zogenaamd onbehandelbaar

advies eerst angst laten behandelen door een specialist en nadien de tanden. dit is niet meer standaardangst maar ps....se. Zo kom je er nooit vanaf en er zijn wegen maar die komen in eerste instantie niet bij de tandarts uit.

wat mij het meeste stoort aan die hele reeks tandartsen: ze hebben geen geduld, willen wel angsttandartsje spelen = mensen lokken en gaan vervolgens dom lopen doen/gek lopen praten of dingen uit de psychiatrie erbij halen. Dirckx wat valt me dit tegen. Ik ben zelf gewoon tandarts, heb ook niet altijd alle tijd van de wereld maar afzeikeind en van angsten of iemand een diagnose aanpraten vind ik niet echt professioneel. Is er in de buurt via de husiarts geen CentrumBijzonder Tandheelkunde te vonden? Cobijt Rotterdam, Stichting Bijz. Tandheelkunde Amsterdam, Utrecht, Kerkrade, Nijmegen, Zwolle Groningen, Arnhem................plenty of keus wel een stukje rijden misschien, maar het kan je zo maar op weg helpen.

Tje, er is geen papiertje ofzo waarmeeje angsttandarts wordt. Hier in de stad zit ook een praktijk die zogenaamd gespecialiseerd is in angstpatienten, maar als je daadwerkelijk angst hebt, zit je daar echt niet prettig. Er is dan wel een cursus gevolgd en een van de medewerkers heeft er zijn scriptie voor gedaan, maar je moet toch ook wel een beetje feeling hebben met mensen.

Mijn eigen tandarts is heel goed met angstpatienten, maar die staat nergens als angst-tandarts aangeschreven.

ik zou zeggen. blijf zoeken, volg de raad op van de bovenstaande mecanico en vraag eens rond in de omgeving wat ervaringen zijn van mensen om je heen. Misschien weten die nog wel een fijne tandarts.

leuk toch dat men de enige juiste oplossing die er is altijd negeert. Al mijn patienten die het op mijn advies hebben laten doen hebben er een nagenoeg 100 percent anti=angst resultaat mee.

Ik behandel veel mensen met angst. De een is banger dan de ander. Gewoon een praatje, uitleggen en begrip tonen is vaak voldoende. Gaandeweg verlopen de behandelingen vaak steeds soepeler. De angst blijft meestal wel aanwezig, maar de patient leert er meestal wel mee omgaan. Het moet gewoon klikken tussen jou en de mondzorger. Er moet een vertrouwensband ontstaan.

leuk toch dat men de enige juiste oplossing die er is altijd negeert. Al mijn patienten die het op mijn advies hebben laten doen hebben er een nagenoeg 100 percent anti=angst resultaat mee.

Ik snap wel wat je bedoelt, alleen iemand een psychiatrische patient maken op afstand is m.i. toonbeeld van behoorlijk naast je schoenen lopen als het om diagnostische kennis gaat. Het zou namelijk net zo goed een neurose kunnen zijn of iets compulsief wat de beperking veroorzaakt. En dan hebben we het nog niet eens over onderliggend/achterliggende drijveren waar je zelf mag invullen wat de reden is. Kom op man, stigmatiseren is zo kort door de bocht dat ik eigenlijk hoop dat je starks zegt: die mecanico is meer dan een simpele fietsenmaker annex dentaal avonturier

misschien is het handig dat je verteld waar je woont! dan geeft misschien iemand een tip die bij je in de buurt woont!
ik was ook altijd niet fan van de tandarts, maar door mijn begripvolle en niet haastende tandarts ben ik niet meer bang. zij stopte altijd als ik pijn had. ik woon zelf in groningen en ging naar de tandarts in drachten! best een eindje rijden maar je moet er wat voor over hebben. 1 ding weet ik wel.... er zit heel veel verschil tussen tandartsen. Nu ben ik zo relaxed bij de tandarts dat ik soms in slaap val en doe nu zelf de opleiding tandarts assistente, hihi

Vandaag verwijt aan mijn adres bij de kennismaking nog geen minuut binnen

Hoe is dit mogelijk ?, wat is er gebeurd ? ( m'n "bek" valt open als ik dit lees )

leuk toch dat men de enige juiste oplossing die er is altijd negeert. Al mijn patienten die het op mijn advies hebben laten doen hebben er een nagenoeg 100 percent anti=angst resultaat mee.

Maar als je dan weer een tandarts treft die de afspraken met patient negeert (zoals TS vertelt)... dan heb je misschien toch niet zo veel aan de therapie als je zou hopen. Ik zou ook bang worden als een behandelaar zich niet aan afspraken houdt. Misschien niet voor alle tandartsen dan, maar wel voor die ene.

