Angstig Belgje

Hallo allemaal!

Ik lees hier al jaren als een dief in de nacht mee. En nu dan toch maar eens een onderwerp gestart.

Ik ben al angstig voor de tandarts sinds mijn tienerjaren. Dat is gekomen toen ze 4 gezonde kiezen trokken voor mijn beugel te plaatsen. Ik heb daar enorm van afgezien. Op alle vlakken. Mentaal, pijnlijke behandeling, napijn…
Toen besloot mijn orthodont haar praktijk aan de kust verder te zetten. Dus op zoek naar een nieuwe. Die was niet tevreden met haar werk, een heel nieuw plan. In totaal 4 jaar met een beugel gelopen. Op mijn 16 was ik het beu en heb ik hem eraf laten halen.

Toen moesten mijn verstandskiezen eruit. Maar mijn ouders hebben hier nooit echt werk van gemaakt. En toen in die tijd waren dat best nog horror verhalen.
Een te grote schrik gekregen om het op mijn 18 zelf in orde te maken.

Toen werd ik ongepland zwanger en ging het geld naar de zoon, en geld komt niet makkelijk op die leeftijd.

Daardoor schaamte gekweekt bovenop mijn angst.

Ik denk zo een 10 jaar geleden de stoute schoenen aangetrokken en toch maar eens een tandarts gebeld.
Met de bibbers er naartoe. In 1 van de doorgekomen verstandskiezen zat een gaatje. Hij zei dat opvullen weinig zin had. Daar ik er maar moeilijk aan kon voor te poetsen en die er uiteindelijk toch uit moest. Hij kon die wel vlug even trekken zei hij.
Ik hem gevraagd of dat niet enorm pijnlijk ging zijn en of ik dan geen vrije dag van het werk moest nemen. Niet nodig zei hij. Volledig pijnloos. Ook nadien.
Ja, niet dus! De man heeft zich met zijn voet op zijn behandelstoel moeten afdrukken om het kreng eruit te krijgen. En tot een week daarna heb ik ferm afgezien! Ook een groot gapend gat waar die verstandskies ooit zat.

Kunt het al wel raden. Mij zag je niet snel terug bij een tandarts.

Zoveel jaren later, zwanger van de laatste telg, besloot ik dat als ik ten volle wou genieten van de baby, ik dat met een mooi gebit moest doen.
Ondertussen waren twee kiezen gebarsten (door onderste verstandskiezen die mijn gebit bijeen drukten). De andere verstandskies bovenin is er gewoon uitgevallen (de wortel zit nog denk ik). Ook enorm veel tandsteen (familiekwaaltje).

Afspraak bij tandarts. Die ging er heel goed mee om! Heeft alles proper gemaakt. Ben na de bevalling zelfs teruggegaan naar hem. Dan pas kon hij een foto maken. En verwees me voor de extractie van twee gebarsten kiezen door naar het ziekenhuis. Dit kon hij zelf niet.
Ik met goede moed daar heen.
De vrouw was niet te harden. Wist van mijn angst. Maar was koud, hardhandig, gehaast, … geen begrip voor de angst. En wou liever narcose dan een roesje omdat “een roesje niet zou helpen bij mij”.

Jullie raden het al. Ik ben niet meer terug gegaan. Niet naar het ziekenhuis. Niet naar de tandarts.

Nu twee jaar later voel ik weer enorm
Veel tandsteen en denk ik dat een verstandskies los staat, of op barsten…
Dus… maar een nieuwe praktijk gezocht want naar de vorige tandarts durf ik niet meer gaan. Te beschaamd dat ik hem en het ziekenhuis “heb laten stikken” zeg maar.

Daar mag ik 19 augustus naartoe. Vol met schrik natuurlijk. Had gemaild dat ik heel angstig ben. Ze houden wel rekening met mensen met stress. Maar meer dan dat ook niet.

Ik ben 38 jaar. Ik wil gewoon terug mooi kunnen lachen!

Nu, ik lees hier zoveel goede dingen op het forum over Kerkrade. En ik wou daar niet al te ver vandaan (weliswaar in België).
Is het een mogelijkheid voor mij als Belg om daar aan te kloppen?

Sorry voor mijn relaas. Niemand weet van de staat van mijn gebit of mijn angst… dit deed echt goed. Alles eens te vertellen!