Goedemorgen allemaal,
Ik ben inmiddels 39 jaar en mijn tanden lijken vanaf de buitenkant prima.
Ik poets ze, rag af en toe...maar ik ga niet naar de tandarts..ben inmiddels alweer 3 jaar niet geweest.
3 jaar geleden moest ik omdat ik een dikke wang kreeg en fikse kiespijn.
Heb toen een wortelkanaal gehad en heb hem daarna nooit afgemaakt...kies afgebroken en inmiddels vele gaatjes verder..heb ik vanochtend weer gebeld met lood in de schoenen en fikse buikpijn.
Waarom durf ik toch niet gewoon elk half jaar te gaan zoals de meeste mensen en verwaarloos ik mijn gebit
Inmiddels weer een afgebroken kies en een dikke kaak..pijn heb ik er niet aan..heel klein beetje.
Voel lichte paniek en ben zeer nerveus om zo te gaan...angst voor pijn en ook de schaamte dat ik niet ga/durf.
Nu is het weer uit de hand gelopen...en niet simpel op te lossen met een gaatje boren met verdoving (waar ik ook mega bang voor ben).
Heb ooit 1 keer meegemaakt dat ik geen gaatjes had en was zo mega opgelucht en blij..verder alrijd ellende!
Kiezen trekken, wortelkanaalbehandelingen, vele gaatjes..ontstoken tandvlees etc.
Zelfs de mondhygiënist vind ik gewoon vreselijk pijnlijk.
Mijn man kent geen angst voor de tandarts en vind het normaal dat ik zometeen gewoon ga...en vind dat ik me aanstel en het zelf steeds zo laat verslonsen..dat klopt ook dat laatste maar ja..angst !?
Hopelijk valt het allemaal mee, duimen jullie??
Ik ben inmiddels 39 jaar en mijn tanden lijken vanaf de buitenkant prima.
Ik poets ze, rag af en toe...maar ik ga niet naar de tandarts..ben inmiddels alweer 3 jaar niet geweest.
3 jaar geleden moest ik omdat ik een dikke wang kreeg en fikse kiespijn.
Heb toen een wortelkanaal gehad en heb hem daarna nooit afgemaakt...kies afgebroken en inmiddels vele gaatjes verder..heb ik vanochtend weer gebeld met lood in de schoenen en fikse buikpijn.
Waarom durf ik toch niet gewoon elk half jaar te gaan zoals de meeste mensen en verwaarloos ik mijn gebit
Inmiddels weer een afgebroken kies en een dikke kaak..pijn heb ik er niet aan..heel klein beetje.
Voel lichte paniek en ben zeer nerveus om zo te gaan...angst voor pijn en ook de schaamte dat ik niet ga/durf.
Nu is het weer uit de hand gelopen...en niet simpel op te lossen met een gaatje boren met verdoving (waar ik ook mega bang voor ben).
Heb ooit 1 keer meegemaakt dat ik geen gaatjes had en was zo mega opgelucht en blij..verder alrijd ellende!
Kiezen trekken, wortelkanaalbehandelingen, vele gaatjes..ontstoken tandvlees etc.
Zelfs de mondhygiënist vind ik gewoon vreselijk pijnlijk.
Mijn man kent geen angst voor de tandarts en vind het normaal dat ik zometeen gewoon ga...en vind dat ik me aanstel en het zelf steeds zo laat verslonsen..dat klopt ook dat laatste maar ja..angst !?
Hopelijk valt het allemaal mee, duimen jullie??
Schamen hoeft niet, u bent…
Ik herken alles wat je zegt!…
uw andere post is gelukkig…