Schildklier en verdoving.

Author:
misty
Posted:
za, 06/04/2005 - 22:47
Ik heb het nu ook ondervonden.
Ik heb een traag werkende schildklier en slik daar hormonen voor.
Nu had ik al eens gehoord dat verdovingen een bijwerking kan hebben op de klier (niet de medicatie).

En ja hoor na een behandeling bij de kaakchirurg, die ultracain gebruikte, ben een week ziek geweest.
Ik was totaal gevloerd en heb veel moeten slapen.
Dit schijnt te wijten te zijn aan de adrenaline in de verdoving.
Nou vind ik het alleen vreemd want ik krijg van mijn eigen TA namelijk lidocaine en daar zit dat goedje ook in en daar heb ik geen last van.

De ultracain duurde ook veeeeeeel te lang voordat het werkte, mijn onderlip werd pas op de terugweg naar huis wat ongevoelig maar niet verdoofd.
Lidocaine daarentegen verdoofd bij mij wel snel en volledig.

Ik had de KC verteld dat ik schilklierpatient ben, maar ik krijg het idee dat een hoop KC's en TA's niet van op de hoogte zijn over de gevolgen van een verdoving voor klier patienten.

Ik heb ook het meeste gevoeld van het trekken van mijn verstandskiezen, wat niet echt een pretje was.

Hoe zit dat nou met al die verdovingen eigenlijk?
de digitale tandarts

Voor zover ik heb kunnen nazoeken werkt adrenaline alleen stimulerend op personen met een versterkte werking van de schildklier...!
Waarschijnlijk hebben andere redenen een rol gespeeld, zoals het soms niet te voorkomen toucheren van de zenuw met de verdovingsnaald.
zo, 06/05/2005 - 02:42 Permalink
femm

ik weet niet precies hoe het zit, maar een traagwerkende schildklier kan wel problemen veroorzaken met narcose. Ik word nu voor de tweede keer straks geopereerd en omdat er ooit eens ideeen waren voor een traagwerkende schildklier bij mij bleef de anesthesist hier op hameren en naar vragen. Er is dus wel wat mee, maar precies weet ik het helaas niet. sorry..

Het enige wat ik hiermee wil aangeven dat het voor jou dus wel iets is om naar op onderzoek te gaan als de artsen het zelf niet weten
zo, 06/05/2005 - 06:43 Permalink
carabelli

Bij hypothyreoidie is het metabolisme vertraagd, waardoor anaesthetica vertraagd worden afgebroken. Door deze vertraagde afbraak is er eerder sprake van overdosering van het anaestheticum, waardoor complicaties kunnen ontstaan

Adrenaline speelt vooral een rol bij mensen met een ernstig versneld werkende schildklier welke niet behandeld wordt(hyperthyreoidie). Adrenaline kan dan (al dan niet in combinatie met een infectie, of chirurgische ingreep) een thyreotoxische crisis veroorzaken.
zo, 06/05/2005 - 16:44 Permalink
distractorke

Ik ben na de operatie ( bout in gehemelte laten zetten) ook een hele week ziek geweest,ik was precies van de planeet,maar wist niet dat dit iets met mijn schildklier te maken had
groetjes
zo, 06/05/2005 - 18:04 Permalink
prondel

Ik heb het nu ook ondervonden.
Ik heb een traag werkende schildklier en slik daar hormonen voor.
Nu had ik al eens gehoord dat verdovingen een bijwerking kan hebben op de klier (niet de medicatie).

En ja hoor na een behandeling bij de kaakchirurg, die ultracain gebruikte, ben een week ziek geweest.
Ik was totaal gevloerd en heb veel moeten slapen.
Dit schijnt te wijten te zijn aan de adrenaline in de verdoving.
Nou vind ik het alleen vreemd want ik krijg van mijn eigen TA namelijk lidocaine en daar zit dat goedje ook in en daar heb ik geen last van.

De ultracain duurde ook veeeeeeel te lang voordat het werkte, mijn onderlip werd pas op de terugweg naar huis wat ongevoelig maar niet verdoofd.
Lidocaine daarentegen verdoofd bij mij wel snel en volledig.

Ik had de KC verteld dat ik schilklierpatient ben, maar ik krijg het idee dat een hoop KC's en TA's niet van op de hoogte zijn over de gevolgen van een verdoving voor klier patient


Ik denk dat je een onvoldoende voldoving hebt gehad. Voor de duidleijkheod: Ultracaine is een MERKnaam, de werkzame stof is Articaine hydrochloride. Bij Lidocaine is de werking niet wezenlijk anders alleen de werkzame stof (lidocaine) is van een iets andere samenstelling maar wel uit dezelfde "hoek" van materialen.

Dat je aanneemt dat de TA en KC er niet veel van weten is een conclusie die niet geheel terecht is. Het zit gewoon uitgreid in hun opleiding en is in principe gewoon basiskennis. Wat de geintresseerden hier ook uitkramen een beroepskracht is wel opgeleid om veilig te kunnen werken. Ga er van uit dat je KC en TA het wel weten, want dit soort praat doet me geen goed.

Daarnaast, iedereen kan zich aansluitend aan een ingreep, (welke is me niet duidelijk eigenlijk) bij de kaakchirurg beroerd voelen. En als je hele metabolisme in de war raakt door onregelmatig eten, drinken door die ingreep kan je er wel wat meer last van hebben voor je weer de oude ben.

