Hallo,
Ik heb een tijdje geleden een bovenkaakverbreding gekregen, voordat ik aan deze operatie begon wou ik ervaringen opzoeken maar omdat ik die niet kon vinden besloot ik mijn ervaring hier te delen.
Ik ben Stefan, 18 jaar en (had) een te smalle bovenkaak, na overleg met de orthodontist werd mij aanbevolen om een bovenkaakverbredingsoperatie te ondergaan in combinatie met 4 verstandskiezen te laten trekken. Omdat ik 18 ben durfden ze het niet aan om mijn kaak zonder operatie te verbreden omdat ze anders mijn kiezen uit mijn kaak konden duwen. Hierna volgde er een aantal gesprekken met de kaakchirurg over hoe en wat en zou gaan gebeuren en wat de tijd tussen de stappen zouden zijn. Nadat al die gesprekken gelukt waren kreeg ik 28 februari eindelijk de verbredingsbeugel, waarna de orthodontist vertelde dat de volgende stap aan de kaakchirurg was (normaal gebeurt de operatie in de zelfde week nog), alleen door een miscommunicatie hadden wij helemaal geen kaakoperatie ingepland. Hierna belde we gelijk naar de kaakchirurgie van het ziekenhuis en die zeiden dat er over 3 weken pas tijd was, toen heb ik 3 weken lang voor niks met een beugel in mijn mond gelopen (wat achteraf wel fijn was om de beugel te leren wennen aan mijn tong wat heel irritant was). 2 weken later moest ik terug naar het ziekenhuis naar het Voorbereidingsplein (daar krijg je een gesprek met een psycholoog en de verdovingsmedewerker) om te kijken of je allergieën heb of ergens bang voor bent, gelukkig heb ik geen allergieën maar ben wel bang voor naalden (waar ik straks terug op kom).
Een week later was het zover pfff maandag 13 mei, ik had die nacht niet veel kunnen slapen door de spanningen. Ik moest om 10 uur smorgens in het ziekenhuis aanwezig zijn en werd toen naar een kamer gebracht. Hier kwamen ze nog een controleren hoe het met mij ging (bloeddruk meten de rest ben ik vergeten) waarna het lange wachten begon want ik werd pas om 2 uur geopereerd. Gelukkig was mijn vader erbij om de tijd te doden. Rond half 2 kwam een assistent aan met een operatiepak die ik aan moest trekken en die zei dat ik nog even naar de wc moest gaan. een kwartier later kwam ze terug met een stapel pilletjes die ik even snel in moest nemen paracetemol, ubiprofen en kalmeringspilletjes, en ik mocht op bed gaan liggen waarna een andere medewerker mee meenam naar de voorbereidingskamer voor de operatie. Hier werd een monitor op mij aangesloten en een naald in mijn arm gestoken voor de narcose, ik was op dat moment erg bang voor de operatie maar gelukkig stelden de anesthesiemedewerkers me gerust. Hierna werd ik naar de operatie gereden en moest ik op de operatietafel gaan liggen, er stonden misschien wel 15 artsen en chirurgen om me heen wat me toch verbaasde. Hierna werd de narcose in mijn arm gespoten wat heel even koud was en toen viel ik weg.
Toen ik wakker werd in de zogenoemde wakkerwordkamer kwam er een arts naar mij toe om te vragen hoe het ging en mocht ik mijn mond spoelen die heel raar aanvoelde. daarna viel ik weer weg en werd ik terug op de kamer wakker waar mijn vader al zat te wachten. Van die avond herinner ik me niet heel veel meer door de narcose waar ik steeds door weg viel,het infuus bleef nog een tijd in mijn arm zitten met vocht erin omdat ik best wel uitgedroogd was door de operatie. savonds kwam er nog een zuster met een bakje vla die ik heel vrolijk opat (ik had al de hele dag niks gegeten)
en viel toen weer helemaal weg. De volgende dag was mijn hoofd zo rond als een meloen doordat er 4 verstandskiezen waren getrokken en kreeg ik er een icepack voor, nadat ik naar de wc was geweest mocht ik naar huis maar was door de narcose zo slap dat ik nog niet kon lopen. Eenmaal thuis aangekomen heb ik het tot zondag met icepacks gekoeld totdat de zwelling af was genomen, toen werd heel mijn gezicht geel van de bloeduitstortingen maar dat bleef niet zo lang.
