Afbeelding: Anouschka Boswinous
Redactie; Wij zijn opgetogen je Paul Loomans voor te stellen, zenmonnik, auteur, acteur en trainer. Zie zijn auteurspagina om nader kennis te maken met deze bijzondere en wijze man.
Niet bang voor de tandarts
Een tijdje geleden ontving ik onderstaand bericht van een lezeres na de Wekelijkse Inspiratie publicatie op mijn website.
'Mede door de coronacrisis ben ik drie jaar niet naar de tandarts geweest. Met lood in mijn schoenen heb ik nu een afspraak gemaakt. Ik ben bang voor wat er komen gaat en schaam me ook. Heb je tips voor mij?'
Dit is wat ik haar heb geantwoord:
‘De eerste stappen heb je al gemaakt: je hebt een afspraak gemaakt en je durft het op deze website te schrijven. Beide stappen getuigen van moed.
De volgende stap is je schaamte laten gaan. Die schaamte is niets anders dan dat je zou willen dat je het anders had gedaan in het verleden, maar je kunt het beste je verleden accepteren, ook al ben je er niet zo trots op. Kijk met compassie naar je gedrag van vroeger.’
Dit geldt niet alleen voor vermijdingsgedrag, maar voor alle missers en fouten die je in het verleden gemaakt hebt. Het lijkt wel logisch, deze schaamte, het is als een soort straf die je jezelf oplegt. Maar deze straf helpt je niet maar hindert juist. Schaamte verlamt. Je verkrampt en komt nog moeilijker in actie. Vergevingsgezind zijn naar jezelf werkt juist bevrijdend.
De stoel van de tandarts
‘Dan het thema tandarts, want daarin schuilt de hoofdfactor van de angst lijkt mij. Veel mensen hebben een tandartstrauma. Je hebt als kind wellicht ooit een onprettige behandeling gehad en je systeem is daardoor superalert bij het onderwerp tandarts.
Daar komt de houding waarin je ligt bij de tandarts nog bij. Die voelt als kwetsbaar en hulpeloos. Je ligt achterover, de tandarts kijkt van boven op je neer en heeft allerlei instrumenten waarmee hij pijn kan doen.’
Ik weet ook niet hoe het anders kan, maar deze weerloze positie helpt nou ook niet echt.
‘Probeer dit om te draaien in je hoofd. Zorg dat je een goede relatie met je tandarts hebt. Praat met hem of haar voor en na de behandeling. Vertel dat je er tegenop ziet, maar praat ook over andere dingen die je bezighouden.’
Langjarige vriendin
Mijn tandarts is als een langjarige vriendin. We kennen elkaar al zo lang. Ze weet wat ik doe, ze vraagt naar de kinderen en ik vraag hoe het haar gaat. We hebben onderwerpen die we allebei leuk vinden, zoals Oosterse spiritualiteit. En ook al kun je tijdens de behandeling niet praten, daarvoor en daarna kun je het wel. Als het mogelijk is zoek een vaste tandarts waarbij jij je prettig voelt. Geef je voorkeur aan als je bij een groepspraktijk patiënt bent en vraag om een vaste tandarts.
‘Op de stoel zelf kun je vragen aan de tandarts je goed uit te leggen wat er gaat gebeuren.
Verder zie ik het als een oefening om zo weinig mogelijk te verkrampen. Ik probeer ontspannen op die stoel te liggen en het fysiek te ondergaan en niet mij van alles in m’n hoofd te halen voordat het gebeurt. Een verdovingsprik is niet zo prettig maar nu ook weer geen drama. Dat kun je handelen.’
Als je ontspant, heb je minder last van de eventuele pijn. Verkramping voegt juist pijn toe. Dit is belangrijk om te beseffen. Het geldt voor alle pijn, voor buikpijn, hoofdpijn enz. maar ook voor geestelijke pijn
‘Ten slotte: bedank de tandarts dat hij het je zo goed uitgelegd heeft en zo rustig was. Succes!’
