Van alle tanden naar volledige prothese

Ik heb hier veel goede verhalen gelezen, helaas ook veel horror verhalen. Voor de een weegt het ene verhaal meer dan het andere.

Toch wil ik mijn verhaal kwijt, misschien hebben jullie er iets aan. Vragen? Stel ze gerust.

Toen ik 3 jaar was (ben nu bijna 32) een ongeluk gekregen met een zware explosie en hierdoor 80% 3e graads verbrand. Dit helaas ook een gedeelte van mijn gezicht en mond. Hierdoor is mijn mond opening veel kleiner dan bij een ander. Een flinke banaan is de max.

Hierdoor is en was poetsen vanaf kleins af aan al een ramp, vaak naar het ziekenhuis (gespecialiseerde tandarts) voor het grondig schoonmaken en behandelen om problemen te voorkomen. Echter heb ik ook dagelijks vanaf mijn 3e tot zeker mijn 16e redelijk wat antibiotica gebruikt en andere dingen ivm vele behandelingen en operaties.

Vanaf mijn 16e gingen mijn tanden erg snel achteruit. Ik had immers de tijd niet meer om maandelijks naar zwolle te gaan voor de tandarts. Ik poetste 2 keer per dag en ging netjes naar een reguliere tandarts.

Ondanks dat, en dat ze wist dat mijn gebit andere zorg nodig had dan ze misschien gewend zijn tot mijn 30e vol kunnen houden.

Volhouden? Ja, klinkt gek maar het begon steeds meer op overleven te lijken. Mijn tanden werden gevoeliger, geler, braken sneller af en kreeg overal pijn. De tandarts deed of ze het wist, snapte en het juiste deed. Ik geloofde haar natuurlijk. Volgens haar was alles de schuld van de antibiotica en mijn manier van poetsen.

Alleen, deden mijn tanden en kiezen vaker meer pijn als ik bij haar weg kwam, dan dat het beter werd. Ik ben een vader van 3 prachtige dochters, de oudste is inmiddels 6 jaar, maar op geen enkele foto van ons samen lach ik.

Gele tanden, scheef, missende tand, stukjes afgebroken. Mijn tandarts ging met liefde elke keer alles “opkalefateren.” Maar ik merkte dat het eigenlijk alleen maar slechter werd. Uit schaamte niet over durven te praten met mijn vrouw (ook al zag ze het natuurlijk.) Maar ook dat ik niet naar een nieuwe tandarts durfde want, tja, krijg natuurlijk op mn donder dat mijn gebit zo slecht is.

Toch, dit jaar in Juli een andere tandarts gebeld, deze heeft alles bekeken en noemde mijn gebit slecht tot zeer slecht. Ik heb toen mijn dossier opgevraagd en aan de nieuwe tandarts laten sturen. Deze belde me kort daarna op, het is duidelijk en ze willen me nog een keer zien en even goed kijken dmv een scan.

Nja alles gedaan, alle tanden en kiezen hadden problemen. In zover dat het niet meer te redden viel op mijn voortanden na.

Helaas kwam ik er achter dat de tandarts waar ik voorheen naartoe ging, een bepaalde status te hebben in de tandartsen wereld.

Beschadigd expres tanden en kiezen wat in de loop van tijd zorgt dat je weer terug komt zeg maar. (Kassa rinkelde zeker!!)

Samen met de tandarts een heel gesprek gehad en ze hebben mij samen met de huisarts doorverwezen naar de bijzondere tandheelkunde (ziekenhuis).

Toch wel bang, wat zullen ze zeggen? Maar de tandartsen, chirurgen en prothese man waren erg aardig! Ze namen alle tijd rustig te kijken, opties te bespreken.

Een 3d foto is gemaakt en natuurlijk happen. Haha, ze hadden nooit zo’n uitdaging gehad eerder met een erg beperkte mond opening. Het bitje paste simpelweg niet in mijn mond😂 na veel verwarmen, slijpen, buigen en meer aanpassen is het op de mm gelukt.

