Hoi Allemaal,
Net voor het weekend heb ik na lang stressen, wikken en wegen, stevige huilbuien, etc, besloten om op internet te gaan zoeken naar tandarts en alles wat ermee te maken heeft en zodoende kwam ik hier terecht !
Fijn dat zoiets bestaat en dat je hier je ei kwijt kunt....alhoewel ik er lang over moest nadenken om hier te reageren....
Ik heb echt uren (dagen) zitten lezen naar alle berichten van iedereen...met tranen in mijn ogen wel. (voelde de angst van anderen)
Ook ik heb GROTE angst voor de tandarts... als ik eraan denk begin ik al te huilen en draait mijn maag zich een paar keer om.....
Ik moet er echt niet aan denken om ooit nog eens ergens binnen te stappen wat met tandarts te maken heeft....NO WAY !
De gedachte dat dit toch echt een keer zal moeten als ik weer iets ga voelen maakt mij al ziek ! En dat is dan 30 jaar ? Schaam me echt kapot om het iemand te vertellen...
Na het lezen van de vele info hier op dit forem onder andere over hoe ze met je omgaan in Kerkrade loop ook ik dus met de gedachte om een gebit te nemen....Niet dat ik daar dan wel zo naar binnen durf te lopen hoor...echt niet ! Zit ik eigenlijk met een 3 dubbel probleem....
1) De ontzettende angst eerst zien te overwinnen.....(als het me ooit nog lukt?)
2) Een stap durven te zetten.....bellen of schrijven ? (zit er al zooooo lang tegenaan te hikken)
3) Financieël... (zou niet weten waar ik het geld vanaf moet halen)
Want ik geloof nooit dat een verzekering dit vergoedt als je al een tijdje niet meer op controle bent geweest. (ik ben ziekenfonds verzekerd VGZ)
Dit alles maakt het er voor mij niet makkelijker op.....vind het al heel wat om dit zo hier te vertellen maar na het lezen van alle berichten durfde ik dat nu wel..
Mijn angst is dus zo groot dat ik pas ga als het echt moet dus als ik iets begin te voelen , en tja dan moet het ook wel want meestal wordt er dan weer een tand/kies getrokken omdat het te erg is geworden
om nog te herstellen........Ik zal jullie beetje mijn verhaal vertellen :
Bij mijn tandarts die ik vanaf mijn jeugd had gehad was ik niet meer welkom i.v.m. te vaak niet nagekomen afspraken ! Toen ik hem via een brief uitlegde dat ik echt niet durfde te komen mocht ik komen onder de voorwaarde dat ik ook echt kwam opdagen omdat zijn tijd kostbaar was....ik beloofde te komen en een afspraak werd gemaakt... Tja, jullie voelen hem misschien al aankomen.. toen de dag eenmaal daar was durfde ik dus echt niet.. Dus zodoende ben ik daar niet meer welkom !
Toen ik veel en veel later pijn kreeg aan een tand en kies heb ik me opnieuw aangemeld bij de enigste tandarts in ons dorp die nog plaats had... IK MOEST WEL!
Wel met hem afgesproken dat er de eerste keer ALLEEN GEKEKEN werd ! Bij mijn huidige tandarts ben ik dus pas 2 keer geweest.. dat was in het jaar 2000... kies moest eruit ! Toen ik 3 a 4 jaar geleden op een zaterdagavond stekende pijn kreeg in een kies heeft een toenmalige
vriendin van me de weekendtandarts gebeld een dorp hiervanaf....uitgelegd dat ik ontzettend bang was en niet durfde te komen maar dat het nu dus wel moest omdat ik zo niet de nacht in kon gaan.....
Ze sleepte me zowat mee want ik wilde niet en heb nog snel voor vertrek mijn moeder gebeld die is ook meegegaan !
Eenmaal daar aangekomen mochten hun beide niet mee naar binnen omdat de tandarts met mij alleen wildde praten dus moesten hun wachten in de wachtkamer....ik baalde echt als een stekker want daar had ik ze niet voor meegenomen natuurlijk.......ik durfde niets te zeggen en ging braaf met hem mee...
Binnen aangekomen wilde ik eerst niet gaan liggen maar hij probeerde me gerust te stellen en dus ging ik tog maar liggen.
Nou ja liggen is een groot woord...... ik zat nog half rechtop.....Hij legde me uit dat ie eerst ging kijken en of ie mocht kijken van mij ? Stotterend zei ik : alleen kijken dan.... en liet hem mijn gebit inspecteren....
Hij zei dat het een wortelkanaalbehandeling zou worden en legde uit hoe dat in zijn werk ging......eerst boren en dan....
BOREN ???? NO WAY dacht ik en hoorde eigenlijk niet meer wat ie zei... zucht....hij me weer gerust aan het stellen terwijl de tranen over mijn wangen roldde.....vreselijk...ik voelde me net een klein kind...ZOOOOO BANG !!!
Om een heel lang verhaal kort te maken: Hij kwam met die boor en op het moment dat ie mijn mond inging trok ik terug.
Hij zei heel knorrig dat ik wel moest blijven liggen anders raakte hij miscchien iets anders dan mijn kies....
De tranen vloeide over mijn wangen, ik was doodsbang en ik kneep zowat een gat in die stoel ! Ik vroeg of hij die kies niet gewoon eruit kon trekken maar dat was niet nodig zei hij....Weer kwam die boor en hij zei dat ik niets zou voelen door de verdoving....ik liet hem zijn gang gaan....
De boor raakte mijn kies en ja hoor IK VOELDE HET WEL DEGELIJK !!!!!!! AUWWWWWWWWWW
Dat kan niet zei hij....ik vroeg nog of de verdoving wel lang genoeg had ingewerkt.....JA kreeg ik als antwoord !
Weer die boor in de mond en toen ik het weer voelde ...die pijn...sloeg ik hem de boor bijna uit zijn handen....
Oeps....hij werd me toch boos !!!!!!!!!!! (zijn geduld was op denk ik....)
Ik kon kiezen : Of ik liet hem zijn werk doen zonder tegen te werken..... of ik kon vertrekken en hoefde nooit meer bij hem aan te kloppen ! Wat wil je nu vroeg hij me.....en ik....wilde niets liever dan heel hard wegrennen !!!!!!!!!!!!
Maar ik had weinig keus want hij was de enigste in de regio die me van de kies af kon helpen in het weekend !
Ik liet hem zijn gang gaan en moest mezelf echt konstant moed inspreken om mijn mond open te houden !!!!!
Ik schreeuwde het uit van de pijn maar hij ging gewoon door.....leek wel uren te duren......vreselijk !!!!!!!!
Toen ik weer buiten was was mijn eerste reactie dus ook egt: IK GA NOOIT MEER NAAR EEN TANDARTS !!!!!!
Helaas ging die kies weer pijn doen na een tijdje en werd ik op een morgen wakker met en hele dikke stijve bolle wang !
Ik heb meteen mijn eigen tandarts gebeld (waar ik me dus aangemeld had)en ik moest het ff komen laten kijken....zucht....weer mijn moeder gebeld en die ging mee !
Ja hoor hele kies was ontstoken en die konden ze pas trekken als de ontsteking weg was....medicijnen mee naar huis en w88 dus !
Na een week weer met knikkende knieën naar binnen en is die kies alsnog getrokken.
De pijn was weg en ik kon er weer tegen....tenminste totdat de volgende tand/kies zich zou melden....zucht !
Ik heb al eens eerder dus de stoute schoenen aangetrokken en heb toen ook mijn huisarts en tandarts een brief geschreven en mijn hele probleem uitgelegd....op gesprek geweest bij mijn tandarts hij deed zoals afgesproken niets ....alleen kijken naar de schade.....
