet leuk, maar daarmee zag ze wel direct beter en dus ook het nut ervan. Daar heeft ze zich eigenlijk vrij snel bij neergelegd, ook al vindt ze het nog steeds niet leuk.
Uiteraard heb ik ook gevraagd of het echt nu allemaal al moet. Maar gezien onze tandarts haar met 6,5 al doorstuurde en de reguliere ortho de problematiek te heftig vond en ons naar het ziekenhuis verwees en de ortho daar besloot om direct actie te ondernemen, geeft wat mij betreft de noodzaak wel aan. De ortho gaf ook aan dat er nu al bepaalde stappen genomen moeten worden. Het hele traject gaat sowieso al jaren duren. Ook is het handig van de groei gebruik te maken bij het sturen van de kaakontwikkeling. Dus verbreden van de bovenkaak moet echt binnenkort al. En de overbeet is te groot om alleen met een operatie in de puberteit op te lossen en met alleen een beugel gaat het ook niet lukken waarschijnlijk. Dus de noodzaak van het hele gebeuren daar ben ik wel van overtuigd. Wat onverlet laat dat het voor mijn dochter een grote bron van frustratie en verdriet blijft. Desondanks ben ik heel erg trots op haar en hoe ze het toch allemaal maar doet en doorstaat.
vr, 02/16/2018 - 14:27 Permalink
LK3

Als antwoord op door LK3

Vanochtend moesten we weer naar de ortho voor het ophalen en plaatsen van de buitenboordbeugel. We waren vroeg aan de beurt en ondanks dat dochter nog niet optimaal meewerkte, ging het allemaal sneller dan ik had gedacht. Daarna heb ik dochter naar school gebracht en heb ik aan de klas uitgelegd wat er allemaal mis is met het gebit van dochter en waar al die beugels voor dienen. We hadden aanvankelijk afgesproken dat ze dat zoveel mogelijk zelf uit zou leggen, maar toen we de klas in kwamen en een paar kinderen begonnen te lachen, begon dochter meteen te huilen en wilde de klas weer uit lopen. Dus toen heb ik maar het woord gevoerd en ook uitgelegd dat ze door alle beugels slist maar dat ze daar niks aan kan doen en wel heel erg haar best doet om duidelijk te praten en het erg vervelend vindt als andere kinderen haar nadoen. En dat ze het dragen van al die beugels helemaal niet leuk vindt en het ook regelmatig voor pijn/spanning op de kaken zorgt. Dat is al vervelend genoeg voor haar, dus zou het fijn zijn als anderen juist een beetje extra moeite doen om haar te verstaan ipv haar nadoen. Ze doet het niet expres en ze kan er ook niks aan doen. Haar beste vriendinnetje stond op om haar even een knuffel te geven, super lief. Daarna ben ik naar huis gegaan en dochter op school gebleven. Toen ze vanmiddag thuiskwam had ze veel pijn van de nieuwe beugel en wilde die na het eten niet meer in doen. Uiteindelijk toch gelukt, maar ze heeft er echt last van. Er is nu een vriendinnetje hier om te spelen, maar dochter is niet bepaald op haar gezelligst. Ze is erg stil en reageert redelijk kortaf. Ik vermoed dus dat straks de bom gaat ontploffen want ze is boos/verdrietig/heeft pijn, maar dat gaat ze niet uiten als er anderen bij zijn.
Ze moet straks ook met de buitenboordbeugel gaan slapen. Ben benieuwd hoe dat gaat.
wo, 02/21/2018 - 14:32 Permalink
Mathildez

Als antwoord op door LK3

Zo'n buitenbeugel doet gewoon pijn - alle beugels doen pijn, maar die buitenbeugel vond ik zelf ook verschrikkelijk. En vooral het slapen ermee is een ramp. Dit beugel duwt op je tanden en loopt langs je gezicht, waardoor je zelf niet zacht op je kussen kan gaan liggen. Als je dan nog eens gaat liggen, druk die ook nog eens verkeerd op je tanden (of zo voelde ik het toen wel aan). Ik deed hem als kind ook heel vaak uit en droeg hem heel slecht. Ik wist niet dat ze die zaken nog steeds toepasten, ik dacht echt dat er al modernere technieken bestonden de dag van vandaag.

Ik hoop echt, maar dan ook echt dan je een 2e opinie gaat inwinnen (of hebt ingewonnen) bij een andere orthodontist en zelf bij een ander ziekenhuis. Er zijn ziekenhuizen die hier echt in gespecialiseerd.