Inderdaad Chris je mag geen verwachtingspatronen scheppen die je niet kan leveren en omgekeerd mag de patient geen verwachtingspatronen maken die niet realiseerbaar zijn. Als lasertandarts krijg ik heel wat extreem angstige patienten over de vloer, daarbij worden vaak eisen gesteld die helemaal niet haalbaar zijn. Zo vind ik dat het weigeren van verdoving en de eis tot pijnloos lees gevoelloze behandeling niet samen gaan. Je moet dan kiezen voor de minst erge kwaal.

Uiteindelijk horen wij hier alleen maar één kant van het verhaal. De kans dat je altijd hetzelfde meemaakt bij elke tandarts die je tegen komt lijkt me niet logisch dat is alles.

Ik heb een groot respekt voor angstpatienten die zelf iets willen doen om van de angst af te komen. Daar steek ik dan ook alle tijd in. spijtig genoeg wordt ook dat vaak verkeerd geinterpreteerd. Men denkt dan dat men je bij de behandeling heeft bijgekocht. Even een klein voorbeeldje dat we wel eens meer zien. angstpatient schrijft zich in, krijgt heel veel tijd bij de intake en meer dan voldoende tijd tijdens de behandelingen. Hij komt als het ware na de behandeling op de koffie. Komt er dan een moment dat er iets dringend is. Een fronttand is afgebroken en X moet binnen de 2 uur op de rechtbank zijn. Dus er wordt dringend wat ruimte voor X vrijgemaakt. De tijd die beschikbaar is vanuit tandarts en patient is beperkt. De behandeling verloopt vloeiend zonder problemen alleen de nabespreking dient wegens tijdsgebrek achterwege gelaten te worden. Er werd vooraf duidelijk gezegd dat de tijd beperkt was. Patient wil dan dat naar nog heel wat andere dingen gekeken wordt en krijgt het advies hiervoor een gewone afspraak te maken, dit was spoed, en patient mag niet te laat op de rechtbank komen... het resultaat nadien worden alle collega's in de buurt opgebeld waarbij ik flink zwart werd gemaakt en kreeg ik zelf te horen hoe associaal ik wel was want X was te snel aan de deur gezet. Wel dan heb ik daar mijn buik echt van vol hoor.

De moraal is dat zowel de tandarts als de angstpatient resonabel moeten zijn. Dat kan betekenen dat niet tandheelkundige zorg wenselijk kan zijn en dit betekent niet dat iemand daarom zot is.

Ik wil niemand tot psychiatrische patient verheffen en bekijk het niet eens als tandarts maar als patient zelf. Als ik een zware angst patient was dan wilde ik daarvan af en volgde ik alle adviezen op. Ook al moest ik dan mischien in boerka naar die psycholoog toe gaan. Het feit angst te hebben is geen schande, maar het ontstaan van die angst moet gewist worden. Ik ben ervan overtuigd mochten wij tandartsen zelf die behandeling uitvoeren dat er heel wat van die problemen opgelost zouden worden.

Uiteraard is het niet aan mij om een stempel te plaatsen, aan de andere kant is het gevoel slecht bejegend te zijn ook relatief en zal dit voor de ene patient als normaal en de andere patient als niet normaal aanzien worden.

Angst is een probleem bij behandeling en daar moeten BEIDE partijen aan willen werken, anders komt daar nooit een einde aan. Maar angst mag niet misbruikt worden. En ik heb niet gezegd dat dit hier het geval is.

zeggen zoals het is. Een tandarts die blijft verder gaan nadat de patient aangeeft dat het pijn doet is een grote schande. Er is voldoende verdoving in de wereld en niet zo duur om dit probleem aan te passen. bij grote angst kan het zijn dat de patient de verdoving kan "tegenhouden" hem/haar even een blokje rond laten wandelen of een sigaretje roken voor de roker (foei tandarts voor het advies maar hier geld het minste van de kwaden nu) geeft soms een heel verschil. bij het even tot rust komen zien we vaak dat verdoving dan wel gaat aanslaan

Voor wat bijzondere tandheelkunde betreft, het gaat hier om multidisciplinaire tandheelkunde waarbij vaak andere takken van de geneeskunde bij schieten. Soms zijn de andere aanwezige patienten er erger aantoe dan jezelf en is dit contact niet altijd plezierig.

Persoonlijk zou ik je aanraden om even de narcosekliniek in kerkrade te contacteren. Vele van mijn patienten werden daar behandeld. Ik heb daarbij de indruk dat het effect dat daar gecreerd wordt als neveneffect heeft dat nadien behandeling op een gewone praktijk veel beter gaat. De meeste van mijn patienten zijn er 1 maal volledig behandeld en worden daarna twee keer per jaar bij mij gezien, waarbij de banale behandelingen dan zeer vloeiend verlopen. Ik moet wel zeggen dat ik deze patienten zoveel mogelijk op het einde van de dag plaats. Daarbij is uitlopen geen enkel probleem en kan nadien ook over niet tandheelkundige dingen gesproken worden.

Alleszins, mijn grootste begrip en ik zal bij Apollonia een kaarsje branden dat je snel de geschikte tandarts mag vinden.