Kreeg van hem een verwijskaart voor het ziekenhuis....konden ze daar alles nakijken en hun mening geven over evt. een gebit te plaatsen..dus ik een afspraak gemaakt in het ziekenhuis..rillend liep ik naar binnen
om te laten kijken of hun het nodig achtte evt. mijn tanden/kiezen te vervangen voor een gebit !
Helaas....er waren ook nog "goede ?" tanden/kiezen dus werd het verzoek afgewezen......wel werd er linksboven voorkant een tand getrokken die van achteren al zover heen was dat er niets meer te redden viel......ik ging met een flinke kater naar huis !!!
Daarna ben ik niet meer gegaan.....had de moed opgegeven.....en nu is het alweer paar jaar geleden dus dat ik ben geweest!
Op dit moment heb ik 2 van in mijn onderste kiezen links en rechts een flink gat zitten...de zijkanten zijn zeer slecht.....
en in de bovenkant....tja......zijkanten zijn zeer slecht brokkelen stukjes vanaf, voorste 2 tanden gaan afbrokkelen aan de
voorkant net langs het tandvlees (dus zeer goed zichtbaar!) èèn ervan ook aan de achterkant en voor de rest geldt :
ik voel de gaatjes zitten met mijn tong ! zucht.....Eten doe ik nog maar aan 1 kant (kauwen dan) en drinken liefst met rietje !
Ik weet echt niet meer wat ik nu nog moet doen...droom er zelfs over...ene keer is het een nachtmerrie andere keer wordt ik wakker en denk ik dat alles vervangen is door gebit.....ik half wakker voelen....BOEM...tegenvaller alles zit er nog in dezelfde staat !
Help me alstublieft want ik weet het egt niet meer......
Ik heb ongeveer 3 jaar geleden in een hele diepe depressie gezeten....mede hierdoor... maar speelde ook nog andere zaken mee.
Vijf jaar geleden ben ik gescheiden en ik kwam ontzettend veel aan in die tijd door de stress....ik was nog die scheiding aan het verwerken toen dat met die tandarts gebeurde wat ik net verteldde en ik zakte steeds dieper weg.....vreselijk !!!!!!
Op dit moment voel ik me ook steeds weer verder wegzakken...voel die konstante druk op mijn schouders en....ik weet het echt niet meer !!!!!!!!!!!
HELP ME........IK BEN BANG........ IK WIL DIT (depressief) NOOIT MEER MEEMAKEN !!!!!!!!!
Ik heb een zoontje van inmiddels 9 jaar, ik woon met hem alleen en ik wil hem dit niet nog een keer aandoen maar ben zo bang dat ik terugval ???
Dag en nacht spoken de gedachten van een tandarts door mijn hoofd...word al misselijk bij de gedachten dat ik er zo weer een keer kan zitten...of met een dikke wang kan wakker worden......met die gedachte's ga ik dus naar bed en sta ik ook weer mee op...
Vreselijk wat een last om met je mee te dragen !!! Heb vaak hoofdpijn mede door deze stress en die konstante druk van er moet iets gebeuren...
Maar nu ben ik op een punt dat ik bijna niet meer kan....er moet iets gebeuren anders red ik het niet !
IK WEET HET ECHT NIET MEER...HOE NU VERDER ?
Bedankt voor het luisteren ! (lezen)
:grin: Groetje Patty.
*** VOOR DIEGENE DIE NIEUW ZIJN HIER : ***
Dit bericht bevat inmiddels meerdere bladzijde's dus kijk goed linksboven aan de bladzijde of onderaan deze bladzijde daar kun je verder klikken naar de rest van de pagina's !!!
[ Dit Bericht is bewerkt door: Patty73 op 2003-12-24 01:24 ]
Net voor het weekend heb ik na lang stressen, wikken en wegen, stevige huilbuien, etc, besloten om op internet te gaan zoeken naar tandarts en alles wat ermee te maken heeft en zodoende kwam ik hier terecht !
Fijn dat zoiets bestaat en dat je hier je ei kwijt kunt....alhoewel ik er lang over moest nadenken om hier te reageren....
Ik heb echt uren (dagen) zitten lezen naar alle berichten van iedereen...met tranen in mijn ogen wel. (voelde de angst van anderen)
Ook ik heb GROTE angst voor de tandarts... als ik eraan denk begin ik al te huilen en draait mijn maag zich een paar keer om.....
Ik moet er echt niet aan denken om ooit nog eens ergens binnen te stappen wat met tandarts te maken heeft....NO WAY !
De gedachte dat dit toch echt een keer zal moeten als ik weer iets ga voelen maakt mij al ziek ! En dat is dan 30 jaar ? Schaam me echt kapot om het iemand te vertellen...
Na het lezen van de vele info hier op dit forem onder andere over hoe ze met je omgaan in Kerkrade loop ook ik dus met de gedachte om een gebit te nemen....Niet dat ik daar dan wel zo naar binnen durf te lopen hoor...echt niet ! Zit ik eigenlijk met een 3 dubbel probleem....
1) De ontzettende angst eerst zien te overwinnen.....(als het me ooit nog lukt?)
2) Een stap durven te zetten.....bellen of schrijven ? (zit er al zooooo lang tegenaan te hikken)
3) Financieël... (zou niet weten waar ik het geld vanaf moet halen)
Want ik geloof nooit dat een verzekering dit vergoedt als je al een tijdje niet meer op controle bent geweest. (ik ben ziekenfonds verzekerd VGZ)
Dit alles maakt het er voor mij niet makkelijker op.....vind het al heel wat om dit zo hier te vertellen maar na het lezen van alle berichten durfde ik dat nu wel..
Mijn angst is dus zo groot dat ik pas ga als het echt moet dus als ik iets begin te voelen , en tja dan moet het ook wel want meestal wordt er dan weer een tand/kies getrokken omdat het te erg is geworden
om nog te herstellen........Ik zal jullie beetje mijn verhaal vertellen :
Bij mijn tandarts die ik vanaf mijn jeugd had gehad was ik niet meer welkom i.v.m. te vaak niet nagekomen afspraken ! Toen ik hem via een brief uitlegde dat ik echt niet durfde te komen mocht ik komen onder de voorwaarde dat ik ook echt kwam opdagen omdat zijn tijd kostbaar was....ik beloofde te komen en een afspraak werd gemaakt... Tja, jullie voelen hem misschien al aankomen.. toen de dag eenmaal daar was durfde ik dus echt niet.. Dus zodoende ben ik daar niet meer welkom !
Toen ik veel en veel later pijn kreeg aan een tand en kies heb ik me opnieuw aangemeld bij de enigste tandarts in ons dorp die nog plaats had... IK MOEST WEL!
Wel met hem afgesproken dat er de eerste keer ALLEEN GEKEKEN werd ! Bij mijn huidige tandarts ben ik dus pas 2 keer geweest.. dat was in het jaar 2000... kies moest eruit ! Toen ik 3 a 4 jaar geleden op een zaterdagavond stekende pijn kreeg in een kies heeft een toenmalige
vriendin van me de weekendtandarts gebeld een dorp hiervanaf....uitgelegd dat ik ontzettend bang was en niet durfde te komen maar dat het nu dus wel moest omdat ik zo niet de nacht in kon gaan.....
Ze sleepte me zowat mee want ik wilde niet en heb nog snel voor vertrek mijn moeder gebeld die is ook meegegaan !
Eenmaal daar aangekomen mochten hun beide niet mee naar binnen omdat de tandarts met mij alleen wildde praten dus moesten hun wachten in de wachtkamer....ik baalde echt als een stekker want daar had ik ze niet voor meegenomen natuurlijk.......ik durfde niets te zeggen en ging braaf met hem mee...
Binnen aangekomen wilde ik eerst niet gaan liggen maar hij probeerde me gerust te stellen en dus ging ik tog maar liggen.