Sorry, dat ik het weer zo in twijfel trek, maar je dochter is nog zo jong. Er bestaan zoveel moderne technieken. Ik denk echt dat er andere oplossingen zijn.
wo, 02/21/2018 - 15:01 Permalink
Chris888

Als antwoord op door Mathildez

Ik hoop echt, maar dan ook echt dan je een 2e opinie gaat inwinnen (of hebt ingewonnen) bij een andere orthodontist en zelf bij een ander ziekenhuis. Er zijn ziekenhuizen die hier echt in gespecialiseerd.


In de openingspost staat dat er al drie mensen naar gekeken hebben: de tandarts, een orthodontist en de in ‘moeilijke gevallen’ gespecialiseerde orthodontist in het ziekenhuis, die de dame in kwestie nu behandelt.
wo, 02/21/2018 - 20:24 Permalink
LK3

Als antwoord op door Chris888

Ik sta best open voor andere meningen/visies, maar ik heb wel vertrouwen in de orthodontist. De kaakchirurg kijkt tevens mee op de achtergrond. Daarnaast kan ik alles vragen en krijg ik altijd een duidelijke uitleg op mijn vragen waarom een bepaalde beugel nodig is en hoe die dan moet werken. Ik zie zelf ook wel dat er wat moet gebeuren.
Helaas ging het gistermiddag helemaal mis. Zodra het vriendinnetje naar huis was, ontplofte de bom bij dochter en was het alleen maar schreeuwen en huilen, heel boos zijn en veel pijn. Ze wilde niks meer, heeft ook niks gegeten en wilde voor het slapengaan de beugel ook niet meer in doen. Ik heb haar maar bij mij in bed genomen, maar dan moest ze wel de beugel dragen. Dat is uiteindelijk gelukt, maar ze heeft heel slecht geslapen (en ik ook). Ze kon niet lekker liggen door de buitenboordbeugel en ze had veel pijn. Ze was wel moe maar ze heeft de halve nacht liggen huilen, ondanks dat ik haar wel paracetamol had gegeven. Vanochtend was het ook drama. Ze wilde nog steeds niks eten en was nog steeds heel boos, ze had ook nog steeds pijn dus weer een paracetamol gegeven. Iemand enig idee hoe lang paracetamol gegeven mag worden en wanneer de pijn minder wordt? Ik heb haar wel naar school gebracht. Dan heeft ze tenminste afleiding. Straks maar even lekker knuffelen met haar. Heb echt met haar te doen.
do, 02/22/2018 - 13:04 Permalink
vV

Als antwoord op door Mathildez

Zo'n buitenbeugel doet gewoon pijn - alle beugels doen pijn, maar die buitenbeugel vond ik zelf ook verschrikkelijk. En vooral het slapen ermee is een ramp. Dit beugel duwt op je tanden en loopt langs je gezicht, waardoor je zelf niet zacht op je kussen kan gaan liggen. Als je dan nog eens gaat liggen, druk die ook nog eens verkeerd op je tanden (of zo voelde ik het toen wel aan). Ik deed hem als kind ook heel vaak uit en droeg hem heel slecht. Ik wist niet dat ze die zaken nog steeds toepasten, ik dacht echt dat er al modernere technieken bestonden de dag van vandaag.
Ik hoop echt, maar dan ook echt dan je een 2e opinie gaat inwinnen (of hebt ingewonnen) bij een andere orthodontist en zelf bij een ander ziekenhuis. Er zijn ziekenhuizen die hier echt in gespecialiseerd.
Sorry, dat ik het weer zo in twijfel trek, maar je dochter is nog zo jong. Er bestaan zoveel moderne technieken. Ik denk echt dat er andere oplossingen zijn.


ortho nu, zo vroeg, kan het mogelijk maken dat operatie beperkt kan blijven. Het is ook vrij uitzonderlijk wanneer operatie gedaan wordt zonder voor en nabehandeling met gewone orthodontie. Het zou wel prettig zijn wanneer je ophoudt anderen aan het twijfelen te brengen. Er hebben 3 mensen naar gekeken waarvan 2 van de 3 er minimaal 9 jaar studie op hebben zitten. en de nodige specialistische ervaring....
dan gaan roepen dat jij denkt dat er echt andere mogelijkheden zijn vind ik , behalve dat het alleen op een onderbuikgevoel gebaseerd is, niet getuigen van inlevingsvermogen in anderen. die zijn hier, in dit toch al lastige traject, niet mee geholpen..
do, 02/22/2018 - 13:28 Permalink
LK3

