Ook ik was angstig, of beter: ik schaamde me dood!
Na jarenlange verwaarlozing was er van mijn gebit weinig meer over, geloof me, een ravage! Bovenkaak op wat wortelresten geheel leeg. Onderkaak alleen nog wat voortanden en snijtanden en de rest ook afgebroken/ wortelresten.
Pijn? Ja eigenlijk altijd wel iets, wortelpunt ontstekingen, tandvlees ontstekingen, kiespijn, alles kon "prima" met huismiddeltjes opgelost worden. Lukt dat niet dan schroomde ik ook niet om zelf een abces in het tandvlees in te steken met bijvoorbeeld een naald om zo de pus te kunnen laten aflopen en de pijn te laten minderen. Je wordt een ware "expert" in het behandelen van chronische pijnklachten. Wortelresten die storen kun je er ook soms prima zelf uitwippen hoor.
Een belachelijk verhaal vindt u niet? Wie doet nu zoiets en waarom laat een mens het zover komen? Helemaal mee eens!
Maar het antwoord is simpel en toch verdomd lastig, in mijn geval is het de schaamte. Door deze schaamte kom je in een neerwaartse spiraal en deze is funest.
Sociale contacten vervliegen als sneeuw voor de zon, eten wordt een ramp, van borrelnootjes of harde dingen eten kun je alleen nog maar dromen...
Maar dan!
Maar dan krijg je van iemand juist dat ene duwtje en een afspraak wordt gemaakt.
Ik kan daar veel over vertellen maar ik schrijf dit bericht nu met nieuwe tanden in mijn mond! :-) Het is nog wat onwennig maar ik ben zo blij!
Pijn? Nope, het trekken van de wortelresten was nagenoeg pijnloos, het happen voor de prothese was ook easy. Het praten gaat nog wat lastig en kauwen redelijk, maar mag niet klagen!
Ik weet als geen ander hoe lastig en moeilijk dit is, maar ik kan nu ook echt uit de grond van mijn hart zeggen dat je over je schaduw moet stappen en gewoon moet gaan, IK had het 10 jaar eerder moeten doen.
Geloof me het veranderd je leven in een paar minuten!
Succes voor iedereen!
Na jarenlange verwaarlozing was er van mijn gebit weinig meer over, geloof me, een ravage! Bovenkaak op wat wortelresten geheel leeg. Onderkaak alleen nog wat voortanden en snijtanden en de rest ook afgebroken/ wortelresten.
Pijn? Ja eigenlijk altijd wel iets, wortelpunt ontstekingen, tandvlees ontstekingen, kiespijn, alles kon "prima" met huismiddeltjes opgelost worden. Lukt dat niet dan schroomde ik ook niet om zelf een abces in het tandvlees in te steken met bijvoorbeeld een naald om zo de pus te kunnen laten aflopen en de pijn te laten minderen. Je wordt een ware "expert" in het behandelen van chronische pijnklachten. Wortelresten die storen kun je er ook soms prima zelf uitwippen hoor.
Een belachelijk verhaal vindt u niet? Wie doet nu zoiets en waarom laat een mens het zover komen? Helemaal mee eens!
Maar het antwoord is simpel en toch verdomd lastig, in mijn geval is het de schaamte. Door deze schaamte kom je in een neerwaartse spiraal en deze is funest.
Sociale contacten vervliegen als sneeuw voor de zon, eten wordt een ramp, van borrelnootjes of harde dingen eten kun je alleen nog maar dromen...
Maar dan!
Maar dan krijg je van iemand juist dat ene duwtje en een afspraak wordt gemaakt.
Ik kan daar veel over vertellen maar ik schrijf dit bericht nu met nieuwe tanden in mijn mond! :-) Het is nog wat onwennig maar ik ben zo blij!
Pijn? Nope, het trekken van de wortelresten was nagenoeg pijnloos, het happen voor de prothese was ook easy. Het praten gaat nog wat lastig en kauwen redelijk, maar mag niet klagen!
Ik weet als geen ander hoe lastig en moeilijk dit is, maar ik kan nu ook echt uit de grond van mijn hart zeggen dat je over je schaduw moet stappen en gewoon moet gaan, IK had het 10 jaar eerder moeten doen.
Geloof me het veranderd je leven in een paar minuten!
Succes voor iedereen!
Je hebt pb