Nou ja liggen is een groot woord...... ik zat nog half rechtop.....Hij legde me uit dat ie eerst ging kijken en of ie mocht kijken van mij ? Stotterend zei ik : alleen kijken dan.... en liet hem mijn gebit inspecteren....
Hij zei dat het een wortelkanaalbehandeling zou worden en legde uit hoe dat in zijn werk ging......eerst boren en dan....
BOREN ???? NO WAY dacht ik en hoorde eigenlijk niet meer wat ie zei... zucht....hij me weer gerust aan het stellen terwijl de tranen over mijn wangen roldde.....vreselijk...ik voelde me net een klein kind...ZOOOOO BANG !!!
Om een heel lang verhaal kort te maken: Hij kwam met die boor en op het moment dat ie mijn mond inging trok ik terug.
Hij zei heel knorrig dat ik wel moest blijven liggen anders raakte hij miscchien iets anders dan mijn kies....
De tranen vloeide over mijn wangen, ik was doodsbang en ik kneep zowat een gat in die stoel ! Ik vroeg of hij die kies niet gewoon eruit kon trekken maar dat was niet nodig zei hij....Weer kwam die boor en hij zei dat ik niets zou voelen door de verdoving....ik liet hem zijn gang gaan....
De boor raakte mijn kies en ja hoor IK VOELDE HET WEL DEGELIJK !!!!!!! AUWWWWWWWWWW
Dat kan niet zei hij....ik vroeg nog of de verdoving wel lang genoeg had ingewerkt.....JA kreeg ik als antwoord !
Weer die boor in de mond en toen ik het weer voelde ...die pijn...sloeg ik hem de boor bijna uit zijn handen....
Oeps....hij werd me toch boos !!!!!!!!!!! (zijn geduld was op denk ik....)
Ik kon kiezen : Of ik liet hem zijn werk doen zonder tegen te werken..... of ik kon vertrekken en hoefde nooit meer bij hem aan te kloppen ! Wat wil je nu vroeg hij me.....en ik....wilde niets liever dan heel hard wegrennen !!!!!!!!!!!!
Maar ik had weinig keus want hij was de enigste in de regio die me van de kies af kon helpen in het weekend !
Ik liet hem zijn gang gaan en moest mezelf echt konstant moed inspreken om mijn mond open te houden !!!!!
Ik schreeuwde het uit van de pijn maar hij ging gewoon door.....leek wel uren te duren......vreselijk !!!!!!!!
Toen ik weer buiten was was mijn eerste reactie dus ook egt: IK GA NOOIT MEER NAAR EEN TANDARTS !!!!!!
Helaas ging die kies weer pijn doen na een tijdje en werd ik op een morgen wakker met en hele dikke stijve bolle wang !
Ik heb meteen mijn eigen tandarts gebeld (waar ik me dus aangemeld had)en ik moest het ff komen laten kijken....zucht....weer mijn moeder gebeld en die ging mee !
Ja hoor hele kies was ontstoken en die konden ze pas trekken als de ontsteking weg was....medicijnen mee naar huis en w88 dus !
Na een week weer met knikkende knieën naar binnen en is die kies alsnog getrokken.
De pijn was weg en ik kon er weer tegen....tenminste totdat de volgende tand/kies zich zou melden....zucht !
Ik heb al eens eerder dus de stoute schoenen aangetrokken en heb toen ook mijn huisarts en tandarts een brief geschreven en mijn hele probleem uitgelegd....op gesprek geweest bij mijn tandarts hij deed zoals afgesproken niets ....alleen kijken naar de schade.....
Kreeg van hem een verwijskaart voor het ziekenhuis....konden ze daar alles nakijken en hun mening geven over evt. een gebit te plaatsen..dus ik een afspraak gemaakt in het ziekenhuis..rillend liep ik naar binnen
om te laten kijken of hun het nodig achtte evt. mijn tanden/kiezen te vervangen voor een gebit !
Helaas....er waren ook nog "goede ?" tanden/kiezen dus werd het verzoek afgewezen......wel werd er linksboven voorkant een tand getrokken die van achteren al zover heen was dat er niets meer te redden viel......ik ging met een flinke kater naar huis !!!
Daarna ben ik niet meer gegaan.....had de moed opgegeven.....en nu is het alweer paar jaar geleden dus dat ik ben geweest!
Op dit moment heb ik 2 van in mijn onderste kiezen links en rechts een flink gat zitten...de zijkanten zijn zeer slecht.....
en in de bovenkant....tja......zijkanten zijn zeer slecht brokkelen stukjes vanaf, voorste 2 tanden gaan afbrokkelen aan de
voorkant net langs het tandvlees (dus zeer goed zichtbaar!) èèn ervan ook aan de achterkant en voor de rest geldt :
ik voel de gaatjes zitten met mijn tong ! zucht.....Eten doe ik nog maar aan 1 kant (kauwen dan) en drinken liefst met rietje !
Ik weet echt niet meer wat ik nu nog moet doen...droom er zelfs over...ene keer is het een nachtmerrie andere keer wordt ik wakker en denk ik dat alles vervangen is door gebit.....ik half wakker voelen....BOEM...tegenvaller alles zit er nog in dezelfde staat !
Help me alstublieft want ik weet het egt niet meer......
Ik heb ongeveer 3 jaar geleden in een hele diepe depressie gezeten....mede hierdoor... maar speelde ook nog andere zaken mee.
Vijf jaar geleden ben ik gescheiden en ik kwam ontzettend veel aan in die tijd door de stress....ik was nog die scheiding aan het verwerken toen dat met die tandarts gebeurde wat ik net verteldde en ik zakte steeds dieper weg.....vreselijk !!!!!!
Op dit moment voel ik me ook steeds weer verder wegzakken...voel die konstante druk op mijn schouders en....ik weet het echt niet meer !!!!!!!!!!!
HELP ME........IK BEN BANG........ IK WIL DIT (depressief) NOOIT MEER MEEMAKEN !!!!!!!!!
Ik heb een zoontje van inmiddels 9 jaar, ik woon met hem alleen en ik wil hem dit niet nog een keer aandoen maar ben zo bang dat ik terugval ???
Dag en nacht spoken de gedachten van een tandarts door mijn hoofd...word al misselijk bij de gedachten dat ik er zo weer een keer kan zitten...of met een dikke wang kan wakker worden......met die gedachte's ga ik dus naar bed en sta ik ook weer mee op...
Vreselijk wat een last om met je mee te dragen !!! Heb vaak hoofdpijn mede door deze stress en die konstante druk van er moet iets gebeuren...
Maar nu ben ik op een punt dat ik bijna niet meer kan....er moet iets gebeuren anders red ik het niet !
IK WEET HET ECHT NIET MEER...HOE NU VERDER ?
Bedankt voor het luisteren ! (lezen)
:grin: Groetje Patty.
*** VOOR DIEGENE DIE NIEUW ZIJN HIER : ***
Dit bericht bevat inmiddels meerdere bladzijde's dus kijk goed linksboven aan de bladzijde of onderaan deze bladzijde daar kun je verder klikken naar de rest van de pagina's !!!
[ Dit Bericht is bewerkt door: Patty73 op 2003-12-24 01:24 ]
Zo dit is nogal wat zeg, je bent zo vreselijk bang en als je dan ook nog een paar keer een nare ervaring hebt gehad dan word het er niet beter op.
Maar toch zeg je dat je wel blij was als er weer een kies of tand uit was omdat de pijn dan weg was, dus er is nog hoop dat je ooit weer eens in de stoel gaat liggen.
Als je Kerkrade nou is opbelt of je laat bv je moeder of vriendin bellen en dan uitleggen dat je zolang al niet meer geweest bent en dan met de vraag of het ziekenfonds dit vergoed dan ben je al een stap verder je zou ook het ziekenfonds zelf kunnen bellen en uitleggen/vragen hoe het zit, voor zover ik het hier begrijp wordt het grootste bedrag van de behandeling vergoed en moet je alleen de narcose zelf betalen, en net als Miranda die hoefde zelf niets eerst zelf te betalen maar had het zo afgesproken dat alles direct naar de verzekering ging met uitzondering van de narcose.