Als antwoord op door vV

Inmiddels zijn we een aantal dagen verder. Het begint iets beter te gaan, maar dochter vindt de beugel nog steeds echt vreselijk. Het komt elke dag nog wel voor dat ze boos wordt omdat ze de beugel niet wil dragen. Ze slaapt inmiddels wel beter dan de eerste nachten maar nog niet geweldig. Praten is weer even iets minder duidelijk, ze moet er echt nog even aan wennen. Op school is ze nog steeds erg stil. In de klas een antwoord geven of een vraag stellen durft ze niet goed omdat ze bang is uitgelachen te worden of dat anderen haar niet kunnen verstaan. Binnenkort moet ze een spreekbeurt geven - samen met een vriendinnetje - en dat vindt ze helemaal niks. Van mij mag ze dat dan wel zonder beugel doen, hoewel ze dan nog steeds een beetje slist.
Toevallig sprak ik laatst de moeder van een ander jong meisje op school met een beugel (die zit in groep 3, is een paar maanden jonger dan mijn dochter en heeft een schisis). Ik vroeg hoe het bij hun met de beugel ging en daar ging alles vrijwel probleemloos. Haar dochter vond het niet leuk, maar wist wel dat het moest en heeft zich daar al snel bij neergelegd. Zij draagt haar beugel heel trouw zonder discussies of gedoe. Soms is ze heel even boos of verdrietig, met name in het ziekenhuis, maar verder gaat het daar eigenlijk heel goed. Maar dat meisje is natuurlijk wel wat meer gewend qua ziekenhuizen en artsen. Toch zou het heel fijn zijn als mijn dochter iets meer van die houding overneemt. Ik merk gewoon dat het hele beugelgebeuren zoveel energie kost, vooral door het gedrag van mijn dochter, ook al weet ik dat het voor haar nog vervelender is.
ma, 02/26/2018 - 13:40 Permalink
LK3

Als antwoord op door Romy32

Inmiddels weer een paar weken verder en ik moet zeggen...Het gaat de goede kant uit. Ben twee weken geleden na de zoveelste ruzie/discussie/gezeur over de beugel behoorlijk uit mijn slof geschoten (was niet de bedoeling, maar ik was het gewoon zo zat allemaal en tja, ben ook maar een mens) en dat heeft blijkbaar nogal indruk gemaakt op dochter, want sindsdien draagt ze de beugel heel netjes en zoekt ze niet meer constant de grens op met het niet willen dragen van de beugel. Alleen trof ik haar een paar dagen geleden huilend op bed aan. Ze had pijn maar dat durfde ze dus niet te zeggen omdat ze bang was dat ik weer boos zou worden. Slik. Dat vond ik echt erg en was natuurlijk ook nooit mijn bedoeling geweest. Dat heb ik haar uiteraard ook gezegd en natuurlijk even lekker met haar geknuffeld.
Volgende week moeten we weer naar de orthodontist. Hopelijk blijkt de buitenbeugel aan de verwachtingen te voldoen. Weet ook niet wat er anders nog mogelijk is.
wo, 03/21/2018 - 20:26 Permalink
LK3

Als antwoord op door LK3

We zijn inmiddels weer een aantal weken verder en ik moet zeggen dat het steeds beter gaat met beugeldragen. Het lijkt erop dat dochter zich min of meer heeft neergelegd bij het feit dat alle beugels - hoe vervelend ook - nu eenmaal noodzakelijk zijn. Gelukkig zorgt de buitenbeugel wel voor meer vooruitgang dan aanvankelijk het geval was met alleen de activator, dus dat is erg fijn, want daar doen we het uiteindelijk allemaal voor. Maar nu die weer wat strakker is afgesteld heeft dochter er toch weer meer last van wat zich uit in boos gedrag. Maar na een paar dagen wordt dat ook weer minder.
De ortho wil binnenkort een hyrax beugel plaatsen, aanvankelijk was dat gepland voor april/mei, maar aangezien de vooruitgang door alle 'opstartproblemen' wat achterloopt op de planning, wordt dat waarschijnlijk in juni, als dochter acht jaar wordt. Ik zie er zelf eigenlijk wel een beetje tegenop. Weer een beugel erbij, het is al zo vol in dat kleine mondje. Weer pijn en strijd. En we moeten nog zo lang.
vr, 04/06/2018 - 19:52 Permalink