Quicksleeper

Ik heb als patiënt nogal wat 'wisselende' ervaringen met MB. Een keer in de zenuw geprikt (gelukkig lette de TA goed op en injecteerde niet), minimaal één keer dat een MB niet zat (totaal niet, dus moest nog een dosis tegenaan), en nog eens dat een nog lerende assistent(e) er helemaal naast zat. Dat stelt mij niet helemaal gerust... m.n. niet de kans op vervelend zenuwletsel. Het voor de hand liggende alternatief intraligamentair heb ik één keer uitgeprobeerd, was ook géén succes bij mij (auw! en niet alleen de prikken, en het was nogal een restauratie).

Aldus zat ik wat rond te struinen, en kwam het Quicksleeper verhaal tegen. Voordat ik halleluja - amen tegen mijn TA roep ben ik benieuwd naar praktijkervaringen. Natuurlijk de toelichting op de website gelezen, maar die is begrijperlijkerwijs wellicht wat eenzijdig. Ik zou mij kunnen voorstellen dat doorprikken in het bot een infectiegevaar oplevert? Of naar verhouding meer napijn? Of niet geheel hersteld? Even afgezien van de vraag of mijn TA de investering wil doen, dat is een stap verder. Er was/is zoiets als Stabident meen ik, maar dat lijkt redelijk bewerkelijk.

Als ik mij niet vergis doet Stabident conceptueel hetzelfde (intraossaal verdoven)? Wat zijn/waren in uw beleving de voornaamste risico's?

Voorzichtig met de wortels en het omliggende weefsel, dus. Alleen gebruiken in combinatie met recente röntgenfoto dan?

Dank voor de antwoorden tot zover. Is dus iets minder een golden bullet dan het lijkt. Geen slechte oplossing, maar geen universele oplossing, dat is...