Misschien dat je moedere/vriendin ook een afspraak voor je kunnen maken voor een 1e intake dan kijken ze gewoon doen verder niks en jij legt goed uit wat je wilt(gebit) dan gips happen en je krijgt een vervolg afspraak mee, in de tussentijd zou je aan je huisarts een kalmeringsmiddel kunnen vragen zodat je de tussen tijd stressloos doorkunt en als het dan zover is dat je aan de beurt bent ga je misschien nog bibberent naar binnen maar in gedachten denk je straks heb ik geen pijn meer en een mooi nieuw gebit. In Rotterdam zit ook een tandarts die net werkt als in kerkrade alleen daar moet je alles zelf betalen, alhoewel die veel goedkoper is, en je er sneller aan de beurt bent.
Want zoals je zelf ook al zegt zo langer rondlopen is niet echt verstandig niet voor je gebit zelf maar ook niet voor jezelf.
Ik weet het ik heb namelijk makkelijk praten maar eens zat ik net als jij en velen met ons en toch hebben we de stap gezet of gaan hem zetten.
Ik hoop echt voor je dat je op korte termijn naar kerkrade durft te bellen en dat je van deze ellende verlost wordt.
Wens je veel sterkte en succes toe.
Groetjes, Janny
[ Dit Bericht is bewerkt door: janny1970 op 2003-07-07 11:31 ]
Inderdaad probeer anders iemand te laten bellen voor je want zoals ik tegen mezelf zei wat doe ik me zelf aan. Ik was net zo bang als jou en heb ook jaren geen tandarts bezocht. Ook heb jaren met een gebit gelopen waar geen schoonheidsprijsje aan te pas kwam laat staan de pijn.
Ook ik had zoveel pijn en pijnstillers op dat ik op internet ben gaan zoeken naar een oplossing. (Dat moest er toch zijn voor mensen zoals ons)
Ook ik kwam in Kerkrade terecht.
Ik heb de volgende dag gebeld en de situatie uitgelegd. Er werdt mij verteld dat het eventueel onder narcose gebeuren kon. Maar de eerste keer maken ze alleen foto's van je gebit en verder wordt er alleen met je gepraat over de behandeling.
Er gebeurt echt niets wat jij niet wilt.
Ik kon de volgende dag meteen terecht en ben met knikkende knieen daar met mijn vriend heen gereden (3 uur rijden).
Toen ik binnen was eerst de foto's gemaakt en verder gepraat. Een hele waslijst kwam er uit. Pfffffff hij vertelde wat er gebeuren moest. 1 kies onder eruit en boven was er nog maar een halve kies over. Verder had ik een aantal gaatjes (dat wist ik ook wel). Toen ik voorstelde om alles er uit te laten trekken en een prothese te nemen vertelde hij dat onder nog niet eens zo slecht was en dat het echt nog wel te redden was. Boven kon hij begrijpen en was het dan ook eens met mijn voorstel.
Ik kreeg gelijk een rekening mee voor de hele behandeling. Deze rekening heb ik gelijk opgestuurd naar mijn verzekering.
Zodat de verzekering het geld over kon maken naar mij. Met uitsluiting van de narcose die betaald de verzekering niet.
Ik had de afspraak gemaakt om te happen en heb gelijk een datum geprikt voor de behandeling. Zo had de verzekering tijd om het geld over te maken.
Er blijft wel vermoedelijk een kleine eigen bijdrage maar op het hele bedrag vond ik dat niets voorstellen. Buiten de narcose om was mijn bijdrage 98 euro.
Ik moet zeggen dat ik prima ben behandeld de eerste keer en toen ik werd behandeld.
Ik ga nog steeds niet lachend naar een tandarts maar ik heb me voorgenomen om het ondergebit door Kerkrade te laten onderhouden mocht dat nodig zijn. Dan maar een dag vrij nemen das me heel wat waard.
Probeer de stap te zetten en in Kerkrade mag je zeker iemand meenemen zelfs op het moment dat je onder narcose gaat.
Weet dat je niet alleen staat en dat iedereen hier op dit forum je op alle mogelijke manieren steunt.
Ik heb zelf er erg veel aangehad en ben blij dat er zoiets bestaat.
Wens je veel succes en laat even weten hoe het met je gaat.
Groetjes Ellis
Ik heb je een privé-bericht gestuurd
groetjes, Pisces
Het is helemaal niet raar hoor om op je dertigste bang te zijn voor de tandarts, zeker niet als je al wat rotervaringen hebt gehad.
Ik heb het ook gehad dat ik dag en nacht bezig was met mijn gebit, nog wel een beetje.
Maar gelukkig ben ik nu weer gesaneerd en kan ik als dat nodig is gewoon weer naar de tandarts.
Ik wil je heel veel sterkte wensen, en hoop dat je net als ik veel aan deze site zal hebben.
Want ik heb vaak gedacht dat ik de enige was die zo met haar gebit bezig was, maar niet dus, sterkte groetjes Steffi
Ik had gehopt dat ik hierdoor meer durf zou krijgen maar helaas....of het moet nog komen ?
Voel me egt ellendig....... maar schijnbaar niet genoeg om te bellen ?
Groetjes Liefs Patty !
Blij te lezen dat ik niet de enige ben die zo bang is. Ik kan bijna mijn hele verhaal naast die van jou leggen en ook ik ben VRESELIJK!!! bang van de tandarts. Totdat mijn kies afbrak vorig jaar. Een jaar lang de moed proberen op te pakken maar het lukte mij niet de tandarts te bellen. Nu ga ik over 4 weken op vakantie en met de gedachten dadelijk in Spanje bij zo'n slager terecht te komen maakte mij misselijk. Toen gezocht op internet naar angst voor de tandarts en al snel kom je in Kerkrade terecht.
Alleen al die lieve dame met haar zwevende limburgs accent bracht mij al rust. Bellen durfde ik nog wel maar mijn naam en nummer achterlaten vond ik eng. Ze zouden me maar eens op sporen. Ik ben 38 jaar en voelde me net een klein kind. Na dat telefoontje ben ik gaan mailen naar Kerkrade en kreeg midden in de nacht lieve reacties terug. Toen ze mij verzekerden dat er de eerste keer 200% ABSOLUUT NIETS werd gedaan en ook zonder die vervelende haakjes werd gekeken moest ik er aan geloven. 11 juni ben ik geweest. Maar goed dat een broer van mij reed, anders was ik in Eindhoven al omgekeerd. Daar aangekomen een kwartier buiten staan wachten. Alleen de drempel over was al eng. Ik kwam bij de bali en daar werd ik door een lieve vrouw ontvangen. Nadat al mijn gegevens waren genoteerd kon ik gaan wachten. Gelukkig geen vervelende geluiden, want er was geen behandeldag alleen KIJK dag. 3 minuten later stapte ik binnen. Daar stond ie die vreselijke stoel. Gelukkig was er geen enkel haakje of boortje te zien. Wel een leuke televisie met gezellige muziek. Het team was geweldig en ik merkte na 20 jaar niet naar de tandarts te zijn geweest dat zij UITSLUITEND te maken hebben met angsthazen. Ik was onder elkaar zeg maar. Nadat ik mocht wennen aan de omgeving (hoefde niet meteen die vreselijke electrische stoel in) mocht ik mee naar een rontgenapparaat. Daar mocht ik staande bijten op een plastick staafje en er werden foto's gemaakt van mijn gebit. Terug in de stoel mocht ik gaan liggen en inderdaad heel voorzichtig en al bang om mijn mond open te doen werd er rustig gekeken. GEWELDIG!!!!!!!!!!! Zo moesten alle tandartsen zijn. Niet op zoek naar vreselijke gaatjes met een haakje maar gewoon zeggen wat er is. Na voor mijn gevoel slechts 3 minuten in de stoel te hebben gelegen werd een plan vastgelegd. Er zouden 5 gaatjes gevuld worden en een melkkies (ja ik ben 38) was op en moest getrokken worden. Ik wilde alles onder narcose en al snel zat ik in de stoel bij Veronique die mij uitlegde hoe het in zijn werk ging. Opgelucht verliet ik het pand met een FANTASTISCHE ervaring rijker. En ik meen het. Zo bang als jij ben ik ook. De afspraak staat voor: Jawel morgen ochten 11 juli en eerlijk gezegd ben ik nu wel gespannen maar vrij relaxed. Ik zal je morgen mijn verhaal vertellen hoe het is gegaan. Ik heb veel schrik maar heb er alle vertrouwen in.