Week 1 na de operatie:
Op maandag mocht ik terug naar de kaakchirurg voor controle en die was er erg tevreden over, daarnaast ging ik naar de orthodontist die uitlegde hoe ik de beugel moest aandraaien (wat de eerste paar dagen heel raar voelde) maar dat wende naar een aantal dagen gelukkig.
Deze week moest ik 2 keer per dag de beugel een keer aandraaien.
Week 2 na de operatie:
Op maandag ging ik terug naar de orthodontist om te kijken of mijn kaakstand al goed was en hoeveel keer ik nog moest draaien, hij zei dat ik over een week terug moest komen.
Deze week moest ik 2 keer per dag de beugel een keer aandraaien.
Week 3 na de operatie:
Op maandag ging ik terug naar de orthodontist en die zei dat het er al op begon te lijken en dat ik volgende week terug moest komen.
Deze week moest ik 1 keer per dag de beugel een keer aandraaien.
Week 4 na de operatie:
Op maandag ging ik terug naar de orthodontist en die zei dat het goed was en de beugel werd op slot gezet.
Week 6 na de operatie.
Op woensdag ging ik terug naar de kaakchirurg om te controleren hoe het ging en of alle hechtingen eruit waren (wat gelukkig was).
Week 12 na de operatie:
Ik heb nu het gevoel dat alles weer aan elkaar ik gegroeid en mag over 2 weken terug voor controle.(word vervolgd)
Na de operatie kon ik natuurlijk niet kauwen dus leefde ik voornamelijk op brinta en vla wat na een paar dagen uitbreidde naar hulzarensalade en appelmoest, nu eet ik alles weer gewoon maar praten gaat nog steeds lastig i.v.m. de beugel.
Ik hoop dat iemand hier iets aan heeft en als u nog vragen heeft kan u altijd een mail sturen naar stefanverschuren@live.nl
Ik heb een tijdje geleden een bovenkaakverbreding gekregen, voordat ik aan deze operatie begon wou ik ervaringen opzoeken maar omdat ik die niet kon vinden besloot ik mijn ervaring hier te delen.
Ik ben Stefan, 18 jaar en (had) een te smalle bovenkaak, na overleg met de orthodontist werd mij aanbevolen om een bovenkaakverbredingsoperatie te ondergaan in combinatie met 4 verstandskiezen te laten trekken. Omdat ik 18 ben durfden ze het niet aan om mijn kaak zonder operatie te verbreden omdat ze anders mijn kiezen uit mijn kaak konden duwen. Hierna volgde er een aantal gesprekken met de kaakchirurg over hoe en wat en zou gaan gebeuren en wat de tijd tussen de stappen zouden zijn. Nadat al die gesprekken gelukt waren kreeg ik 28 februari eindelijk de verbredingsbeugel, waarna de orthodontist vertelde dat de volgende stap aan de kaakchirurg was (normaal gebeurt de operatie in de zelfde week nog), alleen door een miscommunicatie hadden wij helemaal geen kaakoperatie ingepland. Hierna belde we gelijk naar de kaakchirurgie van het ziekenhuis en die zeiden dat er over 3 weken pas tijd was, toen heb ik 3 weken lang voor niks met een beugel in mijn mond gelopen (wat achteraf wel fijn was om de beugel te leren wennen aan mijn tong wat heel irritant was). 2 weken later moest ik terug naar het ziekenhuis naar het Voorbereidingsplein (daar krijg je een gesprek met een psycholoog en de verdovingsmedewerker) om te kijken of je allergieën heb of ergens bang voor bent, gelukkig heb ik geen allergieën maar ben wel bang voor naalden (waar ik straks terug op kom).