Maar ik denk dat de verdoving gewoon niet goed zat, gezien het gevoel in je lip, het gevoel in de stoel en de erg lange inwerktijd.
zo, 06/05/2005 - 20:10 Permalink
teun

Het middel articaine wordt niet alleen afgebroken in de lever , maar ook gedeeltelijk in de bloedbaan. Dit middel is omstreden omdat er bij een vertraagde metabolisering ( door enzym tekort en/ of een slecht werkend deel ervan) veel mis kan gaan in het mebnselijk lichaam, bijv aantasting van het DNA, dat mensen heel ziek KAN maken Ik denk dat ook jij je nooit meer moet laten verdoven met ARTICAINE, gezien delange nasleep in de week erna Veel tandartsen en kaakchirurgen gebruiken dit middel vanwege de snelle analgetische werking, maar gaan voorbij aan de regelmatig voorkomende complicaties die al inkunnen treden direct na het injecteren! Heel jammer dat er dan gemakshalve gezegd wordt:U zult wel bang zijn ! Dit is een goedkope misplaatste opmerking. Kijk eens op de site van de ; Bosscherstichting .org. Of van Marthe Bosscher, te vinden via google.nl .Ik denk dat je dan heel wat wijzer ben. Ik weet niet of de adrenaline in jouw geval de boosdoener is, maar articaine is de boosdoener voor de week van ziekte die daarachteraan kwam. Succes
wo, 06/08/2005 - 12:33 Permalink
de digitale tandarts

Naast soms zinnige opmerkingen uit de biologische hoek, komt daar helaas ook veel nonsens en soms zeer kwalijke nonsens uit vandaan, zoals bij bijv. dit geval over articaine.

Articaine wordt inderdaad al in het bloed afgebroken, wat echter juist een groot voordeel is omdat overdosering daardoor minder snel optreedt. Articaine is op dit moment waarschijnlijk het meest gebruikte verdovingsmiddel door tandartsen overal ter wereld en wordt juist als heel veilig beschouwd. Tijdens een lecture die ik dit jaar van Amerikaanse farmacoloog werd juist verteld dat sterfte door overdosering van anesthesievloeistof bij kinderen bij gebruik van articaine niet meer was voorgekomen, terwijl dat met moeilijker afbreekbare stoffen helaas nog weleens voor kwam.

Het zogenaamde gendefect en het tekort aan enzym waar Teun naar verwijst is zeer omstreden en als het al zou voorkomen dan praten we over een extreem kleine kans waarbij de voordelen van articaine zwaar opwegen tegen dit eventuele (hypothetische) nadeel. Tevens worden bijna alle stoffen die je opeet of drinkt uiteindelijk door enzymen afgebroken, tekort aan enzym (of een overdosis aan af te breken stof) kan altijd een probleem opleveren en dit is absoluut niet een specifiek iets voor articaine.

Twee jaar geleden werd de articainediscussie gevoerd in tandheelkundig wetenschappelijk blad NTVT waarbij Nederlands bekendste specialist op op het gebied van tandheelkunde en interne geneeskunde Prof. Abraham-Inpijn de vloer aanveegde met dit zogenaamde dna-defect argument.

Als ik een verdoving nodig heb of geef, kies ik in ieder geval voor articaine!
wo, 06/08/2005 - 13:11 Permalink
prondel

Ik vind de conclusie die getrokken wordt dat de 'ziekte' aansluitend de schuld zou zijn van de Articaine te kort door de bocht.
Ik ben behoorlijk bij de les qua materialen, maar kan me geen enekel publicatie danwel waarschuwing voor de geest halen waarin de slechte eigenschappen van Articaine boven tafel komen en waardoor gebruik hiervan afgeraden wordt.

De stichting in de genoemde website zal ongetwijfeld een goede bedoeling hebben, het verbod op publicatie van het onderzoek van de RUG zal niet geheel uit de lucht komen vallen. Ergo, ik zou hier niet zo'n hetze op durven zetten op een openbaar forum zonder de wetenschappelijke weg volledig en correct te hebben bewandeld.

Maar goed, u leest voor het gemak ook even snel voorbij dat de patient in questie een medisch gecompromiteerde is die in principe al onder score II in de ASA score lijst bij een Medisch Risico Registrerende Anamnese zou vallen.

Groet

Peter
wo, 06/08/2005 - 13:15 Permalink
christeltje

Ik ben momenteel in een langdurige behandeling bij mijn tandarts. Al een paar keer na een behandeling voelde ik me wat slapjes, maar ik hechtte er verder geen aandacht aan.
Gisteren echter, na de verdoving (boven + onder), voelde ik me plotsklaps onwel worden: ik werd draaierig en mijn hoofd voelde heel vreemd aan (voos), ik voelde me misselijk, en mijn benen werden zo slap, dat ik er niet op had kunnen staan. Ik kon niet meer slikken, gewoon omdat ik niet meer wist hoe het moest. Het potje om de mond te spoelen zette ik op een heel verkeerde plaats terug, ik had geen coördinatie meer. Ik dacht dat ik ter plekke flauw zou vallen. Daarna ben ik heel erg beginnen daveren, ik had het ontzettend koud.
Het is wel overgegaan, maar vandaag zit ik nog altijd met een zombiekop.
Ik heb niet nooit eerder meegemaakt en ik heb al heel wat uurtjes in tandartsenpraktijken gesleten.
Ik heb 15 jaar ME/CVS en dus sowieso heel gevoelig aan allerhande medicatie, daarbij neem ik medicatie voor hypothyroïdie.
ma, 12/01/2008 - 11:58 Permalink