Bedankt voor je verhaal....
Ik wens je heel veel sterkte morgen en ben hartstikke jaloers op jou dat je al zo ver bent.....hopelijk kom ik daar ooit nog eens....in Kerkrade bedoel ik .
Ik ben benieuwd naar je verhaal morgen !
Groetjes Patty.
Ik hoop dat je ooit de moed krijgt om te bellen voor een afspraak. Ik heb zelf ook een hele tijd de verhalen hier gelezen om te kijken hoe andere mensen met angst er mee omgingen. Moet zeggen dat het mij enorm heeft geholpen om die stap eindelijk te zetten (plus het feit dat ik ongelofelijke kiespijn had :grin: ) Een paar weekjes geleden dus die kies laten trekken,en ook gelijk "even" gebeld om een afspraak te maken in Kerkrade. Ik zat met knikkende knieen,het angstzweet in mijn handen en een raar gevoel in mijn maag aan de telefoon... maar het is me gelukt. En 23 juli mag ik er al naartoe.
Ik heb ongeveer in hetzelfde schuitje gezeten als jij (ben ook een aantal jaren depressief geweest)en begon me de laatste paar maanden weer zo te voelen.
Sinds november vorig jaar ben ik de trotse moeder van een lief klein menneke,en ik wil niet dat hij me mee moet maken zoals ik een paar jaar geleden ben geweest (en dat wil ik m'n hubby ook niet nog een keer aandoen).
Ik wil gewoon weer kunnen lachen zonder me te hoeven schamen (of dat hij zich over een paar jaar gaat schamen voor z'n moeder).
Het heeft een hele tijd geduurt (loop hier al 3 jaar mee)voordat ik zover was dat ik de stap durfde te zetten.
Ik zal niet zeggen dat m'n angst nu helemaal weg is,maar ik ben ontzettend blij dat ik de moed heb gehad om te bellen en dat er straks eindelijk iets aan gedaan word.
Ik wil er nog niet aan denken dat ik over anderhalve week al naar Kerkrade toe moet,want dan begin ik al te bibberen en te zweten,m'n maag draait 3 keer om en ik krijg een barstende hoofdpijn bij de gedachte alleen al. Maar de gedachte dat ik over een tijdje weer breeduit kan lachen (en dus gewoon ook weer op de foto wil met m'n menneke,wat ik nu iedere keer probeer te ontwijken)zorgt ervoor dat ik toch weer goede moed krijg en dat het einde van een ellendige periode in zicht komt.
Heel veel suc6 & hopelijk heb je ook ooit de moed om weer naar de tandarts te gaan.
Groetjes Natascha
En steeds weer denk ik: "waarom lukt het hun wel en mij niet ?"
Ben ook nog steeds aan het wachten op een verslag van Geert ?
Geert laat eens horen hoe het was ?????
Blijf hier toch komen om te lezen...want dat durf ik namelijk wel !
Ben ik nu errug of errug ??????
Greetzzz Patty !
[ Dit Bericht is bewerkt door: silverlady op 2003-07-15 14:52 ]
Ennuh Geert, Sorry ik vroeg gister om reaktie van jou maar zag pas later dat je wel gereageerd had maar niet op mijn brief dus een nieuwe reaktie ! Ik heb je verhaal dus gelezen en ik hoop dat ik ook snel een keer zoiets kan schrijven hier !
Vanmorgen weer een stukje afgebroken van mijn kies dus ehhh word echt een keer tijd!
Krijg steeds als er weer iets afbreekt blaren aan de zijkant van de tong...want waar het afgebroken is is tuurlijk vlijmscherp!
Zucht....en nog steeds niet durven bellen !!!!
Groetjes Patty
Ik heb echt bewondering voor je verhaal. Het is ook mijn verhaal. Het feit dat je hier al op deze site bent, is gewoon een goede eerste stap.
Over jouw financiële probleem met betrekking tot een sanering wil ik nog het volgende zeggen. Ik heb voor mijn eigen gebit EUR 2.000,= uitgegeven om dat op te laten knappen, en ik moet je zeggen, dat dat de beste investering in mijn leven is geweest tot nu toe. Ik heb er elke dag profijt van.
Bedankt voor je reaktie...
Ik snap best dat het de beste investering van je leven is maar als je heel goed mijn verhaal hebt gelezen dan weet je ook dat er staat : ik zou niet weten waar ik het geld vandaan moet halen!!! Ik heb hier egt geen 2.000 € zomaar liggen om te besteden hoor!
Woon met mijn zoon alleen en kom de maand net rond.....dus ik heb het geld gewoonweg niet en dat is een ander verhaal....
Als ik het geld zou hebben en de durf dan had ik ook helemaal geen probleem !
Groetjes Patty !
Ik heb alles tegen mijn vriendin verteld en haar alles hier laten lezen.....
Dat was een hele opluchting !
Nu moet ik mijn ouders nog eens op de hoogte brengen....zie ik ook tegenop !
Misschien dat ik daarna durf te bellen ?
Hoop dat er iemand reageert op mijn oproep van gisteren....
Zodat ik op de messenger er met iemand over kan praten ?
We shall see !
I'll keep you all up to date !
Groetjes Patty !
misschien als je het aan je ouders hebt verteld, willen ze het geld voorschieten. zodat je het bedrag met kleine aflossingen kunt terugbetalen. misschien zijn ze wel heel trots op je dat je die stap wilt gaan nemen om iets aan je gebit te laten doen. ik heb alleen maar positieve reacties gehad van mijn omgeving.
misschien dat je vriendin financieel een beetje mee kan helpen?
Waarmee niet is gezegd dat gemeente hier zin in heeft, meestal helemaal niet, bij mij in de regio zijjn bijstandconsulenten helemaal niet op de hoogte van de regeling (ik heb ook eenmaal een aanvraag ingediend, half jaar niets gehoord, toen een afwijzing op een formaliteit, nog onjuist ook, bezwaar gemaakt, gewonnen, moest ik de prodedure opnieuw starten, toen wel goedgekeurd, met het kommentaar dat ik wel moeilijk deed: hoe konden zij dat nu weten, "het handboek voor de bijstandconsulent is best een dik boek hoor!" Dus lezen ze daar niet in, kom zeg..
Dus:
1 naar de gemeente om een kopie te vragen van de tekst over de bijzondere bijstand, niemand van de gemeente zomaar geloven
2 direct een aanvraag indienen kan ook, je hoeft slechts een brief te schrijven naar de gemeente waarin je aangeeft bijzondere bijstand aan te willen vragen voor gebitskosten.
3 Dit zijn medische kosten, de gemeente kan dat uiteidelijk niet zelf beoordelen, je komt dan bij een GGD arts. Hoe dat afloopt weet ik echt niet.
4 Als ze het goedkeuren kan dat op een lening of op een schenking uitlopen, het kan ook zijn dat ze slechts een deel doen.