Een week later was het zover pfff maandag 13 mei, ik had die nacht niet veel kunnen slapen door de spanningen. Ik moest om 10 uur smorgens in het ziekenhuis aanwezig zijn en werd toen naar een kamer gebracht. Hier kwamen ze nog een controleren hoe het met mij ging (bloeddruk meten de rest ben ik vergeten) waarna het lange wachten begon want ik werd pas om 2 uur geopereerd. Gelukkig was mijn vader erbij om de tijd te doden. Rond half 2 kwam een assistent aan met een operatiepak die ik aan moest trekken en die zei dat ik nog even naar de wc moest gaan. een kwartier later kwam ze terug met een stapel pilletjes die ik even snel in moest nemen paracetemol, ubiprofen en kalmeringspilletjes, en ik mocht op bed gaan liggen waarna een andere medewerker mee meenam naar de voorbereidingskamer voor de operatie. Hier werd een monitor op mij aangesloten en een naald in mijn arm gestoken voor de narcose, ik was op dat moment erg bang voor de operatie maar gelukkig stelden de anesthesiemedewerkers me gerust. Hierna werd ik naar de operatie gereden en moest ik op de operatietafel gaan liggen, er stonden misschien wel 15 artsen en chirurgen om me heen wat me toch verbaasde. Hierna werd de narcose in mijn arm gespoten wat heel even koud was en toen viel ik weg.
Toen ik wakker werd in de zogenoemde wakkerwordkamer kwam er een arts naar mij toe om te vragen hoe het ging en mocht ik mijn mond spoelen die heel raar aanvoelde. daarna viel ik weer weg en werd ik terug op de kamer wakker waar mijn vader al zat te wachten. Van die avond herinner ik me niet heel veel meer door de narcose waar ik steeds door weg viel,het infuus bleef nog een tijd in mijn arm zitten met vocht erin omdat ik best wel uitgedroogd was door de operatie. savonds kwam er nog een zuster met een bakje vla die ik heel vrolijk opat (ik had al de hele dag niks gegeten)
en viel toen weer helemaal weg. De volgende dag was mijn hoofd zo rond als een meloen doordat er 4 verstandskiezen waren getrokken en kreeg ik er een icepack voor, nadat ik naar de wc was geweest mocht ik naar huis maar was door de narcose zo slap dat ik nog niet kon lopen. Eenmaal thuis aangekomen heb ik het tot zondag met icepacks gekoeld totdat de zwelling af was genomen, toen werd heel mijn gezicht geel van de bloeduitstortingen maar dat bleef niet zo lang.
Week 1 na de operatie:
Op maandag mocht ik terug naar de kaakchirurg voor controle en die was er erg tevreden over, daarnaast ging ik naar de orthodontist die uitlegde hoe ik de beugel moest aandraaien (wat de eerste paar dagen heel raar voelde) maar dat wende naar een aantal dagen gelukkig.
Deze week moest ik 2 keer per dag de beugel een keer aandraaien.
Week 2 na de operatie:
Op maandag ging ik terug naar de orthodontist om te kijken of mijn kaakstand al goed was en hoeveel keer ik nog moest draaien, hij zei dat ik over een week terug moest komen.
Deze week moest ik 2 keer per dag de beugel een keer aandraaien.
Week 3 na de operatie:
Op maandag ging ik terug naar de orthodontist en die zei dat het er al op begon te lijken en dat ik volgende week terug moest komen.
Deze week moest ik 1 keer per dag de beugel een keer aandraaien.
Week 4 na de operatie:
Op maandag ging ik terug naar de orthodontist en die zei dat het goed was en de beugel werd op slot gezet.
Week 6 na de operatie.
Op woensdag ging ik terug naar de kaakchirurg om te controleren hoe het ging en of alle hechtingen eruit waren (wat gelukkig was).
Week 12 na de operatie:
Ik heb nu het gevoel dat alles weer aan elkaar ik gegroeid en mag over 2 weken terug voor controle.(word vervolgd)
Na de operatie kon ik natuurlijk niet kauwen dus leefde ik voornamelijk op brinta en vla wat na een paar dagen uitbreidde naar hulzarensalade en appelmoest, nu eet ik alles weer gewoon maar praten gaat nog steeds lastig i.v.m. de beugel.
Ik hoop dat iemand hier iets aan heeft en als u nog vragen heeft kan u altijd een mail sturen naar stefanverschuren@live.nl
Onder en bovenkaakverbreding
http://www.mijnkaakoperaties.wordpress.com
Bedankt