Deze was in de maak en inmiddels een afspraak gepland waarbij onder plaatselijke verdoving rechts boven en rechts onder getrokken zou worden.

Na 2 weken was het zover, vol goede moed naar het ziekenhuis om de tanden en kiezen te trekken. Rechtsboven was er zo uit, rechts onder was een drama, 8 x maximaal verdoofd maar ik ging echt door de grond van de pijn.

Daar zat ik dus met gebroken / gedraaide kiezen. Maar ik kon niet meer. Met spoed heeft hij binnen 2 weken een operatie gepland waarbij ik onder volledige narcose zou gaan.

Het was 2 weken afzien, dat wel, alles lag natuurlijk bloot. Wel werd ik gebeld, bij nader inzien zat er een flinke ontsteking in mijn kaal waardoor de verdoving niet zijn werk deed.

Afijn, de dag van de operatie netjes om 8:00 uur gemeld, en om 9:45 stond ik voor de operatie kamer en kreeg ik mijn infuus en plakkers, kreeg ik te horen wie wat ging doen en daar ging ik.

Op de operatie kamer zelf was mijn chirurg al aanwezig, die liet nog even mijn nieuwe prothese zien “ als je wakker wordt, kan je weer lachen, met je kinderen!”

Dat deed mij zoveel goed! Nja, 1 2 3 tellen en in slaap was ik.

Toen ik wakker werd, en een beetje helder was natuurlijk ging meteen de camera aan op mijn telefoon in selfie modus en wow! Mooie witte tanden. Wel was alles dik en verdoofd nog. Maar ik was zo blij!

Om 15:00 uur werd ik ontslagen en mocht ik naar huis. Helaas viel kort erna mijn bovenste prothese steeds naar beneden, letterlijk was er niks dat hem vasthield aan mijn bovenkaak/gehemelte.

Meteen ziekenhuis gebeld, dmv van slijmlaagje moet die vast gaan zitten en een vacuüm maken. Klinkt logisch, en alles was dik en gevoelloos dus ik wachte af. Helaas de dag erna werd het erger en kreeg ik het advies hem uit te doen om schade aan tandvlees/hechtingen te voorkomen.

Helaas was de operatie vrijdag en moest ik tot donderdag wachten. Eerder was de man van de prothese er niet. Netjes gewacht en heen gegaan. Eerst alle drukplekken geslepen, nou dat was een hele verademing!

Helaas zag hij dat de tanden niet goed stonden. Boven en onder scheelde 1,3 cm. Waardoor elke keer de prothese eruit werd gedrukt. Dus heb hem achter gelaten en vandaag mocht ik op zijn eigen praktijk komen om hem te passen. (Hij vond het zo lullig voor me dat hij in zijn eigen tijd ermee bezig ging.)

Helaas paste hij nog steeds niet, op de eerste afdruk paste hij perfect. Maar in mijn mond niet. Ondanks de hechtingen een nieuwe afdruk kunnen maken welke totaal niet op de eerste afdruk leek.

Nu is het wachten tot maandag 18:00 uur tot ik mijn nieuwe prothese kan ophalen.

Extra tip voor de mensen die bang zijn, het doet echt geen pijn (althans onder volledige narcose) heb geen pijn gehad, alleen verdoofd gevoel tijdelijk erna. Paracetamol loste dat ook op.

Omdat mijn ziekenhuis niet aangesloten was bij mijn verzekeraar moest mijn verzekering apart toestemming geven voor mijn behandeling. Gelukkig zonder enige problemen kreeg ik binnen enkele dagen al de goedkeuring. Al met al waren de kosten van a tot z 4000 euro. Maar omdat de verzekeraar alles vergoed (medisch noodzakelijk) hoef ik enkel mijn eigen risico te gebruiken a 385 euro.