5 Sommige gemeenten proberen zaken uit te sluiten voor de bijzondere bijstand, vooral medische zaken, zo willen ze minima dwingen zich bij te verzekeren. In de wet staat echter volgens mij: "Ook als er geen recht op bijzonder bijstand bestaat kan deze toch worden verleend". OP deze manier moet de wet een vangnetconstruktie zijn. Laat ze hem zo ook maar eens gebruiken.
Zoals gezegd, het kan heel goed dat de verzekreing wel wat betaald, dat is onder anderen zo omdat er ook kosten aan verbonden zijn als mensen hun gebit verwaarlozen. Dat leidt vaak tot allerlei andere gezondheidsklachten waarvoor de verzekering dan weer opdraait. Ook kan niet iedereen eens per jaar op controle en sanering, daarvoor zijn er te weinig tandartsen. Ze willen dus dat mensen pas gaan als het echt nodig is,dat is toch het goedkoopst voor hen. Als ze patienten dwingen echt volgens de reegels te werekn worden de tandartsen overspoeld, lopot het systeem vast en uiteindelijk leidt dat ook weer tot kosten voor de verzekeraar. Bovendien krijgen ze dan konflicten met de tandartsenorganisties.
Maar, ook dit kan ik niet garanderen.
Dat waren enkele gedachten over de kosten.
Er bestaan meer gespecialiseerde tandartsen dan in Kerkrade, de Centra voor Bijzondere Tandheelkunde ofwel CBT, ook wel angsttandartsen. Ik denk niet dat er veel zijn die met lachgas werken, maar wie weet. In een academisch centrum, vaak ook CBT, is hiervoor in principe wel de expertise.
Kerkrade is wel een hele goede.
Kerkrade heeft een website:
http://www.angstvoortandarts.nl/
In Kerkrade doen ze ook wat ze beloven, dus alleen kijken is ook echt alleen kijken. Ik denk dat ze daar nooit in de eerste behandeling boren of zelfs maar iets in je mond steken. Ook krijg je dan een kostenraming, dan weet je waar je het over hebt.
Op de website saat een anamneseformulier, dit kun je vandaag nog invullen en opsturen als je durft. Dan zit je nog helemaal nergens aan vast. De volgende stap is dan een kennismakingsgesprek, alleen kijken lijkt me. Daana zit je nog steed nergens aan vast. Ook aan de uiteindeljk afspraak zit je niet vast, zolang je maar tijdig afzegt. Daarna kan de tandarts kosten berekenen. Dit is echter nog lang niet aan orde bij u, stapje voor stapje is het best.
Overigens, hoe haalt die oude tandarts het in zijn hoofd om begeleiding te weigeren, dat mag niet.
Veel sterkte hoor, echt waar, stapje voor stapje en alle problemen los van elkaar proberen te zien, dan laten ze zich het beste oplossen.
Doeg,
Ank, ikheb je een prive bericht gestuurd.
DJ, tnx voor de vele info...ik zie wel hoe ik het oplos eerst maar een keer die stap zetten....durf hebben om te bellen ?
Zou het wel leuk vinden als ik er met iemand over kan praten bij msn messenger dus hoop dat er reakties komen op mijn oproep van gisteren....
We shall see....
Groetjes Patty !
Was al ff niet meer geweest hier vanwege vakantie etc. maar er is eigenlijk niets veranderd....
IK DURF NOG STEEDS NIET !!!!
Laatste zat ik echt te twijfelen om mijn vriendin te vragen om te bellen want ik ben zoon held op sokken....ik hang toch op als ik iemand aan de lijn krijg....ik ken mezelf dan klap ik dicht en hang ik op !
Mijn vriendin belt pas als ze van mij groen licht krijgt....maarja...moet ik dat wel een keer geven he ?
Zucht......
De voorkant is nu egt errug....ik mistte zowieso al linksboven een hoektand...maar mijn voorste 2 tanden boven die zien nu egt zwaar gehavend uit...
Zijn boven langs het tandvlees aan het afbrokkelen (gat dat steeds groter wordt) en 1 ervan is aan de onderkant aanhet afbrokkelen wel aan de agterkant maar schijnt door.....ZUCHT.....
VOOR IEDEREEN DIE ME NU IN DE MESSENGER HEEFT STAAN :
Ik sta daar met mijn chatnaam (speedygirl) sommige heb ik nog niet gesproken sinds ze erin staan !
Ik durf soms egt niet ...soms wil ik er ook egt niet over praten....dus als je me online ziet aarzel dan niet vraag ff of ik erover wil en/of kan praten en dan hoor je het wel !
Sorry ligt soms aan mijn stemming !
Tis ook niet niets he ?
Alvast Bedankt alweer !
Groetjes Patty !
Verstand op nul en geef je vriendin groen licht......echt je wilt niet weten hoe je je na die tijd voelt ECHT GEWELDIG.
Het is nu een paar weekjes geleden bij mij en ben nog steeds in een juich stemming dat ik het gedaan heb!
Enne wat ik kan, kun jij ook!!!!!
Groet Guusje
Ik sluit me helemaal bij Guusje aan. Wat wij kunnen, kun jij al helemaal!
Heel veel suc6, en denk eens aan hoe het zou voelen zonder kiespijn te moeten leven! :wink:
(En dat er een koud, fris, en sappig stuk watermeloen door heel je mond gekauwd kan worden zonder er last van te hebben!!! :grin: )
Lief maar ehhhhh....
je weet wel...durf niet !
Ik ga wel mijn ouders dit weekend op de hoogte brengen via een brief die ik morgen ga schrijven dus dat is alvast een begin toch ?????
I'll keep you up to date !!!!!
Gr. Patty
[ Dit Bericht is bewerkt door: patty73 op 2003-09-24 01:09 ]
Dat is idd alvast een begin. Ik heb ook eerst zowat iedereen in m'n omgeving ervan verteld (m'n angst en wat ik wilde).
En nu ben ik inmiddels zover dat ik met knikkende knieen en het zweet in m'n handen denk aan wat er over 3 weekjes gaat gebeuren.
Maar ik ben blij dat ik na al die jaren eindelijk de stap heb gezet. Nadat ik een maandje of 2 geleden niet meer wist hoe ik het had van de kiespijn,eindelijk gebeld om een afspraak te maken (heeft me heel wat "bloed,zweet en tranen" gekost). Maar ik was echt superblij dat ik de dag erop al kon komen (ook al was ik al jaren niet meer bij de tandarts geweest). De angst voor de verdovingen is na het trekken van die kies wel weer 2x zo erg,maar ik weet wel dat ik (net als jij) absoluut niet meer terug wil zakken in een depressie.
En het enige wat ik me nu eigenlijk heel de tijd voor ogen houd is dat ik dat vooral m'n zoontje (bijna 10 maanden) niet aan wil doen.
Ik wil gewoon kunnen lachen en ik hoop dat je echt een keer zo ver komt dat je of zelf belt of dat je vriendin het voor je doet.
En waarom geef je haar anders niet "gewoon" groen licht en laat haar bellen. Eens zal het moeten gebeuren (en waarom dan niet nu).
Je zal nu waarschijnlijk wel denken "ja ja,die heeft makkelijk praten" ,maar denk maar zo,er zijn er velen die net als jij (en ik) in dat schuitje hebben gezeten en nu dus ook blij zijn dat ze hebben gebeld en zijn geweest. Ik heb hier al een paar succesverhalen gelezen en dat zorgt er toch wel voor dat ik blijf denken,als zij het kunnen dan moet het mij toch ook lukken!
Veel suc6 & hopelijk ben je snel zover dat je die 1e afspraak hebt staan!
Groetjes ArrowGirl -->
pfff..ik herken zoveel uit jouw verhaal. eigenlijk herken ik alles!
Ook ik ben gescheiden en heb later mijn zoon, die nu ook 9 is, alleen opgevoed.
Depressies en dergelijke..
en nu een dikke stijve wang door een zieke kies. Ik heb voor mijn zoon een afspraak gemaakt bij Sanadent. en mij mij zouden ze praten want ik heb toch liever mn eigen gebit. Maar als het een lijdensweg gaat worden wil ik wel het adres van een goede privekliniek.
Mijn ogen worden nat als ik lees hoeveel jonge mensen er net zo zijn als ik.
Dat we emotioneel worden bij het vertalen van onze gedachten vind ik echt heel erg.
Enkele van jullie hebben reeds een afspraak gemaakt of denken er over om hun hele gebit te laten trekken.
Ook ik wil hierover graag alle info die men nog persoonlijk kan verstrekken.
pff.. ik ga even wat anders doen want mijn hart slaat op hol..
Succes iedereen, heel veel succes...
Ik wil je wel helpen!
Ik woon in Kerkrade, en heb alles al doorgemaakt.
Kom eens langs, dan gaan we na een kop koffie samen naar de tandarts.
En daar hou ik me aan!
Doen!
Suc6!
Ik weet hoe je je voelt .Ik ben zelf 26 en als de dood voor haakjes ,boren enz... .
Ik ben al 2 keer onder narcose geholpen en je voelt er niks van .Ja het is een dure grap maar je bent wel van de pijn af .
Er zit er 1 in kerkrade en 1 in rotterdam .Ik zelf ga naar die in rotterdam .Zijn hele aardige mensen .
Ik kwam pas geleden nog even ter controle en toen zat die met een haakje in mijn mond ,ik werd gelijk panisch .Wat een uitvinding he zo`n haakje ,bah !!!
Veel sterkte en ik weet hoe je je voelt .
Groetjes joyce
doet me wel beetje goed maar helaas word mijn angst er niet minder door....
Ik had nog zo gehoopt dat ik moed zou krijgen om te bellen naar Kerkrade...helaas
lukt nog steeds niet errug !
Wel ben ik op het idee gekomen om mijn moeder deze link eens te geven als ze online is en tijd heeft want tis tuurlijk wel heel wat ze dan moet lezen...
Of dat ik het uitprint want met die brief voor haar wil het niet erg lukken....
Het klinkt heel vreemd maar ik moet er ook voor in de stemming (?) zijn want dat doe je niet zomaar 1,2,3 een brief voor je ouders en dan over zulk onderwerp....zucht !
Ik blijf steeds dingen veranderen en verbeteren dus dat schiet niet op !
Ik heb vandaag wel besloten dat mijn moeder het deze week MOET weten...vandaag belde de tandarts assistente om een nieuwe afspraak te maken voor mijn zoontje....ik schrok me wild !
Heb mijn zoontje strax gezegd dat we er binnenkort weer naartoe moeten...hij vroeg meteenof het alleen controle was...ik zei ja en hij zei : Ow gelukkig ik schrok al !
nah, ik wil niet dat hij er net zo bang voor word als ik !!!!!!!!!!!!!!
Daarom alleen al MOET er deze week iets gebeuren....vreselijk...ik zie er zo tegenop !
Nogmaals bedankt alvast aan diegene die tot nu toe gereageerd hebben ! LIEF !
Groetjes van een nog steeds niet durvend limburg meisje....Patty !
Mijn vriend heeft voor mij gebeld omdat ik zelf ook niet durfde te bellen .Hij gaat dan ook met mijn mee en zo .
Echt je hoeft echt niet bang te zijn voor alles want je ziet niks ,je hoort niks en je voelt niks .Als je niet wil dat hij met een haakje in je mond zit dan zeg je dat gewoon .
De eerst keer was ik bang want je weet niet wat er allemaal gebeurt ,maar de tweede keer was ik niet bang omdat je nergens bang voor hoeft te zijn .
Die enge dingen waar je bang voor bent zijn er op dat moment niet .Je kunt er met een gerust hart naartoe gaan .
Je moet het zelf ondervinden en dan zeg je achteraf dat het meeviel .Maar je moet zelf die stap zetten en dat is heel moeilijk he .Maar geloof me alles is beter dan je schamen voor je gebit en sterven van de pijn .Ik kan er over meepraten hoor .
Veel sterkte en groetjes joyce
volgens mij kan je zoontje een hele goede motivatie zijn voor jou. De beste manier om ervoor te zorgen dat hij niet meemaakt wat jij hebt meegemaakt is als je ervoor zorgt dat jijzelf niet bang meer bent. Want van wat je schrijft heb ik het gevoel dat hij al bang begint te worden. Kan jij dit niet met hem delen, en vragen of hij mee wil naar Kerkrade. Volgens mij kunnen kinderen heel goed angsten wegnemen. En hij heeft dan ook gelijk een goede ervaring. Je kan ook samen eerst bellen voor informatie. Hij kan dan ook van alles vragen. Dan zet je de eerste stap samen en vervolgens kan je de hele weg samen verder.
Het zou toch erg mooi zijn?
succes,
kandura
Hoe gaat het er nu mee. Heb je je moeder inmiddels alles al verteld of heb je haar de link naar deze site gegeven? Ik weet hoe lastig het is,maar ik hoop echt dat je snel de stap durft te zetten om het te vertellen.
En wie weet kan je moeder je misschien wel helpen om die stap te zetten... of geef je vriendin "gewoon" groen licht om 'n afspraak voor je te maken.
Ik heb nu wel makelijk praten (na inmiddels 'n grootscheepse verbouwing achter de rug te hebben,en het ergste leed bij mij nu geleden is),maar als ik nu in de spiegel kijk heb ik spijt dat ik niet eerder ben gegaan. Ik ben zo blij dat ik weer breeduit kan lachen (nog niet helemaal,maar da's niet zo gek als je bedenkt dat ik pas vorige week vrijdag alles heb laten doen).
Veel sterkte & laat je nog wat horen.
Ik hoop echt dat je snel de moed krijgt om te bellen.
Groetjes Natascha :grin:
waarom durf je eigenlijk je moeder niet te vertellen over je angst voor de tandarts? vindt ze je dan een aansteller of zo? zo reageert mijn moeder en daarom weet zij nog steeds niet dat ik in kerkrade ben geweest. ze weet wel dat ik 2 weken geleden voor controle ben geweest. mijn broers waren toen ook bij mijn moeder en die weten er wel vanaf. dus toen ik zei dat ik niks had zei één van mijn broers, ik had ook niet anders verwacht na zo'n grote behandeling. maar mijn moeder reageeert daar helemaal niet op. waarom wil je het je moeder eigenlijk vertellen?
Gr.xxx Patty
Waarom ik het mijn moeder wil vertellen ?
Omdat ik vindt dat ze het moet weten...ik heb nu eenmaal een heel close contact met haar (we hebben samen een winkel dus ik zie haar elke dag)en we wetengewoon alles van elkaar ! Nouja,.....bijna alles dus !
Dit weet ze dus (nog niet) en ze weet niet half hoe diep het zit ! Ik kan niet naar Kerkrade gaan zonder dat ze ervaf weet en dat wil ik ook niet ! ik wil dit graag met haar delen maar heb dat tot nu toe nog niet gedurft ! Ik ga vanavond ECHT die brief afmaken en ik zal mijn verhaal op dit forem aan haar laten lezen.... En dan maar afwchten hoe ze reageert....ik ken mijn moeder die zal zich meteen aanbieden om naar Kerkrade te bellen....Ik doe dat toch niet....ken mezelf ook dus ! HAhahhahaa
Nou ik ga nu meteen aan die brief beginnen en ik hou jullie allemaal op de hoogte !
Groetjes Patty !
Echt doen hè,die brief aan je moeder schrijven zodat ze hem morgen kan lezen.
En laat haar (of je vriendin) dan naar Kerkrade bellen als je zelf echt niet durft.
Hoe moeilijk het ook zal zijn om daar voor het intakegesprek naartoe te gaan en daarna de behandeling,als je eenmaal alles achter de rug hebt kan je wel 'n gat in de lucht springen van blijdschap (ik tenminste wel! :grin: en ik laat dan ook iedereen m'n nieuwe,mooie tanden zien... ik ben zo blij, zo BLIJ!)
Ik lees hier zowat iedere dag de berichten wel ff,dus ik hoop snel goed nieuws van je te lezen.
Toi,toi,toi
Groetjes Natascha :grin:
Maar ik geef hem niet morgen want dan is mijn moeder jarig en dat vindt ik niet zo'n leuk kado ! :wink:
Dus zal wel donderdagavond worden, maar dan moet ik weg dus moet ik ff kijken hoe ik dat ga doen....vrijdag wordt betje kort dag want ze gaan zaterdag op vakantie en ik wil het kwijt zijn voordat ze gaan want anders wordt het weer veel te lang uitgesteld en elke dag telt nu.....vind ik.... :wink:
Keep you all up to date !
Groetjes Patty !
Brief is eindelijk af....
Morgenavond is het zo ver, dan ga ik hem afgeven bij mijn ouders....
I'll keep you up to date !
Groetjes Patty !
Ook bedankt vor de felicitatie....
Ik geef die brief echt morgen want vanavond geven en morgen pas lezen werkt niet....
Vanavond zit daar de kamer vol met bezoek en dat werkt dus niet
Het zal zich nu niet meer op een dag komen dus ik geef haar die brief morgen....
Ben benieuwd naar haar reaktie....
Groetjes Patty !
Stap 1 is inmiddels gezet......
De brief is gelezen door moeders.....en die was positief...bellen en afspraak maken zei ze maarja dat bellen wil nog niet zo erg !
Ik heb zojuist een mail naar Kerkrade gestuurd (stap 2 dus)....
Stap 3 is de afspraak zelf....
Ik hou jullie op de hoogte hiero !
Groetjes Patty
maar je mag jezelf nu al een dikke schouderklop geven voor de stappen die je al hebt ondernomen. ga zo door.
liefs, ank
TOPPIE!SUPER!GEWELDIG!etc.etc.etc. :grin: Echt goed dat je nu al zover bent. Je moeder die brief gegeven en ook al 'n mailtje naar Kerkrade gestuurd. 2 stappen zo snel achter elkaar,en ik hoop dat je die 3e stap nu ook heel snel durft te zetten.
Keep up the good work!
Hoop snel weer goed nieuws hier van je te horen.
Groetjes Natascha :grin:
Er valt een druk van me af nu mijn moeder het weet....alhoewel ik nog niet egt de kans heb gehad om er met haar over te praten....ze zei wel meteen bel maar ik ga met je mee maarrrrr als dat zo makkelijk ging had ik al maanden geleden gebeld he ?
hahhaha...ja is tog zo ?
Hebinmiddels ook mail terug van kerkrade maar staat niets bijzonders in, gewoon dat ikmoet bellen of iemand laten bellen en dat ze niets doen zonder dat ik het wil etc etc je kent het wel.
ZUCHT....ben in staat om nu te bellen maar nu is daar niemand ....en morgen durf ik weer niet.....Slappeling !
Hoe nu verder ?
Maar ff afwachten tot mams terug is van vakantie....
Zien we dan wel wat er gebeurt...
Liefs xxx Patty !
ik weet dat ik nu makkelijk spreken heb, omdat het bij mij achter de rug is, maar echt het valt allemaal 100% mee. dat beloof ik je.
dus ik zou bellen, als ik jou was. en hoe trots zal je moeder dan zijn als ze terugkomt van vakantie en je kunt zeggen, ma, ik heb gebeld en dan en dan kan ik komen.
doe het!!!!!!! je kan het, ik weet het zeker.
HELLUPPPPPPPPPPPPPPPPPPPPPP
Ik heb gebelt.....enwel helemaal zelf !!!!!
Zit nu nog te schaken hoor ! Bbbrrrrrr
Opeens had ik een ingeving en heb meteen foon gepakt....ik riep mijn vriendin op de messenger en zei : ik ben op van de zenuwen vertel je zo wel waarom ! Terwijl ik aan het bellen was vroeg ze : Ga je bellen dan ?
HAhahhaha ze wist meteen wat ik bedoelde dus ! PPPPfffffff zat egt te stotteren aan de foon. heb meteen mijn moeder een sms gestuurd want die zit nu in Spanje....
Gaat wel beetje snel die stappuh van me nu ?
Maarja, anders zit ik hier over 5 jaar nog te schrijven en daar schiet ik ook niets mee op toch? En als je zo'n ingeving krijgt moet je er wel meteen gebruik van maken vind ik !
Gottegot ik heb nog steeds kriebels in mijn buik zeg !
Sta er nog van te kijken dat ik gebelt heb.
Nu wil ik dus wel graag weten hoe dat gaat zo'n intake gesprek.....mensen die er geweest zijn : TELL ME !
Groetjes xxx Patty
* Was vergeten te zeggen dat ik 8 oktober terecht kan om 09:20 U
[ Dit Bericht is bewerkt door: Patty73 op 2003-09-22 17:47 ]
gefeliciteerd !!!
Groetjes, Pisces
Je mag ontzettend trots op jezelf zijn!!!!!
Je hebt bewezen dat jij nu sterker (aan het worden) bent als je angst! Be proud en don't give up!!!!!
Dikke knuffel Monique
je wilde weten hoe het gaat tijdens zo'n intake: je krijgt een gesprek over de narcose, je moet een formulier invullen (die krijg je van de receptioniste/telefoniste als je je meldt) met je medische gegevens (ooit geopereerd, waaraan, wanneer de laatste) of je ergens allergisch voor bent, of je medicijnen gebruikt. gewicht en lengte. tijdens het gesprek met veronique (gastvrouw) legt ze dus uit hoe de narcose werkt. en wat je voor die tijd mag en moet doen en wat niet en wat je wel en niet na de behandeling mag doen. tegen mij zei ze dat ik iets van drinkontbijt van brinta mee kon nemen met zo'n dik rietje. je moet toch nuchter zijn op de dag van de behandeling (je mag hooguit 2 sigaretten roken, maar ik heb er meer gerookt hoor. en 2 uur voor de behandeling mag je 2 paracetamol nemen met een klein beetje water) en na de behandeling mag je dan die drinkontbijt voorzichtig naar binnen zuigen. je moet een handdoek meenemen. niet wit of licht, maar een donkere voor als er getrokken wordt en het bloed wat na, dan zien de andere mensen in de wachtkamer dat bloed niet. vervolgens wordt je door de tandarts binnen geroepen. ze gaan foto's maken en gaan kijken naar je gebit. als je niet wilt dat de tandarts je met z'n handen aanraakt dan kijkt hij in je mond met zijn handen op de rug. maar als je het niet erg vindt dan kijkt hij alleen met een spiegeltje. niet met zo'n ellendig haakje. daarna krijg je te horen wat er gedaan moet worden. het eerste consult moet je direct betalen, dus neem cash mee, je kan niet pinnen of met een creditkaart betalen. van de foto's kreeg ik een rekening thuis gestuurd. je krijgt een offerte waarop staat wat er gaat gebeuren en die moet je naar je ziektekostenverzekering sturen. het bedrag op de offerte moet je op de dag van behandeling ook cash betalen. en dan mag je weer naar huis. ze bellen je om de definitieve afspraak voor behandeling te maken.
heeft je moeder al terug ge-sms-d? zeker heel trots op je!!!!!! en dan mag jij ook zijn op jezelf. ik vind het heel knap van je dat je gebeld hebt. vriendelijke vrouw aan de telefoon hè? en veronique is heel vriendelijk en de tandarts en de assistente ook. oh ja, er hangt een tv in de behandelkamer en de radio staat aan (tenminste dat was bij mij zo)